15-12-2013, 04:46 AM
Meer foto s en wat proefnotities volgen...
Meer foto s en wat proefnotities volgen...
15-12-2013, 11:09 AM
Benieuwd naar de If! (En nr de Haut-Brion ook natuurlijk. 
)
)15-12-2013, 11:32 AM
15-12-2013, 04:27 PM
15-12-2013, 04:50 PM
15-12-2013, 06:39 PM
(15-12-2013 04:50 PM)Venne schreef: [ -> ]Wa was da man.....fenomenaal!
Komt in mijn top 1 terecht van degustaties :-)
@ Venne,
Dat is gisteren bij mij niet op tafel gekomen.
't Moet daar groots geweest zijn.
15-12-2013, 09:24 PM
jadade, da ziet er 'big stuff' uit...heel benieuwd naar de TN. En de feestdagen moeten dan nog komen
16-12-2013, 10:27 AM
16-12-2013, 12:20 PM
(15-12-2013 04:27 PM)vinejo schreef: [ -> ]Een overzicht van de wijnen
http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...15193.html
Wat een line up...
Ik kan mij voorstellen dat de aanwezigen hopen dat Kempie elk jaar verhuist en een housewarming party geeft...16-12-2013, 01:11 PM
(16-12-2013 12:20 PM)nco schreef: [ -> ](15-12-2013 04:27 PM)vinejo schreef: [ -> ]Een overzicht van de wijnen
http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...15193.html
Wat een line up...
Yep, we hebben er zaterdagavond voor gezorgd dat zijn nieuw huis alweer goed is voor de sloop, zie al uit naar volgend jaar
@Venne: Idem hier, de naam van dit subforum is in dit geval totaal verantwoord...
16-12-2013, 03:18 PM
Jawadde datte 
16-12-2013, 03:24 PM
16-12-2013, 04:57 PM
16-12-2013, 05:02 PM
Soms zijn wij inderdaad pure etikettendrinkers. Hoewel, de wijnen werden blind geschonken en beoordeeld. However, we wisten dat onder de bescherming grote etiketten zaten natuurlijk. Maar wijn is nu eenmaal veel meer dan het pure beoordelen van geur, structuur en smaak. Alles eromheen maakt het de moeite waard. De omgeving, het gezelschap, de historie, en uiteraard de etiketten en bijhorende renomée. Sue us. 
Ik heb getracht om uit de wirwar van mijn notities een verslagje te maken. Om een wijn goed te beschrijven heb je echter meer tijd nodig en vooral veel concentratie, wat nogal moeilijk was in de gegeven omstandigheden.
Punten zijn de gemiddelde scores van de proevers. Weliswaar meestal gegeven na onthulling van het etiket en ook zeer gelijklopend, maar de kwaliteit van de wijnen was nu eenmaal behoorlijk homogeen.
Wit
Weingut Emmerich Knoll ried schutt riesling smaragd 2007 Wachau
Rijpe appel, agrume, gedroogd fruit, natte steen. Riesling zei Venne en t was just. In de mond redelijk vol, pompelmoes, we missen wat zuurtjes. Een wijn die nog heel wat tijd nodig heeft en nog het achterste van zijn tong niet heeft getoond (hebben wij wijselijk ook niet gedaan) 91
Yves Cuilleron Condrieu Les Chalets 2007
Een geur die me onmiddellijk deed denken aan de VDP van Villard. Mineraliteit, iets animaal, rijp steenfruit, rokerig. Vettig in de mond, veelmaterie maar op geen enkel moment zwaar. Tweede maal viognier van een topwijnbouwer op een week, tweede maal overtuigd van de klasse van deze druif. 92
A Mellot Generation X Sancerre 2007
Rijpe appel, appelsienzeste, exotisch fruit, het enorm open aroma deed denken aan een biodynamische wijn ( de Akménine van Riffault). Eerder chenin Blanc getypeerd, misschien ook nog jong aan zijn 6 jaar, 91
Chateau de Beaucastel Vielles Vignes Blanc 2006
Oei, da s iets speciaal. Wat een rijp aroma weer, maar nu met abrikoos en tropisch fruit.Enorm rijk maar ongelooflijk fluwelig in de mond. Wat alcohol op t eindkan de pret niet verstoren, er volgde dan ook nog een afdronk die langer was dan de gemiddelde maandagochtendfile op de Brussels ring. 94
Rood
Château Trotanoy, Pomerol (vergeten foto van te nemen) : Kempie gaf deze als eerste om m na de rest van de wijnen nog eens te herproeven. Ik herinner me niet of we dat ook hebben gedaan. De wijn was superfijn, typische Pomerolneus met grafiet en fijn zwart fruit, superzachte tannines, ongelooflijk dat deze wijn van 2008 is. Iemand vond dit even af dan een karaf zonder kar. 94
Een trio
Clos St Denis Domaine Arlaud 2006
Zeer bleek van kleur, een fumé-neus met wat cassis en kruidigheid. Iemand dacht aan Noordelijke Rhône en ik kon dit goed begrijpen,de wijn had een mooi , rijk maar tegelijkertijd koel mondgevoel. Hij werd quasi unaniem met 95 punten bedeeld…
Domaine Grange des Peres 2004:
Eigenlijk de enige ontgoocheling van de avond, een geur van puur ansjovis (!!), wel nog wat ingebed in kruiden en olijven maar deed dus meer denken aan een pizza dan aan een cultwijn uit de Languedoc. Bleek later dat de mogelijkheid bestond dat Kempie er wat van zijn amuse gueule in had laten vallen (sushi et al).
