de basiscuvée (ze hebben ook de Montosoli) uit 1999 ontkurkt : wat een plezier, een oude Brunello op dronk is toch echt de max, zeer expressieve neus waarin je je in een loofwoud waant na een fikse regenbui, het midden pallet is indrukwekkend en blijft gewoon duren : leer, koffie, Darjeeling thee, enorme intensiteit en dit blijft verder duren in de kruidige afdronk, zelden het genoegen meegemaakt om een fles net op het juiste moment te ontkurken, deze is gelukkig een uitzondering
ik heb dus al heel veel Brunello-kindermoorden gepleegd
laten liggen die dingen!
91 op CT, ik geef 93 als score, dus eindelijk iets beters gedronken dan die Dossi Rossi 2001
1 recente TN : Decanter 4/5
oude TN : RP 89, WS 91, IWC 91+
ik heb ook nog nen Montosoli 1999 liggen : ik ben benieuwd
Gisteren serveerde mijn broer de Brunello 2007 van dit huis.
Bij het uitschenken van het eerste glas verschieten al meteen: heel lichte oranjebruine baksteenkleur. Lijkt wel Pinot Noir. We vrezen even voor oxidatie, maar gelukkig niks van aan. De neus is meteen prachtig: zure kers, rozijntjes, leder, kreupelhout, wat kruiden, de aroma's blijven maar komen.
In de mond veel meer vulling dan de kleur doet vermoeden, silky mondgevoel, alles mooi geïntegreerd, finesse, evenwicht, lengte.
Hands down de beste Brunello die ik tot nu gedronken heb, maar wel helemaal anders dan al de andere Brunello's die ik gedronken heb. Volgens mijn broer is dit "old school" Brunello, dus minder extractie, minder hout, etc. I like !
Moest ik dit blind gekregen hebben zou ik nooit op Brunello gegokt hebben. Dit kwam voor mij nog het meest in de buurt een mooi gerijpte Fonsalette.
Als ik er punten aan moet geven, een dikke 93 !
(19-02-2018 10:14 AM)Dave schreef: [ -> ]Gisteren serveerde mijn broer de Brunello 2007 van dit huis.
Bij het uitschenken van het eerste glas verschieten al meteen: heel lichte oranjebruine baksteenkleur. Lijkt wel Pinot Noir. We vrezen even voor oxidatie, maar gelukkig niks van aan. De neus is meteen prachtig: zure kers, rozijntjes, leder, kreupelhout, wat kruiden, de aroma's blijven maar komen.
In de mond veel meer vulling dan de kleur doet vermoeden, silky mondgevoel, alles mooi geïntegreerd, finesse, evenwicht, lengte.
Hands down de beste Brunello die ik tot nu gedronken heb, maar wel helemaal anders dan al de andere Brunello's die ik gedronken heb. Volgens mijn broer is dit "old school" Brunello, dus minder extractie, minder hout, etc. I like !
Moest ik dit blind gekregen hebben zou ik nooit op Brunello gegokt hebben. Dit kwam voor mij nog het meest in de buurt een mooi gerijpte Fonsalette.
Als ik er punten aan moet geven, een dikke 93 !
Brunello di Montalcino is, veel meer dan Chianti Classico, een verzameling van vrij diverse terroirs. De "klassieke", originele Brunello ontstond in de 19e eeuw op hooggelegen wijngaarden ten zuiden van het dorp. Pioniers waren in de eerste plaats Biondi-Santi, de eigenlijke stichter, en iets later Barbi en Conti Costanti. Later werd er ook ten noorden van het dorp aangeplant richting Montesoli.
Nog later kwamen er ook veelal grotere wijngoederen in het zuiden rond Sant' Angelo. Mijns inziens ten onrechte werden deze wijnen ook uitgebracht onder de naam Brunello di Montalcino, terwijl het qua type eigenlijk totaal andere wijnen zijn. Dit is de droogste, warmste regio en door enkele grotere producenten. In die tijd waren er voldoende goedkope gronden aanwezig en er werd dan ook massal aangeplant. Nu komt méér da een derde van alle Brunello uit deze regio. Het zijn globaal gesproken dan ook vollere, warmere, "gemakkelijkere wijnen en helaas id het dit type dat in het hoofd van de meeste wijnliefhebbers opkomt bij de naam Brunello. Hier vind je ontegensprekelijk zeer goede wijnen, maar m. i. missen ze net dat wat Brunello tot een grote wijn maakt, namelijk de spanning, finesse, en complexiteit. Domeinen hier zijn o.a. Poggione, Banfi, Col d'Orcia, Argiano ,...
