de 2008 vd Chianti Classico Riserva in het glas, doet het goed op CT, maar ik ben niet overtuigd, 1e indruk op dag 1 was een muffe wijn, maar stond misschien een tik te warm, wat koelte en wat zuurstof brachten toch wat beterschap, maar deze wijn kan me niet boeien of drink-plezier schenken, beetje één-dimensionaal en ik denk niet dat tijd veel beterschap zal brengen, ergens smaak je wel dat dit het supermarkt-niveau overstijgt maar meer ook niet, score 86 na 2 proef-dagen : dus heel matige p/k voor een wijn die dik boven de 20 € zit
ter info : RP91
ik deed er voor Spanje al minstens 5 punten af, moet ik dit nu ook voor Italië doen
die 91-score is trouwens echt een klucht
(25-05-2014 08:27 PM)Kris G schreef: [ -> ]de 2008 in het glas, doet het goed op CT, maar ik ben niet overtuigd, 1e indruk op dag 1 was een muffe wijn, maar stond misschien een tik te warm, wat koelte en wat zuurstof brachten toch wat beterschap, maar deze wijn kan me niet boeien of drink-plezier schenken, beetje één-dimensionaal en ik denk niet dat tijd veel beterschap zal brengen, ergens smaak je wel dat dit het supermarkt-niveau overstijgt maar meer ook niet, score 86 na 2 proef-dagen : dus heel matige p/k voor een wijn die dik boven de 20 € zit
ter info : RP91 ik deed er voor Spanje al minstens 5 punten af, moet ik dit nu ook voor Italië doen die 91-score is trouwens echt een klucht
Dan toch de come back naar Bordeaux... ?
ja en nee
in Italië wel mijn ding gevonden, één mindere p/k fles mag/zal die indruk/opinie niet wijzigen, en RP, tja..........
maar nu wel content dat ik van bdx 2010 (2009 ligt me minder) toch een voorraadje heb ingeslagen, bdx 2011 > 2013 interesseert me voor het moment echt niet : de p/k in mindere bdx-jaren is nog meer zoek geraakt dan in goede jaren
Voor die prijs mag idd wel wat beter zijn...
Was dit een test fles die je kocht of heb je er nog van liggen ?
(26-05-2014 07:53 PM)gertjeuh schreef: [ -> ]Voor die prijs mag idd wel wat beter zijn...
Was dit een test fles die je kocht of heb je er nog van liggen ?
gelukkig maar 1 fles van liggen, de goedkopere La Forra bv. scoort echt stukken beter op p/k
Soms zo een paradox é .
hoe minder je betaalt hoe meer je krijgt ...
Niet in alle geval natuurlijk
de titel even aangepast zodat alle wijnen van dit huis in dit topic kunnen
de 1997 (heel mooi jaar voor Sangiovese) versie van de Sangioveto in het glas, ik had wat schrik voor het ontkurken : het niveau stond me niet echt aan en de kurk was een 2-tal mm in de fles gezakt, het ontkurken is in twee delen verlopen
en dit door eigen lompigheid
met gewone kurkentrekker gedaan terwijl ik een sommelier voor handen had
de onderkant van de kurk was al redelijk doorlopen, de rest was al in het beginstadium van verpulvering door droogte
in de neus was al veel evolutie merkbaar, idem qua kleur : een mooie geëvolueerde rode kleur die de typische bruine gloed vertoonde van een Sangiovese op dronk
in de mond is het een tertiaire ervaring (nu ja : het tegendeel zou verbazen), op de 50/50 veel atypische Sangiovese gedronken, deze 100% is wel een type voorbeeld, doet me trouwens heel sterk denken aan een Brunello, ondanks de verre evolutie vertoont hij nog hele mooie en frisse zuren, ik heb hem fris geserveerd (leek me het veiligste) en na een kwartier of zo in het glas bereikte hij echt zijn top : volledig versmolten en op dat moment zeer dicht tegen het niveau van het allerbeste wat we op de 50/50 hebben gedronken, maar na wat extra O2 begon de wijn toch wat last te krijgen van vermoeidheidsverschijnselen, dus toch een 2-tal jaar over zijn top denk ik (aankoop was een berekend risico : ik wist dat hij over zijn top kon zijn), maar een hele mooie ervaring, qua score een moeilijk geval : tijdens zijn (korte) piek 92-93, maar (voorlopig) laatste slok was eerder 91
deze avond verder geproefd en een beetje zoals gevreesd is deze wijn duidelijk over zijn hoogtepunt, moet enkele jaren geleden echt wel top zijn geweest, ik ga hem een 91 score geven, ik kan hem nu moeilijk een 93 score met terugwerkende kracht voor het potentieel geven
De gewone Chianti Classico 2014 in het glas. Deze jaargang laat zich jong al goed drinken, wat niet altijd eenvoudig in te schatten is bij Chianti. Zeker geen bewaarwijn, maar daarom geen slechte wijn, integendeel zelfs. Veel zuren, weinig tannine, maar toch voldoende fruitvulling.