Pignan de Rayas Chateauneuf 2001
De Bourgogne van het Zuiden, maar hier waren er toch heel veel Chateauneufkenmerken. Niet dat de wijn zo krachtig of alcoholisch was, neen, de finesse was aanwezig. Maar er werd meer gesproken van zwart fruit dan gewoonlijk bij Reynaud. De blauwe en braambessen sprongen uit het glas, naast specerijen en grafiet na opschudden. Zeer geconcentreerd in de mond maar dan toch met de typische lichtheid en harmonie die zo eigen is aan dit huis. 93
Chateau Haut Brion Pessac 1999
Eerste geur (direct na openen) was wat raar, rood fruit, zoetig, ik vond hem zelfs licht oxidatief… Snel in de karaf dan maar. Na een uur hadden we tabak, zoethout, peper, nog steeds rood fruit. Mooi maar zeker niet spectaculair. Dat waw-gevoel kwam er wel als we de wijn in de mond namen. Het zachte fruit komt terug, nu met minerale toets. Een heerlijk zacht en sappig gevoel, fris en zuiver als een koel bergbeekje dat je afkoeling bezorgt, bijna Bourgonesk van structuur (maar minder opvallende zuren), een balans die ons noopte tot een balkondans.
Jammer genoeg is er voorlopig geen balkon bij Kempie dus we hielden het op een gezamenlijke balkandans. Hier te bekijken trouwens
Na dit zweterige tussendoortje vatte Kris de wijn mooi samen als volgt: Dit is als een vrouw die zo n elegantie bezit dat ze geen make up nodig heeft. Een natuurlijke schoonheid zonder nood aan opsmuk. Deze pure beauty kreeg voor sfeer, gezelligheid en opwinding een welverdiende 95.
De opwinding kreeg een vervolg met dit triootje. Wie het geluk heeft een Cos d Estournel te mogen drinken voelt zich al een beetje deel uitmakend van de happy few. Kempie zorgde echter voor een unieke (en interessante) vergelijking met deze wijnen:
Chateau Cos d estournel Saint estephe 1996
Chateau Cos d estournel Saint estephe 1998
Chateau Cos d estournel Saint estephe 2000
De 1996 en 1998 werden blind als mogelijks van hetzelfde huis beschouwd. De 96 had peper, zoethout, leder en braambes in de neus, een gelaagd mondgevoel met een zacht middenstuk en een subliem evenwicht. Hij kreeg 93 punten. De 1998 lag er zeer dicht bij, hier ook opvallende tertiaire toetsen (bladeren) en eucalyptus, heel fris en zacht, had geen last van de typische 1998-tanninesg 94
De 2000 was dan weer something completely different. Blind noteerden we rijp zwart fruit, caramel (toffee), zoethout in de neus, minder klassiek dan de vorige twee, veel jus en superlang in de mond , zuren niet merkbaar maar uiterst fris en sappig, tannines zijn fijn, afdronk is lang… 94
Algemeen besluit: Cos d Estournel is de kwintessens van Bordeaux.
Maar we kregen nog een vervolg. Een duo deze keer.
