31-05-2013, 06:13 PM
Ik kreeg de laatste tijd van een aantal mensen de vraag welke 2010 wijnen ze zich best zouden aanschaffen. Iemand vroeg bvb of La Fleur Cardinale en La Tour Carnet 2010 de aankoop waard waren. Respectievelijk 39 en 32 euro.
Dat zijn prijzen waarvoor je amper enkele jaren terug Leoville Barton en Lagrange kon kopen.
Ik raad die mensen dan ook telkens aan om in die topjaren te gaan voor minder dure maar zeer goed presterende Chateaux. Die maken echt wel topwijnen in de beste jaren. Als vb gaf ik bekende overachievers zoals ch de Francs cerisiers, ch Aighuile quere, ch Puygueraud, ch les Grands Marechaux, ch Gigault cuvee viva, Rollan de By in Medoc (16 euro), Senejac, Lanessan, Fougas Maldoror, Cambon la pelouse, d Agassac, Caronne st gemme en andere Cap de faugeres.
Om mijn eigen woorden te checken besloot ik de proef op de som te nemen. Ik plaatste 4 wijnen uit mijn lijstje, alle vier uit een ander recent topjaar- 2009- naast elkaar. Vier wijnen die me per fles tussen de 12 en de 17 euro hadden gekost.
Ik nodigde twee wino s uit om objectief (lees blind, ze wisten totaal niet welke prijsklasse ze zouden proeven) mee te proeven.
Wijn 1: dag 1: niet zo intens qua kleur, wel zeer paarse rand. Heel frisse neus, met rijp zacht, maar dus wel frís fruit. Blauwe bes, cassis, grafiet. Gracieus in de mond, subliem evenwicht, mooie zachte afdronk met wat mokka. De tweede dag meer rood fruit, spaghettisaus( echt waar, Bert ontdekte dit) en het hout iets meer geprononceerd. Vince dacht blind aan Pomerol
Derde dag zeer mooi, rijk en fris, heel knappe wijn. Kreeg 90 van RP en van ons ook. Chateau Les Grands Maréchaux Cotes de Blaye 2009.
Wijn 2 dag 1: Ongeveer zelfde kleur, in de neus fruitgebak, confituur, kruidig en ceder. Iets meer vulling in de mond, wat vettiger, maar toch ook mooi in balans. Rood fruit in de licht droogtrekkende afdronk. De tweede dag is de droogtrekking prominenter, in het aroma heb ik nu verf. In de mond zwaarder dan de vorige. Derde dag heel intens en mooi aroma ( vanille en kaneel), lekker maar nog steeds die lichte droogtrekking. Kreeg eveneens 90 van RP, 89 van ons. Chateau Fougas Maldoror Cotes de Bourg 2009
Wijn 3 dag 1: veel donkerder van kleur dan de vorige twee, ander aroma ook, animaler maar ook zwoel fruit ( aardnei, framboos, pruimen)- het aroma komt zwaarder over. Ook in de mond is de wijn anders, vleziger, meer structuur, langer ( je kan er in bijten). Geen enkel spoor van droogtrekking, zeer lange afdronk. Voor Bert en Vince de beste van de drie. 90 van Rp, 91 van ons. Chateau Puygueraud Cotes de Francs 2009
Wijn 4 dag 1: Kleur ligt tussen de vorige en de eerste twee wijnen. De neus is heel wat minder intens dan vorige drie, heel koel ook, met vooral zoethout en een licht bittere indruk. In de mond eerst sappig maar algauw komen zuren opzetten die de wijn wat moeilijker drinkbaar maken, net als een zekere bitterheid. De afdronk is ok maar minder lang dan de vorige. Duidelijk de wijn die de meeste tijd nodig heeft, door Bert herkend als de linkeroever van de reeks. Ik geloof hierin, dronk hem in zijn jeugd en toen was hij heerlijk - maar momenteel is het de minst lekkere van de vier ( nochtans de duurste). En kijk, RP geeft m 88 en we kunnen m alleen maar gelijk geven... Chateau d Agassac Haut Médoc 2009
Besluit: In topjaren zijn zulke overachievers écht de moeite waard. Koop eens één duurdere fles voor speciale gelegenheden, maar doe jezelf plezier met zulke wijnen aan schitterende prijzen... En wees gerust, ze kunnen ook héél lang ouderen.