Deze jonge Chianti is dé perfecte match bij een pasta met tomatensaus. Soms moet het echt niet meer zijn dan dit. Eéntje voor in de rubriek 'doodgewone dingen die mijn hart doen zingen'.
(02-06-2017 11:20 PM)33S schreef: [ -> ]De gewone Chianti Classico 2014 in het glas. Deze jaargang laat zich jong al goed drinken, wat niet altijd eenvoudig in te schatten is bij Chianti. Zeker geen bewaarwijn, maar daarom geen slechte wijn, integendeel zelfs. Veel zuren, weinig tannine, maar toch voldoende fruitvulling.
Deze jonge Chianti is dé perfecte match bij een pasta met tomatensaus. Soms moet het echt niet meer zijn dan dit. Eéntje voor in de rubriek 'doodgewone dingen die mijn hart doen zingen'.
Ik vraag me nu af of het dat is..?
Ik heb al heel wat keren in mijn leven Chianti in mijn glas gehad, maar zelden kon het mij bekoren, vaak wat zurig of erg dun bv. Dit heb ik veel minder bij Vino Nobile's of Brunello's, die toch (grotendeels) van dezelfde druif gemaakt worden?
Komt het er bij Chianti nauwer op aan wanneer je hem drinkt?
(03-06-2017 08:58 AM)Monique schreef: [ -> ] (02-06-2017 11:20 PM)33S schreef: [ -> ]De gewone Chianti Classico 2014 in het glas. Deze jaargang laat zich jong al goed drinken, wat niet altijd eenvoudig in te schatten is bij Chianti. Zeker geen bewaarwijn, maar daarom geen slechte wijn, integendeel zelfs. Veel zuren, weinig tannine, maar toch voldoende fruitvulling.
Deze jonge Chianti is dé perfecte match bij een pasta met tomatensaus. Soms moet het echt niet meer zijn dan dit. Eéntje voor in de rubriek 'doodgewone dingen die mijn hart doen zingen'.
Ik vraag me nu af of het dat is..?
Ik heb al heel wat keren in mijn leven Chianti in mijn glas gehad, maar zelden kon het mij bekoren, vaak wat zurig of erg dun bv. Dit heb ik veel minder bij Vino Nobile's of Brunello's, die toch (grotendeels) van dezelfde druif gemaakt worden?
Komt het er bij Chianti nauwer op aan wanneer je hem drinkt?
Wat "zurig" is een heel normale eerste perceprie als je voor het eerst met Chianti en de meeste andere Italiaanse wijnen geconfronteerd wordt. Dat is zeker zo als je smaak "gevormd" is met klassieke Bordeaux, waar een laag zuur als een grote kwaliteit gezien wordt. Dat heeft veel te maken met de tannine perceptie. Het tannine gehalte in Bx ligt vrij hoog en zuren accentueren dat. In de warmere jaren vielen die minder op en traditioneel werd dit type wijn in onze contreien zeer gesmaakt. Vandaar ook het grote succes van Pomerol in Vlaanderen. In Eneland was dat veel minder het geval, dronk men meer Médoc en was de afkeer van tannine en zuren minder groot. Wellicht ook de reden waarom de grote Italiaanse wijnen er sneller populair waren dan bij ons.
Sangiovese geeft wijnen met een totaal ander evenwicht. Het duurt misschien even om dat gewoon te worden, maar het is nu eenmaal een feit dat wijnen met een wat hoger gepercipieerd zuurgehalte zich veel beter lenen bij een moderne, inventieve keuken met meer zuiderse, mediterrane of oosterse ingrediënten.
