Na mijn goede ervaring met Sainte Anne, Entre-deux-Mers, wou ik mijn geluk opnieuw proberen met Sainte-Marie, eveneens Entre-deux-Mers. Deze 2011 Réserve is opnieuw een blend van Sauvignon (60%), Sémillon (30%) en Muscadelle (10%). Subtiele neus met wat wit fruit. Qua aanzet kan Marie wel bijblijven bij Anne. Droog, fris, beetje krijt. Marie heeft echter minder knapperige zuurtjes dan Anne, die ervoor zorgen dan Marie minder ver springt dan Anne. Wat opvalt is dat de frisheid van deze wijn bijzonder snel verdwijnt na enkele minuten in het glas. Dat de smaken meer tot hun recht komen bij sommige witte wijnen als je de wijn iets meer gechambreerd serveert, is hier absoluut niet het geval. Direct drinken eens uit de koelkast is de boodschap. Anders valt Marie op haar gat. Zelfs goed gekoeld blijft ze niet lang overeind. Sorry Marie, ik blijf bij Anne...
(04-04-2013 07:08 PM)Olivier schreef: [ -> ]Na mijn goede ervaring met Sainte Anne, Entre-deux-Mers, wou ik mijn geluk opnieuw proberen met Sainte-Marie, eveneens Entre-deux-Mers. Deze 2011 Réserve is opnieuw een blend van Sauvignon (60%), Sémillon (30%) en Muscadelle (10%). Subtiele neus met wat wit fruit. Qua aanzet kan Marie wel bijblijven bij Anne. Droog, fris, beetje krijt. Marie heeft echter minder knapperige zuurtjes dan Anne, die ervoor zorgen dan Marie minder ver springt dan Anne. Wat opvalt is dat de frisheid van deze wijn bijzonder snel verdwijnt na enkele minuten in het glas. Dat de smaken meer tot hun recht komen bij sommige witte wijnen als je de wijn iets meer gechambreerd serveert, is hier absoluut niet het geval. Direct drinken eens uit de koelkast is de boodschap. Anders valt Marie op haar gat. Zelfs goed gekoeld blijft ze niet lang overeind. Sorry Marie, ik blijf bij Anne...
Frivole "naamspeling" !!
m'n madame heet Anne en m'n petekind Marie ...
Alios 2010, Côtes-de-Bordeaux
Dit is een wijn die ik gekocht heb in de begindagen van mijn wijnpassie, toen de interesse echt begon te ontstaan en ik hier en daar eens een flesje begon mee te pakken uit nieuwsgierigheid. Toen nog gekocht in de Hopduvel, toen ze nog aan de Coupure zaten in Gent. Heel stemmige locatie eigenlijk, beetje kelderachtig. Tijdens een proeverij toen deze Alios geproefd en een flesje van gekocht.
De interesse evolueert, je begint andere dingen te ontdekken. Veel (te veel) te kopen, en de paar Bordeaux die ik toen gekocht heb, zijn wat blijven liggen, ondergesneeuwd onder al het andere lekkers dat ik ontdekte. 2010 is dan wel een bewaarjaar, maar ik durfde toch niet veel geld meer zetten op een “simpele Côtes-de-Bordeaux”. Maar goed, open trekken en proeven dus.
Ola, hier zit best nog veel in. Braambes, tabak, opvallend potloodslijpsel, leder. Klassieker Bordeaux kan bijna niet. In de mond medium body, heel erg versmolten, tannines zijn er nog altijd, maar fijn en rijp. Chocoladebittertje in de afdronk. Beetje kersenlikeur ook.
Valt heel goed mee, beter dan ik verwacht had. Is zowat op zijn hoogtepunt, denk ik. En het wordt nog maar eens bewezen, zelfs een kleine Bordeaux kan probleemloos 14 jaar aan. Ik moet er wel bij zeggen dat dit de “betere” cuvée is, maar toch. Ik heb hier meer dan tien jaar geleden misschien een goeie 10€ voor betaald. Dat heet dan value for money. En de trip down memory lane krijg ik er gratis bij.
(26-01-2024 10:53 PM)vinejo schreef: [ -> ]Mooi…! 
+1
Heel fijn lezen dit!
Hoe sommige.wijnen ons blijven verbazen...
Ik dronk ooit een witte Entre Deux Mers in een sterrenzaak hier op de streek.
Ik was nog totaal niet bezig met wijn maar de wijn was fenominaal.
De Sommelier zei ons: normaal wordt een Entre Deux Mers een beetje gezien als een 'keukenwijn', ik heb hier iets gevonden, proef dit es....
Inussen is het restaurant failliet, afgebroken en heropgebouwd maar ik herinner me nog het moment glashelder.
(27-01-2024 09:41 AM)Biff schreef: [ -> ] (26-01-2024 10:53 PM)vinejo schreef: [ -> ]Mooi…!
+1
Heel fijn lezen dit!
Hoe sommige.wijnen ons blijven verbazen...
Ik dronk ooit een witte Entre Deux Mers in een sterrenzaak hier op de streek.
Ik was nog totaal niet bezig met wijn maar de wijn was fenominaal.
De Sommelier zei ons: normaal wordt een Entre Deux Mers een beetje gezien als een 'keukenwijn', ik heb hier iets gevonden, proef dit es....
Inussen is het restaurant failliet, afgebroken en heropgebouwd maar ik herinner me nog het moment glashelder.
Andere mensen kunnen dat moeilijk begrijpen he, hoe een bepaalde wijn een moment zo kan beïnvloeden dat je het lang onthoudt.
Ik ben er trouwens van overtuigd dat er in Bordeaux nog heel veel van die kleine domeintjes te ontdekken zijn. Domeinen die niet tot hier geraken, geen marketingmachine achter zich staan hebben, of de hemel ingeprezen worden door critici. Maar wel goede wijn maken, en niet per se aan hoge prijzen. Toen we vorige zomer in de Graves op vakantie waren, bekroop dat gevoel mij ook.
