17-09-2018, 02:31 PM
(17-09-2018 10:54 AM)Olivier schreef: [ -> ]vrijdagavond de rode Nossa Calcario 2015 opengetrokken. De topcuvée van Filipa Pato. Verleidelijke maar ingetogen neus, framboosjes, kersen. In de mond zeer fris, maar toch met de nodige body. Rijpe tannines.
Op dag twee wat meer geparfumeerd van neus, op de rijpe kersen, de zuren ook meer geïntegreerd. Mooie wijn, maar aan een 32€ had ik net iets meer complexiteit nog verwacht. Misschien komt dit nog met verouderen.
Zaterdag de Roleta Russa 2015 opengetrokken, een rode wijn eveneens van baga gemaakt, maar door de man van Filipa Pato gemaakt, William Wouters. De wijn is deels in amforen deels in hout gemaakt/gelagerd. Aanvankelijk een vervelende lactische kersentoets in de neus die mij niet gunstig stemde, maar na een uurtje was die toets volledig weg. In de plek daarvan kwam een zeer etherische, fijne neus in de plaats, ook weer framboosjes, maar iets lichter en fijner dan de Nossa Calcario. In de mond een zeer levendige wijn, met zuren die vrij hoog zitten, maar mij niet storen. Rijpe tannines ook.
Op dag 2 eens aan Jo voorgeschoteld. De zoektocht was interessant, Beaujolais? Noordelijke-Rhone? Toch Bourgogne? Etna Rosso en Nebbiolo hebben we ook uitgesloten. Waardoor nog maar één mogelijkheid overbleef : Baga uit Bairrada! Bijna onmogelijk om te geloven dat een wijn uit Portugal zo'n fris profiel kan hebben, maar met baga kan het blijkbaar dus wel.
In de neus zat nu trouwens ook een minerale, ijzerachtige toets. Ik had verwacht dat de zuren wat zouden gaan liggen, maar die waren eigenlijk nog even alive and kicking. Nog altijd zeer levendig en fris dus. Deze Roleta Russa is zowat de fijnste van het hele gamma van Filippa Pato/William Wouters.
Leuk nog om mee te geven : daarna kwam een zeer elegante, fijne Pommard 1er Cru uit het koele jaar 2008 op tafel. Zeer mooie wijn ook. Maar we zeiden beiden spontaan : dit lijkt toch wel heel hard op die Roleta Russa?!
Nog even prijs gecheckt, de Roleta Russa kostte een goede 19€, wat mij eigenlijk zeer correct lijkt voor de kwaliteit in het glas.
Ongelooflijk toch hoe Oli erin slaagt alweer een wijn te schenken die me onmiddellijk aan mijn favoriete regio doet denken (van Dijon tot Valence) maar die uiteindelijk van een stuk verder afkomstig is. Door de fraicheur zat ik niet in een Zuiderse streek, maar Portugal kan inderdaad zeer frisse wijnen voortbrengen. En toen ik daarna die Pommard blind schonk viel dus die gelijkenis enorm op.
Baga, de Portugese pinot noir.
Of is het Portugese topGamay?
Hoe dan ook een heerlijk boeiende, meditatieve wijn.
Bravo aan onze landgenoot.
En misschien een trigger voor de vele Belgische wijnbouwers die in onze streken wijn trachten te maken. Verhuizen naar Portugal, boys..!
