22-02-2014, 08:30 PM
Camille Karout (Gopic bvba, Retie, België) stelde onlangs zijn gamma voor in Convento Winebar. "Voor de eerste keer in België", benadrukte hij fier en uiteraard hopende op veel Belgische interesse. Hij wil zich graag richten op de Belgische horeca en op wijnzaken. Camille is een innemende enthousiasmerende man, van oorsprong Libanees, die er op een vlotte manier in slaagde de vele aanwezigen met zijn verhalen te animeren. We proefden 11 wijnen van hem, en daarna de Musar 2005, omdat het tenslotte toch deze wijn is die Libanon op de mondiale wijnkaart heeft gezet. Camille vindt zijn topwijnen "iets beter" dan Musar en dat wilde ik graag bevestigd zien.
Ik verwachtte zwoele volle wijnen met veel alcohol. De meeste wijnen uit dat piepkleine land Libanon komen uit de Bekaa-vallei waar de zon maar liefst 300 dagen per jaar schijnt. Deze vallei situeert zich tussen gebergtes die continu besneeuwd zijn en is niet ver van de Middellandse zee, die de temperaturen tempert. De nachten zijn vrij koel en in het groeiseizoen regent het amper. De ondergrond is rotsig met veel kalksteen. De meeste wijnstokken worden in gobelet gesnoeid. Libanon stond na WO I onder Franse voogdij en de wijnstokken zijn bijna allemaal van Franse allure: Syrah, Grenache, veel Cinsault, Mourvèdre, Cabernet Sauvignon, Merlot, Cabernet Franc, Clairette, Grenache Blanc, Viognier...
Ik kreeg wijnen met onverwacht veel zuren en tannine. De goedkopere wijnen -die kunnen particulier aan de man gebracht worden rond de 10 euro (8 à 9 euro zou perfect zijn naar mijn bescheiden mening)- blonken voor mij uit door finesse en zuiverheid. De Blanc Perle 2013 van Cave Kouroum (Viognier, Grenache Blanc, Clairette) is zeer floraal, verfijnd, licht muskaat, citrus, fris en licht. Dit wil ik zeer graag op terras drinken (11% alcohol). Ik was onder de indruk. Helemaal niet wat we gewoon zijn van deze druivenrassen in Zuid-Frankrijk. Ik noteer: bijzonder origineel, knap. De Sauvignon-Viognier 2013 van Domaine Cortbawi had ook strakke zuren (echt strak, in Loirestijl!!!) maar het fruit was mij te snoepig en de smaak had iets verdund. Daarna een prachtige rosé (een rosé pressée, denk ik, ajuinschil-kleur), Rosé D'Amour (Cinsaut, Syrah, Grenache) van Cave Kouroum. Zuiver op de graad, strak zuur, sappige perzik, kruidig-laurier. De Cortbawi-rosé (CS-Sangiovese) viel me wat tegen, weer door teveel snoepigheid. Consumenten hebben dit graag, repliceert Camille: meer vettigheid, meer smaak. Is goed mogelijk.
De Petit Noir 2009 van Cave Kouroum vind ik zeer bijzonder, een blend van Grenache, Carignan, Cinsaut, Syrah. Finesse en kracht, mooie korrelige tannine, mooi glanzend fruit, bloemen: ik schrijf op "Rhône-wijn met Bourgondische fijnheid" en ik meen het. De Red Libanon 2011 is de eerste wijn boven de 10 euro. De eerste van Cortbawi die mij helemaal bekoort trouwens,, serieus bekoort zelfs (Syrah, CS, Cinsault). Als die rond de 11 euro op de Belgische markt kan worden gebracht... Ik kocht er onmiddellijk een aantal aan: peper, gerookt vlees, animaliteit op zijn Bandols (zonder Mourvèdre dan wel), zeer mooi fruit (ik dacht aan frambozensap), kruiden, een dosis rijpe tannine. Doet Europees aan qua zuur en tannine. Zeer precieze wijn, noteer ik nog. Een mooi etiket, de mooie ogen van een Libanese vrouw. Origineel product, met weinig te vergelijken.
