23-07-2011, 03:29 PM
Gisterenavond met gevaar voor eigen leven (Don, je weet welke situatie ik bedoel) afgezakt naar het verre Landen om ons gewaardeerd forumlid Dave en zijn leuk gezinnetje een bezoekje te brengen. In de eerste plaats om een bestelling af te halen maar aangezien we toch kwamen leek het Dave wel leuk om daar een kleine proeverij aan te koppelen en omdat we daar geen nee tegen konden zeggen zeiden we maar ja.
Allereerst kregen we een lekker aperitief aangeboden onder de vorm van de Brut Champagne van D. Henriet-Bazin. Een cuvée bestaande voor de helft uit Chardonnay en voor de andere helft uit Pinot Noir. Wat hier uit het glas opsteeg was een mooie gistgeur en in de mond had deze jongen toch een eerder krachtige smaak. Aan 14 € op het domein een mooie P/Q. Voor diegene die niet zo ver wil rijden is Pasqualinno ook een optie. Hoewel je daar wel meer betaald ;-)
Vervolgens kwam de eerste en enige droge witte wijn van de avond aan de beurt. In de neus wat fumé, geel fruit (citrus en abrikoos) en iets rustieks. In de mond was deze wijn duidelijk minder interessant : Was eerder laag in zuren en had iets alcoholisch dat apart stond. Op de afdronk kwam ook een licht bittertje de kop opsteken. Deze Chateau des Tourtes cuvée Prestige 2009 (Côtes de Bordeaux) werd misschien iets te warm geserveerd en heeft dus niet echt een eerlijke kans gekregen. Volgende keer beter. Te koop voor 9,5 € bij Palms
Dan was het de beurt aan Don Quichotte om zijn eerste wijn van de avond boven te halen. Zoals we van hem gewoon zijn had deze rode wijn een ietwat geëvolueerde kleur. Ook koffie, kruidigheid en tertiare toetsen (leer en pels) maakten de dienst uit. Deze Lagrange 1994 (St-Julien) was duidelijk nog in goede conditie en had zelfs nog reserve.
De volgende wijn was er ook één van Don Quichotte en wat voor één. Bij deze kerel was er in de kleur duidelijk minder evolutie merkbaar. Voorts kwamen er ook aroma’s van munt, vlees, zure krieken en speculaas naar boven. Deze Les Forts de Latour 1992 (Pauillac) leek mij eerder van de rechteroever te komen maar wanneer ik het nu nakijk blijkt die toch voor 80% uit Cabernet Sauvignon te bestaan. Het velours-gehalte was bij deze wijn toch groter dan bij de Lagrange.
Nadien was het mijn beurt om mijn eerste wijn boven te halen. Mijn Leoville Barton 2004 (St-Julien) was eerst ietwat gesloten op de neus ondanks een karafage van anderhalf uur. Later kwamen wel herkenbaardere geuren van groene kruiden, munt, tabak, grafiet, rood fruit en gekookte groenten door op de neus. Bij de eerste aanzet in de mond kwamen de tannines en de zuren meteen in grote getale opzetten maar ook dit verbeterde spectaculair mettertijd.
Om eens iets volledig anders te drinken besloot Dave dan om een VdP des Côtes de Catalanes boven te halen. Deze Enfant Sauvage 2008 (Pasqualinno à 10 €) vond ik van meet af aan een intrigerende wijn. Animaliteit, snoepjes, zoethout, shampoo (het natuurlijke zeker?) en vooral een vreemde combinatie van zoete en zure kersen. P/Q top
Na een korte bevoorrading (bedankt Dave voor de lekkere hapjes) keerden we snel terug naar het oude vertrouwde Bordeaux. Dave had namelijk nog een Chateau Gloria 2001 (St-Julien) voor ons klaargezet en hoewel het etiket van deze wijn mij steeds tegengehouden heeft om hem te kopen was ook deze wijn mooi op dronk. Duidelijk zeer benaderbaar hoewel de tannines nog aanwezig waren kwamen er ook mooie geuren van koffie, potloodslijpsel, zwart fruit en iets groenig naar boven. Dit alles was een perfecte verderzetting van de avond geweest ware het niet dat dit glas Gloria er niets beter op gevonden had dan mijn lens uit mijn rechteroog te tikken en nadien twintig minuten vast bleef kleven aan de bodem van het glas. Ik had er om eerlijk te zijn geen goed oog in maar na veel herduwen en trachten op te heffen kwam hij toch los. Gelukkig dat ik niet op de uitnodiging van Dave en zijn eega inging om het glas dan maar stuk te slaan. ;-)
Als laatste rode liet Don ons nog een Chateau de Los Elegance 2000 (Premiers Côtes de Bordeaux) proeven die volgens hem een leugen op het etiket vermeldde. Op het etiket stond vermeld dat deze wijn opgevoed was in houten vaten maar blijkbaar zou er hierbij alleen gebruik gemaakt geweest zijn van houtschilfers (wat in die tijd nog verboden was in Bordeaux).
Ikzelf had nog een afsluiter voorzien van deze mooie avond onder de vorm van een halfje Doisy Vedrines 2004 (Sauternes) maar helaas had deze zwaar last van kurk. Dit kon echter de algehele sfeer van de avond niet vergallen en na nog wat flessen verder geleegd te hebben vertrokken we terug richting Groot-Lubbeek.
