Minervois La Ciaude 2008
Het zou blijken dat ik deze jaargang wat onderschatte.
IK gaf de wijn 's morgens een uur karaf, hevelde hem terug over in de fles en plaatste deze op een koele donkere plaats.
's Avonds serveerde ik deze donkere wijn, hm... een zeer gereserveerde neus.
In de mond iets toegankelijker gedragen door zwart fruit.
Stevig en gestructureerd. Vrij gesloten.
Lekker maar moet kunnen beteren met enige kelderrust.
(03-09-2012 02:37 PM)Tienne schreef: [ -> ]Minervois La Ciaude 2008
Het zou blijken dat ik deze jaargang wat onderschatte.
IK gaf de wijn 's morgens een uur karaf, hevelde hem terug over in de fles en plaatste deze op een koele donkere plaats.
's Avonds serveerde ik deze donkere wijn, hm... een zeer gereserveerde neus.
In de mond iets toegankelijker gedragen door zwart fruit.
Stevig en gestructureerd. Vrij gesloten.
Lekker maar moet kunnen beteren met enige kelderrust.
Een bijzonder knappe, eerder koele en subtiele Minervois. Niet goedkoop, rond de twintig euro dacht ik, maar toch wel zijn prijs waard hoor.
Fontanilles 2009, Minervois
Rijp donker fruit (braam, bosbes), stevige kruidigheid, bacon, aardse toetsen. Rijpe aanzet met mooie tannines die het fruit omkaderen. Fluwele body. Goed gemaakt, zeer aangenaam om drinken maar mist een beetje spanning. 87
(26-02-2013 05:12 PM)koen schreef: [ -> ]Fontanilles 2009, Minervois
Rijp donker fruit (braam, bosbes), stevige kruidigheid, bacon, aardse toetsen. Rijpe aanzet met mooie tannines die het fruit omkaderen. Fluwele body. Goed gemaakt, zeer aangenaam om drinken maar mist een beetje spanning. 87
Op pinkstermaandag deze wijn in het glas, de 2010.
Inderdaad heel donker fruit, cassis, kruidige toetsen (zelfs wat typische Cazal-garrigue), leder. In de mond geknoopt, compact, zoethout en zwart fruit, likeurachtig, serieus chocoladebittertje op t eind. Anders van karakter dan de Ciaude.
Een wijn die binnen een jaar of vijf wel eens aangenaam zou kunnen verrassen, vandaag 89+
Een stevig stuk vlees op de "Green egg" vraagt om een stevige wijn...
Er lag er al eentje een tijdje te lonken, Domaine Anne Gros & Jean-Paul Tollot Minervois La Ciaude 2013, die het geschikte moment afwachtte.
Anne Gros en Jean Paul Tollot zijn natuurlijk geen onbekende in Bourgogne maar van hun gezamelijk project in Minervois heb ik geen kaas gegeten. Dit staat op hun gezamelijke website van onze vriend Parker:
Wine Advocate: 93
Another single parcel release, the 2013 Minervois la Ciaude comes from the clay and rocky soils around the town of Cazelles and is mostly Carignan (100+-year-old vines) and Syrah, yet incorporates a splash of Grenache. Aged mostly in demi-muids, it has lots of liquid minerality to go with classic notes of black raspberry, violets, spice and hints of toasted bread. Balanced, elegant and medium-bodied, with perfectly integrated acidity and ample balancing fruit, it too can be consumed anytime over the coming decade.Maturity : Drink 2015-2025
Ik maak daar het volgende van,
Recht uit de wijnkamer (14°) en bloeit per stijgende graad in het glas open naar een volle niet alledaagse donkere wijn. De neus had temperatuur nodig om wat rood fruit vrij te geven. In de mond idem, hoe warmer de wijn hoe meer het zwart fruit kwam opzetten tussen de mineraliteit, zuiderse droge kruiden en een vleugje pruimen. Zacht verweven tanines maar de jaren rust hebben deze toch wel stevige en niet alledaagse wijn zijn nodig temperament geboden.
Ik heb er nog een 2019 van liggen...maar die mag gerust ook nog een jaar of 10 rusten. Absoluut geen haast bij deze 'La Ciaude'... maar dan combineer ik wel met een kruidiger gerecht.
Gisteren in het glas:
L’ O de la vie, een 100% syrah.
Doet me de denken aan N Rhone, zei Oli.
Ik kon mij daarin vinden.
Maar na een tijdje vonden we de wijn toch wel wat Bourgondisch ook.
En kers op de taart..: deed me plots denken aan l Hortus uit Pic St Loup.
Goed geproefd, Oli en Jo!
PS: Héérlijke wijn!
(26-11-2023 03:28 PM)vinejo schreef: [ -> ]Gisteren in het glas:
L’ O de la vie, een 100% syrah.
Doet me de denken aan N Rhone, zei Oli.
Ik kon mij daarin vinden.
Maar na een tijdje vonden we de wijn toch wel wat Bourgondisch ook.
En kers op de taart..: deed me plots denken aan l Hortus uit Pic St Loup.
Goed geproefd, Oli en Jo!
PS: Héérlijke wijn!
Inderdaad, volledig up my straatje!