Als je de Italiaanse wijnliteratuur bekijkt zal je merken dat daar veel over de kwaliteit van de zuren geschreven wordt. Je weet (of niet) dat in onze smaak zuren van verschillende oorsprong mekaar opheffen: wijn wordt minder zuur ervaren indien gedronken bij een gerecht waarin (andere) zuren verwerkt zijn, van appel tot tomaat, balsamico, noem maar op. Dat is ook de reden waarom Italiaanse wijnen (en ook Bourgogne trouwens) meer en meer aan bod komen in toprestaurants, ze zijn gewoonweg culinair meer inzetbaar. Bordeaux is toch eerder beperkt tot de klassieke Frans-Belgische keuken.
Wat ouderen betreft, er zijn weinig wijnen die zo goed rijpen als een mooie Sangiovese en ze hebben dan nog het voordeel dat je de meeste ook vrij jong kan genieten. Momenteel beschouw ik Chianti Classico als 's werelds beste prijs/kwaliteit in de categorie bewaarwijn met diepte en complexiteit.
Een van de mooiere wijnen die ik ooit proefde was nu net een Badia a Coltibuono Riserva 1975, laatste onvergetelijke fles gedronken ergens rond de eeuwwisseling.
(03-06-2017 02:00 PM)wvd schreef: [ -> ] (03-06-2017 08:58 AM)Monique schreef: [ -> ] (02-06-2017 11:20 PM)33S schreef: [ -> ]De gewone Chianti Classico 2014 in het glas. Deze jaargang laat zich jong al goed drinken, wat niet altijd eenvoudig in te schatten is bij Chianti. Zeker geen bewaarwijn, maar daarom geen slechte wijn, integendeel zelfs. Veel zuren, weinig tannine, maar toch voldoende fruitvulling.
Deze jonge Chianti is dé perfecte match bij een pasta met tomatensaus. Soms moet het echt niet meer zijn dan dit. Eéntje voor in de rubriek 'doodgewone dingen die mijn hart doen zingen'.
Ik vraag me nu af of het dat is..?
Ik heb al heel wat keren in mijn leven Chianti in mijn glas gehad, maar zelden kon het mij bekoren, vaak wat zurig of erg dun bv. Dit heb ik veel minder bij Vino Nobile's of Brunello's, die toch (grotendeels) van dezelfde druif gemaakt worden?
Komt het er bij Chianti nauwer op aan wanneer je hem drinkt?
Wat "zurig" is een heel normale eerste perceprie als je voor het eerst met Chianti en de meeste andere Italiaanse wijnen geconfronteerd wordt. Dat is zeker zo als je smaak "gevormd" is met klassieke Bordeaux, waar een laag zuur als een grote kwaliteit gezien wordt. Dat heeft veel te maken met de tannine perceptie. Het tannine gehalte in Bx ligt vrij hoog en zuren accentueren dat. In de warmere jaren vielen die minder op en traditioneel werd dit type wijn in onze contreien zeer gesmaakt. Vandaar ook het grote succes van Pomerol in Vlaanderen. In Eneland was dat veel minder het geval, dronk men meer Médoc en was de afkeer van tannine en zuren minder groot. Wellicht ook de reden waarom de grote Italiaanse wijnen er sneller populair waren dan bij ons.
Sangiovese geeft wijnen met een totaal ander evenwicht. Het duurt misschien even om dat gewoon te worden, maar het is nu eenmaal een feit dat wijnen met een wat hoger gepercipieerd zuurgehalte zich veel beter lenen bij een moderne, inventieve keuken met meer zuiderse, mediterrane of oosterse ingrediënten.
Als je de Italiaanse wijnliteratuur bekijkt zal je merken dat daar veel over de kwaliteit van de zuren geschreven wordt. Je weet (of niet) dat in onze smaak zuren van verschillende oorsprong mekaar opheffen: wijn wordt minder zuur ervaren indien gedronken bij een gerecht waarin (andere) zuren verwerkt zijn, van appel tot tomaat, balsamico, noem maar op. Dat is ook de reden waarom Italiaanse wijnen (en ook Bourgogne trouwens) meer en meer aan bod komen in toprestaurants, ze zijn gewoonweg culinair meer inzetbaar. Bordeaux is toch eerder beperkt tot de klassieke Frans-Belgische keuken.
Wat ouderen betreft, er zijn weinig wijnen die zo goed rijpen als een mooie Sangiovese en ze hebben dan nog het voordeel dat je de meeste ook vrij jong kan genieten. Momenteel beschouw ik Chianti Classico als 's werelds beste prijs/kwaliteit in de categorie bewaarwijn met diepte en complexiteit.
Een van de mooiere wijnen die ik ooit proefde was nu net een Badia a Coltibuono Riserva 1975, laatste onvergetelijke fles gedronken ergens rond de eeuwwisseling.
