15-08-2012, 01:45 PM
Het leven kan soms eenvoudig zijn, een glaasje sherry Manzanilla Barbadillo extra dry, een bordje nootjes in het zomerse zonnetje en een boek, over wijn natuurlijk. Nog geen 6 euro voor dit hemels verfijnde drankje, minstens 3 jaar op Solera onder een gistlaagje. En toch zo goedkoop. In Champagne gaat ge kassa betalen als de wijn 3 jaar sur lie heeft gelegen! Vorige week dronk ik de Papirusa van Lustau, man, man, man, ge weet nie wat ge proeft, zo complex en geraffineerd, 6 euro ook, maar voor een half flesje (let wel dat ge hem vers koopt (minder dan 1 jaar gebotteld, en liefst minder), bij leverancier die hem geen twee jaar in zijn kelders laat liggen, zoals ik vorig jaar meemaakte, wijn was gewoon bruin aan het worden en plat).
Tijdens de productie van Sherry wordt zeer weinig sulfiet gebruikt. Twee belangrijke redenen: 1. de flor, het gistlaagje dat de wijn afschermt van de zuurstof in de niet helemaal gevulde vaten, kan er gewoon niet tegen. 2. Bij botteling gaat men amper of geen sulfiet toevoegen omdat sulfiet acetaldehyden bindt waardoor ze geurloos worden. Die acetaldehyden maken nu precies het typische sherrygeurtje dat we niet kwijt willen natuurlijk.
IK VIND HET ONDERTUSSEN WEL VERMOEIEND, AL DAT GEDOE OVER SULFIETARME WIJNEN. Er wordt de consument voortdurend dingen voorgelogen, zeer vaak uit commerciële overwegingen. 1) sulfiet kunt ge niet ruiken in wijn. Ik heb experimenten meegemaakt met zeer hoge dosissen sulfiet in water, de hoeveel sulfiet die in wijn wordt gebruikt, ruik je amper. En het ruikt niet naar een afgebrande lucifer, hoogstens naar wat Dafalgan bruis. Toch zijn er mensen die zweren dat ze het ruiken... wellicht ruiken ze gewoon reductieve geuren (zwavelverbindingen) die niks maar ook niks met toegevoegd sulfiet te maken hebben. 2) Sulfiet zorgt niet voor hoofdpijn, daar is medische consensus over. Wel hartkloppingen of ademhalingsmoeilijkheden bij een kwart van de astmapatienten. Ongelofelijk hoe zelfs wijnautoriteiten dit verhaaltje over hoofdpijn blijven rondbazuinen, hoe is dat in godsnaam mogelijk? 3) toxiciteit heeft alles met hoeveelheid te maken, de hoeveelheid sulfiet in wijn is niet toxisch. Uiteraard is matigheid in gebruik ten zeerste gewenst en wordt er zeker mee overdreven! Sulfiet in grote hoeveelheid kan het geurpallet van wijnen aanzienlijk platleggen.
Wijnen zonder toegevoegde sulfiet zijn riskant (oxidatie, microbiologische bezoedeling, hergisting, minder edele sherrygeurtjes etc.) maar als het meezit kunnen ze fantastisch zijn, vooral in rood.
Zijt ge gevoelig aan sulfiet, probeer dan eens een Manzanilla of een Fino! Sherry staat qua kwaliteit gewoon aan de top van de witte wijnen. Prijs-kwaliteit door niks te kloppen en koop je eens wat duurdere zoals de Papirusa van Lustau of de San Leon van Arguëso, rond de 10 euro (dezelfde kwaliteit bij andere witte wijn betaal je minstens 20 euro).
LAAT ONS GEWOON MEER SHERRY DRINKEN. MANZANILLA, FINO en soms es een AMONTILLADO EN OLOROSO. WAAR WACHTEN WE NOG OP?
(En waarom deze wijn geen plaats geven op het forum....?)
Een sherryverhaaltje van mijn hand: http://www.winetasting.be/nl/Info/WineTales/?art=39657
(Mijn schrijfsels kan je volgen na Friend Request op facebook; http://www.facebook.com/photo.php?fbid=2...15&type=1)
Tijdens de productie van Sherry wordt zeer weinig sulfiet gebruikt. Twee belangrijke redenen: 1. de flor, het gistlaagje dat de wijn afschermt van de zuurstof in de niet helemaal gevulde vaten, kan er gewoon niet tegen. 2. Bij botteling gaat men amper of geen sulfiet toevoegen omdat sulfiet acetaldehyden bindt waardoor ze geurloos worden. Die acetaldehyden maken nu precies het typische sherrygeurtje dat we niet kwijt willen natuurlijk.
IK VIND HET ONDERTUSSEN WEL VERMOEIEND, AL DAT GEDOE OVER SULFIETARME WIJNEN. Er wordt de consument voortdurend dingen voorgelogen, zeer vaak uit commerciële overwegingen. 1) sulfiet kunt ge niet ruiken in wijn. Ik heb experimenten meegemaakt met zeer hoge dosissen sulfiet in water, de hoeveel sulfiet die in wijn wordt gebruikt, ruik je amper. En het ruikt niet naar een afgebrande lucifer, hoogstens naar wat Dafalgan bruis. Toch zijn er mensen die zweren dat ze het ruiken... wellicht ruiken ze gewoon reductieve geuren (zwavelverbindingen) die niks maar ook niks met toegevoegd sulfiet te maken hebben. 2) Sulfiet zorgt niet voor hoofdpijn, daar is medische consensus over. Wel hartkloppingen of ademhalingsmoeilijkheden bij een kwart van de astmapatienten. Ongelofelijk hoe zelfs wijnautoriteiten dit verhaaltje over hoofdpijn blijven rondbazuinen, hoe is dat in godsnaam mogelijk? 3) toxiciteit heeft alles met hoeveelheid te maken, de hoeveelheid sulfiet in wijn is niet toxisch. Uiteraard is matigheid in gebruik ten zeerste gewenst en wordt er zeker mee overdreven! Sulfiet in grote hoeveelheid kan het geurpallet van wijnen aanzienlijk platleggen.
Wijnen zonder toegevoegde sulfiet zijn riskant (oxidatie, microbiologische bezoedeling, hergisting, minder edele sherrygeurtjes etc.) maar als het meezit kunnen ze fantastisch zijn, vooral in rood.
Zijt ge gevoelig aan sulfiet, probeer dan eens een Manzanilla of een Fino! Sherry staat qua kwaliteit gewoon aan de top van de witte wijnen. Prijs-kwaliteit door niks te kloppen en koop je eens wat duurdere zoals de Papirusa van Lustau of de San Leon van Arguëso, rond de 10 euro (dezelfde kwaliteit bij andere witte wijn betaal je minstens 20 euro).
LAAT ONS GEWOON MEER SHERRY DRINKEN. MANZANILLA, FINO en soms es een AMONTILLADO EN OLOROSO. WAAR WACHTEN WE NOG OP?
(En waarom deze wijn geen plaats geven op het forum....?)
Een sherryverhaaltje van mijn hand: http://www.winetasting.be/nl/Info/WineTales/?art=39657
(Mijn schrijfsels kan je volgen na Friend Request op facebook; http://www.facebook.com/photo.php?fbid=2...15&type=1)
