20-08-2012, 01:45 PM
Dé specialist voor de witte wijnen in de streek had men ons verteld, en de verwachtingen zouden worden ingelost.
We reden de oprit op en een nogal corpulente Franse vrouw keek quasi verveeld vanuit haar stoel op t terras. "Oei, dachten we, dat wordt hier niks..."
Gelukkig riep ze er snel haar man bij, maar... ook die leek nogal stug en wenkte ons zonder veel omhaal naar zijn kelder.
Nooit afgaan op een eerste indruk, dat hebben we hier geleerd. het werd één van onze mooiste bezoeken.
Het familiale bedrijf van Bernard Gripa bestaat reeds 400 jaar, hij heeft in totaal 16 ha (van de 1100 in St Joseph) wijngaarden op Mauves en St Peray (4ha).
Gripa heeft 3,5 ha witte St Joseph staan. Hij geeft ons eerst een soort geschiedenisles waarin hij onder andere het succes van de witte wijnen verklaart. Vroeger werd er veel meer gesulfiteerd, vooral voor wit, wat destijds zorgde voor een negatieve perceptie. Komt daarbij de vervrouwelijking van de wijnconsumptie die de witte wijnconsumptie bevorderde (tja, het cliché wordt hier bevestigd, woman like a good white - althans voor de wijn )
Volgt een uitleg over de geschiedenis van de St Joseph AOP, die in de jaren 80 weer uit een dal is gekropen nadat een 4000 ha werden gedregradeerd naar Vin de Pays (sommigen herplantten toen hun stokken).
Verder nog wat info over de terroir, de beste wijnen worden uiteraard gemaakt van de stokken op de hellingen, gelegen op gemiddeld 125 meter hoogte. De Rhonevallei zorgt voor een perfecte ventilatie.
Tijd voor de uitgebreide proeverij.
St Joseph wit 2001: 80% marsanne.
Zeer mooie neus, fraicheur! Goed in balans, de wijn wordt voller naarmate je hem langer in de mond hebt. Abrikoos in de afdronk. Acht jaar bewaring mogelijk volgens Gripa, iets waar we geen moment aan twijfelden. 88 (16,5 €)
Ik gaf deze wijn ter plaatse noal een conservatieve score, ondertussen dronk ik m al twee maal thuis, gewoon onweerstaanbaar. Had er maar 4 flesjes van mee, en ik ga van mijn laatste twee ook niet lang kunenn afblijven...
St Peray 2011: Naar ik me herinner dezelfde bedruiving, maar ongelofelijk verschillende wijn. Mineraliteit in de neus, fijn, meer tensie in de mond (logisch want meer kalk in de bodem aldus Gripa). 89 (14,5 €)
(ondertussen ook thuis geproefd, en ja... even onweerstaanbaar)
St peray 2010 Les Figuiers: Hier 60% roussanne, meer houtinvloeden ook, lekker maar ik prefereerde de vorige.
Gripa vertelde nog dat marsanne bitterder kan zijn dan roussanne, en dat ie zorgt voor meer vettigheid en structuur, meer bewaarkracht ook. De roussanne zou expressiever zijn met meer uitgesproken zuren. Wijnen van 100% roussanne zouden soms wat 'hol' zijn (hoewel dit dan door de maker wellicht elegant genoemd wordt .
St Joseph Blanc, Le Berceau. Letterlijk "De Wieg" = waar de oorsprong ligt van dit soort wijnen. Een zeer zacht aroma van peperkoek en munt, boterspekjes, schitterend zacht mondgevoel (dat ik kan vergelijken met de Hermitage van Faurie! ), heel mooie afdronk. 100% marsanne maar lijkt wel wat op een klasse-viognier.
De wijnbouwer vertelt dat deze wijn na een 7-tal jaar in een oxidatieve fase komt, maar na 10-12 jaar op zijn best is. Alweer een aanwijzing dat we een wijn nooit te vroeg mogen afschrijven en dat de evolutie van goede bewaarwijnen allerminst lineair is!!
St Joseph rood 2010
Rood fruit, floraal; frisse wijn met waarlijk krokante tannines, bittertje op t einde. 87
St Joseph rood 1996 (!! ): Heel mooi geëvolueerd, champignons, bos, putje, lijkt wel een oude Bourgogne, zowel in neus als mond! Mijn kompanen waren hier niet zo wild van, ik vond m zeer mooi.
St Joseph Le Berceau rood 2010: Drop, zwart fruit. Zeer lang in de mond, evenwicht en fraicheur, zijdezacht, fijne tannine, tabak in de heerlijke afdronk, pure top. Slechts één flesje van gekocht (wegens de prijs 30 €) maar nu al spijt van.
Andere wijn dan-, maar het niveau van- de allerbeste Cornas. 92-93
Eigenaardig genoeg schonk Gripa ons op t einde zijn Vin de Table les Cerises 2011, misschien omdat ie overtuigd is van de kwaliteit van deze wijn. Gemaakt van 50% syrah en 50% cabernet. Toch kwam deze wijn wat licht over, alsof je 'De Mens' beluistert na 'The Pixies'. Met alle respect voor Frank VanderLinden natuurlijk, we zagen die mens onlangs live aan het werk, lang geleden dat ik zo van een concert heb genoten...
We dankten Bernard hartelijk, kochten onze flessen en hoopten hartstochtelijk op een verkooppunt in de buurt van het mooie Oost-Vlaanderen...
