Verjaardagseditie van HT bij Thierry.
t Was de moeite...
Vauversin Champagne premier cru (Oger): Verleidelijk aroma, rijk in de mond, volgens sommigen wat laag in zuren. Maaltijd Champagne.
Tribut Chablis Beauroy 2012
Eerste gedacht was: een alligoté van een topwijnbouwer. Nee? Dan Chablis. De wijn was wat zilt en chalky, gerookt, zocht nog wat naar zijn evenwicht (toonde zich in 2 fasen, nog niet geïntegreerd hout in het middenstuk). Een paar uur later een slokje herproefd en was meer in balans. Sommigen dachten dat hij over zijn top was, persoonlijk denk ik het omgekeerde (maar ik denk dit van mezelf ook, dat zegt genoeg
) 88+
Bernard Faurie, Hermitage blanc 2011
Iemand zei viognier, ik dacht eerst aan chenin, het bleek marsanne-rousanne te zijn. Een heerlijke neus, eerst wat droog in de mond maar vervolgens enorm sappig, abrikoosjes in de afdronk, sublieme wijn. Een echt Folieke, dit Faurieke. 93-94
De eerste rode was al meteen een voltreffer.
Kirsch in de neus, rood fruit, cacao. Fris, sappig, subtiel. PvdW en ik slaagden erin dit tot op het domein te raden (ja, áls we er dan eens klop op zitten mogen we t ook schrijven he, we lachen al genoeg met onszelf). Op t domein door Vince aangekocht, deze
Chamonard Morgon Clos de Lys 2013. Deze wijn deed pvdw zelf overwegen om een Beaujolais in te voeren voor de Wijnzolder. Eindelijk
91-92
De Bourgondische gamay was uiteraard de perfecte opstap naar grote broer pinot noir.
Regis Forey Vosne Rolanee Les petits monts 1r cru 2011. Eerst wat animaals en asperges in de neus, dan kruidigheid (laurier), een verse doos caran d‘ ache. Veel structuur maar toch lichtvoetig, complex doch niet vermoeiend. Naar de afdronk toe toont het mindere jaar 2011 wel wat zijn kleine kantjes (lichte droogtrekking en groenigheid). 91+
Het belang van perceptie of een referentiekader, of hoe subtop direct herkend wordt door de concurrentie van top.
In andere omstandigheden zou de Vosne van Forey sowieso als absolute topper worden beschouwd. Maar wat erna kwam toonde dat ook in de hoogste regionen van de Bourgogne een hiërarchie heerst.
Les Fuées is een perceel in Chambolle dat vlak naast Bonnes Mares ligt. De
2011 van Barhod was gewoonweg stunning. In de neus eerst wat putje, dan heerlijk fris zwart fruit, daarna een ijzerachtige mineraliteit en broodkruim. Verschillende laagjes dus, heel fijnzinnig en complex. In de mond puur satijn, sap dat blijft komen (alsof iemand constant aan een vaatje blijft tappen) een eindeloos gevoel.
Hedonistisch en aldus 94, flirtend met de 95.
Er volgde geheel iets anders, en toch paste de wijn in het rijtje door zijn evenwicht en superzacht karakter. Sigarenkistje, zoethout, leder, enfin dit moest een Bordeaux zijn. De
Larmande St Emilion 1988 werd door velen 15 jaar jonger geschat. we gaven hem 91 punten, checkten bij Topwijnen hoeveel die vandaag moet kosten. De 2016 blijkbaar 30 euro. Hé, interessant, bestellen? elk 3 flesjes? Okeeeahneee, wacht...Ik lees hier dat vandaag Michel Roland de vinificatie waarneemt. Laat maar zo.
En alweer volgde een totaal andere wijn. Iets moeilijker nu om volgen na de perfect gerijpte Bordeaux en de zalige Bourgognes. Wat gesloten eerst, compact. Amandel, laurier, tabak.
Dit wordt beter met de minuut. In de mond eerst nog wat hermetisch, bij de tweede slok heel fijn, fris, nét genoeg rijp zwart fruit, anijs, Italiaans leder...Deze
Uvaggio Costa delle Sesia 2010 van Sperino (we herkenden nebiolo maar is aangevuld met vespolina en croatina) was incrachable. Uitmuntende wijn! 92
De grote broer is nog beter zei Vince, we wisten toen niet dat we die ook nog zouden proeven...
Als een goede ziel mijn tweede notitieblad wil doorsturen komt hier binnenkort een vervolg...