Altesino is een relatieve nieuwkomer, vooral bekend van de zowat meest noordelijk gelegen wijngaarden in het Montosoli gebied. Maar ook hier werden later wijngaarden in het zuiden gekocht en de "normale" Brunello hier is een slimme blend van al hun wijngaarden.
Mits eventjes geduld reken ik die ook tot de interessantere Brunello's. Voor mij net onder het niveau van de wijnen van domeinen als Biondi-Santi, Salvione, Costanti, Potazzine of Pian dell' Orino.
(19-02-2018 12:39 PM)wvd schreef: [ -> ] (19-02-2018 10:14 AM)Dave schreef: [ -> ]Gisteren serveerde mijn broer de Brunello 2007 van dit huis.
Bij het uitschenken van het eerste glas verschieten al meteen: heel lichte oranjebruine baksteenkleur. Lijkt wel Pinot Noir. We vrezen even voor oxidatie, maar gelukkig niks van aan. De neus is meteen prachtig: zure kers, rozijntjes, leder, kreupelhout, wat kruiden, de aroma's blijven maar komen.
In de mond veel meer vulling dan de kleur doet vermoeden, silky mondgevoel, alles mooi geïntegreerd, finesse, evenwicht, lengte.
Hands down de beste Brunello die ik tot nu gedronken heb, maar wel helemaal anders dan al de andere Brunello's die ik gedronken heb. Volgens mijn broer is dit "old school" Brunello, dus minder extractie, minder hout, etc. I like !
Moest ik dit blind gekregen hebben zou ik nooit op Brunello gegokt hebben. Dit kwam voor mij nog het meest in de buurt een mooi gerijpte Fonsalette.
Als ik er punten aan moet geven, een dikke 93 !
Brunello di Montalcino is, veel meer dan Chianti Classico, een verzameling van vrij diverse terroirs. De "klassieke", originele Brunello ontstond in de 19e eeuw op hooggelegen wijngaarden ten zuiden van het dorp. Pioniers waren in de eerste plaats Biondi-Santi, de eigenlijke stichter, en iets later Barbi en Conti Costanti. Later werd er ook ten noorden van het dorp aangeplant richting Montesoli.
Nog later kwamen er ook veelal grotere wijngoederen in het zuiden rond Sant' Angelo. Mijns inziens ten onrechte werden deze wijnen ook uitgebracht onder de naam Brunello di Montalcino, terwijl het qua type eigenlijk totaal andere wijnen zijn. Dit is de droogste, warmste regio en door enkele grotere producenten. In die tijd waren er voldoende goedkope gronden aanwezig en er werd dan ook massal aangeplant. Nu komt méér da een derde van alle Brunello uit deze regio. Het zijn globaal gesproken dan ook vollere, warmere, "gemakkelijkere wijnen en helaas id het dit type dat in het hoofd van de meeste wijnliefhebbers opkomt bij de naam Brunello. Hier vind je ontegensprekelijk zeer goede wijnen, maar m. i. missen ze net dat wat Brunello tot een grote wijn maakt, namelijk de spanning, finesse, en complexiteit. Domeinen hier zijn o.a. Poggione, Banfi, Col d'Orcia, Argiano ,...
Altesino is een relatieve nieuwkomer, vooral bekend van de zowat meest noordelijk gelegen wijngaarden in het Montosoli gebied. Maar ook hier werden later wijngaarden in het zuiden gekocht en de "normale" Brunello hier is een slimme blend van al hun wijngaarden.
Mits eventjes geduld reken ik die ook tot de interessantere Brunello's. Voor mij net onder het niveau van de wijnen van domeinen als Biondi-Santi, Salvione, Costanti, Potazzine of Pian dell' Orino.
Een paar jaar geleden dronk ik de Brunello Altesino Montosoli 2006 naast de Brunello di Montalcino "Greppo" 2006 van Biondi Santi.
De Altesino vond ik de betere ( en ik niet alleen)
Het prijskaartje begin 2012 van de Biondi Santi was wel bijna het dubbele van de Altesino.
Herkomst: Xtrawine & Callmewine
(19-02-2018 02:57 PM)don quichotte schreef: [ -> ] (19-02-2018 12:39 PM)wvd schreef: [ -> ] (19-02-2018 10:14 AM)Dave schreef: [ -> ]Gisteren serveerde mijn broer de Brunello 2007 van dit huis.