We reden de oprit op en een nogal corpulente Franse vrouw keek quasi verveeld vanuit haar stoel op t terras. "Oei, dachten we, dat wordt hier niks..."
Gelukkig riep ze er snel haar man bij, maar... ook die leek nogal stug en wenkte ons zonder veel omhaal naar zijn kelder.
Nooit afgaan op een eerste indruk, dat hebben we hier geleerd. het werd één van onze mooiste bezoeken.
Het familiale bedrijf van Bernard Gripa bestaat reeds 400 jaar, hij heeft in totaal 16 ha (van de 1100 in St Joseph) wijngaarden op Mauves en St Peray (4ha).
Gripa heeft 3,5 ha witte St Joseph staan. Hij geeft ons eerst een soort geschiedenisles waarin hij onder andere het succes van de witte wijnen verklaart. Vroeger werd er veel meer gesulfiteerd, vooral voor wit, wat destijds zorgde voor een negatieve perceptie. Komt daarbij de vervrouwelijking van de wijnconsumptie die de witte wijnconsumptie bevorderde (tja, het cliché wordt hier bevestigd, woman like a good white - althans voor de wijn )
Volgt een uitleg over de geschiedenis van de St Joseph AOP, die in de jaren 80 weer uit een dal is gekropen nadat een 4000 ha werden gedregradeerd naar Vin de Pays (sommigen herplantten toen hun stokken).
Verder nog wat info over de terroir, de beste wijnen worden uiteraard gemaakt van de stokken op de hellingen, gelegen op gemiddeld 125 meter hoogte. De Rhonevallei zorgt voor een perfecte ventilatie.
Tijd voor de uitgebreide proeverij.
St Joseph wit 2001: 80% marsanne.
Zeer mooie neus, fraicheur! Goed in balans, de wijn wordt voller naarmate je hem langer in de mond hebt. Abrikoos in de afdronk. Acht jaar bewaring mogelijk volgens Gripa, iets waar we geen moment aan twijfelden. 88 (16,5 €)
Ik gaf deze wijn ter plaatse noal een conservatieve score, ondertussen dronk ik m al twee maal thuis, gewoon onweerstaanbaar. Had er maar 4 flesjes van mee, en ik ga van mijn laatste twee ook niet lang kunenn afblijven...
St Peray 2011: Naar ik me herinner dezelfde bedruiving, maar ongelofelijk verschillende wijn. Mineraliteit in de neus, fijn, meer tensie in de mond (logisch want meer kalk in de bodem aldus Gripa). 89 (14,5 €)
(ondertussen ook thuis geproefd, en ja... even onweerstaanbaar)
St peray 2010 Les Figuiers: Hier 60% roussanne, meer houtinvloeden ook, lekker maar ik prefereerde de vorige.
Gripa vertelde nog dat marsanne bitterder kan zijn dan roussanne, en dat ie zorgt voor meer vettigheid en structuur, meer bewaarkracht ook. De roussanne zou expressiever zijn met meer uitgesproken zuren. Wijnen van 100% roussanne zouden soms wat 'hol' zijn (hoewel dit dan door de maker wellicht elegant genoemd wordt .
St Joseph Blanc, Le Berceau. Letterlijk "De Wieg" = waar de oorsprong ligt van dit soort wijnen. Een zeer zacht aroma van peperkoek en munt, boterspekjes, schitterend zacht mondgevoel (dat ik kan vergelijken met de Hermitage van Faurie! ), heel mooie afdronk. 100% marsanne maar lijkt wel wat op een klasse-viognier.
De wijnbouwer vertelt dat deze wijn na een 7-tal jaar in een oxidatieve fase komt, maar na 10-12 jaar op zijn best is. Alweer een aanwijzing dat we een wijn nooit te vroeg mogen afschrijven en dat de evolutie van goede bewaarwijnen allerminst lineair is!!
St Joseph rood 2010
Rood fruit, floraal; frisse wijn met waarlijk krokante tannines, bittertje op t einde. 87
St Joseph rood 1996 (!! ): Heel mooi geëvolueerd, champignons, bos, putje, lijkt wel een oude Bourgogne, zowel in neus als mond! Mijn kompanen waren hier niet zo wild van, ik vond m zeer mooi.
St Joseph Le Berceau rood 2010: Drop, zwart fruit. Zeer lang in de mond, evenwicht en fraicheur, zijdezacht, fijne tannine, tabak in de heerlijke afdronk, pure top. Slechts één flesje van gekocht (wegens de prijs 30 €) maar nu al spijt van.
Andere wijn dan-, maar het niveau van- de allerbeste Cornas. 92-93
Eigenaardig genoeg schonk Gripa ons op t einde zijn Vin de Table les Cerises 2011, misschien omdat ie overtuigd is van de kwaliteit van deze wijn. Gemaakt van 50% syrah en 50% cabernet. Toch kwam deze wijn wat licht over, alsof je 'De Mens' beluistert na 'The Pixies'. Met alle respect voor Frank VanderLinden natuurlijk, we zagen die mens onlangs live aan het werk, lang geleden dat ik zo van een concert heb genoten...
We dankten Bernard hartelijk, kochten onze flessen en hoopten hartstochtelijk op een verkooppunt in de buurt van het mooie Oost-Vlaanderen...