19-07-2013, 10:37 AM
Omdat er toch een paar forumleden hun flessen van Tissot moesten komen afhalen, stelde ik voor om er een proeverijtje van te maken. En kijk, Koen, Kris, Don Q. en Tim (Somers) tekenden present.
Ik zou zorgen voor een aperitiefje en dan zouden we blind de wijnen proeven die iedereen had meegebracht. Hierbij mijn notities en quoteringen, de mede tasters mogen gerust verbeteren / aanvullen:
1. (sprankelend aperief). Appel, gist, mineraal, vineus. Iedereen denkt aan Champagne en nog wel eentje die lang “sur lattes” heeft gelegen…. Nope: Crémant du Jura van Tissot (basiscuvee van 10 €): 88
2. Gekonfijte citroen, groene appel, nadrukkelijke aciditeit, maar wel in evenwicht. Lekkere wijn, maar moeilijk thuis te brengen. Kris houdt ons niet langer in spanning: Sancerre “Chène marchand” 2009 van Vincent Pinard: 87
3. Salami (yep, voor een witte wijn), agrum en citrus in de neus, heel mooie structuur, met frisheid en fruit heel mooi in evenwicht en “geknoopt”, heel frisse afdronk. De fles van Koen: Mercurey “Vieilles vignes” 2011 van Raquillet: scoorde ik de eerste dag 88, maar op dag 2 en 3 nog veel mooier geworden: 90.
4. Abrikoos, bloemen en noten in de neus, (iets té) warm mondgevoel met alcoholprikkeling en te weinig zuren: Clos du Caillou, Bouquet des Garrigues (wit) 2007. Ik had deze ertussen gezet omdat ik de laatste fles ook al wat te “warm” vond en wilde een “second opinion”. Oogstjaar 2007 zal er wel voor iets tussen zitten, wan andere jaargangen waren telkens zeer goed. 84
5. Oxidatief, caramel, honing, hars, nootjes in de neus; je verwacht dan een zoeterige mond, maar neen; wel een rijk mondgevoel, maar ook een stevige portie zuren. Ik ben er zelf niet zooo zot van, maar de andere proevers des te meer: André et Mireille Tissot “Arbois sélection” 1995: 88 (voor mij, maar waarschijnlijk zullen de anderen dit bijstellen.)
6. Daarna was het tijd om een hapje te eten. Als aperitief voor de ratatouille serveerde ik een rosé. Maar aangezien ik met het eten bezig was, heb ik weinig genoteerd. Ik vond ‘m lekker en fris, zonder té simpel te zijn: Mas de Martin “l’Insouciant” 2012: 86
7. Tabak, sigarenkistje, tertiair (bos, paddestoelen), schitterend evenwicht tussen het nog aanwezige fruit en de mooie zuren. We zitten in Bordeaux en de fles is niet meer zo jong, zoveel is duidelijk: Monbrison (Margaux) 1990: 91
Een “kleine” Bordeaux in een groot jaar, is geen “kleine” Bordeaux
8. Gelijkaardige neus, met sigarenkistje en weer die tertiaire elementen, maar iets frisser (jonger ?), in de mond aanvankelijk meer gesloten, meer fraicheur en discreter fruit, maar evolueerde zeer mooi in het glas, tot een wijn met nog meer diepgang en spanning. We dronken Poujeaux (Moulis) 1990: 92 punten, met dank aan Don voor dit mooie duo van 1990.
9. Peperig en kruidig in de neus, mineraal en heel fris fuit in de mond, maar toch mooi gestructureerd en vooral heel zuiver. De meesten denken meteen aan Bojo, maar het is: Mathieu Dumarcher, “Léon et Sérafin” 2011 (Rhone, maar de man volgt geen appelatie dus “Vin de France”) . 89
10. Gerookt, bloemig, mineraal en rood fruit in de neus, heel mooi en evenwichtig mondgevoel met veel fraicheur. Ik denk aan Italië, maar het is Sloveens (fles van Tim): Scurek “Modri Pinot” Pinot Noir 2007. Voor mij 90 op de eerste dag, maar evolueerde zeer mooi op dag 2 en 3, dus zelfs 91.
11. Koffie, kruiden en paprika in de neus, fris in de mond, maar ENORME droogtrekkende tannines (sommigen dachten aan Tannat), en weinig of geen fruit, waardoor ik dit maar weinig kon appreciëren. Het was de cultwijn van Trévallon 2003. Koen bracht de fles mee en had er zelf zijn twijfels bij. Ik scoorde dit de eerste dag 86, in de hoop dat er beterschap zou komen de volgende dagen, maar integendeel: 85.
12. Lichte tertiaire toetsen, sigarenkistje, kruidigheid. Mooi rond en fluwelig mondgevoel, met fijne structuur en nog duidelijk reserve. Pontet-Canet (Pauillac) 2002. Voor mij 90 op de eerste dag, maar was op dag 2 op zijn top en scoorde voor mij zelfs 91.
