wijnliefhebbers

Gisteren trok ik een flesje Villa Maria Sauvignon Blanc Private Bin 2009 open. De schroefdop was nog maar net los of de geur van passievruchten stoof uit de fles naar buiten. Asperges en wat grassigheid en een heerlijke fruitigheid van citroen, naast citroenmelisse. De typische kiwistijl. Heerlijk passend bij het zwoele weer.

Wat mij ergert is dat wijnliefhebbers-wijnkenners eerst beweren dat de wijnbouwers van de Nieuwe Wereld op zoek moeten gaan naar hun eigen stijl en zich niet moeten laten verleiden door de Oude wereld (Sancerre, Loiresauvignon), geen imitaties maken. Maar als ze dan eens komen met een typische stijl, dan is er van alles fout aan: té grassig, té veel asperges, te veel dit, tekort aan dat.

Of men wil dat Nieuwe Wereldlanden met eigen druivenrassen komen. Maar doen ze dat, dan is het weer niet goed: Pinotage uit Z-Afrika, ondermaatse kwaliteit, Carmenère uit Chili, geen topdruif, Shiraz (alias Syrah) uit Australië: te kruidig, te expliciet, te massief...

De Franse stijl is altijd beter en als je échte wijnliefhebber bent, dan kom je uiteindelijk altijd weer in Frankrijk terecht.

Bullshit! Ik heb Frankrijk nooit verlaten en hou van diversiteit. Af en toe hunker ik naar een Nieuw-Zeelandse Sauvignon of een Bordeauxblend uit Z.Afrika of naar Malbec uit Argentinië en Shiraz uit Australië (geweldige Ebenezer Black Pepper Shiraz uit Barossa).

Wijnliefhebbers zijn soms onverdraagzaam, kunnen niet om met anders-zijn, andere stijlen... Laat persoonlijke smaak, persoonlijke smaak wezen, Franse traditie Franse traditie wezen, maar laat andere wijnbouwers vrij om hun eigen stijl te ontwikkelen.

Voila

http://www.facebook.com/photo.php?fbid=2...=1&theater (zendt een Friend Request als ge al mijn berichten wil volgen)

Ik schreef er ook een Wine Tale over: "Wie heeft de beste wijn?" http://www.winetasting.be/nl/Info/WineTales/?art=40394

@ Populist.

Dat soort artikels kan ik altijd appreciëren en voel me goed dat allerlei ingeburgerde pseudo waarheden nog eens met een kritische blik worden bekeken.

Gisteren dronk ik nog een Franse Pessac Leognan ( Domaine de la Solitude) van 2006; een wijn op basis van 70% Sauvignon en 30% Semillon. Een wijn met een fundamentele fout : wordt overwoekerd door hout zowel in de geur; smaak en afdronk.

De witte Spaanse wijn die ik deze avond op restaurant dronk op basis van de druivensoort Verdejo.Heel mooi in de neus maar zijn smaak patroon wordt overheerst door vettig, zoeterig, plakkerig gedoe.

De witte die ik eergisteren dronk ; een Chardonnay uit Argentinië van het domein Catena (2009). Een wijn mooi over gans de lijn maar ik zou deze wijn blindelings nooit inschatten als Chardonnay puur.( 90 +)

Inderdaad Stefaan, er is in deze gemondialiseerde wereld plaats voor iedereen en voor alle smaken en wijnen. Mooi verwoord en leuke parabel!

(11-08-2012 10:36 PM)don quichotte schreef: [ -> ]@ Populist.

Dat soort artikels kan ik altijd appreciëren en voel me goed dat allerlei ingeburgerde pseudo waarheden nog eens met een kritische blik worden bekeken.

Gisteren dronk ik nog een Franse Pessac Leognan ( Domaine de la Solitude) van 2006; een wijn op basis van 70% Sauvignon en 30% Semillon. Een wijn met een fundamentele fout : wordt overwoekert door hout zowel in de geur; smaak en afdronk.

De witte Spaanse wijn die ik deze avond op restaurant dronk op basis van de druivensoort Verdejo.Heel mooi in de neus maar zijn smaak patroon wordt overheerst door vettig, zoeterig, plakkerig gedoe.

De witte die ik eergisteren dronk ; een Chardonnay uit Argentinië van het domein Catena (2009). Een wijn mooi over gans de lijn maar ik zou deze wijn blindelings nooit inschatten als Chardonnay puur.( 90 +)

Ik hou van Pessac Leognan maar probeer er vanaf te blijven. Ze kunnen zo goed ouderen... Geen ervaring met Solitude. Teveel hout, je kunt wijn zo vernissen met hout dat je de nerven niet meer ziet, spijtig.
Verdejo, die te zoet is, tien tien, zou niet mogen. Catena Chardonnay, inderdaad mooie Chardonnay, zeer goed wijnhuis.

