02-04-2011, 10:55 PM
Dagboek van een legende...
Toeval en nood deden mij vorige week telefoneren naar Aubert de Villaine om een bezoekje te regelen aan het domein. Van een deugd
maakte ik dan maar een blijvend genot. Een DRC wijn ligt niet onmiddellijk in het berijk, althans toch niet per kist zoals hij ze verkoopt,
maar een marc de bourgogne was dit wel.
Het Franse woord marc duidt het distillaat aan dat als hoofdingrediënt heeft wat na de persing van de druiven overblijft.
Hier wordt wijn van gemaakt die weer wordt gedistilleerd tot een bijzonder sterk (45-50 procent) digestief.
Verschillende Franse wijnstreken kennen hun eigen Marc: Marc d'Alsace, Marc de Bourgogne, Marc de Champagne.
Het overeenkomstige Italiaanse product grappa kan uit heet Italië komen, maar hier gaat men niet over tot een doorgezette rijping op houten vaten.
Dat is bij Marc de Bourgogne wel het geval, hoe langer hij het vat ziet, hoe beter.
Marc de bourgogne van DRC, of Romanée Conti, ligt standaard 18 jaar op vat. Kan je je het inbeelden, 18 jaar in vaten
van mytische wijnen zoals La Tâche, Romanée Conti, Richebourg, en zo verder. Zo is een Marc uit 1988 pas gebotteld in 2006.
En ja, na dagen wachten (het was in feite nog vrij snel), en heel wat de oren van mijn wederhelft erover af te zagen, kwam deze ochtend een pakket toe
met daarin wat ik verwacht een heel lekker vocht. Maar genoeg geleuterd, misschien over te de degustatienota... of niet, ik aanschouwde de fles en wou ze eerst
een dag bewonderen.
Voorzichtig haal ik het wassen capsule van de fles, ja wassen capsule, want blijkbaar gebruikt men hier was en geen metaallegering of plastiek.
Dit is dan ook het enigste franje aan de fles. Ja, want dit is zo lekker dat het hier om de Marc gaat. Geen kristallen decanter nodig zoals bij
high-end cognacs, simpelheid, gewoon een bourgognefles met een label.
Traag haalde ik de was ervan af en ontkurkte ik haar milimeter voor milimeter. In een klein wit wijn glaasje, dat goed sluit goot ik een scheutje.
KLEUR:
Het gerijpte donkerige amberkleurige kwam in mijn glas, een geëvolueerde yquem van de jaren 20 zou men zeggen.
NEUS:
1e neus:
noten, kruiden, een zekere friste (al kan ik niet toewijzen wat), gerookt spek, geconfijt, dik van consistentie, heel complex
2e neus (na walsen):
al het vorige, met daarbovenop abrikozen, geconfijte peren, passievrucht, jaja... het fruit komt naar boven.
Complexe krachtige neus kortom. It smell's like paradise...
MOND:
dik, kruidig, walnoten, zacht, romig en boterig, peren, appels,...
NADRONK:
krachtige nadronk, maar zo fluweelzacht,eik dat overgaat in gerst, rijstwater, gevolgd door gemarineerde bessen en geconfijt fruit. 60+ seconden
In het algemeen, ik dronk reeds een van de beste cognacs Hennessy Paradis, en deze marc is in vergelijk 10-tallen tot wel 100 keer beter. Krachtiger,
meer diepgang, en qua complexiteit is hij ook nog meer. Nochtans Hennessy Paradis kreeg bij mij al een 95 punten.
Denken dat hiervan slechts 600 flessen per jaargang worden gemaakt (en dan enkel in de topjaren). En ik heb er eentje... hmmmm... vele zoete dromen zullen
nog volgen. Veronica Lake in het glas !!!!
Vandaar, dit is voor het eerst, maar ik geef dit 100 op 100, ik was zo in de wolken, dat ik niet anders kan. Het is alsof ik mijn eerste mouton (wat mijn eerste 1gcc was die ik proefde)
herbeleef. Machtig, prachtig, orgastisch, het is een orgie in de mond, je krijgt van alles wat wils en toch zo zacht zonder aan kracht in te boeten.