Bij het uitschenken van het eerste glas verschieten al meteen: heel lichte oranjebruine baksteenkleur. Lijkt wel Pinot Noir. We vrezen even voor oxidatie, maar gelukkig niks van aan. De neus is meteen prachtig: zure kers, rozijntjes, leder, kreupelhout, wat kruiden, de aroma's blijven maar komen.
In de mond veel meer vulling dan de kleur doet vermoeden, silky mondgevoel, alles mooi geïntegreerd, finesse, evenwicht, lengte.
Hands down de beste Brunello die ik tot nu gedronken heb, maar wel helemaal anders dan al de andere Brunello's die ik gedronken heb. Volgens mijn broer is dit "old school" Brunello, dus minder extractie, minder hout, etc. I like !
Moest ik dit blind gekregen hebben zou ik nooit op Brunello gegokt hebben. Dit kwam voor mij nog het meest in de buurt een mooi gerijpte Fonsalette.
Als ik er punten aan moet geven, een dikke 93 !
Brunello di Montalcino is, veel meer dan Chianti Classico, een verzameling van vrij diverse terroirs. De "klassieke", originele Brunello ontstond in de 19e eeuw op hooggelegen wijngaarden ten zuiden van het dorp. Pioniers waren in de eerste plaats Biondi-Santi, de eigenlijke stichter, en iets later Barbi en Conti Costanti. Later werd er ook ten noorden van het dorp aangeplant richting Montesoli.
Nog later kwamen er ook veelal grotere wijngoederen in het zuiden rond Sant' Angelo. Mijns inziens ten onrechte werden deze wijnen ook uitgebracht onder de naam Brunello di Montalcino, terwijl het qua type eigenlijk totaal andere wijnen zijn. Dit is de droogste, warmste regio en door enkele grotere producenten. In die tijd waren er voldoende goedkope gronden aanwezig en er werd dan ook massal aangeplant. Nu komt méér da een derde van alle Brunello uit deze regio. Het zijn globaal gesproken dan ook vollere, warmere, "gemakkelijkere wijnen en helaas id het dit type dat in het hoofd van de meeste wijnliefhebbers opkomt bij de naam Brunello. Hier vind je ontegensprekelijk zeer goede wijnen, maar m. i. missen ze net dat wat Brunello tot een grote wijn maakt, namelijk de spanning, finesse, en complexiteit. Domeinen hier zijn o.a. Poggione, Banfi, Col d'Orcia, Argiano ,...
Altesino is een relatieve nieuwkomer, vooral bekend van de zowat meest noordelijk gelegen wijngaarden in het Montosoli gebied. Maar ook hier werden later wijngaarden in het zuiden gekocht en de "normale" Brunello hier is een slimme blend van al hun wijngaarden.
Mits eventjes geduld reken ik die ook tot de interessantere Brunello's. Voor mij net onder het niveau van de wijnen van domeinen als Biondi-Santi, Salvione, Costanti, Potazzine of Pian dell' Orino.
Een paar jaar geleden dronk ik de Brunello Altesino Montosoli 2006 naast de Brunello di Montalcino "Greppo" 2006 van Biondi Santi.
De Altesino vond ik de betere ( en ik niet alleen)
Het prijskaartje begin 2012 van de Biondi Santi was wel bijna het dubbele van de Altesino.
Herkomst: Xtrawine & Callmewine
Biondi Santi is nu echt wel het voorbeeld van een brunello die heel veel tijd vraagt; meer dan de meeste anderen volgens mij. En dat kenmerk zal in een jaargang als 2006 alleen maar uitvergroot worden.
Als je dan zegt dat je beide wijnen enkele jaren geleden dronk, denk ik dat die biondi santi nog knal in gesloten fase zat, en de montosoli iets minder...
Nu, ik ben persoonlijk ook geen echt megagrote fan van de stijl van biondi hoor, maar het drinkmoment zal hier toch ook wat invloed hebben gehad op de ervaring, denk ik.
Ik snap hier eigenlijk iets niet in: je bewaart flessen bordeaux van -20 € met gemak langer dan 10 jaar, maar de betere brunello's die worden dan binnen de kortste keren opengekletst?
