(27-08-2013 11:52 AM)de populist schreef: [ -> ] (26-08-2013 10:30 PM)Olivier schreef: [ -> ]Hebben jullie The Firm gezien? BBC-documentaire uit 2009 over wijnhandel. Dit is pas onttovering...
http://www.youtube.com/watch?v=96Kb7jdhC7M
Olivier voor de link naar deze reportage, heb ervan genoten.
Paar highlights voor mij:
Man van grootschalige Engelse grootdistributeur Berry Bro's & Rudd tegen wijnboer in Bourgogne nadat deze laatste, zeer voorzichtig, een stijging van de prijs van één van zijn cuvées aankondigt: "Monsieur has permission to rise his prices". Hoe een klein zinnetje ("je hebt van ons de toelating om je prijzen te laten stijgen") de definitie van de relatie even herbevestigt. De Engelsen nemen de helft van zijn wijnen af. Zij hebben hem niet per se nodig, omgekeerd wel (wijndomein dat meer en meer erkenning krijgt op de wijnmarkt maar nog relatief onbekend, is nog aan het groeien; cf ook de naar mijn gevoel neerbuigende houding van Jancis Robinson naar deze wijnboer tijdens een tasting bij het begin van de reportage; ongelofelijk hoeveel macht je met een camera kunt uitoefenen, zou ze vragen om te mogen filmen?).
Nu naar Cos d'Estournel, schaakspel tussen Prats en Berry Bro's. Het zetten van de prijs is dé belangrijkste beslissing in het jaar voor een beroemd wijndomein in Bordeaux (en bijvoorbeeld niet: het moment van de oogst), wordt gezegd. Prats spreekt over "the old England-France war". Eén van de oorlogsmiddelen van het domein: de release van de flessen uitstellen. Prijs voor de zeer middelmatige 2007 wordt uiteindelijk door het domein toch vrij snel vastgelegd (en niet tegen de helft van de prijs van vorige jaargang zoals handelaar zou willen). Cos wijst er ter verdediging van de hoge prijs op dat consumenten maar één vierde van de prijs van een 1e cru classé 2007 betalen en dezelfde kwaliteit krijgen. Berry Bro's beslissen maar 10 kisten te nemen, maar ze blijven natuurlijk 'beste vrienden', ze zitten in 'een huwelijk met elkaar', iedereen blijft lachen, toch op het publieke toneel.
Een passie zoals een ander, geld maken, er zijn mensen die er echt veel plezier aan beleven (cf LIV-EX in het filmpje, Londense stockmarket voor fine wines). Passie voor wijn en wijn maken is iets helemaal anders natuurlijk. Blijft toch iets vreemd, als twee soorten passie met elkaar vermengd geraken, wat komt daaruit voort? Ik vraag me af of het voor een "eigenaar" van een beroemd wijndomein zoals Cos wel gaat over het naakte geld. Wellicht gaat het meer over wat het geld betekent: even goed, even prestigieus zijn als de 1e cru's. Maar voor eventuele aandeelhouders ligt dat natuurlijk anders, prestige is voor hen enkel een middel tot meer geld.
En dan op het einde van de reportage: Prats op bezoek bij Berry Bro's, krijgt hij daar blind een Cos 1870. Volgens Bruno Prats vond zijn vader dat één van de beste oogsten uit die periode. Je ziet de manager genieten, ook van de wijn, maar misschien nog meer van zijn macht. Hoe vrijgevig is hij niet... Topmoment voor hem. Ik heb op zijn minst mixed feelings 
.
Inderdaad, ik herinner me dat ook van dat belangrijkste moment in het jaar: niet de oogst maar de prijszetting...
dacht wel dat het bij Chateau Margaux was dat ze dit zeiden, maar zal de film nog eens in zijn geheel herbekijken om te checken ;-)
Inderdaad, het schaakspel tussen Berry en Cos d'Estournel is redelijk hallucinant. Over de kwaliteit van de wijn wordt nauwelijks gesproken. Wel over wat de "market" wil.
Ook hoe iedereen zat te wachten op de scores van Parker om de prijzen te zetten. Ontnuchterend...
Ik moest aan deze "oude" topic denken toen ik dit las.
Decanter Winemaker Survey:
http://www.decanter.com/specials/588370/...he-results
Een van de vragen is: "in hoeverre hou je rekening met wijncritici bij het maken van je wijn?"
Slechts 40% zegt hier helemaal geen rekening mee te houden.
Dus de meerderheid van de wijnen wordt gefabriceerd zoals de "boekskes" dat verwachten, en niet zoals de wijnmaker zelf zou willen.
Ik vond dit ontnuchterend. En het deed me pijn, eerlijk waar.
Want hoeveel boeiender zou het misschien zijn als elke wijnmaker gewoon de wijn zou maken die hij/zij zelf zou willen maken?
(04-06-2015 05:25 PM)Marc schreef: [ -> ]Ik moest aan deze "oude" topic denken toen ik dit las.