Dan kwamen de duurdere rode wijnen en de kwaliteit varieerde voor mij van suikerig maar toch onrijpe tannine naar donkerkleurig-fluwelig/sensueel-goed gestructureerd en voldoende fraîcheur. De Caledoc-Pinot Noir van Château Khoury kon mij niet echt bekoren (onrijp én zwoel, beetje verdund); de 7 cépages van Cave Kouroum weekte wel enthousiasme los bij velen (bij mij minder), wijn in ripasso-stijl precies (gedroogd fruit, veel alcohol, 18 maanden op eik). De Symphony van Château Khoury 2006 was er wel boenk op: sensueel, zacht, weelderige bessen gewikkeld in vanille van de eikrijping, praliné, véél vulling, zachte tannine (Syrah, CF, CS, Merlot). Wel rond de 26 euro. Niet goedkoop maar je hebt wel een bijzondere en originele wijn.
Dan de Château Qanafar's, 2010 en 2011: exuberante, zachte, ronde, volle, krachtige, zelfs overweldigende wijnen met Oosterse kruiden, nouga, inderdaad veel noten, tabak, gestoofd fruit, bijzonder lekker, weer originele stijl, met niets te vergelijken. Deze wijnen worden nu nog gedomineerd door wat zoeterig fruit maar je proeft de zuren en de tanninestructuur eronder. Ik geef ze veel toekomst. Midden de 30 euro. De Pérséïdes 2009 van Château Khoury haalde hetzelfde niveau: opnieuw weelderig en exotisch, gekonfijt en gestoofd fruit, veel structuur. Deze wijnen hebben allemaal vrij veel nieuwe eik gezien maar dat stoorde mij niet zo. (Nog) geen finessewijnen, dat wel niet, maar dat zal zich volgens mij wel ontwikkelen na een jaar of 8.
Over de Musar 2005 (ingevoerd door Swaffou, 34 euro): opmerkelijk fijne wijn, het tegendeel van een zwaargewicht, zeer fris, zeer precies, mooie balans. Ik herken de Cinsault in deze wijn die vooral op Cabernet Sauvignon is gebaseerd. Cinsault in een topwijn, uniek. Ik had iets helemaal anders van smaak verwacht: voller, zwoeler. Mij valt op een duidelijke maar fijne leertoets, frisse zwarte besjes, blad van zwarte bes, kruidig. Licht potloodslijpsel, een halve draai. Finesse-wijn om u tegen te zeggen. Iedereen vond hem geweldig.
Ik denk dat de topwijnen die we ervoor proefden, ook deze delicatesse zullen ontwikkelen, al weet ik dat natuurlijk niet zeker. Musar is meer Franse stijl. Het domein werd door de Barton-familie geadviseerd, het is één van de grotere domeinen in Libanon trouwens, een stuk over de 100 hectare wijngaarden die in de buurt van Beiroet worden gevinifieerd (druiven moeten over de bergen worden vervoerd dus, met witte vlag en gevaar voor eigen leven tijdens de oorlog!).
Libanese wijnen zijn voor mij wijnen met een typisch en origineel karakter, ik kon ze met weinig anders vergelijken. Alle wijnen waren zeer goed gevinifieerd, geen enkele fout opgemerkt.
Mijn top 5 van kopenswaardige wijnen ("richtprijzen" voor de particulier):
1) Blanc Perle Kouroum (klasse 9-10 euro)
2) Rosé d'Amour Kouroum (klasse 9-10 euro)
3) Petit Noir Kouroum (klasse 9-10 euro)
4) Red Libanon Cortbawi (klasse 11-12 euro)
5) Symphony Khoury (klasse 25-28 euro)
Dit zijn alle vijf culinaire wijnen. De Red Libanon vind ik persoonlijk de meest kopenswaardige wijn, zowel voor wijnliefhebbers als voor de modale wijndrinker: heel lekker, complex maar toch niet moeilijk.