Ieder zijn meug natuurlijk, maar dan verwondert het mij niet dat bepaalde flessen niet zijn wat men ervan verwachtte
(19-02-2018 05:27 PM)Vinogan(s) schreef: [ -> ]........
Biondi Santi is nu echt wel het voorbeeld van een brunello die heel veel tijd vraagt; meer dan de meeste anderen volgens mij. En dat kenmerk zal in een jaargang als 2006 alleen maar uitvergroot worden.
Als je dan zegt dat je beide wijnen enkele jaren geleden dronk, denk ik dat die biondi santi nog knal in gesloten fase zat, en de montosoli iets minder...
Nu, ik ben persoonlijk ook geen echt megagrote fan van de stijl van biondi hoor, maar het drinkmoment zal hier toch ook wat invloed hebben gehad op de ervaring, denk ik.
Ik snap hier eigenlijk iets niet in: je bewaart flessen bordeaux van -20 € met gemak langer dan 10 jaar, maar de betere brunello's die worden dan binnen de kortste keren opengekletst? Ieder zijn meug natuurlijk, maar dan verwondert het mij niet dat bepaalde flessen niet zijn wat men ervan verwachtte
@Vinogan(s)
De tijd dat Brunello's 50 jaar en langer moeten bewaard worden is lang voorbij.
De meeste domeinen in Montalcino proberen Brunello wijnen op de markt te brengen die na 10 jaar genietbaar zijn. Dit verklaart ook dat de rijpingstijd op vaten van deze wijn recentelijk is teruggebracht naar 2.5 jaar (vroeger min 3...5 jaar)
Misschien dat Biondi Santi zijn wijnvinificatie nu volgens grootmoeders recept verder blijft zetten. Maar ook dit domein maakt geen wijnen meer zoals in de jaren 1800 die 50jaar nodig hadden om dan pas genietbaar te zijn.
Ter info:
De Brunello Biondi Santi 2006 die ik in september 2016 dronk kwam zelfs oxidatief over.Spijtig genoeg heb ik daar geen fles meer van liggen om het verouderingsproces verder op te volgen.
Van de Brunello Altesino Montosoli 2006 heb ik er nog.
(19-02-2018 10:16 PM)Vinogan(s) schreef: [ -> ] (19-02-2018 09:13 PM)don quichotte schreef: [ -> ] (19-02-2018 05:27 PM)Vinogan(s) schreef: [ -> ]........
Biondi Santi is nu echt wel het voorbeeld van een brunello die heel veel tijd vraagt; meer dan de meeste anderen volgens mij. En dat kenmerk zal in een jaargang als 2006 alleen maar uitvergroot worden.
Als je dan zegt dat je beide wijnen enkele jaren geleden dronk, denk ik dat die biondi santi nog knal in gesloten fase zat, en de montosoli iets minder...
Nu, ik ben persoonlijk ook geen echt megagrote fan van de stijl van biondi hoor, maar het drinkmoment zal hier toch ook wat invloed hebben gehad op de ervaring, denk ik.
Ik snap hier eigenlijk iets niet in: je bewaart flessen bordeaux van -20 € met gemak langer dan 10 jaar, maar de betere brunello's die worden dan binnen de kortste keren opengekletst? Ieder zijn meug natuurlijk, maar dan verwondert het mij niet dat bepaalde flessen niet zijn wat men ervan verwachtte
@Vinogan(s)
De tijd dat Brunello's 50 jaar en langer moeten bewaard worden is lang voorbij. 50 jaar heb ik nooit beweerd
De meeste domeinen in Montalcino proberen Brunello wijnen op de markt te brengen die na 10 jaar genietbaar zijn. Dit verklaart ook dat de rijpingstijd op vaten van deze wijn recentelijk is teruggebracht naar 2.5 jaar (vroeger min 3...5 jaar) Wat andere domeinen doen is irrelevant voor de discussie
Misschien dat Biondi Santi zijn wijnvinificatie nu volgens grootmoeders recept verder blijft zetten. [color=#FF0000]Inderdaad. http://www.operawine.it/producers/biondisanti [/color]Maar ook dit domein maakt geen wijnen meer zoals in de jaren 1800 die 50jaar nodig hadden om dan pas genietbaar te zijn. Opnieuw, wie spreekt hier over 50 jaar? Mijn aanvoelen is dat biondi's +- 15 jaar nodig hebben, terwijl meeste andere brunelli inderdaad 10 jaar na oogst goed te doen zijn. Dit hangt ook af van het oogstjaar. 2006 is in Italië net zo'n bewaarjaar als in bordeaux, dus de vuistregel moet afhankelijk van het oogstjaar en de producent bijgesteld worden - van je betere bdx flessen uit dat jaar blijf je toch ook nog af? Is hier net hetzerlfde. Ik wist trouwens niet dat je ervaring zó ver strekte
Ter info:
De Brunello Biondi Santi 2006 die ik in september 2016 dronk kwam zelfs oxidatief over.Spijtig genoeg heb ik daar geen fles meer van liggen om het verouderingsproces verder op te volgen.
