9 zielen verzamelden gisterenavond rond een tafel, gevuld met glazen, karaffen, brood en spuwemmers. Er kwamen zes duo s op tafel waarbij de drinkebroers en -zussen dienden te ontwaren of ontwarren welke van de wijnen een Bordeaux was. De duo s waren speciaal uitgezocht om het niet te makkelijk te maken (geen pinot noir op tafel dus), het oogstjaar van de duo s was steeds hetzelfde.
Anna Thun was in een goeie bui, werkelijk alle wijnen waren open en zeer genietbaar tot schitterend in het glas. De oogstjaren gingen van 2002 tot 2007. Wat kan wijn op dronk toch mooi zijn...
Duo 1.
Domaine de Borie de Maurel, Minervois La Livinière cuvée Syla 2005 - Chateau Cornélie Haut Médoc 2005
Ik dacht te beginnen met een duo waar het verschil behoorlijk groot was maar enkele mensen lieten zich toch vangen aan de kracht van de Minervois.
De Borie werd nochtans niet door iedereen gesmaakt, het aroma was dan ook zeer speciaal, met eucalyptus, aardse toetsen, stal maar ook pakken zwart fruit. Persoonlijk vond ik deze wijn prachtig, in de mond was hij ook zeer zacht en fluwelig. Zat ruim in mijn top 5, voor slechts 1 andere proever was dit ook het geval
Cornélie 2005 vond ik heel typisch Bordeaux, met cassis in de neus, grafiet, zoethout. In de mond waren de zuren opvallender, naast een lichte bitterheid en wat tannine, allemaal zaken die de blindproever richting Bordeaux zou moeten doen overhellen. Heeft nog een paar jaartjes nodig, kwam niet in de top 5 van enig deelnemer maar beviel wel.
Duo 2
Brasildo Poggio Assiolo Morellino di Scansano 2007 - Chateau de Sales 2007
Dit duo was totaal anders van stijl dan het vorige. Hier werd minder op kracht gespeeld maar ging het om fraicheur en elegantie. Gedeeltelijk (voor Bordeaux toch) ook met het oogstjaar te maken natuurlijk.
De Sangiovese was bij aanvang zeer discreet, maar telkens je opnieuw rook na walsen kwamen er andere aroma s vrij. Nooit weelderig of wulps, wel ingetogen maar rijp. Krieken, kers, calisse, marsepein,... In de mond heel erg soepel, bijna simpel maar dan toch met een zekere complexiteit, perfect zachte tannines.
De Pomerol rook edel (ceder, vanille, fijn zwart fruit, kruidig, elegant). In de mond toegankelijk en toch redelijk gestructureerd, finesse, rijpe tannines. Het grootste domein in de streek, ook één van de meest betaalbare en, ondanks het feit dat dit niet echt een "cool" domein is voor mij zeer koopwaardig.
Ook hier was bij sommigen toch wat twijfel, wijnen op basis van sangiovese kunnen (zeker qua structuur) toch wat Bordeaux-isch (sorry voor deze verschrikkelijke term
) aandoen.
De Italiaan werd heel lekker bevonden maar eindigde achteraf toch in geen enkel top 5- lijstje.
De Pomerol daarentegen stond bij 3 van de 9 proevers in de top 3. Nochtans kwam hij bij de andere 6 niet voor top 5 in aanmerking.
(15-08-2014 01:35 PM)vinejo schreef: [ -> ]Duo 2
Brasildo Poggio Assiolo Morellino di Scansano 2007 - Chateau de Sales 2007
Dit duo was totaal anders van stijl dan het vorige. Hier werd minder op kracht gespeeld maar ging het om fraicheur en elegantie. Gedeeltelijk (voor Bordeaux toch) ook met het oogstjaar te maken natuurlijk.
De Sangiovese was bij aanvang zeer discreet, maar telkens je opnieuw rook na walsen kwamen er andere aroma s vrij. Nooit weelderig of wulps, wel ingetogen maar rijp. Krieken, kers, calisse, marsepein,... In de mond heel erg soepel, bijna simpel maar dan toch met een zekere complexiteit, perfect zachte tannines.
De Pomerol rook edel (ceder, vanille, fijn zwart fruit, kruidig, elegant). In de mond toegankelijk en toch redelijk gestructureerd, finesse, rijpe tannines. Het grootste domein in de streek, ook één van de meest betaalbare en, ondanks het feit dat dit niet echt een "cool" domein is voor mij zeer koopwaardig.
