wijnliefhebbers

Zo n 5 jaar terug dronken een aantal wino s oa een Cabassou Tempier 1988 uit magnum. De ongelooflijk jeugdige fles was van Kempie. Venne, die ook een fles had, beloofde toen om een retasting te doen enkele jaren later.

En zaterdag was het zover.
Een tasting met wat Bandol, nog ander moois en als climax de Cabassou.
Venne was gestart met een live verslaggeving maar gaf het op bij het bespreken van de afdronk van de eerste wijn.

Vandaar, in kleine stukjes waarschijnlijk, hier de flessen en een sumiere bespreking.

We startten al onmiddellijk met een verrassing van formaat. Een witte wijn met kruidig aroma, rijpe appel, zilte mineraliteit, kaneel en citrus. In de mond behoorlijk vol en zelf wat romig, fonkelende zuren zorgen voor een levendige wijn. Misschien wat veel toeters en bellen maar toch de beste... Belgische witte wijn die ik ooit mocht drinken.
Entre deux Monts Heuvelland Chardonnay Pinot gris.
88

De tweede wijn had minder fraicheur, zeer rijp wit fruit, wat fumé', nogal plat in de mond. Niet slecht maar heeft een lekker stukje wit vlees nodig. Tour du Bon Bandol blanc 2005
82

Daarna volgde nog een witte Bandol die waarschijnlijk een foutje vertoonde. Ofwel kan Jempie Gaussen echt geen witte wijn maken. Stoffige neus, lactisch en krijtige toetsen. In de mond weer dat stoffige, maar ook wel mineraliteit. Gaussen blanc Bandol 2006
78?

Volgende witte had een intense kleur en iets chenin-achtig in de neus, boenwas, honingtoets, ananas. In de mond zeer zacht en fris, enorm lang en mooie afdronk met boterspekjes.
Een 100% marsanne van Bernard Faurie 1999. Hermitage.
90-91

Venne deed nogal zenuwachtig over de volgende fles.
En achteraf begrepen we waarom. Je drinkt niet elke dag legendarische wijn

Heel zuivere en subtiele neus, vanille, fruit en mineraliteit. Puur evenwicht in de mond, levendig en fris, complex. Schitterende afrdronk.

(18-03-2012 08:25 PM)vinejo schreef: [ -> ]Volgende witte had een intense kleur en iets chenin-achtig in de neus, boenwas, honingtoets, ananas. In de mond zeer zacht en fris, enorm lang en mooie afdronk met boterspekjes.
Een 100% marsanne van Bernard Faurie 1999. Hermitage.
90-91

Venne deed nogal zenuwachtig over de volgende fles.
En achteraf begrepen we waarom. Je drinkt niet elke dag legendarische wijn

Heel zuivere en subtiele neus, vanille, fruit en mineraliteit. Puur evenwicht in de mond, levendig en fris, complex. Schitterende afrdronk.

Wish i was there....

Ik ben benieuwd naar het vervolg ...

voor de opstart van deze "discussie" :-)
Belofte maakt schuld ja.... wanneer was dat weer in Zomergem ten huize KK? De kelderdeur is daar ook "legendarisch":-)
Even wat korte impressies:
Wijn 1 : Kaneel, speciaal neuzeke, lichte aanzet maar gevolgd door frisse stevige zuren
Wijn 2: Appel/Peer
Wijn 3: Kapot .... neeje... re test ook niet ok.. jokke zijn witte moet ge dus jong drinken.. rood niet
Wijn 4: Sardientjes, bitterke, 100% ...? Daarnet was bittereke weg
Wijn 5: Puur, zuiver, perfectie Chablis achtig? Clos GC?

Wijn 6: TOP !!! Was da nao? (deze fles was leeg, zegt genoeg:-))

Smijt het er op. Ben "iel" benieuwd !!!!

Ah Ja, juist, wij dachten aan een top Chablis voor die legendarische wijn.
t Was geen Chablis, maar een gewone witte Bourgogne.
We zijn geen etikettendrinkers, oh nee! Maar vanaf nu loop ik met een label rond waarop staat:
"Ik dronk ooit Coche Dury"

Wijn zes was intens goudgeel, kreeg drie weken karaf. Kan ook drie uur zijn geweest, of meer. In de neus vooral caramel, naast florale toetsen, honing, appel, perzik. Heel lang en fluweelzacht in de mond, versmolten as versmolten can be.
Afdronk is indrukwekkend.
92+
Toen Kempie het etiket zag startte hij een spontane vreugdedans op tafel. Nadat de polka, de twist en de kozakkendans de revue waren gepasseerd konden we hem net op tijd tegenhouden zijn lapdance voor de gulle schenker verder te zetten (Kris, merci!)