We vroegen ons gisteren echt af op basis waarvan men nog durft te zeggen dat je in Bordeaux geen waar krijgt voor je geld....
Dat zijn prijzen waarvoor je amper enkele jaren terug Leoville Barton en Lagrange kon kopen.
Ik raad die mensen dan ook telkens aan om in die topjaren te gaan voor minder dure maar zeer goed presterende Chateaux. Die maken echt wel topwijnen in de beste jaren. Als vb gaf ik bekende overachievers zoals ch de Francs cerisiers, ch Aighuile quere, ch Puygueraud, ch les Grands Marechaux, ch Gigault cuvee viva, Rollan de By in Medoc (16 euro), Senejac, Lanessan, Fougas Maldoror, Cambon la pelouse, d Agassac, Caronne st gemme en andere Cap de faugeres.
Om mijn eigen woorden te checken besloot ik de proef op de som te nemen. Ik plaatste 4 wijnen uit mijn lijstje, alle vier uit een ander recent topjaar- 2009- naast elkaar. Vier wijnen die me per fles tussen de 12 en de 17 euro hadden gekost.
Ik nodigde twee wino s uit om objectief (lees blind, ze wisten totaal niet welke prijsklasse ze zouden proeven) mee te proeven.
Wijn 1: dag 1: niet zo intens qua kleur, wel zeer paarse rand. Heel frisse neus, met rijp zacht, maar dus wel frís fruit. Blauwe bes, cassis, grafiet. Gracieus in de mond, subliem evenwicht, mooie zachte afdronk met wat mokka. De tweede dag meer rood fruit, spaghettisaus( echt waar, Bert ontdekte dit) en het hout iets meer geprononceerd. Vince dacht blind aan Pomerol
Derde dag zeer mooi, rijk en fris, heel knappe wijn. Kreeg 90 van RP en van ons ook. Chateau Les Grands Maréchaux Cotes de Blaye 2009.Wijn 2 dag 1: Ongeveer zelfde kleur, in de neus fruitgebak, confituur, kruidig en ceder. Iets meer vulling in de mond, wat vettiger, maar toch ook mooi in balans. Rood fruit in de licht droogtrekkende afdronk. De tweede dag is de droogtrekking prominenter, in het aroma heb ik nu verf. In de mond zwaarder dan de vorige. Derde dag heel intens en mooi aroma ( vanille en kaneel), lekker maar nog steeds die lichte droogtrekking. Kreeg eveneens 90 van RP, 89 van ons. Chateau Fougas Maldoror Cotes de Bourg 2009
Wijn 3 dag 1: veel donkerder van kleur dan de vorige twee, ander aroma ook, animaler maar ook zwoel fruit ( aardnei, framboos, pruimen)- het aroma komt zwaarder over. Ook in de mond is de wijn anders, vleziger, meer structuur, langer ( je kan er in bijten). Geen enkel spoor van droogtrekking, zeer lange afdronk. Voor Bert en Vince de beste van de drie. 90 van Rp, 91 van ons. Chateau Puygueraud Cotes de Francs 2009
Wijn 4 dag 1: Kleur ligt tussen de vorige en de eerste twee wijnen. De neus is heel wat minder intens dan vorige drie, heel koel ook, met vooral zoethout en een licht bittere indruk. In de mond eerst sappig maar algauw komen zuren opzetten die de wijn wat moeilijker drinkbaar maken, net als een zekere bitterheid. De afdronk is ok maar minder lang dan de vorige. Duidelijk de wijn die de meeste tijd nodig heeft, door Bert herkend als de linkeroever van de reeks. Ik geloof hierin, dronk hem in zijn jeugd en toen was hij heerlijk - maar momenteel is het de minst lekkere van de vier ( nochtans de duurste). En kijk, RP geeft m 88 en we kunnen m alleen maar gelijk geven... Chateau d Agassac Haut Médoc 2009
Besluit: In topjaren zijn zulke overachievers écht de moeite waard. Koop eens één duurdere fles voor speciale gelegenheden, maar doe jezelf plezier met zulke wijnen aan schitterende prijzen... En wees gerust, ze kunnen ook héél lang ouderen.
We vroegen ons gisteren echt af op basis waarvan men nog durft te zeggen dat je in Bordeaux geen waar krijgt voor je geld....