Ook hier was bij sommigen toch wat twijfel, wijnen op basis van sangiovese kunnen (zeker qua structuur) toch wat Bordeaux-isch (sorry voor deze verschrikkelijke term ) aandoen.
De Italiaan werd heel lekker bevonden maar eindigde achteraf toch in geen enkel top 5- lijstje.
De Pomerol daarentegen stond bij 3 van de 9 proevers in de top 3. Nochtans kwam hij bij de andere 6 niet voor top 5 in aanmerking.
Dat de Pomerol niet in de top 5 van 6 proevers kwam, had niet zozeer te maken met de kwaliteit van de De Sales, maar wel met de kwaliteit van z'n concurrenten van die avond.
Inderdaad Fre, over naar het volgende duo dan maar
Chateau Plain Point, Fronsac 2006 - Don David, malbec reserva 2006
Beide wijnen waren pérfect op dronk. Dit is een factor waar we soms toch te weinig aandacht aan besteden, hoeveel lezen we niet over tannines en zuren die nog te opvallend zijn, wel, in 90% van de gevallen komt dit goed met de tijd. Tja dit is dan een voordeel wanneer men wat ouder wordt, je hebt plots een groot aantal wijnen die mooi op dronk komen...
De Fronsac had een verbazend geëvolueerde kleur, de malbec was veel donkerder. Eigenlijk neigde het karakter van de Fronsac zeer naar de Pomerol die we net ervoor dronken. De Argentijn, waarvan Marc bij ruiken alleen al onmiddellijk stelde dat dit niks met Bordeaux had te maken, had chocoladetoetsen, mineraliteit, gedroogd fruit en een zeer elegant mondgevoel.
Beide wijnen presteerden heel mooi, maar het was enkel de Fronsac die bij drie mensen in de top 5 van de avond kwam.
De Plain-Pont was vanavond nog helemaal okee. Het restje wijn heeft de reis goed doorstaan, wat eigenlijk niet zo evident is voor een wijn met wat leeftijd.
En raar genoeg evolueerde de wijn nog in het glas. Er kwamen steeds meer mooie aroma's vrij. Nog fruitig zelfs, met wat hout en wat rokerig erbovenop.
@Marc
Fronsac is toch wel een onderschatte aop, hé, die wijn had echt Pomerol-allures.
De flessen die hier zijn blijven staan waren ook allen nog zeer mooi, sommigen ook hier zelfs nog beter, met name de...malbec 2006.
Vierde duo ondertussen:
Poliziano, Vine nobile de Montepulciano 2004 - Chateau Puygueraud, Francs, 2004
Een fantastisch duo. Twee wijnen in de fleur van hun leven, op de top van hun bestaan. En, nog meer dan bij andere duo s, een onmiskenbaar verwantschap in karakter.
De Poliziano was edel en fris, met vers en gedroogd zwart fruit, kruiden, grafiet, tabak. Heel knap in de mond, lengte en finesse, stevig en tegelijkertijd soepel van structuur. De Puygueraud had dezelfde kwaliteiten maar had naast een aards gevoel verrassend genoeg meer fruitige toetsen (rood fruit). Amandel ook.
Beide wijnen waren vertegenwoordigd in het merendeel van de topscores van de proevers. De Puygueraud haalde zelfs bij iedereen top 5, vier mensen plaatsten hem zelfs op 1! De Vine nobile kreeg zes vermeldingen met een tweede en twee derde plaatsen.
Dit maakte de wijn van Nicolas Thienpont tot wine of the night... Geen enkel wijn deed beter, ook niet de kleppers die nog volgden...
(16-08-2014 11:02 AM)vinejo schreef: [ -> ]@Marc
Fronsac is toch wel een onderschatte aop, hé, die wijn had echt Pomerol-allures.
De flessen die hier zijn blijven staan waren ook allen nog zeer mooi, sommigen ook hier zelfs nog beter, met name de...malbec 2006.
Vierde duo ondertussen:
Poliziano, Vine nobile de Montepulciano 2004 - Chateau Puygueraud, Francs, 2004
Een fantastisch duo. Twee wijnen in de fleur van hun leven, op de top van hun bestaan. En, nog meer dan bij andere duo s, een onmiskenbaar verwantschap in karakter.
