07-11-2012, 08:03 PM
Bordeaux, de blinkende wijnstreek blijft me aantrekken, hoewel ik niet kan zeggen dat mijn copieuze kelder er vol van ligt. Toevallig kwam ik gisterenavond om tien voor elf in een proeverij terecht die doorspekt was van Bordeaux 2009. Als mooie afronding van de dag kreeg ik de restjes mee en die kon ik vandaag met mijn wijnvriend Bert nog eens opnieuw proeven, uiteraard blind.
Wat mij weer opviel in het gezelschap van dinsdagavond: heel veel jolijke wijndrinkers kiezen tegenwoordig voor toegankelijke fruitige wijnen met weinig tannine en weinig zuren. De wijnen met veel concentratie en een serieuze dosis tannine durven wel eens uit de boot te vallen.
Mensen van tegenwoordig hebben een andere verhouding tot de tijd, denk ik vaak. Komt het door de tanende invloed van de kerk en het daaraan gekoppelde geloof in het hiernamaals, ik weet het niet. Maar wijn moet voor velen onmiddellijk toegankelijk zijn. En wie kan het hen verwijten, kiezen voor de zekerheid en niet voor de belofte en het duistere van de bewaring.
Maar ik durf alvast nog in de toekomst te kijken. Drie Bordeaux's deden het in de blindproeverij met Bert uitstekend. Niet de Château Charron 2009 die we als zeer toegankelijk, eenvoudig fruitig (aardbeigelei), vrij structuurloos maar wel prettig ervoeren, kon ons bekoren, noch de chemisch ruikende en onzuiver smakende Sarget de gruaud La Rose 2009 (foute fles wellicht) uit mijn lievelingsappellatie Saint-Julien.
In volgorde van appreciatie onze lievelingen (en deze keer kwamen we overeen), de eerste is de beste:
1. Château Grand Corbin 2009. Saint Émilion Grand Cru Classé. Mooie dieprode, ondoorzichtige kleur, rijke en zeer verleidelijke neus met veel rood fruit, rode bloemen, grafiet en ceder. De wijn maakt indruk door een zeer volle smaak, een sappig fruitige aanzet en twee seconden later word je door een immense structuur van tannine en zuur de diepte ingesleept. Zeer lange afdronk waarin de finesse wordt benadrukt. De tannines en zuren zijn mooi omgeven door fruit, maar, vanzelfsprekend, de versmelting is er vandaag nog niet. Dit is een topper in wording! Magnifiek.
2. Château Hauts-Conseillants 2009. Lalande de Pomerol. Éen woord: weelderig. Strelende neus met veel kokos (Bert dacht eerder banaan), ceder, zwarte bes, gerookt. In de aanzet opvallende fraîcheur en dan materie, weer die zwarte bessen, veel zoethout, uitwaaierende aroma's (niet zo verknoopt als Grand Corbin), duwende alcohol maar niet overheersend. Hedonistisch met voorlopig nog ruwe bittere kantjes.
3. Château Chasse-Spleen 2009. Dieprode kleur. In de neus zwarte bessen en bramen, licht confiturig, aantrekkelijk, grafiet en ceder. Een Bordeaux barstensvol materie, veel zwarte bessen en nog streng door de (rijpe) tannine en gebrande toetsen. Hout is nog niet geïntegreerd maar dit heeft heel veel potentieel. Een klassewijn die bij mij meer in de smaak viel dan bij Bert.
Eens te meer bleek dat het water tussen de rechter- en de linkeroever minder diep is dan wat in de boeken wordt beweerd. Niet gemakkelijk om ze uiteen te houden. Merlot, zachte, ronde wijn met minder tannine: het wordt tijd dat die theoretische dwaling voor eens en altijd de wereld wordt uitgeholpen.
Voor foto: cf facebook http://www.facebook.com/stefaan.soenen
Wat mij weer opviel in het gezelschap van dinsdagavond: heel veel jolijke wijndrinkers kiezen tegenwoordig voor toegankelijke fruitige wijnen met weinig tannine en weinig zuren. De wijnen met veel concentratie en een serieuze dosis tannine durven wel eens uit de boot te vallen.
Mensen van tegenwoordig hebben een andere verhouding tot de tijd, denk ik vaak. Komt het door de tanende invloed van de kerk en het daaraan gekoppelde geloof in het hiernamaals, ik weet het niet. Maar wijn moet voor velen onmiddellijk toegankelijk zijn. En wie kan het hen verwijten, kiezen voor de zekerheid en niet voor de belofte en het duistere van de bewaring.
Maar ik durf alvast nog in de toekomst te kijken. Drie Bordeaux's deden het in de blindproeverij met Bert uitstekend. Niet de Château Charron 2009 die we als zeer toegankelijk, eenvoudig fruitig (aardbeigelei), vrij structuurloos maar wel prettig ervoeren, kon ons bekoren, noch de chemisch ruikende en onzuiver smakende Sarget de gruaud La Rose 2009 (foute fles wellicht) uit mijn lievelingsappellatie Saint-Julien.
In volgorde van appreciatie onze lievelingen (en deze keer kwamen we overeen), de eerste is de beste:
1. Château Grand Corbin 2009. Saint Émilion Grand Cru Classé. Mooie dieprode, ondoorzichtige kleur, rijke en zeer verleidelijke neus met veel rood fruit, rode bloemen, grafiet en ceder. De wijn maakt indruk door een zeer volle smaak, een sappig fruitige aanzet en twee seconden later word je door een immense structuur van tannine en zuur de diepte ingesleept. Zeer lange afdronk waarin de finesse wordt benadrukt. De tannines en zuren zijn mooi omgeven door fruit, maar, vanzelfsprekend, de versmelting is er vandaag nog niet. Dit is een topper in wording! Magnifiek.
2. Château Hauts-Conseillants 2009. Lalande de Pomerol. Éen woord: weelderig. Strelende neus met veel kokos (Bert dacht eerder banaan), ceder, zwarte bes, gerookt. In de aanzet opvallende fraîcheur en dan materie, weer die zwarte bessen, veel zoethout, uitwaaierende aroma's (niet zo verknoopt als Grand Corbin), duwende alcohol maar niet overheersend. Hedonistisch met voorlopig nog ruwe bittere kantjes.
3. Château Chasse-Spleen 2009. Dieprode kleur. In de neus zwarte bessen en bramen, licht confiturig, aantrekkelijk, grafiet en ceder. Een Bordeaux barstensvol materie, veel zwarte bessen en nog streng door de (rijpe) tannine en gebrande toetsen. Hout is nog niet geïntegreerd maar dit heeft heel veel potentieel. Een klassewijn die bij mij meer in de smaak viel dan bij Bert.
Eens te meer bleek dat het water tussen de rechter- en de linkeroever minder diep is dan wat in de boeken wordt beweerd. Niet gemakkelijk om ze uiteen te houden. Merlot, zachte, ronde wijn met minder tannine: het wordt tijd dat die theoretische dwaling voor eens en altijd de wereld wordt uitgeholpen.
Voor foto: cf facebook http://www.facebook.com/stefaan.soenen