Chateau Pontet Canet Pauillac 2004
Potloodpunt, calisse, chocolade, fluwelige neus. Zacht en lang in de mond met fijne korreligheid. 94
Château Figeac Saint Emilion 2004
Leek een linkeroever, cassis en leder, een rondeur toch in de mond (rijp) maar licht droogtrekkend, 93
Vervolgens smeet Bert er ook zijn flesje tegenaan, kon goed mee met de rest ;-)
Chateau Léoville Las cases Saint Julien 2002
Witte peper, grafiet, zwarte bes, munt, zeer fris. In de mond vertoont de wijne een fijne gebalde kracht met perfect evenwicht. Nu al mooi drinkbaar eigenlijk,maar gemaakt voor de long haul. 93
T Was nog niet lekker en interessant genoeg, Kempie presenteerde ons nog een Thienpont-duo:
L’ If, Saint Emilion 2011: Jammer genoeg was deze wijn heel lang gekarafeerd (dacht 20 uur of zo), ik vond het aroma niet zo mooi, licht chemisch zelfs met fris rood fruit en kruidige toetsen. In de mond toonde hij wel zijn klasse, weer veel fruit maar evenveel finesse en elegantie.Toch wel een gevoel dat dit goed zat, ben benieuwd naar de (betere) jaargang 2012 Kreeg 91 van een lallende bende.
Gravette de Certan Pomerol 2010: Geheel andere wijn, meer materie en kracht, kan ookmet het jaartal te maken hebben. Hier puur zwart fruit, tabak en ijzer. Kreeg in samenzangook een mooie 91
Er waren genoeg oudjes rond de tafel maar geen enkele had nog de fraicheur van de voorlaatste wijn: Pierre Barge Cote Rotie 1989:
Mineraal, gerookt spek, dode bladeren, laurier. Leek wel een Bourgogne in de mond, fris en lang.
We schrijven normaal niet met dubbele cijfers, toch kreeg deze wijn 9292
Het kon echter nog ouwer, en dan nog uit een streek waarvan we de wijnen normaal gezien veel jonger opentrekken.
Chateau Simone, Palette 1978
Eerst animaal in de neus, dan hars, bos, munt. Bijna zoetig in de mond, naar het einde toe komen de zuurtjes wat domineren. Een belevenis maar minder mooi bewaard dan de vorige (was ook 11 jaar ouder natuurlijk..). In de kakafonie ontwaarde ik de score van 88
De Jos Prum Wehlener Sonnenuhr Spatlese 2005 was heel riesling getypeerd (het was dan ook een riesling
), elegant en fris in de mond, mineraal, zeer subtiel, een waardige afsluiter van een gedenkwaardige degustatie.
Heel veel dank aan de gulle en gastvrije gastheer voor deze onvergetelijke avond.
Hoewel, de wijnen werden blind geschonken en beoordeeld. However, we wisten dat onder de bescherming grote etiketten zaten natuurlijk. Maar wijn is nu eenmaal veel meer dan het pure beoordelen van geur, structuur en smaak. Alles eromheen maakt het de moeite waard. De omgeving, het gezelschap, de historie, en uiteraard de etiketten en bijhorende renomée. Sue us. Ik heb getracht om uit de wirwar van mijn notities een verslagje te maken. Om een wijn goed te beschrijven heb je echter meer tijd nodig en vooral veel concentratie, wat nogal moeilijk was in de gegeven omstandigheden.
Punten zijn de gemiddelde scores van de proevers. Weliswaar meestal gegeven na onthulling van het etiket en ook zeer gelijklopend, maar de kwaliteit van de wijnen was nu eenmaal behoorlijk homogeen.
