Terug van vakantie in Portugal, dus tijd om enkele verslagjes te posten! Het eerste bezoek was aan Bacalhoa. Dit is een groot bedrijf met wijnen uit 7 verschillende streken. Ik stond niet meteen te springen om hiernaartoe te gaan, maar het was dichtbij van ons vakantiehuis, en er was ook een bezoek aan hun paleis en kunstcollectie, wat het interessanter maakte voor het reisgezelfschap. Dus waarom niet?
Het bezoek aan het paleis was wel leuk. Het moet gezegd, ze hebben serieus geïnvesteerd om het paleis volledig te renoveren en er een prachtige locatie van te maken. Het paleis staat vol met kunst, hangt ook vol met de typische azulejos of tegeltjes, en kijkt uit over een recent aangeplante wijngaard met cabernet, merlot en petit verdot (als ik me niet vergis), waarvan hun vlaggenschipwijn (50€...) gemaakt wordt in goede jaren, wat niet het geval zal zijn in 2018. Daar waar er namelijk in de meeste Europese landen een hittegolf passeert, heeft Portugal totnogtoe vooral afgerekend met relatief koud en vooral nat weer. Toen wij er waren, was het best aangenaam, temperaturen rond de 25°C, afhankelijk van de locatie. Voor ons leuk, maar de meeste Portugezen waren toch niet bepaald opgetogen over dit weer. De laatste keer dat ik gekeken heb, zouden ze vanaf deze week toch over de 30°C gaan. Voor mij echter ideaal dat Belgisch weertje...
Na het paleis, de kunstcollectie! Een eclectische mix van art nouveau en art deco meubeltjes (waaronder enkele Horta's), schilderen, standbeelden, Afrikaanse maskers en beeldjes, noem maar op. Ik denk dat we hier al ongeveer anderhalf uur bezig waren, vooraleer we in de vat room gingen! Een mooie, dat wel. Helemaal verduisterd, met alleen een paar zachte spotjes hier en daar voor de sfeer, en ook hier weer mooie azulejos aan de muur. De gids gaf een korte uitleg over de wijnen van Bacalhoa, waarna ze stopte met de woorden : dit is veel te saai voor jullie, kom we gaan naar de volgende stop. Euhh... echt?
De focus ligt hier dus duidelijk niet op de wijn
Gelukkig mochten we dan gaan proeven. We mochten normaal drie wijnen proeven, maar de gids was in een goede bui en gooide er nog een vierde tegen aan!
Quinta da Bacalhoa 16, wit
een blend van sauvignon en semillon. Vrij saaie neus, met wat citrus en wat honing zelfs. In de mond redelijk rond, wat te weinig fraicheur voor mij. Werd verkocht aan 17€. Major pass!
Quinta da Garrida Reserva 2014, Dao
een blend van touriga nacional en tinta roriz. Zeer eenvoudige en fruitige neus, met wat kriekjes, wat lactisch ook. In de mond weinig te beleven. Was de favoriete wijn van de gids
Moscatel de Setubal 2015
Bacalhoa is gelegen op het schiereiland Setubal en dat is vooral gekend voor de zoete, versterkte wijnen van muscat. Deze Moscatel is de basiswijn in dat gamma. Ondanks het basisniveau van de wijn, een leuk en intrigerend neusje, zeer kruidig, met hopen venkel/anijs, geeft een vrij frisse indruk. Ook in de mond is dit ondanks de zoetheid geen vermoeiende wijn, maar best leuk. Kostte er vijf euro! Geen geld eigenlijk. Het blijft altijd een beetje moeilijk : wanneer drink je zoiets? Maar voor deze prijs moet je eigenlijk niet twijfelen om dit bij een bordje van meloen en gedroogde ham te geven...
Moscatel Roxo de Setubal 2003
een specialleke dat de gids ons liet proeven. Moscatel Roxo is namelijk een mutatie van Moscatel. De druif is wat donkerder, een beetje zoals je pinot gris hebt. Deze druif heeft meer suiker en produceert dus nog zoetere wijnen. Deze heeft daarnaast ook nog eens 10 op vat gezeten. En het resultaat is zéér mooi! Heel complexe neus van dadel, vijg, wat nootjes, caramel. Dit snuif ik graag... Ook in de mond heel diep, visceus, en ook hier weer die mooie fraicheur die ervoor zorgt dat je mond niet toeplakt. Lange afdronk ook. Zeer mooie wijn! Hiernaast komt de gewonen Moscatel dan weer eenvoudig over, maar ja, deze Moscatel Roxo kost dan ook wat meer : 20€. Wat ik eigenlijk een zeer correcte prijs vind voor het niveau dat je in het glas krijgt.
De Moscatels maakten er dus toch nog de moeite van en bevestigen weeral maar eens dat een schoenmaker beter bij zijn leest blijft.
In de winkel nog wat rondgesnuisterd en ik vond er ook een Baga 2011 uit Bairrada van het Aliança, ook een deel van de Bacalhoagroep. Mijn nieuwgierigheid naar de druif baga heeft mij overhaald om een flesje te kopen, die we enkele dagen later soldaat gemaakt hebben : op dag één stugge en moeilijke wijn. Helemaal geen charmeur, maar wijn met veel scherpe hoeken nog. Zeer hoog in zuren, en vrij stugge tannines. Op dag twee al een stuk beter, maar nog altijd een wijn voor de liefhebbers. Zeker geen allemansvriend. En nog een jaar of 5 te jong wellicht.
Alhoewel die Moscatel Roxo wel de moeite was. Als je die ooit eens tegenkomt, zeker eens proberen. Veel interessanter dan de 13 in een dozijn muscats uit de Languedoc bvb.