Meer Libanon in België in de toekomst. Ik hoop het eigenlijk. In het verleden proefde ik al Kefraya (invoerder Matthys te Brugge) en Ksara (weet ik niet meer). Telkens zeer goed.
Ik verwachtte zwoele volle wijnen met veel alcohol. De meeste wijnen uit dat piepkleine land Libanon komen uit de Bekaa-vallei waar de zon maar liefst 300 dagen per jaar schijnt. Deze vallei situeert zich tussen gebergtes die continu besneeuwd zijn en is niet ver van de Middellandse zee, die de temperaturen tempert. De nachten zijn vrij koel en in het groeiseizoen regent het amper. De ondergrond is rotsig met veel kalksteen. De meeste wijnstokken worden in gobelet gesnoeid. Libanon stond na WO I onder Franse voogdij en de wijnstokken zijn bijna allemaal van Franse allure: Syrah, Grenache, veel Cinsault, Mourvèdre, Cabernet Sauvignon, Merlot, Cabernet Franc, Clairette, Grenache Blanc, Viognier...
Ik kreeg wijnen met onverwacht veel zuren en tannine. De goedkopere wijnen -die kunnen particulier aan de man gebracht worden rond de 10 euro (8 à 9 euro zou perfect zijn naar mijn bescheiden mening)- blonken voor mij uit door finesse en zuiverheid. De Blanc Perle 2013 van Cave Kouroum (Viognier, Grenache Blanc, Clairette) is zeer floraal, verfijnd, licht muskaat, citrus, fris en licht. Dit wil ik zeer graag op terras drinken (11% alcohol). Ik was onder de indruk. Helemaal niet wat we gewoon zijn van deze druivenrassen in Zuid-Frankrijk. Ik noteer: bijzonder origineel, knap. De Sauvignon-Viognier 2013 van Domaine Cortbawi had ook strakke zuren (echt strak, in Loirestijl!!!) maar het fruit was mij te snoepig en de smaak had iets verdund. Daarna een prachtige rosé (een rosé pressée, denk ik, ajuinschil-kleur), Rosé D'Amour (Cinsaut, Syrah, Grenache) van Cave Kouroum. Zuiver op de graad, strak zuur, sappige perzik, kruidig-laurier. De Cortbawi-rosé (CS-Sangiovese) viel me wat tegen, weer door teveel snoepigheid. Consumenten hebben dit graag, repliceert Camille: meer vettigheid, meer smaak. Is goed mogelijk.
De Petit Noir 2009 van Cave Kouroum vind ik zeer bijzonder, een blend van Grenache, Carignan, Cinsaut, Syrah. Finesse en kracht, mooie korrelige tannine, mooi glanzend fruit, bloemen: ik schrijf op "Rhône-wijn met Bourgondische fijnheid" en ik meen het. De Red Libanon 2011 is de eerste wijn boven de 10 euro. De eerste van Cortbawi die mij helemaal bekoort trouwens,, serieus bekoort zelfs (Syrah, CS, Cinsault). Als die rond de 11 euro op de Belgische markt kan worden gebracht... Ik kocht er onmiddellijk een aantal aan: peper, gerookt vlees, animaliteit op zijn Bandols (zonder Mourvèdre dan wel), zeer mooi fruit (ik dacht aan frambozensap), kruiden, een dosis rijpe tannine. Doet Europees aan qua zuur en tannine. Zeer precieze wijn, noteer ik nog. Een mooi etiket, de mooie ogen van een Libanese vrouw. Origineel product, met weinig te vergelijken.
