08-03-2011, 11:55 PM
Vrijdagavond ons weekend in Bouillon ingezet met een bierproeverijtje. St Canarus had 4 duo s voor ons klaar staan, alles blind geproefd.
Ah nee, ik zou nog de starter vergeten die we dronken bij de vol-au vent: Saison Dupont, een heerlijk witachtig bier, perfect dorstlessend maar ook verbazend complex.
De proeverij die erop volgde stond in het teken van de veroudering van bier.
Jammer genoeg ben ik onderweg ergens mijn notities kwijtgespeeld.
Het 1ste duo:
Eerste bier: zeer fris, zacht en romig in de mond, zeker niet Duvelachtig. Het was nochtans Duvel, een bier waar ik normaal niet erg wild van ben maar dat me blind kon overtuigen.
Tweede bier: Veel donkerder kleur, in de neus de aroma s van een (te ) oude wijn, gemaderiseerde toetsen. In de mond veel minder fraicheur maar wel een zekere complexiteit met opvallend gebrand karakter (caramel). Een Duvel van 2006, meer dan een jaar voorbij zijn houdbaarheidsdatum. Sommigen waren hier redelijk enthousiast over, ik verkoos met ruime voorsprong het jonge duiveltje (oeioei dat klinkt slecht )
Tweede duo: Een jonge Brigand naast één van bijna drie jaar oud. Verbaasd over de kwaliteit van dit bier. De oudere versie kon me hier wel bekoren, hoewel ook hier de complexiteit ten koste ging van de fraicheur.
Derde duo een jonge en twee jaar oude Chimay tripel, beide bieren zeer bekoorlijk.
Vierde duo: Eerste bier was veel bleker dan het tweede, waarvan het aroma me onmiddellijk deed denken aan een heerlijk gerijpte wijn. Had dit nog maar één keer eerder waargenomen, en het was ook nu de Westvleteren 12 (van 2008) die deze extra dimensie vertoonde. Een mooie afsluiter van een interessante en bijzonder lekkere proeverij.
Maar voorlopig is de conclusie dat niet alle bieren van hoge gisting baat hebben bij veroudering op fles.
edit: 1ste wijn van laatste duo was Westvleteren 8, ook lekker maar minder vineus.
Ah nee, ik zou nog de starter vergeten die we dronken bij de vol-au vent: Saison Dupont, een heerlijk witachtig bier, perfect dorstlessend maar ook verbazend complex.
De proeverij die erop volgde stond in het teken van de veroudering van bier.
Jammer genoeg ben ik onderweg ergens mijn notities kwijtgespeeld.
Het 1ste duo:
Eerste bier: zeer fris, zacht en romig in de mond, zeker niet Duvelachtig. Het was nochtans Duvel, een bier waar ik normaal niet erg wild van ben maar dat me blind kon overtuigen.
Tweede bier: Veel donkerder kleur, in de neus de aroma s van een (te ) oude wijn, gemaderiseerde toetsen. In de mond veel minder fraicheur maar wel een zekere complexiteit met opvallend gebrand karakter (caramel). Een Duvel van 2006, meer dan een jaar voorbij zijn houdbaarheidsdatum. Sommigen waren hier redelijk enthousiast over, ik verkoos met ruime voorsprong het jonge duiveltje (oeioei dat klinkt slecht )
Tweede duo: Een jonge Brigand naast één van bijna drie jaar oud. Verbaasd over de kwaliteit van dit bier. De oudere versie kon me hier wel bekoren, hoewel ook hier de complexiteit ten koste ging van de fraicheur.
Derde duo een jonge en twee jaar oude Chimay tripel, beide bieren zeer bekoorlijk.
Vierde duo: Eerste bier was veel bleker dan het tweede, waarvan het aroma me onmiddellijk deed denken aan een heerlijk gerijpte wijn. Had dit nog maar één keer eerder waargenomen, en het was ook nu de Westvleteren 12 (van 2008) die deze extra dimensie vertoonde. Een mooie afsluiter van een interessante en bijzonder lekkere proeverij.
Maar voorlopig is de conclusie dat niet alle bieren van hoge gisting baat hebben bij veroudering op fles.
edit: 1ste wijn van laatste duo was Westvleteren 8, ook lekker maar minder vineus.