hmmmm.... mijn avond kan niet stuk, en hij beloofd nog beter te worden
Toeval en nood deden mij vorige week telefoneren naar Aubert de Villaine om een bezoekje te regelen aan het domein. Van een deugd
maakte ik dan maar een blijvend genot. Een DRC wijn ligt niet onmiddellijk in het berijk, althans toch niet per kist zoals hij ze verkoopt,
maar een marc de bourgogne was dit wel.
Het Franse woord marc duidt het distillaat aan dat als hoofdingrediënt heeft wat na de persing van de druiven overblijft.
Hier wordt wijn van gemaakt die weer wordt gedistilleerd tot een bijzonder sterk (45-50 procent) digestief.
Verschillende Franse wijnstreken kennen hun eigen Marc: Marc d'Alsace, Marc de Bourgogne, Marc de Champagne.
Het overeenkomstige Italiaanse product grappa kan uit heet Italië komen, maar hier gaat men niet over tot een doorgezette rijping op houten vaten.
Dat is bij Marc de Bourgogne wel het geval, hoe langer hij het vat ziet, hoe beter.
Marc de bourgogne van DRC, of Romanée Conti, ligt standaard 18 jaar op vat. Kan je je het inbeelden, 18 jaar in vaten
van mytische wijnen zoals La Tâche, Romanée Conti, Richebourg, en zo verder. Zo is een Marc uit 1988 pas gebotteld in 2006.
En ja, na dagen wachten (het was in feite nog vrij snel), en heel wat de oren van mijn wederhelft erover af te zagen, kwam deze ochtend een pakket toe
met daarin wat ik verwacht een heel lekker vocht. Maar genoeg geleuterd, misschien over te de degustatienota... of niet, ik aanschouwde de fles en wou ze eerst
een dag bewonderen.
Voorzichtig haal ik het wassen capsule van de fles, ja wassen capsule, want blijkbaar gebruikt men hier was en geen metaallegering of plastiek.
Dit is dan ook het enigste franje aan de fles. Ja, want dit is zo lekker dat het hier om de Marc gaat. Geen kristallen decanter nodig zoals bij
high-end cognacs, simpelheid, gewoon een bourgognefles met een label.
Traag haalde ik de was ervan af en ontkurkte ik haar milimeter voor milimeter. In een klein wit wijn glaasje, dat goed sluit goot ik een scheutje.
KLEUR:
Het gerijpte donkerige amberkleurige kwam in mijn glas, een geëvolueerde yquem van de jaren 20 zou men zeggen.
NEUS:
1e neus:
noten, kruiden, een zekere friste (al kan ik niet toewijzen wat), gerookt spek, geconfijt, dik van consistentie, heel complex
2e neus (na walsen):
al het vorige, met daarbovenop abrikozen, geconfijte peren, passievrucht, jaja... het fruit komt naar boven.
Complexe krachtige neus kortom. It smell's like paradise...
MOND:
dik, kruidig, walnoten, zacht, romig en boterig, peren, appels,...
NADRONK:
krachtige nadronk, maar zo fluweelzacht,eik dat overgaat in gerst, rijstwater, gevolgd door gemarineerde bessen en geconfijt fruit. 60+ seconden
In het algemeen, ik dronk reeds een van de beste cognacs Hennessy Paradis, en deze marc is in vergelijk 10-tallen tot wel 100 keer beter. Krachtiger,
meer diepgang, en qua complexiteit is hij ook nog meer. Nochtans Hennessy Paradis kreeg bij mij al een 95 punten.
Denken dat hiervan slechts 600 flessen per jaargang worden gemaakt (en dan enkel in de topjaren). En ik heb er eentje... hmmmm... vele zoete dromen zullen
nog volgen. Veronica Lake in het glas !!!!
Vandaar, dit is voor het eerst, maar ik geef dit 100 op 100, ik was zo in de wolken, dat ik niet anders kan. Het is alsof ik mijn eerste mouton (wat mijn eerste 1gcc was die ik proefde)
herbeleef. Machtig, prachtig, orgastisch, het is een orgie in de mond, je krijgt van alles wat wils en toch zo zacht zonder aan kracht in te boeten.



hmmmm.... mijn avond kan niet stuk, en hij beloofd nog beter te worden