Wit
Weingut Emmerich Knoll ried schutt riesling smaragd 2007 Wachau
Rijpe appel, agrume, gedroogd fruit, natte steen. Riesling zei Venne en t was just. In de mond redelijk vol, pompelmoes, we missen wat zuurtjes. Een wijn die nog heel wat tijd nodig heeft en nog het achterste van zijn tong niet heeft getoond (hebben wij wijselijk ook niet gedaan) 91
Yves Cuilleron Condrieu Les Chalets 2007
Een geur die me onmiddellijk deed denken aan de VDP van Villard. Mineraliteit, iets animaal, rijp steenfruit, rokerig. Vettig in de mond, veelmaterie maar op geen enkel moment zwaar. Tweede maal viognier van een topwijnbouwer op een week, tweede maal overtuigd van de klasse van deze druif. 92
A Mellot Generation X Sancerre 2007
Rijpe appel, appelsienzeste, exotisch fruit, het enorm open aroma deed denken aan een biodynamische wijn ( de Akménine van Riffault). Eerder chenin Blanc getypeerd, misschien ook nog jong aan zijn 6 jaar, 91
Chateau de Beaucastel Vielles Vignes Blanc 2006
Oei, da s iets speciaal. Wat een rijp aroma weer, maar nu met abrikoos en tropisch fruit.Enorm rijk maar ongelooflijk fluwelig in de mond. Wat alcohol op t eindkan de pret niet verstoren, er volgde dan ook nog een afdronk die langer was dan de gemiddelde maandagochtendfile op de Brussels ring. 94
Rood
Château Trotanoy, Pomerol (vergeten foto van te nemen) : Kempie gaf deze als eerste om m na de rest van de wijnen nog eens te herproeven. Ik herinner me niet of we dat ook hebben gedaan. De wijn was superfijn, typische Pomerolneus met grafiet en fijn zwart fruit, superzachte tannines, ongelooflijk dat deze wijn van 2008 is. Iemand vond dit even af dan een karaf zonder kar. 94
Een trio
Clos St Denis Domaine Arlaud 2006
Zeer bleek van kleur, een fumé-neus met wat cassis en kruidigheid. Iemand dacht aan Noordelijke Rhône en ik kon dit goed begrijpen,de wijn had een mooi , rijk maar tegelijkertijd koel mondgevoel. Hij werd quasi unaniem met 95 punten bedeeld…
Domaine Grange des Peres 2004:
Eigenlijk de enige ontgoocheling van de avond, een geur van puur ansjovis (!!), wel nog wat ingebed in kruiden en olijven maar deed dus meer denken aan een pizza dan aan een cultwijn uit de Languedoc. Bleek later dat de mogelijkheid bestond dat Kempie er wat van zijn amuse gueule in had laten vallen (sushi et al).
Pignan de Rayas Chateauneuf 2001
De Bourgogne van het Zuiden, maar hier waren er toch heel veel Chateauneufkenmerken. Niet dat de wijn zo krachtig of alcoholisch was, neen, de finesse was aanwezig. Maar er werd meer gesproken van zwart fruit dan gewoonlijk bij Reynaud. De blauwe en braambessen sprongen uit het glas, naast specerijen en grafiet na opschudden. Zeer geconcentreerd in de mond maar dan toch met de typische lichtheid en harmonie die zo eigen is aan dit huis. 93
Chateau Haut Brion Pessac 1999
Eerste geur (direct na openen) was wat raar, rood fruit, zoetig, ik vond hem zelfs licht oxidatief… Snel in de karaf dan maar. Na een uur hadden we tabak, zoethout, peper, nog steeds rood fruit. Mooi maar zeker niet spectaculair. Dat waw-gevoel kwam er wel als we de wijn in de mond namen. Het zachte fruit komt terug, nu met minerale toets. Een heerlijk zacht en sappig gevoel, fris en zuiver als een koel bergbeekje dat je afkoeling bezorgt, bijna Bourgonesk van structuur (maar minder opvallende zuren), een balans die ons noopte tot een balkondans.
Jammer genoeg is er voorlopig geen balkon bij Kempie dus we hielden het op een gezamenlijke balkandans. Hier te bekijken trouwens
Na dit zweterige tussendoortje vatte Kris de wijn mooi samen als volgt: Dit is als een vrouw die zo n elegantie bezit dat ze geen make up nodig heeft. Een natuurlijke schoonheid zonder nood aan opsmuk. Deze pure beauty kreeg voor sfeer, gezelligheid en opwinding een welverdiende 95.
De opwinding kreeg een vervolg met dit triootje. Wie het geluk heeft een Cos d Estournel te mogen drinken voelt zich al een beetje deel uitmakend van de happy few. Kempie zorgde echter voor een unieke (en interessante) vergelijking met deze wijnen:
Chateau Cos d estournel Saint estephe 1996
Chateau Cos d estournel Saint estephe 1998
Chateau Cos d estournel Saint estephe 2000
De 1996 en 1998 werden blind als mogelijks van hetzelfde huis beschouwd. De 96 had peper, zoethout, leder en braambes in de neus, een gelaagd mondgevoel met een zacht middenstuk en een subliem evenwicht. Hij kreeg 93 punten. De 1998 lag er zeer dicht bij, hier ook opvallende tertiaire toetsen (bladeren) en eucalyptus, heel fris en zacht, had geen last van de typische 1998-tanninesg 94
De 2000 was dan weer something completely different. Blind noteerden we rijp zwart fruit, caramel (toffee), zoethout in de neus, minder klassiek dan de vorige twee, veel jus en superlang in de mond , zuren niet merkbaar maar uiterst fris en sappig, tannines zijn fijn, afdronk is lang… 94
Algemeen besluit: Cos d Estournel is de kwintessens van Bordeaux.