Van de Brunello Altesino Montosoli 2006 heb ik er nog.
Ja, de lange houtlagering hè, aparte stijl...
Zie hierboven in rood.
Vinogan(s) ; ik hou van dat soort discussies, bedankt voor je reacties.
Je sprak niet over een bewaartijd van 50 jaar maar ik wel.
En waarom? Het is pas in de jaren 60 en 70 dat men ontdekte dat jaargangen van 1890 en 1891 van Biondi Santi zolang nodig hadden om zich tot een topniveau te ontwikkelen.
En toen was de mythe gelanceerd voor de Brunello. Gelukkig hebben een groot aantal domeinen afstand genomen van deze praktijk en wilden ze een Brunello aanbieden die sneller toegankelijk was.
En laat volgens mijn part Biondi Santi maar verder doen volgens de traditionele wijze.
Of ik ze zal kopen is een andere zaak.
@Vinogan(s)
Ik ben benieuwd of de stijl zal veranderen, niet enkel met het overlijden van Franco, maar ook met de recente overname. Maar ze zouden wel gek zijn. Zoals ik hierboven reeds kort uitlegde heeft het ook en vooral te maken met de terroir van de wijngaard en Biondi-Santi's Il Greppo ligt - uiteraard - in het historische, hooggelegen en zeer kalkrijke deel ten zuiden van het dorp, wat, samen met de vinificatie, zorgt voor complexere wijnen met stevige zuren en intense structuur.
Vorig jaar tijdens Vinitaly was ik uitgenodigd voor een kleine verticale van Biondi-Santi Riserva. Ik verwachtte daar nogal veel van en ik moet zeggen, ik was echt niet teleurgesteld. Ik had de Riserva 2010 reeds 2x geproefd, een perfecte wijn en dat zeg ik niet licht. Dat alles nogal relatief is wordt duidelijk als je die proeft nadat je de Annata 2010 proefde, een wijn die je ook als perfect zou beschouwen, tot de Riserva in het glas komt. Daarna proefden we nog 2008, 1998 en 1988. In geen enkele was een spoor oxidatie te bespeuren. Plots spotte Valentina nog een fles op een andere tafel en na een kort spurtje kon ze me de 1983 laten proeven. Die wijn was nog zo jong en fris en intussen ook een "belegen" boeket en van een onwaarschijnlijke finesse, gewoon subliem.
Ze verkopen nog steeds oudere flessen en begrijpelijk zijn die idd enkel voor miljonairs. Ik kreeg een lijstje mee, indien interesse....
[
attachment=3192]
[
attachment=3193]
(20-02-2018 12:22 PM)wvd schreef: [ -> ]@Vinogan(s)
Ik ben benieuwd of de stijl zal veranderen, niet enkel met het overlijden van Franco, maar ook met de recente overname. Maar ze zouden wel gek zijn. Zoals ik hierboven reeds kort uitlegde heeft het ook en vooral te maken met de terroir van de wijngaard en Biondi-Santi's Il Greppo ligt - uiteraard - in het historische, hooggelegen en zeer kalkrijke deel ten zuiden van het dorp, wat, samen met de vinificatie, zorgt voor complexere wijnen met stevige zuren en intense structuur.
Vorig jaar tijdens Vinitaly was ik uitgenodigd voor een kleine verticale van Biondi-Santi Riserva. Ik verwachtte daar nogal veel van en ik moet zeggen, ik was echt niet teleurgesteld. Ik had de Riserva 2010 reeds 2x geproefd, een perfecte wijn en dat zeg ik niet licht. Dat alles nogal relatief is wordt duidelijk als je die proeft nadat je de Annata 2010 proefde, een wijn die je ook als perfect zou beschouwen, tot de Riserva in het glas komt. Daarna proefden we nog 2008, 1998 en 1988. In geen enkele was een spoor oxidatie te bespeuren. Plots spotte Valentina nog een fles op een andere tafel en na een kort spurtje kon ze me de 1983 laten proeven. Die wijn was nog zo jong en fris en intussen ook een "belegen" boeket en van een onwaarschijnlijke finesse, gewoon subliem.
