03-12-2012, 12:33 PM
Ik leerde de Sloveense wijnen voor het eerst kennen bij Matthys Wines in Brugge. Hun biodynamische Movia-wijnen behoren tot het beste wat Slovenië te bieden heeft. Movia is een culthuis dat heel wat wijnbouwers in Slovenië inspireert. Het functioneert als voortrekker van kwaliteit in een land dat al wijngaarden bezat voor de Romeinen er binnentrokken. Slovenië is piepklein, niet veel groter dan ons dierbare Vlaanderen. Op Megavino breidde mijn kennis van het land en mijn nieuwsgierigheid voor zijn wijnen uit. Onder andere een droog gevinifieerde en rijke Malvazija 2009 van het huis Vinakoper verruimde de blik op deze nieuwe en tegelijk zeer oude wijnwereld.
Wijnhandel Somers en Zoon in Kessel-lo verzorgde zijn eerste voor het ruime publiek opengestelde proeverij van Sloveense wijnen in Kessel-lo. Wijnhandel in bijberoep, de living is de proefruimte. Het voelt in het begin even onwennig aan, een proeverij in een doorleefde en met familiale attributen aangekleedde woonkamer. Mag je naar de foto's op de muur kijken of behoort dat tot de privé? Ik besloot ze niet te bekijken en in plaats daarvan even kennis te maken met de aanwezige familie: uiteraard de sympathieke Tim Soomers zelf, de Sloveense wijnfreak van dienst, daarnaast zijn echtgenote, het vijfjarige zoontje en iemand waarvan ik denk dat het de grootvader van het kind zal zijn afgaande op zijn intense en speelse betrokkenheid.
Zo proef ik mijn wijnen het liefst, in een kameraadschappelijke en in dit geval zelfs familiale context. Op de achtergrond weerklinkt het felle lawaai van de flipperkast die het zoontje gekregen heeft voor zijn vijfde verjaardag (en niet voor zijn Sinterklaas zoals ik verkeerdelijk gokte). De vermoedelijke grootvader weigerde herhaaldelijk wijn te proeven. Hij is van corvé: bestellingen opnemen en de juiste wijn met de juiste klanten meegeven. Hij is duidelijk plichtsbewust.
Weinig mensen zullen het weten, maar Slovenië heeft drie grote wijnzones: Primoska (Zuid-Westen, aanleunende bij Italië), daaronder Posavje (Zuid-Oosten, grenzende aan Kroatië) en Podravje (Noord-Oosten, met grenzen aan Oostenrijk, Hongarije en Kroatië). De wijnbouw is beïnvloed door Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk en zeer zeker ook door Italië. Slovenië is vooral een land van witte wijnen (75%). De witte druivenrassen zijn onder andere Sauvignon Blanc, Frilanski Tokaj (Friulano), Sipon (Furmint), Malvazija, Muscat, Glera (Prosecco), Pikolit, Riesling en Rebula. In rood worden vaak Bordeaux-druivenrassen gebruikt, in monocépage of in blends en vaak nog vermengd met andere druivenrassen zoals het lokale Refosk en de Barbera. Ook zuivere Refosks bestaan maar deze zijn naar de mening en smaak van Tim minder de moeite waard. Anders is het met de Pinot Noir die in Slovenië echt kan schitteren. Dat had ik al aan de lijve ervaren met de Movia Pinot Noir 2005, een geweldige wijn.
Alle wijnen op de proeftafel waren lekker, hoedje af dus voor deze wijnhandel. De persoonlijke smaak maakte het verschil. Voor mij zaten een aantal witte wijnen iets te laag op zuren (die van Scurek uit de Brda-regio, wel zeer toegankelijk door hun rijke fruit), maar hoe lekker die Riesling van het domein Verus! Een originele stijl van Riesling die afwijkt van wat we gewoon zijn uit Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk of Australië. Er zit veel zon in de wijn, hij deed me erg aan sorbet van rijpe citrusvruchten denken, maar een bijzonder zachte en fijne aciditeit snijdt zo door dat sappige fruit dat de wijn een speels, lichtvoetig karakter krijgt. Zeer mooi aan 12 euro.
In rood was het voor mij direct prijs. De Strune Rdece 2011 basiswijn van het domein Scurek (9.20 euro). Zonder walsen kreeg ik Pinot-fruit, verleidelijke kersen, na walsen kwam een lichte struikerigheid van de Cabernet Franc opzetten en cassis van de Cabernet Sauvignon. In de blend zit tenslotte nog Merlot en Refosk. Héél mooi, cool climate wijn precies maar met rijp, elegant fruit. Snedige wijn ook, karaktervol. De goedkoopste rode wijn op de tafel en voor mijn persoonlijke smaak nauwelijks overtroffen door de duurdere die ik erna mocht proeven. De wijnbouwster van domein Saksida maakt monocépages van Cabernet Sauvignon, Merlot en Pinot Noir, zuivere, lekker sappige wijnen maar misschien wat ééndimensionaal en braaf (met uitzondering van de Pinot Noir die er bovenuit stak qua karakter en smaaknuance). De wijnen van Sveti Martin waren meer mijn ding, precies iets oxidatiever, wat wilder en meer karaktervol. De duurdere rode wijn van Scurek mocht er ook wezen, een Bordeauxblend met Refosk (19.90 euro). Alle rode wijnen hadden een mooie aciditeit.
In zoet proefde ik maar één wijn, de passito van Klarnica-druiven (domein Sveti Martin), dat kon me minder bekoren.