Dan kwamen de duurdere rode wijnen en de kwaliteit varieerde voor mij van suikerig maar toch onrijpe tannine naar donkerkleurig-fluwelig/sensueel-goed gestructureerd en voldoende fraîcheur. De Caledoc-Pinot Noir van Château Khoury kon mij niet echt bekoren (onrijp én zwoel, beetje verdund); de 7 cépages van Cave Kouroum weekte wel enthousiasme los bij velen (bij mij minder), wijn in ripasso-stijl precies (gedroogd fruit, veel alcohol, 18 maanden op eik). De Symphony van Château Khoury 2006 was er wel boenk op: sensueel, zacht, weelderige bessen gewikkeld in vanille van de eikrijping, praliné, véél vulling, zachte tannine (Syrah, CF, CS, Merlot). Wel rond de 26 euro. Niet goedkoop maar je hebt wel een bijzondere en originele wijn.
Dan de Château Qanafar's, 2010 en 2011: exuberante, zachte, ronde, volle, krachtige, zelfs overweldigende wijnen met Oosterse kruiden, nouga, inderdaad veel noten, tabak, gestoofd fruit, bijzonder lekker, weer originele stijl, met niets te vergelijken. Deze wijnen worden nu nog gedomineerd door wat zoeterig fruit maar je proeft de zuren en de tanninestructuur eronder. Ik geef ze veel toekomst. Midden de 30 euro. De Pérséïdes 2009 van Château Khoury haalde hetzelfde niveau: opnieuw weelderig en exotisch, gekonfijt en gestoofd fruit, veel structuur. Deze wijnen hebben allemaal vrij veel nieuwe eik gezien maar dat stoorde mij niet zo. (Nog) geen finessewijnen, dat wel niet, maar dat zal zich volgens mij wel ontwikkelen na een jaar of 8.
Over de Musar 2005 (ingevoerd door Swaffou, 34 euro): opmerkelijk fijne wijn, het tegendeel van een zwaargewicht, zeer fris, zeer precies, mooie balans. Ik herken de Cinsault in deze wijn die vooral op Cabernet Sauvignon is gebaseerd. Cinsault in een topwijn, uniek. Ik had iets helemaal anders van smaak verwacht: voller, zwoeler. Mij valt op een duidelijke maar fijne leertoets, frisse zwarte besjes, blad van zwarte bes, kruidig. Licht potloodslijpsel, een halve draai. Finesse-wijn om u tegen te zeggen. Iedereen vond hem geweldig.
Ik denk dat de topwijnen die we ervoor proefden, ook deze delicatesse zullen ontwikkelen, al weet ik dat natuurlijk niet zeker. Musar is meer Franse stijl. Het domein werd door de Barton-familie geadviseerd, het is één van de grotere domeinen in Libanon trouwens, een stuk over de 100 hectare wijngaarden die in de buurt van Beiroet worden gevinifieerd (druiven moeten over de bergen worden vervoerd dus, met witte vlag en gevaar voor eigen leven tijdens de oorlog!).
Libanese wijnen zijn voor mij wijnen met een typisch en origineel karakter, ik kon ze met weinig anders vergelijken. Alle wijnen waren zeer goed gevinifieerd, geen enkele fout opgemerkt.
Mijn top 5 van kopenswaardige wijnen ("richtprijzen" voor de particulier):
1) Blanc Perle Kouroum (klasse 9-10 euro)
2) Rosé d'Amour Kouroum (klasse 9-10 euro)
3) Petit Noir Kouroum (klasse 9-10 euro)
4) Red Libanon Cortbawi (klasse 11-12 euro)
5) Symphony Khoury (klasse 25-28 euro)
Dit zijn alle vijf culinaire wijnen. De Red Libanon vind ik persoonlijk de meest kopenswaardige wijn, zowel voor wijnliefhebbers als voor de modale wijndrinker: heel lekker, complex maar toch niet moeilijk.
Meer Libanon in België in de toekomst. Ik hoop het eigenlijk. In het verleden proefde ik al Kefraya (invoerder Matthys te Brugge) en Ksara (weet ik niet meer). Telkens zeer goed.