Ze verkopen nog steeds oudere flessen en begrijpelijk zijn die idd enkel voor miljonairs. Ik kreeg een lijstje mee, indien interesse....
Ik zie op al die flessen "Riserva" staan.
De 2006 die ik dronk was geen Riserva maar de gewone minder dure Annata 2006 Brunello van dit domein.
Ik zag op de website van Biondi-Santi dat ze vanaf 1970 ook hun eik lagering van 4 jaar op 3 jaar brachten.
(20-02-2018 01:02 PM)don quichotte schreef: [ -> ] (20-02-2018 12:22 PM)wvd schreef: [ -> ]@Vinogan(s)
Ik ben benieuwd of de stijl zal veranderen, niet enkel met het overlijden van Franco, maar ook met de recente overname. Maar ze zouden wel gek zijn. Zoals ik hierboven reeds kort uitlegde heeft het ook en vooral te maken met de terroir van de wijngaard en Biondi-Santi's Il Greppo ligt - uiteraard - in het historische, hooggelegen en zeer kalkrijke deel ten zuiden van het dorp, wat, samen met de vinificatie, zorgt voor complexere wijnen met stevige zuren en intense structuur.
Vorig jaar tijdens Vinitaly was ik uitgenodigd voor een kleine verticale van Biondi-Santi Riserva. Ik verwachtte daar nogal veel van en ik moet zeggen, ik was echt niet teleurgesteld. Ik had de Riserva 2010 reeds 2x geproefd, een perfecte wijn en dat zeg ik niet licht. Dat alles nogal relatief is wordt duidelijk als je die proeft nadat je de Annata 2010 proefde, een wijn die je ook als perfect zou beschouwen, tot de Riserva in het glas komt. Daarna proefden we nog 2008, 1998 en 1988. In geen enkele was een spoor oxidatie te bespeuren. Plots spotte Valentina nog een fles op een andere tafel en na een kort spurtje kon ze me de 1983 laten proeven. Die wijn was nog zo jong en fris en intussen ook een "belegen" boeket en van een onwaarschijnlijke finesse, gewoon subliem.
Ze verkopen nog steeds oudere flessen en begrijpelijk zijn die idd enkel voor miljonairs. Ik kreeg een lijstje mee, indien interesse....
Ik zie op al die flessen "Riserva" staan.
De 2006 die ik dronk was geen Riserva maar de gewone minder dure Annata 2006 Brunello van dit domein.
Ik zag op de website van Biondi-Santi dat ze vanaf 1970 ook hun eik lagering van 4 jaar op 3 jaar brachten.
Dat stond er ook "
Vorig jaar tijdens Vinitaly was ik uitgenodigd voor een kleine verticale van Biondi-Santi Riserva." Alle wijnen komen van dezelfde wijngaarden. De Riserva wordt niet elk jaar gemaakt (de Annata ook niet) en is een selectie van het beste fruit van stokken van minstens 25 jaar en is altijd maar een heel klein percentage van de productie. Er is nog Riserva te krijgen van 2011, 2010, 2008, 2007, 2006, 2004, 1999, 1998, 1997, 1995, 1990, 1988,1985, 1983, 1982, 1975, 1971, 1970,1964, 1955, 1945, 1925, 1891 en 1888 "with prices to match".
Indien interesse kan ik de prijzen doorgeven, behalve van de laatste 4.
De "goedkoopste" is uiteraard 2011, een schitterende wijn, maar niet op het niveau van 2010 en dat reflecteert zich in de prijs, zowat de helft.
(20-02-2018 04:10 PM)wvd schreef: [ -> ] (20-02-2018 01:02 PM)don quichotte schreef: [ -> ] (20-02-2018 12:22 PM)wvd schreef: [ -> ]@Vinogan(s)
Ik ben benieuwd of de stijl zal veranderen, niet enkel met het overlijden van Franco, maar ook met de recente overname. Maar ze zouden wel gek zijn. Zoals ik hierboven reeds kort uitlegde heeft het ook en vooral te maken met de terroir van de wijngaard en Biondi-Santi's Il Greppo ligt - uiteraard - in het historische, hooggelegen en zeer kalkrijke deel ten zuiden van het dorp, wat, samen met de vinificatie, zorgt voor complexere wijnen met stevige zuren en intense structuur.