Ik heb waardering voor wijnhandels zoals deze. Het kleinschalige en joviale karakter is hartverwarmend en beklemtoont het essentiële waar wijn om draait, namelijk convivialité. Veel succes toegewenst aan deze wijnhandel en hopelijk rijzen er nog meer van deze originele wijnprojecten op uit Vlaamse bodem! Echt een verrijking.
nb: volg meer van mijn wijnberichten en maak je FB vriend op http://www.facebook.com/stefaan.soenen
Wijnhandel Somers en Zoon in Kessel-lo verzorgde zijn eerste voor het ruime publiek opengestelde proeverij van Sloveense wijnen in Kessel-lo. Wijnhandel in bijberoep, de living is de proefruimte. Het voelt in het begin even onwennig aan, een proeverij in een doorleefde en met familiale attributen aangekleedde woonkamer. Mag je naar de foto's op de muur kijken of behoort dat tot de privé? Ik besloot ze niet te bekijken en in plaats daarvan even kennis te maken met de aanwezige familie: uiteraard de sympathieke Tim Soomers zelf, de Sloveense wijnfreak van dienst, daarnaast zijn echtgenote, het vijfjarige zoontje en iemand waarvan ik denk dat het de grootvader van het kind zal zijn afgaande op zijn intense en speelse betrokkenheid.
Zo proef ik mijn wijnen het liefst, in een kameraadschappelijke en in dit geval zelfs familiale context. Op de achtergrond weerklinkt het felle lawaai van de flipperkast die het zoontje gekregen heeft voor zijn vijfde verjaardag (en niet voor zijn Sinterklaas zoals ik verkeerdelijk gokte). De vermoedelijke grootvader weigerde herhaaldelijk wijn te proeven. Hij is van corvé: bestellingen opnemen en de juiste wijn met de juiste klanten meegeven. Hij is duidelijk plichtsbewust.
Weinig mensen zullen het weten, maar Slovenië heeft drie grote wijnzones: Primoska (Zuid-Westen, aanleunende bij Italië), daaronder Posavje (Zuid-Oosten, grenzende aan Kroatië) en Podravje (Noord-Oosten, met grenzen aan Oostenrijk, Hongarije en Kroatië). De wijnbouw is beïnvloed door Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk en zeer zeker ook door Italië. Slovenië is vooral een land van witte wijnen (75%). De witte druivenrassen zijn onder andere Sauvignon Blanc, Frilanski Tokaj (Friulano), Sipon (Furmint), Malvazija, Muscat, Glera (Prosecco), Pikolit, Riesling en Rebula. In rood worden vaak Bordeaux-druivenrassen gebruikt, in monocépage of in blends en vaak nog vermengd met andere druivenrassen zoals het lokale Refosk en de Barbera. Ook zuivere Refosks bestaan maar deze zijn naar de mening en smaak van Tim minder de moeite waard. Anders is het met de Pinot Noir die in Slovenië echt kan schitteren. Dat had ik al aan de lijve ervaren met de Movia Pinot Noir 2005, een geweldige wijn.
Alle wijnen op de proeftafel waren lekker, hoedje af dus voor deze wijnhandel. De persoonlijke smaak maakte het verschil. Voor mij zaten een aantal witte wijnen iets te laag op zuren (die van Scurek uit de Brda-regio, wel zeer toegankelijk door hun rijke fruit), maar hoe lekker die Riesling van het domein Verus! Een originele stijl van Riesling die afwijkt van wat we gewoon zijn uit Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk of Australië. Er zit veel zon in de wijn, hij deed me erg aan sorbet van rijpe citrusvruchten denken, maar een bijzonder zachte en fijne aciditeit snijdt zo door dat sappige fruit dat de wijn een speels, lichtvoetig karakter krijgt. Zeer mooi aan 12 euro.
In rood was het voor mij direct prijs. De Strune Rdece 2011 basiswijn van het domein Scurek (9.20 euro). Zonder walsen kreeg ik Pinot-fruit, verleidelijke kersen, na walsen kwam een lichte struikerigheid van de Cabernet Franc opzetten en cassis van de Cabernet Sauvignon. In de blend zit tenslotte nog Merlot en Refosk. Héél mooi, cool climate wijn precies maar met rijp, elegant fruit. Snedige wijn ook, karaktervol. De goedkoopste rode wijn op de tafel en voor mijn persoonlijke smaak nauwelijks overtroffen door de duurdere die ik erna mocht proeven. De wijnbouwster van domein Saksida maakt monocépages van Cabernet Sauvignon, Merlot en Pinot Noir, zuivere, lekker sappige wijnen maar misschien wat ééndimensionaal en braaf (met uitzondering van de Pinot Noir die er bovenuit stak qua karakter en smaaknuance). De wijnen van Sveti Martin waren meer mijn ding, precies iets oxidatiever, wat wilder en meer karaktervol. De duurdere rode wijn van Scurek mocht er ook wezen, een Bordeauxblend met Refosk (19.90 euro). Alle rode wijnen hadden een mooie aciditeit.
In zoet proefde ik maar één wijn, de passito van Klarnica-druiven (domein Sveti Martin), dat kon me minder bekoren.
Ik heb waardering voor wijnhandels zoals deze. Het kleinschalige en joviale karakter is hartverwarmend en beklemtoont het essentiële waar wijn om draait, namelijk convivialité. Veel succes toegewenst aan deze wijnhandel en hopelijk rijzen er nog meer van deze originele wijnprojecten op uit Vlaamse bodem! Echt een verrijking.
nb: volg meer van mijn wijnberichten en maak je FB vriend op http://www.facebook.com/stefaan.soenen