A ja, de wijn was een Hermitage 2001 van Chave

Wijn zeven vond ik echter nog mooier.
Een fijne, gerookte mineraliteit in de subtiele neus. Knetterend fris en evenwichtig, maar te vol om een Noordelijke wijn te zijn. We dachten aan Chateau Simone. Venne vond de wijn een mooie mix tussen de Coche en de Hermitage. En inderdaad, hij had zowel het mollige als het zuiver frisse.
Een grote wijn die ik 95 punten toebedeelde.
Een blend van rousanne marsanne, chardonnay en gros manseng...
We dronken Grange des Pères blanc 2005

wijn 7: Geweldig!! Zuiver , evenwicht. Houtje (Seguin Moreau) is gaan liggen.
Laatste kletske daarjuist bevestigde alles!

Machtig !!

(18-03-2012 11:36 PM)dr_magooo schreef: [ -> ]Machtig !!

Er gingen daar precies een heel deel schoon fleskes open. Makes me dream

Wijn 7 was een oldie... in rosé dan toch:-) Het was een Bunan 2003 die sterk voor de dag kwam... Mourvèdre , Cinsault, Grenache. Minder lange élévage dan de volgende rosé.
Dan volgde een kleine babbel over de "houdbaarheid" van Bandol rosé's. Algemene regel is minstens 1 jaar wachten en dan 5 tot 10 jaar houdbaar. Afhankelijk van het domein en het aandeel mvd:-)

Wijn 8 was ook een Rosé en nen dikke!! Rose van de gebuur van Simone van de kleine appellatie Palette. Het was de Quintessence 2006. Zeer fris en mooi , gastronomische rosé! Grenache, MVD , Cinsault en Syrah. Lange élévage en heeft wat barrique gezien.
TOP

---

Vinejo ,kan jij voor wat beeldmateriaal zorgen? Van de flessen graag:-)

Heb enkel nog foto s van een aantal rode, no rosé s...
Bunan 03 noteerde ik nog: amber kleur, evolutie in de neus, mineraal en aardbei in de mond, afdronk perzik, zeer mooi-
Bonnaud Q 2006: Zalmkleur, subtiele, kruidige neus, stevig maar zeer fris mondgevoel - Genietrosé!
Morgen zet ik hier (kort) nog de overige rode.

We kregen van Venne tussendoor een perfecte mondspoeler:
Zeer mooie neus, mineraal, animaal, kaas, stront (maar in de positieve zin ). Moeilijk in de mond, zuren!, iets bitter in de afdronk.
Zeer interessant om drinken, Oude Geuze van Brouwerij 3 Fonteinen

Tijd voor de rode wijnen, ik besloot onmiddellijk te starten met waarvoor we samen waren gekomen. Good ol' Bandol

Toen ik in 2004 in mijn Bandolfurie de streek verkende las ik op het internet een prachtig verslag over een wijntrip van de commanderij Osiris, waarin men de beste domeinen bezocht op basis van de literatuur (wijntijdschriften, -boeken en- schrijvers) die er voorhanden was. In de top drie stonden Pibarnon, Tempier en... Pradeaux.
Ik bezocht dit domein dan ook en was oa verwonderd over de ruimte waarin ze hun wijnen stockeren: Niks acclimatisatie, ik denk dat de temperatuur er minstens 20 C° was. De ontvangst was vriendelijk maar weinig gepassioneerd. Ik kocht een 1999 en 2000.
Later las ik oa op LPdV redelijk negatieve kritieken over dit huis. Het zou in een mindere periode zitten, en telkens sprak men van dunne, tanninnerijke wijnen, die heel veel tijd nodig hebben maar dan nog veelal ontgoochelen.

Zeer benieuwd dus naar deze Pradeaux Bandol 1999

En kijk, de verrassing was er wel, maar in positieve zin.
Een heel zuiver, reeds tertiar arma met leder, champignons maar na opschudden dat mooie typische Bandolzwartfruit. Zeer zacht en evenwichtig in de mond, helemaal niet dun, zelfs wat zalvend, olalala, dit smaakte echt naar wat Bandol moest zijn. Ik gaf m 91!

