25-07-2012, 10:17 AM
Mas Foulaquier. Domein uit de AOC Pic Saint-Loup. Zo goed als volledig bio (-dynamisch). Itt tot veel domeinen in de buurt legt men de nadruk meer op fraicheur en finesse dan op power en (over)rijp fruit. Discreet hout, mooie zuurtjes, … een verademing tussen de vele super-cuvées gerijpt in 100% nieuw hout die je hier vaak vindt (wat op tijd en stond ook eens kan smaken natuurlijk ). De zuiverheid van het fruit is idd hetgene wat opvalt bij drinken van de wijnen van dit domein.
L’Oiseau Blanc 2011, AOC Languedoc
Enige witte van het domein. Mengeling van Rolle, Bourboulenc, Grenache Blanc en Clairette. Discrete, frisse neus. Beetje citrus. Evenwichtig in de mond. Peer. Mooie zuren die nooit te veel op de voorgrond treden. Zowel in neus en mond krijg ik een zilte indruk (kan er geen ander woord op plakken). Opnieuw zeer discreet met veel fraicheur, wat een prestatie op zich is voor een witte wijn uit deze streek. Niettemin, beetje flets volgens sommige aanwezigen. Lekker. Niet meer, niet minder.
Le Rosé 2011, AOC Pic Saint-Loup
Rosé van het domein. Grenache en Carignan. Opnieuw discrete neus maar mist de fraicheur van de witte wijn. Appelsien. Ook in de mond ontbreekt er iets. Zuren zitten wel weer ok. Beetje rode vruchtjes. Missch gewoon niet my cup of tea (weinig ervaring met (goede) rosé).
Violetta, Vin de Table
Merendeel Syrah met beetje Grenache en Carignan. Van een wijngaard die recent werd aangekocht (van een wijnboer die z’n druiven voorheen aan de cooperatieve leverde). Is in conversie naar bio. Zoals de eigenaar zei: ‘de druivelaars zijn bezig met wakker worden na jaren slaap’. Noordelijkere helling (website vermeld een zuidelijke helling?) met eerder zanderige bodem. Fijne, frisse neus met zeer zuivere zwarte besjes (scherp als een mes, denk aan goeie Beaujolais). Peper en alcohol, citrus. In de mond opnieuw een enorme fraicheur. Alcohol komt er op ‘t einde beetje door. Ideale easy-drinker die iets frisser mag gedronken worden. Superwijntje!
L’Orphée 2010, AOC Pic Saint-Loup
Syrah en Grenache in gelijke delen. 20 maanden in betonnen cuves. Zuidelijke helling met de typische Pic Saint-Loup argilo-calcaire (klei-kalksteen) bodem. Vrij veel alcohol in de neus. Beetje zwart fruit, bloemetjes. Opnieuw alcohol die er (te veel?) doorkomt in de mond. Peper. Strenge wijn. Missch beetje te jong gedronken. Te drinken bij eten lijkt me.
Le Rollier 2009, AOC Pic Saint-Loup
Grotendeels Grenache met klein beetje Syrah. 24 maanden in betonnen cuves. Argilo-calcaire bodem (opnieuw zuidelijk georiënteerd). Viooltjes komen uit het glas gesprongen. Frisser en fruitiger dan L’Orphée, minder streng. Zwart fruit. Appelsien. Beetje garrigue kruiden. Beduidend zachter in de mond dan L’Orphée. Lekker.
Andere cuvées volgen.
L’Oiseau Blanc 2011, AOC Languedoc
Enige witte van het domein. Mengeling van Rolle, Bourboulenc, Grenache Blanc en Clairette. Discrete, frisse neus. Beetje citrus. Evenwichtig in de mond. Peer. Mooie zuren die nooit te veel op de voorgrond treden. Zowel in neus en mond krijg ik een zilte indruk (kan er geen ander woord op plakken). Opnieuw zeer discreet met veel fraicheur, wat een prestatie op zich is voor een witte wijn uit deze streek. Niettemin, beetje flets volgens sommige aanwezigen. Lekker. Niet meer, niet minder.
Le Rosé 2011, AOC Pic Saint-Loup
Rosé van het domein. Grenache en Carignan. Opnieuw discrete neus maar mist de fraicheur van de witte wijn. Appelsien. Ook in de mond ontbreekt er iets. Zuren zitten wel weer ok. Beetje rode vruchtjes. Missch gewoon niet my cup of tea (weinig ervaring met (goede) rosé).
Violetta, Vin de Table
Merendeel Syrah met beetje Grenache en Carignan. Van een wijngaard die recent werd aangekocht (van een wijnboer die z’n druiven voorheen aan de cooperatieve leverde). Is in conversie naar bio. Zoals de eigenaar zei: ‘de druivelaars zijn bezig met wakker worden na jaren slaap’. Noordelijkere helling (website vermeld een zuidelijke helling?) met eerder zanderige bodem. Fijne, frisse neus met zeer zuivere zwarte besjes (scherp als een mes, denk aan goeie Beaujolais). Peper en alcohol, citrus. In de mond opnieuw een enorme fraicheur. Alcohol komt er op ‘t einde beetje door. Ideale easy-drinker die iets frisser mag gedronken worden. Superwijntje!
L’Orphée 2010, AOC Pic Saint-Loup
Syrah en Grenache in gelijke delen. 20 maanden in betonnen cuves. Zuidelijke helling met de typische Pic Saint-Loup argilo-calcaire (klei-kalksteen) bodem. Vrij veel alcohol in de neus. Beetje zwart fruit, bloemetjes. Opnieuw alcohol die er (te veel?) doorkomt in de mond. Peper. Strenge wijn. Missch beetje te jong gedronken. Te drinken bij eten lijkt me.
Le Rollier 2009, AOC Pic Saint-Loup
Grotendeels Grenache met klein beetje Syrah. 24 maanden in betonnen cuves. Argilo-calcaire bodem (opnieuw zuidelijk georiënteerd). Viooltjes komen uit het glas gesprongen. Frisser en fruitiger dan L’Orphée, minder streng. Zwart fruit. Appelsien. Beetje garrigue kruiden. Beduidend zachter in de mond dan L’Orphée. Lekker.
Andere cuvées volgen.