20-03-2011, 05:11 PM
Château Mayalet 1989, St. Estèphe
Deze wijn bracht den Tom mee van z’n Bdx reis enkele jaren geleden, we dronken z’n laatste 1989 (hemels millésime) als dorstlesser na de Soula 2001. Nog een half flesje had de weledele Tom nog gespaard om z’n illuster gezelschap mee te verbluffen. (beetje poëtisch, vergeef me)
En weer een verslagje op Tom’s vraag en hopelijk vult hij dit wat aan want ’t is de moeite. Ik pende de impressies neer.
Terwijl Bloodhound Gang en Nada Surf hier luidop spelen zal ik proberen een waarheidsgetrouwe neerslag neer te pennen.
Het betreft een domein van 3 ha te Leyssac, de dochter werkte bij Château Latour en de wijn wordt geëleveerd op tweedehands vaten van Mouton Rotschild.
In de neus een duidelijk tertiair evoluerende neus, kruidig, zoethout, gedroogde rozijntjes, gember en viooltjes. Het doet mij direkt denken aan het “doorstoofde” van een Toscaner.
De mond is versmolten, nog houtaccenten te traceren met nog wat tannines. Rood en zwart fruit, mooie fraîcheur, elegant en perfect in balans. We zijn zééér onder de indruk.
Ons derde lid in het gezelschap met ervaring wat betreft Bdx jaren 70 merkte het volgende op:
“Bouquet doet denken aan een Lafite jaren ‘70” . Neus is genre Pauillac. Deze quote bracht ons eventjes uit ons evenwicht. R. wou onmiddellijk de fles mee als hebbeding. De wijnmaker (80 jaar en meer oud ?) ging naar ’t schijnt zeer biologisch en op een zeer eigenzinnige wijze te werk. Met ploeg en kar. Dit is een artisanaal, traditioneel gemaakte Bdx zoals weleer werd gevinifieerd (old school), echte terroirwijn , en zeer atypisch St.-Estèphe. Perfecte balans tussen concentratie en finesse. Een zeer interessante wijn van voor het tijdperk Rolland en Parker. In de ouwe Ginestet vallen volgende adjectieven, “unicum, ambachtelijk en op eigen wijze”…Met een traan van ontroering werd het laatste slokje…
Bdx bezit een perfecte terroir, alléén een eigenzinnige vigneron kan dit maken, dit was top !!
Tom, 't staat er op , eindelijk.... O ja, kostprijs 15 euro.
Deze wijn bracht den Tom mee van z’n Bdx reis enkele jaren geleden, we dronken z’n laatste 1989 (hemels millésime) als dorstlesser na de Soula 2001. Nog een half flesje had de weledele Tom nog gespaard om z’n illuster gezelschap mee te verbluffen. (beetje poëtisch, vergeef me)
En weer een verslagje op Tom’s vraag en hopelijk vult hij dit wat aan want ’t is de moeite. Ik pende de impressies neer.
Terwijl Bloodhound Gang en Nada Surf hier luidop spelen zal ik proberen een waarheidsgetrouwe neerslag neer te pennen.
Het betreft een domein van 3 ha te Leyssac, de dochter werkte bij Château Latour en de wijn wordt geëleveerd op tweedehands vaten van Mouton Rotschild.
In de neus een duidelijk tertiair evoluerende neus, kruidig, zoethout, gedroogde rozijntjes, gember en viooltjes. Het doet mij direkt denken aan het “doorstoofde” van een Toscaner.
De mond is versmolten, nog houtaccenten te traceren met nog wat tannines. Rood en zwart fruit, mooie fraîcheur, elegant en perfect in balans. We zijn zééér onder de indruk.
Ons derde lid in het gezelschap met ervaring wat betreft Bdx jaren 70 merkte het volgende op:
“Bouquet doet denken aan een Lafite jaren ‘70” . Neus is genre Pauillac. Deze quote bracht ons eventjes uit ons evenwicht. R. wou onmiddellijk de fles mee als hebbeding. De wijnmaker (80 jaar en meer oud ?) ging naar ’t schijnt zeer biologisch en op een zeer eigenzinnige wijze te werk. Met ploeg en kar. Dit is een artisanaal, traditioneel gemaakte Bdx zoals weleer werd gevinifieerd (old school), echte terroirwijn , en zeer atypisch St.-Estèphe. Perfecte balans tussen concentratie en finesse. Een zeer interessante wijn van voor het tijdperk Rolland en Parker. In de ouwe Ginestet vallen volgende adjectieven, “unicum, ambachtelijk en op eigen wijze”…Met een traan van ontroering werd het laatste slokje…
Bdx bezit een perfecte terroir, alléén een eigenzinnige vigneron kan dit maken, dit was top !!
Tom, 't staat er op , eindelijk.... O ja, kostprijs 15 euro.