Decanter Winemaker Survey: http://www.decanter.com/specials/588370/...he-results
Een van de vragen is: "in hoeverre hou je rekening met wijncritici bij het maken van je wijn?"
Slechts 40% zegt hier helemaal geen rekening mee te houden.
Dus de meerderheid van de wijnen wordt gefabriceerd zoals de "boekskes" dat verwachten, en niet zoals de wijnmaker zelf zou willen.
Ik vond dit ontnuchterend. En het deed me pijn, eerlijk waar.
Want hoeveel boeiender zou het misschien zijn als elke wijnmaker gewoon de wijn zou maken die hij/zij zelf zou willen maken?
Straf resultaat, ongelofelijk eigenlijk.
(04-06-2015 09:52 PM)de populist schreef: [ -> ] (04-06-2015 05:25 PM)Marc schreef: [ -> ]Ik moest aan deze "oude" topic denken toen ik dit las.
Decanter Winemaker Survey: http://www.decanter.com/specials/588370/...he-results
Een van de vragen is: "in hoeverre hou je rekening met wijncritici bij het maken van je wijn?"
Slechts 40% zegt hier helemaal geen rekening mee te houden.
Dus de meerderheid van de wijnen wordt gefabriceerd zoals de "boekskes" dat verwachten, en niet zoals de wijnmaker zelf zou willen.
Ik vond dit ontnuchterend. En het deed me pijn, eerlijk waar.
Want hoeveel boeiender zou het misschien zijn als elke wijnmaker gewoon de wijn zou maken die hij/zij zelf zou willen maken?
Straf resultaat, ongelofelijk eigenlijk.
Ik vind het net straf dat er 40% zijn die helemaal geen rekening houden met dit, het ondervraagde publiek zijn uiteindelijk "world leading winemakers" ... waarschijnlijk dat 80-90% van de wijnboerkes die wij bezoeken daar niet onder vallen.
Zijn de reacties hier niet te wijten aan een teveel aan wijnromantiek? We mogen niet vergeten dat het overgrote deel van de wijnen negoce is, bestemd voor het grote publiek. De wijnen die wij drinken (super-premium) maken maar een klein deel van de wijnplas uit....
Is dit trouwens niet gewoon een weerspiegeling van de menselijke aard? De meerderheid onder ons is gevoelig voor kritiek en past zich hieraan aan. 't Is toch klassiek dat velen zich maar al te graag in de "groep" blenden.
Trouwens mijn interpretatie van 40% "helemaal niet" en 50% "een beetje" is dat er 10% effectief de wijn volgens de boekskes maakt.
(05-06-2015 10:20 AM)koen schreef: [ -> ] (04-06-2015 09:52 PM)de populist schreef: [ -> ] (04-06-2015 05:25 PM)Marc schreef: [ -> ]Ik moest aan deze "oude" topic denken toen ik dit las.
Decanter Winemaker Survey: http://www.decanter.com/specials/588370/...he-results
Een van de vragen is: "in hoeverre hou je rekening met wijncritici bij het maken van je wijn?"
Slechts 40% zegt hier helemaal geen rekening mee te houden.
Dus de meerderheid van de wijnen wordt gefabriceerd zoals de "boekskes" dat verwachten, en niet zoals de wijnmaker zelf zou willen.
Ik vond dit ontnuchterend. En het deed me pijn, eerlijk waar.
Want hoeveel boeiender zou het misschien zijn als elke wijnmaker gewoon de wijn zou maken die hij/zij zelf zou willen maken?
Straf resultaat, ongelofelijk eigenlijk.
Ik vind het net straf dat er 40% zijn die helemaal geen rekening houden met dit, het ondervraagde publiek zijn uiteindelijk "world leading winemakers" ... waarschijnlijk dat 80-90% van de wijnboerkes die wij bezoeken daar niet onder vallen.
Zijn de reacties hier niet te wijten aan een teveel aan wijnromantiek? We mogen niet vergeten dat het overgrote deel van de wijnen negoce is, bestemd voor het grote publiek. De wijnen die wij drinken (super-premium) maken maar een klein deel van de wijnplas uit....
Is dit trouwens niet gewoon een weerspiegeling van de menselijke aard? De meerderheid onder ons is gevoelig voor kritiek en past zich hieraan aan. 't Is toch klassiek dat velen zich maar al te graag in de "groep" blenden.
Trouwens mijn interpretatie van 40% "helemaal niet" en 50% "een beetje" is dat er 10% effectief de wijn volgens de boekskes maakt.
Je hebt gelijk Koen. Doet mij denken aan een wijnbouwer (Denois) waar ik vroeger fantastische wijnen van geproefd heb, Limoux, prachtige Chenin, Merlot, zeer originele wijnen, ook oxidatief en zoet. Nu past hij zich helemaal aan aan de consument, easy, wat afgelekte wijnen met gladde tannines, houtblokjes voor goed mondgevoel, supercommercieel. Zeer slim -als je hem vraagt waarom hij die vroegere dingen niet meer maakt: "het verkoopt niet"- maar ik koop er geen wijn meer van.