De Poliziano was edel en fris, met vers en gedroogd zwart fruit, kruiden, grafiet, tabak. Heel knap in de mond, lengte en finesse, stevig en tegelijkertijd soepel van structuur. De Puygueraud had dezelfde kwaliteiten maar had naast een aards gevoel verrassend genoeg meer fruitige toetsen (rood fruit). Amandel ook.
Beide wijnen waren vertegenwoordigd in het merendeel van de topscores van de proevers. De Puygueraud haalde zelfs bij iedereen top 5, vier mensen plaatsten hem zelfs op 1! De Vine nobile kreeg zes vermeldingen met een tweede en twee derde plaatsen.
Dit maakte de wijn van Nicolas Thienpont tot wine of the night... Geen enkel wijn deed beter, ook niet de kleppers die nog volgden...
Jo, ik hou van dat soort degustaties. Een soort degustaties waar je als wijnliefhebber na zoveel jaren telkens met je voeten terug op de grond wordt geplaatst.
Eigenlijk had ik dat soort degustatie eens willen zien tussen Grenache en Gamay wijnen.
Heb ge hem?
Jazeker, Don ;-)
En inderdaad, na de degustatie was iedereen van plan nog wat Puygueraud bij te kopen. ;-)
De volgende wijnen waren nochtans ook niet slecht..
Duo 5
Chateau Pontet Canet Pauillac 2002- Marques de Grinon, Dominio de Valdepuso syrah 2002
De Pontet was nog een paar jaar te jong (leek wel 2008) maar toch al zeer genietbaar. Klasseneus, eerder gedistingeerd maar zacht en complex. Cacao, tabak, grafiet, cassis, licht vegetale toets. In de mond fluwelig, bijna versmolten- korrelig wel, op t einde nog een licht tanninebeetje
De Spaanse syrah (!) werd door Jurgen direct als Spaans bestempeld door de vanilletoets. Nochtans was die gelukkig niet overdik aangezet maar mooi geïntegreerd in het aroma, met verder nog rijp fruit en cocos. Deze wijn werd eerder hier besproken:
http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...ition.html
Beide wijnen presteerden zeer mooi maar de Pontet was, hoewel bijzonder lekker, nog niet op zijn hoogtepunt. Nochtans verscheen hij in 7 van de 9 toplijstjes en haalde aldus... Een tweede plaats. De Spanjool haalde vier vermeldingen.
(16-08-2014 11:02 AM)vinejo schreef: [ -> ]@Marc
Fronsac is toch wel een onderschatte aop, hé, die wijn had echt Pomerol-allures.
De flessen die hier zijn blijven staan waren ook allen nog zeer mooi, sommigen ook hier zelfs nog beter, met name de...malbec 2006.
Vierde duo ondertussen:
Poliziano, Vine nobile de Montepulciano 2004 - Chateau Puygueraud, Francs, 2004
Een fantastisch duo. Twee wijnen in de fleur van hun leven, op de top van hun bestaan. En, nog meer dan bij andere duo s, een onmiskenbaar verwantschap in karakter.
De Poliziano was edel en fris, met vers en gedroogd zwart fruit, kruiden, grafiet, tabak. Heel knap in de mond, lengte en finesse, stevig en tegelijkertijd soepel van structuur. De Puygueraud had dezelfde kwaliteiten maar had naast een aards gevoel verrassend genoeg meer fruitige toetsen (rood fruit). Amandel ook.
Beide wijnen waren vertegenwoordigd in het merendeel van de topscores van de proevers. De Puygueraud haalde zelfs bij iedereen top 5, vier mensen plaatsten hem zelfs op 1! De Vine nobile kreeg zes vermeldingen met een tweede en twee derde plaatsen.
Dit maakte de wijn van Nicolas Thienpont tot wine of the night... Geen enkel wijn deed beter, ook niet de kleppers die nog volgden...
Gisteren, the day after, en net als de Fronsac na een reis Gent-Antwerpen, heeft de Poliziano nog steeds zwart fruit, wilde bessen, munt/menthol, fijne houtimpressies (dennenhars), gedroogd fruit en wat gebrand. Gebald en gestructureerd.
Aanzet met zwart fruit en hout, zacht en soepel, fluwelige tannines in midden; zuren, alc en tannines in evenwicht. Stevige textuur met zalvend mondgevoel.
Mooie lange "klassieke" afdronk.Zelfs nu moeilijk van Bdx te onderscheiden.
Voor mij zeker een van de toppers van de avond.