Voilà, dat was mijn versie van de feiten, maar mijn medeproevers zullen zeker nog aanvullen.
Ik zou zorgen voor een aperitiefje en dan zouden we blind de wijnen proeven die iedereen had meegebracht. Hierbij mijn notities en quoteringen, de mede tasters mogen gerust verbeteren / aanvullen:
1. (sprankelend aperief). Appel, gist, mineraal, vineus. Iedereen denkt aan Champagne en nog wel eentje die lang “sur lattes” heeft gelegen…. Nope: Crémant du Jura van Tissot (basiscuvee van 10 €): 88
2. Gekonfijte citroen, groene appel, nadrukkelijke aciditeit, maar wel in evenwicht. Lekkere wijn, maar moeilijk thuis te brengen. Kris houdt ons niet langer in spanning: Sancerre “Chène marchand” 2009 van Vincent Pinard: 87
3. Salami (yep, voor een witte wijn), agrum en citrus in de neus, heel mooie structuur, met frisheid en fruit heel mooi in evenwicht en “geknoopt”, heel frisse afdronk. De fles van Koen: Mercurey “Vieilles vignes” 2011 van Raquillet: scoorde ik de eerste dag 88, maar op dag 2 en 3 nog veel mooier geworden: 90.
4. Abrikoos, bloemen en noten in de neus, (iets té) warm mondgevoel met alcoholprikkeling en te weinig zuren: Clos du Caillou, Bouquet des Garrigues (wit) 2007. Ik had deze ertussen gezet omdat ik de laatste fles ook al wat te “warm” vond en wilde een “second opinion”. Oogstjaar 2007 zal er wel voor iets tussen zitten, wan andere jaargangen waren telkens zeer goed. 84
5. Oxidatief, caramel, honing, hars, nootjes in de neus; je verwacht dan een zoeterige mond, maar neen; wel een rijk mondgevoel, maar ook een stevige portie zuren. Ik ben er zelf niet zooo zot van, maar de andere proevers des te meer: André et Mireille Tissot “Arbois sélection” 1995: 88 (voor mij, maar waarschijnlijk zullen de anderen dit bijstellen.)
6. Daarna was het tijd om een hapje te eten. Als aperitief voor de ratatouille serveerde ik een rosé. Maar aangezien ik met het eten bezig was, heb ik weinig genoteerd. Ik vond ‘m lekker en fris, zonder té simpel te zijn: Mas de Martin “l’Insouciant” 2012: 86
7. Tabak, sigarenkistje, tertiair (bos, paddestoelen), schitterend evenwicht tussen het nog aanwezige fruit en de mooie zuren. We zitten in Bordeaux en de fles is niet meer zo jong, zoveel is duidelijk: Monbrison (Margaux) 1990: 91
Een “kleine” Bordeaux in een groot jaar, is geen “kleine” Bordeaux
8. Gelijkaardige neus, met sigarenkistje en weer die tertiaire elementen, maar iets frisser (jonger ?), in de mond aanvankelijk meer gesloten, meer fraicheur en discreter fruit, maar evolueerde zeer mooi in het glas, tot een wijn met nog meer diepgang en spanning. We dronken Poujeaux (Moulis) 1990: 92 punten, met dank aan Don voor dit mooie duo van 1990.
9. Peperig en kruidig in de neus, mineraal en heel fris fuit in de mond, maar toch mooi gestructureerd en vooral heel zuiver. De meesten denken meteen aan Bojo, maar het is: Mathieu Dumarcher, “Léon et Sérafin” 2011 (Rhone, maar de man volgt geen appelatie dus “Vin de France”) . 89
10. Gerookt, bloemig, mineraal en rood fruit in de neus, heel mooi en evenwichtig mondgevoel met veel fraicheur. Ik denk aan Italië, maar het is Sloveens (fles van Tim): Scurek “Modri Pinot” Pinot Noir 2007. Voor mij 90 op de eerste dag, maar evolueerde zeer mooi op dag 2 en 3, dus zelfs 91.
11. Koffie, kruiden en paprika in de neus, fris in de mond, maar ENORME droogtrekkende tannines (sommigen dachten aan Tannat), en weinig of geen fruit, waardoor ik dit maar weinig kon appreciëren. Het was de cultwijn van Trévallon 2003. Koen bracht de fles mee en had er zelf zijn twijfels bij. Ik scoorde dit de eerste dag 86, in de hoop dat er beterschap zou komen de volgende dagen, maar integendeel: 85.
12. Lichte tertiaire toetsen, sigarenkistje, kruidigheid. Mooi rond en fluwelig mondgevoel, met fijne structuur en nog duidelijk reserve. Pontet-Canet (Pauillac) 2002. Voor mij 90 op de eerste dag, maar was op dag 2 op zijn top en scoorde voor mij zelfs 91.
Voilà, dat was mijn versie van de feiten, maar mijn medeproevers zullen zeker nog aanvullen.