Duidelijk verhaal, dank je wel voor de uitleg!
(02-06-2017 11:20 PM)33S schreef: [ -> ]De gewone Chianti Classico 2014 in het glas. Deze jaargang laat zich jong al goed drinken, wat niet altijd eenvoudig in te schatten is bij Chianti. Zeker geen bewaarwijn, maar daarom geen slechte wijn, integendeel zelfs. Veel zuren, weinig tannine, maar toch voldoende fruitvulling.
Deze jonge Chianti is dé perfecte match bij een pasta met tomatensaus. Soms moet het echt niet meer zijn dan dit. Eéntje voor in de rubriek 'doodgewone dingen die mijn hart doen zingen'.
Gisteren de 2018 in het glas met verse pasta met ragu. Kan me perfect vinden in deze omschrijving. Vond hem in begin beetje flauw, maar kwam misschien omdat hij uit kelder kwam en iets te koud stond. Naarmate de avond vorderde kwam gedoseerd hout naar boven (mokka), een wat zoethout evenals droppige kruidigheid. Maar alles in zeer beperkte mate. Miste voor mij toch wat materie en fruitvulling om zo maar te drinken, maar de typische Sangiovese zuren passsen perfect met tomatensaus.
Ik weet niet hoe dit domein gepercipieerd dient te worden in vergelijking met andere CC's. MSs kan wvd hier iets meer over zeggen...
(29-12-2021 11:53 AM)BartS schreef: [ -> ] (02-06-2017 11:20 PM)33S schreef: [ -> ]De gewone Chianti Classico 2014 in het glas. Deze jaargang laat zich jong al goed drinken, wat niet altijd eenvoudig in te schatten is bij Chianti. Zeker geen bewaarwijn, maar daarom geen slechte wijn, integendeel zelfs. Veel zuren, weinig tannine, maar toch voldoende fruitvulling.
Deze jonge Chianti is dé perfecte match bij een pasta met tomatensaus. Soms moet het echt niet meer zijn dan dit. Eéntje voor in de rubriek 'doodgewone dingen die mijn hart doen zingen'.
Gisteren de 2018 in het glas met verse pasta met ragu. Kan me perfect vinden in deze omschrijving. Vond hem in begin beetje flauw, maar kwam misschien omdat hij uit kelder kwam en iets te koud stond. Naarmate de avond vorderde kwam gedoseerd hout naar boven (mokka), een wat zoethout evenals droppige kruidigheid. Maar alles in zeer beperkte mate. Miste voor mij toch wat materie en fruitvulling om zo maar te drinken, maar de typische Sangiovese zuren passsen perfect met tomatensaus.
Ik weet niet hoe dit domein gepercipieerd dient te worden in vergelijking met andere CC's. MSs kan wvd hier iets meer over zeggen...
Doet me aan deze discussie denken ;-)
http://www.vinejo.freebb.be/thread-4141-...l#pid69003
Badia a Coltibuono schat ik toch wel vrij hoog in hoewel het alweer veel te lang geleden is dat ik er nog iets van proefde. Het is (was?) een erg traditionele CC dus meestal vrij bleek van kleur en zou een mooi open aroma moeten hebben en als het meezit ook een vleug van die typische geur die mij dan wat aan "warme baksteen" en zeep doet denken. 2018 dus niet geproefd, maar ik vermoed toch ergens dat die nog wat jong was. Deze wijnen rijpen nogal goed. Enfin, als ik tot op Vinitaly geraak en tijd heb, zal ik er eens gaan proeven.
Chianti Classico 2020
Zure kersen, rijp rood fruit. Opwekkende neus (a lifted nose, zouden onze Engelstalige vrienden zeggen). Op basis van de aroma’s weet je dat hier peps in zal zitten.
En effectief, dit is een wijn met energie, vitaliteit. Een wijn die je niet onberoerd kan laten, voor of tegen. Ik houd hier erg van. Knapperig in de mond, zuren die te hoog zullen zitten voor sommigen, maar niet voor mij. Ook tannines die aanwezig zijn en wat attitude meegeven.
Een wijn die mij veel plezier geeft omwille van de stijl. Zeker niet de meest complexe wijn op dit moment, maar wel zo een wijn waarvan het moeilijk is om niet bij te blijven schenken.
Kostte 5 euro minder (een goeie 14€) dan de Querciabella 19 die ik ook dronk dit weekend, en toch is dit de wijn die ik zou bijkopen op dit moment.