Nogmaals bedankt aan Dave en zijn vrouw voor de gezellige avond en hopelijk kunnen we dit nog eens overdoen.
Allereerst kregen we een lekker aperitief aangeboden onder de vorm van de Brut Champagne van D. Henriet-Bazin. Een cuvée bestaande voor de helft uit Chardonnay en voor de andere helft uit Pinot Noir. Wat hier uit het glas opsteeg was een mooie gistgeur en in de mond had deze jongen toch een eerder krachtige smaak. Aan 14 € op het domein een mooie P/Q. Voor diegene die niet zo ver wil rijden is Pasqualinno ook een optie. Hoewel je daar wel meer betaald ;-)
Vervolgens kwam de eerste en enige droge witte wijn van de avond aan de beurt. In de neus wat fumé, geel fruit (citrus en abrikoos) en iets rustieks. In de mond was deze wijn duidelijk minder interessant : Was eerder laag in zuren en had iets alcoholisch dat apart stond. Op de afdronk kwam ook een licht bittertje de kop opsteken. Deze Chateau des Tourtes cuvée Prestige 2009 (Côtes de Bordeaux) werd misschien iets te warm geserveerd en heeft dus niet echt een eerlijke kans gekregen. Volgende keer beter. Te koop voor 9,5 € bij Palms
Dan was het de beurt aan Don Quichotte om zijn eerste wijn van de avond boven te halen. Zoals we van hem gewoon zijn had deze rode wijn een ietwat geëvolueerde kleur. Ook koffie, kruidigheid en tertiare toetsen (leer en pels) maakten de dienst uit. Deze Lagrange 1994 (St-Julien) was duidelijk nog in goede conditie en had zelfs nog reserve.
De volgende wijn was er ook één van Don Quichotte en wat voor één. Bij deze kerel was er in de kleur duidelijk minder evolutie merkbaar. Voorts kwamen er ook aroma’s van munt, vlees, zure krieken en speculaas naar boven. Deze Les Forts de Latour 1992 (Pauillac) leek mij eerder van de rechteroever te komen maar wanneer ik het nu nakijk blijkt die toch voor 80% uit Cabernet Sauvignon te bestaan. Het velours-gehalte was bij deze wijn toch groter dan bij de Lagrange.
Nadien was het mijn beurt om mijn eerste wijn boven te halen. Mijn Leoville Barton 2004 (St-Julien) was eerst ietwat gesloten op de neus ondanks een karafage van anderhalf uur. Later kwamen wel herkenbaardere geuren van groene kruiden, munt, tabak, grafiet, rood fruit en gekookte groenten door op de neus. Bij de eerste aanzet in de mond kwamen de tannines en de zuren meteen in grote getale opzetten maar ook dit verbeterde spectaculair mettertijd.
Om eens iets volledig anders te drinken besloot Dave dan om een VdP des Côtes de Catalanes boven te halen. Deze Enfant Sauvage 2008 (Pasqualinno à 10 €) vond ik van meet af aan een intrigerende wijn. Animaliteit, snoepjes, zoethout, shampoo (het natuurlijke zeker?) en vooral een vreemde combinatie van zoete en zure kersen. P/Q top
Na een korte bevoorrading (bedankt Dave voor de lekkere hapjes) keerden we snel terug naar het oude vertrouwde Bordeaux. Dave had namelijk nog een Chateau Gloria 2001 (St-Julien) voor ons klaargezet en hoewel het etiket van deze wijn mij steeds tegengehouden heeft om hem te kopen was ook deze wijn mooi op dronk. Duidelijk zeer benaderbaar hoewel de tannines nog aanwezig waren kwamen er ook mooie geuren van koffie, potloodslijpsel, zwart fruit en iets groenig naar boven. Dit alles was een perfecte verderzetting van de avond geweest ware het niet dat dit glas Gloria er niets beter op gevonden had dan mijn lens uit mijn rechteroog te tikken en nadien twintig minuten vast bleef kleven aan de bodem van het glas. Ik had er om eerlijk te zijn geen goed oog in maar na veel herduwen en trachten op te heffen kwam hij toch los. Gelukkig dat ik niet op de uitnodiging van Dave en zijn eega inging om het glas dan maar stuk te slaan. ;-)
Als laatste rode liet Don ons nog een Chateau de Los Elegance 2000 (Premiers Côtes de Bordeaux) proeven die volgens hem een leugen op het etiket vermeldde. Op het etiket stond vermeld dat deze wijn opgevoed was in houten vaten maar blijkbaar zou er hierbij alleen gebruik gemaakt geweest zijn van houtschilfers (wat in die tijd nog verboden was in Bordeaux).
Ikzelf had nog een afsluiter voorzien van deze mooie avond onder de vorm van een halfje Doisy Vedrines 2004 (Sauternes) maar helaas had deze zwaar last van kurk. Dit kon echter de algehele sfeer van de avond niet vergallen en na nog wat flessen verder geleegd te hebben vertrokken we terug richting Groot-Lubbeek.
Nogmaals bedankt aan Dave en zijn vrouw voor de gezellige avond en hopelijk kunnen we dit nog eens overdoen.
?). In ieder geval: gootsteen !!!