1. Château Brown
wit (over een verrassing gesproken

)
2. Château La Conseillante 1975
3. Château Ducru-Beaucaillou 1976 (1e fles uit mijn geboortejaar

Koen)
4. Château Montrose 1986 ("de huiswijn"

)
5. Château Bel-Air La Royère 2000 Côtes de Blaye (nen Venne special

)
6. Musar 2001 Bekaa Valley
7. Valmoro 2007 Toro
8. Château Kirwan 1995
9. Vina Almaviva 2000 Chili
10. Mas Vilella 2005 Penedès
11. Trevallon 2003 Provence
12. Château Poujeaux 1995
13. Château de Rayne-Vigneau 1999
ik had het zotte idee om al mijn bdx op dronk er tegen aan te gooien > niet te veel bij voorstellen : mijn bdx-voorraad op dronk was heel beperkt en nu zo goed als onbestaande

maar ik hoopte toch dat er een paar mooie exemplaren bij zaten....
1. de Brown (ik ben fan van de rode versie dus wou ik de witte ook wel eens proberen) was zacht, droog, stroperig met een rijk middendeel maar een te korte afdronk om echt over een topper te kunnen spreken, score 89
2. La Conseillante 1975 (kwam uit de kelder van Venne zijn La Pointe 1945) dus ik had er wel vertrouwen in, de kurk er gemakkelijk uit gekregen (slechts kwartiertje op voorhand ontkurkt > we waren toch maar met 4, dus voldoende hoeveelheid om de evolutie in het glas op te volgen)
nat hout, volledig tertiair, enorm lang in het middeldeel, zacht met nog voldoende zuren om hem zowaar nog wat potentieel te geven

koffie, chocolade, rozijntjes, na een uurtje of twee in het glas werd de neus echt nen bom! moeilijk om hier een score op te plakken

maar absoluut een heel pak beter dan de RP86 score

op CT median 94 en dit zal wel in de buurt zitten, was een stuk beter dan de Latour 1971 (maar niet echt eerlijke vgl want die had storage issues), eigen score : 94+
3. dan kwam het volgende oude beestje, heel troebel en zelfs wat gele tinten, er zat nog meer spanning in de zuren in vgl met de Conseillante, ook meer fruit, allebei oud maar toch zeer verscheiden, ik had zelf geen voorkeur en natuurlijk fijn om eens iets uit mijn geboortejaar te drinken, score : 93
4. nu we toch met die oude rakkers bezig waren, er nog één tussen gesmeten, maar die bleek uiteindelijk niet zo oud te zijn, maar eerder aan de te jonge kant : Montrose kon natuurlijk niet ontbreken op mijn bdx tasting

en de oudste vond ik de meest logische keuze, ze zeggen over dit kasteel dat je die fles moet wegleggen in een donker, vergeten plekje in je kelder om ze dan tientallen jaren later opnieuw te vinden, en ik had ze idd nog een 10-tal jaar langer mogen "vergeten"

ik heb gelukkig nog een exemplaar liggen en de tastingdatum voor die fles ligt al vast : 4 feb 2022

de kleur was merkelijk minder ver geëvolueerd, nog een pak tannine aanwezig, rond, enorme lengte in de afdronk, pruimen, evenwichtig, kruiden, in het begin bijna potgesloten in de neus (2 uren karaf gegeven), kwam er na een uurtje of twee in het glas wel volledig door en werd dan even rijk als de Ducru en Conseillante, deze avond nog een restje gedronken, toonde zich dan wat ouder en zwaarder, was in de namiddag iets beter, moeilijk om hier een score op te plakken, de RP91 zit absoluut veel te laag, de meeste recente TN is van WS die hem vorig jaar 95 heeft gegeven en dit zal wel in de buurt zitten, eigen score : 94
5. cassis, rood fruit, zacht, beetje droogtrekkend, nog een bittertje, mooie kruiden en een moeilijke zoektocht, het a-typische element was de 35% Malbac, de rest was Merlot, weeral een wijn die RP niet zo top vond (85-86 score) hem zelf 89 gegeven, de RP-score was zoals bij de vorige wijnen echt te laag
6. appelsienschil, vrij scherp in het middendeel, hoog in zuren, maar had een opmerkelijke evolutie in het glas, in het begin vond ik het niet veel soeps en nog niet versmolten, maar na een tijdje in het glas werd ik steeds positiever over deze wijn, score 91
7. nog wat te jong, 100% Tempranillo, vandaag eens herproefd en was wel nodig om hem correct te kunnen inschatten, beetje te éénvoudige structuur maar wel OK voor bij het eten, score 84
8. hier een beetje op zeker gespeeld (ik had hem al eens geproefd) maar ik had er net een tik meer van verwacht, nog te veel tannine die nog niet versmolten is en we betwijfelen of het nog helemaal in orde komt, in de mond : chocolade, bos, hout, peper, toch wat droogtrekkend, wel ruim in het middenpallet maar toch iets te bitter (die niet versmolten tannines), score 90
9. nog een pak tannine, die Carmenère druif ligt me precies wel iets minder, 89 gegeven (op CT 90,2)
10. niet zo veel over opgeschreven precies

maar ik vond hem wel lekker, ik heb nog restje staan om eens na te proeven, ik zal TN dan wel schrijven

score van 91 gegeven
11. scherp en rijk in het middendeel maar ik heb er "dodelijke afdronk" bij geschreven, voor mij "te"

score 88 (voor het middendeel)
12. hier was ik zelf wat verrast, toch de meest a-typische bdx eigenlijk, ik dacht op zeker te spelen met deze wijn en was kwalitatief wel OK, maar kwam nog heel jong over met nog veel reserve en hier is het potentieel beter dan bij de Kirwan 1995
13. mooie zuren en geen te zoet plakboeltje, dus zeer geslaagd
ik had eigenlijk gerust nen namiddag kunnen vullen met proeven, ruiken en herproeven van de 3 "oudjes"

staken er voor mij echt met kop en schouder boven uit en zijn ervaringen waar je eigenlijk moeilijk een score kan op plakken, een wijn drinken die ouder is dan jezelf blijft toch iets speciaals (en was precies beter bewaard dan mezelf

)
ik had deze wijntjes wel met meer tasters willen delen, maar zo eens in beperkt gezelschap tasten was ook heel leuk en gaf de mogelijkheid om de evolutie nen hele namiddag lang op te volgen, wat op een topflessen tasting niet lukt, elk concept heeft natuurlijk zijn voor- en nadelen, dus wat afwisseling in het concept lijkt me ideaal