(11-08-2012 03:33 PM)de populist schreef: [ -> ]Gisteren trok ik een flesje Villa Maria Sauvignon Blanc Private Bin 2009 open. De schroefdop was nog maar net los of de geur van passievruchten stoof uit de fles naar buiten. Asperges en wat grassigheid en een heerlijke fruitigheid van citroen, naast citroenmelisse. De typische kiwistijl. Heerlijk passend bij het zwoele weer.

Wat mij ergert is dat wijnliefhebbers-wijnkenners eerst beweren dat de wijnbouwers van de Nieuwe Wereld op zoek moeten gaan naar hun eigen stijl en zich niet moeten laten verleiden door de Oude wereld (Sancerre, Loiresauvignon), geen imitaties maken. Maar als ze dan eens komen met een typische stijl, dan is er van alles fout aan: té grassig, té veel asperges, te veel dit, tekort aan dat.

Of men wil dat Nieuwe Wereldlanden met eigen druivenrassen komen. Maar doen ze dat, dan is het weer niet goed: Pinotage uit Z-Afrika, ondermaatse kwaliteit, Carmenère uit Chili, geen topdruif, Shiraz (alias Syrah) uit Australië: te kruidig, te expliciet, te massief...

De Franse stijl is altijd beter en als je échte wijnliefhebber bent, dan kom je uiteindelijk altijd weer in Frankrijk terecht.

Bullshit! Ik heb Frankrijk nooit verlaten en hou van diversiteit. Af en toe hunker ik naar een Nieuw-Zeelandse Sauvignon of een Bordeauxblend uit Z.Afrika of naar Malbec uit Argentinië en Shiraz uit Australië (geweldige Ebenezer Black Pepper Shiraz uit Barossa).

Wijnliefhebbers zijn soms onverdraagzaam, kunnen niet om met anders-zijn, andere stijlen... Laat persoonlijke smaak, persoonlijke smaak wezen, Franse traditie Franse traditie wezen, maar laat andere wijnbouwers vrij om hun eigen stijl te ontwikkelen.

Voila

Beetje kort door de bocht (ik weet niet of ze (nog) bestaan, de conservatieve wijnliefhebbers waarover je het hebt), maar wel lekker polemisch en gepassioneerd geschreven !

(12-08-2012 11:55 AM)vinejo schreef: [ -> ]

(11-08-2012 03:33 PM)de populist schreef: [ -> ]Gisteren trok ik een flesje Villa Maria Sauvignon Blanc Private Bin 2009 open. De schroefdop was nog maar net los of de geur van passievruchten stoof uit de fles naar buiten. Asperges en wat grassigheid en een heerlijke fruitigheid van citroen, naast citroenmelisse. De typische kiwistijl. Heerlijk passend bij het zwoele weer.

Wat mij ergert is dat wijnliefhebbers-wijnkenners eerst beweren dat de wijnbouwers van de Nieuwe Wereld op zoek moeten gaan naar hun eigen stijl en zich niet moeten laten verleiden door de Oude wereld (Sancerre, Loiresauvignon), geen imitaties maken. Maar als ze dan eens komen met een typische stijl, dan is er van alles fout aan: té grassig, té veel asperges, te veel dit, tekort aan dat.

Of men wil dat Nieuwe Wereldlanden met eigen druivenrassen komen. Maar doen ze dat, dan is het weer niet goed: Pinotage uit Z-Afrika, ondermaatse kwaliteit, Carmenère uit Chili, geen topdruif, Shiraz (alias Syrah) uit Australië: te kruidig, te expliciet, te massief...

De Franse stijl is altijd beter en als je échte wijnliefhebber bent, dan kom je uiteindelijk altijd weer in Frankrijk terecht.

Bullshit! Ik heb Frankrijk nooit verlaten en hou van diversiteit. Af en toe hunker ik naar een Nieuw-Zeelandse Sauvignon of een Bordeauxblend uit Z.Afrika of naar Malbec uit Argentinië en Shiraz uit Australië (geweldige Ebenezer Black Pepper Shiraz uit Barossa).

Wijnliefhebbers zijn soms onverdraagzaam, kunnen niet om met anders-zijn, andere stijlen... Laat persoonlijke smaak, persoonlijke smaak wezen, Franse traditie Franse traditie wezen, maar laat andere wijnbouwers vrij om hun eigen stijl te ontwikkelen.

Voila

Beetje kort door de bocht (ik weet niet of ze (nog) bestaan, de conservatieve wijnliefhebbers waarover je het hebt), maar wel lekker polemisch en gepassioneerd geschreven !

Conservatieve wijnliefhebbers zijn er op dit forum natuurlijk niet , Allé, voor alle zekerheid toch nog dit tekstje geschreven... ik weet het, een beetje passé, maar toch. Fijn om eens kort door de bocht te razen... Ben mij aan voorbereiden om nog eens een bocht kort te nemen... Fun.