De Vannières 1998 die Gerd erna schonk was op papier wel top (een topjaar én coup de coeur in GH) maar kon niet mee met de kwaliteit van de Pradeaux. Grappig genoeg had ik ook een Vannieres 1998 meegebracht, ik schonk die later in de degustatie maar de wijn werd niet herkend. Geen wonder, want hij leek totaal anders. Wat beide wijnen echter gemeen hadden was een soort bebrek aan evenwicht en finesse in de mond. Zowel Gerd als ik hadden al verscheidene vorige flessen van deze wijn gedronken, en allebei wachten we nog steeds tot het ooit eens echt goed komt. Het valt echter te vrezen dat Eric Boisseaux gewoon zijn jaargang heeft gemist en dat GHachette gewoon is voortgegaan op de goede naam van de jaargang...

Gelukkig had Kris de real thing mee, een Gaussen 1998. De wijn was nog redelijk gesloten (a ja, vermits Gaussen zelf zegt dat zijn wijnen "eternel" zijn) maar toch hadden we grafiet en rijp zwart fruit. Na verder walsen ook koffie en leder. In de mond is de wijn sappig, hij lijkt een zevental jaar oud, zeer mooi in balans. Ik moet mijn eerste slecht gemaakte Gaussen nog drinken... Bravo, 92

Vervolgens dronken we een Saumur 2006 van Domaine Bobinet, Amateus, waar Venne nogal enthousiast over deed. Ik kon zijn enthousiasme niet 100% delen, de wijn deed me denken aan de YoYo Tranchée die we eerder dronken (just, daarmee begonnen we de rode, viel heel goed mee). Mooi lichtvoetig, voor mij was ie weinig CF getypeerd maar dat zal wel aan mij liggen (ik rook geen paprika )

La Marfée 2007, Languedoc.
Geloof het of niet maar ook deze wijn kwam twee maal op tafel. Blijkbaar wouden zowel Venne als Kempie van deze fles af ;-)
Aardse toetsen, gebrand, peper, mooie wijn. De andere fles had 24 uur karaf gehad en was iets minder evenwichtig.


Dan een wijn die naar modder rook volgens KK (maar hij kwam net van buiten zijn sigaretje te smoren), peper, aards, blauwe bessen, vlezig, gerookt. Zeer levendig en complex in de mond, bijzonder knappe wijn!
Granges des Pères 2005

Vervolgens gooide Venne er een Tempier opwarmertje tegenaan: De gewone Cuvée 2009. Gewoon? Schitterend gewoon! Wat een zuivere en hedonistische wijn...

En dan volgde de wijn die ons deed samenkomen: Tempier Cabbasou 1988 (magnum)
Bij aanvang een wat muffe neus, maar wijn die 24 jaar opgesloten heeft gezeten moet je even wat tijd geven om weer te wennen aan de herwonnen vrijheid. Het zwarte bosfruit kwam algauw terug piepen, en het bouquet werd van langsom complexer. Niemand kon een slok lang uitstellen, en 5 paar ogen* keken elkaar genotsvol aan. Wat zou dat daar nog worden...?

*eigenlijk 4 paar, die van KK heb ik niet kunnen volgen

**we dronken daarna nog een Australier, eucalyptus, munt, bessen, Venne wou niet toegeven dat ie typisch Australisch was maar we hadden m wel blind zo benoemd
Ik denk dat er nog wel wat volgde maar zover reikt m'n geheugen niet meer...

"Great people drink great wines !" Super mannen ! Lekker verslag...Bandol domaine is zeker een buitengewoon wijntje. Jong dikwijls al fluwelig en toegankelijk.

Er ging nog open
Vina von Siebenthal - Montelig 2002 : mooie uitgerijpte chileen, was dag 2 mooi opengekomen en was een overlever (op donderdag waren Cabassaou / Marfee / Ice Wine nog steeds in topvorm)
Nicolas Feuillatte GC Cramant 96 : lekker eh, verfrissend maar zééér complex
Inniskillin (KK kon het toch niet laten:-) ) : Pearl Ice Wine 100% Vidal 2006. Kan mee met de andere zoete topwijnen in de wereld. Schitterend om dit eens te proeven , komt uit Canada.
Nog wat madeira en ne gekurkte Tourtine...