Maar we kregen nog een vervolg. Een duo deze keer.
Chateau Pontet Canet Pauillac 2004
Potloodpunt, calisse, chocolade, fluwelige neus. Zacht en lang in de mond met fijne korreligheid. 94
Château Figeac Saint Emilion 2004
Leek een linkeroever, cassis en leder, een rondeur toch in de mond (rijp) maar licht droogtrekkend, 93
Vervolgens smeet Bert er ook zijn flesje tegenaan, kon goed mee met de rest ;-)
Chateau Léoville Las cases Saint Julien 2002
Witte peper, grafiet, zwarte bes, munt, zeer fris. In de mond vertoont de wijne een fijne gebalde kracht met perfect evenwicht. Nu al mooi drinkbaar eigenlijk,maar gemaakt voor de long haul. 93
T Was nog niet lekker en interessant genoeg, Kempie presenteerde ons nog een Thienpont-duo:
L’ If, Saint Emilion 2011: Jammer genoeg was deze wijn heel lang gekarafeerd (dacht 20 uur of zo), ik vond het aroma niet zo mooi, licht chemisch zelfs met fris rood fruit en kruidige toetsen. In de mond toonde hij wel zijn klasse, weer veel fruit maar evenveel finesse en elegantie.Toch wel een gevoel dat dit goed zat, ben benieuwd naar de (betere) jaargang 2012 Kreeg 91 van een lallende bende.
Gravette de Certan Pomerol 2010: Geheel andere wijn, meer materie en kracht, kan ookmet het jaartal te maken hebben. Hier puur zwart fruit, tabak en ijzer. Kreeg in samenzangook een mooie 91
Er waren genoeg oudjes rond de tafel maar geen enkele had nog de fraicheur van de voorlaatste wijn: Pierre Barge Cote Rotie 1989:
Mineraal, gerookt spek, dode bladeren, laurier. Leek wel een Bourgogne in de mond, fris en lang.
We schrijven normaal niet met dubbele cijfers, toch kreeg deze wijn 9292
Het kon echter nog ouwer, en dan nog uit een streek waarvan we de wijnen normaal gezien veel jonger opentrekken.
Chateau Simone, Palette 1978
Eerst animaal in de neus, dan hars, bos, munt. Bijna zoetig in de mond, naar het einde toe komen de zuurtjes wat domineren. Een belevenis maar minder mooi bewaard dan de vorige (was ook 11 jaar ouder natuurlijk..). In de kakafonie ontwaarde ik de score van 88
De Jos Prum Wehlener Sonnenuhr Spatlese 2005 was heel riesling getypeerd (het was dan ook een riesling
), elegant en fris in de mond, mineraal, zeer subtiel, een waardige afsluiter van een gedenkwaardige degustatie.Heel veel dank aan de gulle en gastvrije gastheer voor deze onvergetelijke avond.
16-12-2013, 05:20 PM
16-12-2013, 07:48 PM
16-12-2013, 09:35 PM
16-12-2013, 10:02 PM
16-12-2013, 10:55 PM
Wat was de totale actuele waarde van al die fleskes die daar op de proeftafel zijn gekomen? 
16-12-2013, 11:25 PM
(16-12-2013 10:55 PM)don quichotte schreef: [ -> ]Wat was de totale actuele waarde van al die fleskes die daar op de proeftafel zijn gekomen?
Ongeveer de prijs van Kempie' s nieuw huis denk ik
@Kris
http://m.youtube.com/watch?v=ynsKHIHtZT
En
http://m.youtube.com/watch?v=gDNyjnt3Y0E
En
http://m.youtube.com/watch?v=3IiyDoLEl_Q
17-12-2013, 12:02 AM
(16-12-2013 11:25 PM)vinejo schreef: [ -> ](16-12-2013 10:55 PM)don quichotte schreef: [ -> ]Wat was de totale actuele waarde van al die fleskes die daar op de proeftafel zijn gekomen?
Ongeveer de prijs van Kempie' s nieuw huis denk ik
...........
Maar vroeger zegde ik tegen mijn mederwerkers: '' I need figures and no bull shit"