Vorig jaar tijdens Vinitaly was ik uitgenodigd voor een kleine verticale van Biondi-Santi Riserva. Ik verwachtte daar nogal veel van en ik moet zeggen, ik was echt niet teleurgesteld. Ik had de Riserva 2010 reeds 2x geproefd, een perfecte wijn en dat zeg ik niet licht. Dat alles nogal relatief is wordt duidelijk als je die proeft nadat je de Annata 2010 proefde, een wijn die je ook als perfect zou beschouwen, tot de Riserva in het glas komt. Daarna proefden we nog 2008, 1998 en 1988. In geen enkele was een spoor oxidatie te bespeuren. Plots spotte Valentina nog een fles op een andere tafel en na een kort spurtje kon ze me de 1983 laten proeven. Die wijn was nog zo jong en fris en intussen ook een "belegen" boeket en van een onwaarschijnlijke finesse, gewoon subliem.
Ze verkopen nog steeds oudere flessen en begrijpelijk zijn die idd enkel voor miljonairs. Ik kreeg een lijstje mee, indien interesse....
Ik zie op al die flessen "Riserva" staan.
De 2006 die ik dronk was geen Riserva maar de gewone minder dure Annata 2006 Brunello van dit domein.
Ik zag op de website van Biondi-Santi dat ze vanaf 1970 ook hun eik lagering van 4 jaar op 3 jaar brachten.
Dat stond er ook "Vorig jaar tijdens Vinitaly was ik uitgenodigd voor een kleine verticale van Biondi-Santi Riserva." Alle wijnen komen van dezelfde wijngaarden. De Riserva wordt niet elk jaar gemaakt (de Annata ook niet) en is een selectie van het beste fruit van stokken van minstens 25 jaar en is altijd maar een heel klein percentage van de productie. Er is nog Riserva te krijgen van 2011, 2010, 2008, 2007, 2006, 2004, 1999, 1998, 1997, 1995, 1990, 1988,1985, 1983, 1982, 1975, 1971, 1970,1964, 1955, 1945, 1925, 1891 en 1888 "with prices to match".
Indien interesse kan ik de prijzen doorgeven, behalve van de laatste 4.
De "goedkoopste" is uiteraard 2011, een schitterende wijn, maar niet op het niveau van 2010 en dat reflecteert zich in de prijs, zowat de helft.
Interesting !
Een gast die ik ken liet mij in 't weekend deze twee flessen getoond (zie foto).
Hij heeft ze gekocht op een veiling. Heeft iemand enig idee of dit nog drinkbaar is ?
Het niveau in de fles baart mij toch zorgen, moet ik zeggen.
Hij heeft ze zelf gekocht "als investering" dus wil ze niet opendoen.
Heeft iemand een idee van de waarde ? Ik weet namelijk wat hij betaald
heeft, dus ben wel benieuwd of 'm gejost is of ni
Nu mét foto
(20-02-2018 04:37 PM)Dave schreef: [ -> ]Interesting !
Een gast die ik ken liet mij in 't weekend deze twee flessen getoond (zie foto).
Hij heeft ze gekocht op een veiling. Heeft iemand enig idee of dit nog drinkbaar is ?
Het niveau in de fles baart mij toch zorgen, moet ik zeggen.
Hij heeft ze zelf gekocht "als investering" dus wil ze niet opendoen.
Heeft iemand een idee van de waarde ? Ik weet namelijk wat hij betaald
heeft, dus ben wel benieuwd of 'm gejost is of ni
Nu mét foto
Hmm, dat is idd een vrij laag niveau en normaal gesproken wordt daar op een veiling rekening mee gehouden (Jordaens!!)
Deze zit nog in de 72cl fles die gebruikt werd tot 1973 of 1974. Let wel, dit is de annata en geen Riserva, wat hem als investering minder interessant maakt, maar alles hangt af van wat er voor betaald werd uiteraard. Zelf zou ik er 1 drinken, want...
1970 wordt ans een mooi jaar beschouwd, maar overtroffen door 1971. Ik proefde deze begin jaren 80 en toen was dat zeer mooi maar heel jong nog. Al wat nu uit de kelders van BS komt van die leeftijd is gecheckt en bijgevuld, maar ook een ietsiepietsie duurder. Ze houden er ook enkel Riserva's bij.