16-05-2011, 05:50 PM
Carl, heb hem zijn verdiende plaats gegeven
(21-04-2011 07:32 PM)carl schreef: [ -> ]Gisteren een proeverij georganiseerd met 4 andere wijngekken uit de nieuw gevormde regio Leuven –Brux
Rosé :
Tempier 2009 (Bandol) en La Suffrene 2009 (Bandol) naast elkaar geproefd waarbij de Tempier er als de meer elegante uitkwam en van alles wat meer bezat dan zijn streekgenoot.
Wit :
Gehring Niersteiner Auflangen 2009 (Rheinhessen) : licht sprankelend op de tong. Voor de rest vooral mineraliteit en wit fruit.
Montfollet 2009 (Cotes de Blaye) : Eikig van aanzet met toch een mooi lengte.
Persia Blanc 2009 (Ventoux) : Iets van abrikoos en floraliteit. Moeilijk te plaatsen maar deze wijn werd toch meer dan gesmaakt door de meerderheid van de aanwezigen.
Carbonnieux 2006 (Pessac-Leognan) : Mooie neus met hars en zure honing. In de mond was deze echter een teleurstelling ; Kort en leek wel geoxideerd.
Rood
Planeta Cerasuolo di Vitoria 2008 (Sicilië) : Deze wijn (60 % Nero d’Avola, 40 % Frappato) showde een mooie neus met fijn rood fruit en iets kruidig maar was in de afdronk wat kort en simpel. Mooie zomerwijn evenwel.
Ch. Les Francs “Les Cerisiers” 2001 (Cotes de Francs) : Een donkerrode kleur verraadde zijn werkelijke leeftijd niet maar deze jongen mocht er nog best zijn. In de neus kwamen vooral gekookte groenten naar voor ondersteund door mooie zuren. 2001 blijft een onderschat jaar.
Ch. Moine-Vieux 2000 (St Emilion Gd Cru) : Een garagewijn met een mooie versmolten neus van rood fruit en toast. Wanneer deze wijn een tijdje openstond toonde hij zich veel complexer dan eerst.
Geil Spätburgunder Spätlese Trocken-barrique 2009 (Rheinhessen) : Bij deze wijn overheerst de opvoeding nog serieus met vooral caramel (babelutten) op de neus. Later kwam ook nog een wat zwart fruit en een gerookte toets om de hoek kijken.
Les Ormes de Pez 1982 (St Estephe) : De oudste wijn uit de tasting toonde een mooi profiel van sous-bois, ijzer, vlees en de onvermijdelijke champignons. Hoewel duidelijk geëvolueerd was deze wijn nog zeker niet versleten. Hij zat nu op een plateau en de meesten vermoeden wel dat hij daar nog even kon blijven eer down-hill te gaan.
Dom. Alliet l’Huisserie 2004 (Chinon) : Wat bij deze Loire-wijn meteen opviel was de geur van groene asperges. Verder ontwaarden we ook een lekkere pepertoets, zo eigen aan de Cabernet Franc-druif. Een mooie prestatie van de eerste botteling van deze toen slechts 5 jaar beplantte helling.
Propiedad 2007 (Rioja) : De rijpheid van het fruit , vooral pruim en rijpe kersen, van deze wijn stond in schril contrast met het groenige karakter van zijn voorganger maar toch hadden ze beiden hun supporters. Mooie Grenache – Tempranillo-blend gelagerd op Franse eik.
Clos Millan 2001 (Les Baux des Provence) : Deze natuurlijke wijn uit de Provence kwam je meteen met een uitnodigende geur van appelsienschil tegemoet. Deze wijn bleef met langer open te staan ook meer en meer complexe geuren en smaken ontwikkelen met in de hoofdrol kruidnagel en garrigue.
Dom. Viret Maréotis 2000 (CdRVillages) : Wanneer de vorige nog niet speciaal genoeg was kwam hier misschien wel de wijn op tafel van één van de vreemdste wijnbouwers uit Frankrijk. Volledig werkend volgens de kosmokultuur levert deze man toch verdraaid lekkere wijntjes af. Wat me in deze wijn vooral opviel was de frisheid die deze steeds weet te bewaren. Opmerkelijk.
Durfort Vivens 2004 (Margaux) : Een ouwe getrouwe ten huize Carl is deze nog steeds under-the-radar zittend domein van Gonzague Lurton. Een werkpaard met een mooi smaakprofiel van vanille, chocolade en een lichte kruidigheid. Hij viel echter een beetje anoniem weg tussen al het andere geweld.
Charvin C9dP 2005 (C9dP) : Deze wijn had een zeer lange karafage ondergaan en dat deed hem duidelijk goed. Mooie geuren van rood fruit en duidelijke kruidigheid vergezeld van die typische groenige afdronk makten dit tot waar velours.
Wolf Blass Black Label 1999 (Australië) : Duidelijke geur van Eucalyptus met mooi geïntegreerde zuren maakten dit tot een zeer mooie wijn. Door velen afgeschilderd als een vermoeiende wijn maar hier kan ik ze niet in volgen. Een van de verrassingen van de avond voor mij.
Dom. Santa Duc Prestige des Hautes Garrigues 2004 + 2007 : Afkomstig van 2 verschillende mensen en “stoemelinks” net na en naast mekaar gedronken. What are the odds…De 2004 toonde al iets van tertiaire geuren vergezeld van witte peper en “stoffig” fruit. De 2007 was duidelijk nog krachtiger met een profiel van kersenyoghurt en peper.
Dom. Des Escaravailles Rasteau Heritage 1924 2007 (Rasteau) : Ook deze viel in een flight in te delen met zijn nakomer ; gemaakt door dezelfde wijnmaker, te weten Philippe Cambie. De volgende wijn was namelijk Calendal 2009 van het privé-domein van Cambie in Plan de Dieu. Beiden waren meer dan genietbaar maar de 2009 had iets meer frisheid terwijl de 2007 meer fruitgedreven was.
Ik wil nogmaals alle mede-proevers bedanken voor hun aanwezigheid en tot een volgende gelegenheid.
Carl