Dronk van dit overachievende IGP-domein de N° 7 2009
De 7 verwijst naar het aantal druiven in de blend, voornamelijk typisch Zuid Franse maar ook merlot en cabernet.
Bleek die mengeling enkele jaren terug geen winnende combinatie (de 2005 was zelfs na 9 jaar nog zo stug als Geert Bourgois in een parenclub) dan loste de 2009 wél de verwachtingen in.
Een rijke maar frisse neus met rood en zwart fruit, cacao, mokka, peper, grafiet.
De mond is zuiver en sappig, behoorlijk complex maar elegant, met naar de afdronk toe een klein bittertje en wat droogtrekking.
Een knappe wijn die de kwaliteiten van Z en N in zich verenigt. 89-90
Yep kon mij ook al bekoren in wit en rood.
Citaat:de 2005 was zelfs na 9 jaar nog zo stug als Geert Bourgois in een parenclub
hij slaat wellicht de helfie aan zichzelf
(01-05-2015 07:56 PM)Olivier schreef: [ -> ]Citaat:de 2005 was zelfs na 9 jaar nog zo stug als Geert Bourgois in een parenclub
hij slaat wellicht de helfie aan zichzelf
Al eens een Grumpfie genomen? Zoek ne grumpy die Grumpinitis heeft en maak hem :-)
La Croix Belle Cascaïllou 2013:
Wordt blijkbaar enkel in de beste oogstjaren gemaakt. Grenache, Syrah, Mourvèdre.
Geconcentreerde nog paarsrode kleur.
Intense neus van kersen, braambessen, rode bessen. Kleine kruidigheid van garrigue (tijm) en wat peper.
“This is BIG”... In aanzet: krachtig rood en zwart fruit, specerijen, peper. Alcohol wordt door de goede fraicheur (zuurtjes) in toom gehouden.
Afdronk lang, met zijdezachte maar duidelijk presente tannines. Zwart fruit en specerijen komen terug. Heel laat wat cacaobitters.
Krachtpatser.
Voor liefhebbers van lichtere wijnen met verfijning: afblijven. Wie eens een bom in het glas wil: aan deze prijs (15,50€) zal je weinig anders vinden.