Even afronden hier ;-)
Laatste duo:
Santa Rita caberent sauvignon Medalla Real 2003- Domaine de Chevalier Pessac 2003
Vroeger was de SR Real tijdens de wijnfestivals steeds verkrijgbaar in Carrefour. Sedert het herhaaldelijk verschijnen in De top 100 van beste wijnen is dit niet meer het geval (wel nog de carmenere- ook kwaliteit trouwens).
Gezien de materie van deze wijn had ik een paar flesjes opzij gelegd om te laten ouderen (iets wat we verbazend weinig uitproberen met nieuwe-wereld wijnen).
En dan maar die geouderde wijn eens tegen een even oude Bordeaux met veel CS plaatsen, wie weet verslaat ie 'm wel..?
Niet dus.
De Chevalier domineerde op Nibaliaanse wijze. Ook hier noteerde ik weinig, maar ik herinner me van de Pessac de minerale toetsen naast het warme en zachte mondgevoel. Een wijn die bijna té perfect was volgens Sven. Hij miste "een hoek af".
De neus van de Chileen deed denken aan een... versleten Bordeaux. Muffe kelder, gedroogde vijgen,.. maar het verschil in de mond was immens. Heerlijk versmolten en zacht, behoorlijk lang, veel meer fruit nog dan verwacht op basis vh aroma.
Toch was de Chevalier dus ruim winnaar van deze challenge. Hij werd vermeld door zes proevers, bij drie van hen zelfs als allerbeste.
We eindigden met nog twee afsluitertjes buiten competitie.
De Chateau La Rouvière Bandol 2002 was nog belachelijk jong, deed zelfs.. Bordeaux aan
De fantastisch hedonistische Domaine des Tours 2007 deed iedereen intens verlangen naar de volgende proeverij:
"Reynaud doet het zo!"
Dit zijn altijd leuke en leerzame berichten om te lezen! Zelf openen wij thuis ook regelmatig twee of drie verschillende wijnen naast elkaar en proeven die dan "blind", ook al weet ik dan welke wijnen er in het glas kunnen zitten, is de uitkomst vaak verrassend.
PS: De Puygueraud 2010 is bij de Colruyt momenteel aan € 12,56 (rode prijs)
(18-08-2014 10:00 AM)Monique schreef: [ -> ]Dit zijn altijd leuke en leerzame berichten om te lezen! Zelf openen wij thuis ook regelmatig twee of drie verschillende wijnen naast elkaar en proeven die dan "blind", ook al weet ik dan welke wijnen er in het glas kunnen zitten, is de uitkomst vaak verrassend.
PS: De Puygueraud 2010 is bij de Colruyt momenteel aan € 12,56 (rode prijs)
Dankuwel, Monique, zulke reacties motiveren me om dit te blijven neerschrijven
En inderdaad, Puygueraud 2010': bestellen maar! Gisteren de 2011 weer geproefd, het "Chileense" gevoel was eruit, zeer mooi en koopwaardig ook!
(16-08-2014 02:50 PM)vinejo schreef: [ -> ]Jazeker, Don ;-)
En inderdaad, na de degustatie was iedereen van plan nog wat Puygueraud bij te kopen. ;-)
De volgende wijnen waren nochtans ook niet slecht..
Duo 5
Chateau Pontet Canet Pauillac 2002- Marques de Grinon, Dominio de Valdepuso syrah 2002
De Pontet was nog een paar jaar te jong (leek wel 2008) maar toch al zeer genietbaar. Klasseneus, eerder gedistingeerd maar zacht en complex. Cacao, tabak, grafiet, cassis, licht vegetale toets. In de mond fluwelig, bijna versmolten- korrelig wel, op t einde nog een licht tanninebeetje
De Spaanse syrah (!) werd door Jurgen direct als Spaans bestempeld door de vanilletoets. Nochtans was die gelukkig niet overdik aangezet maar mooi geïntegreerd in het aroma, met verder nog rijp fruit en cocos. Deze wijn werd eerder hier besproken: http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...ition.html
Beide wijnen presteerden zeer mooi maar de Pontet was, hoewel bijzonder lekker, nog niet op zijn hoogtepunt. Nochtans verscheen hij in 7 van de 9 toplijstjes en haalde aldus... Een tweede plaats. De Spanjool haalde vier vermeldingen.
Pontet Canet was de dag erna nog een stuk beter (tegen verwachting in). Perfect in balans, complexe (maar ook wel gesloten) neus en heerlijk in de mond. Zo'n wijn die je nog lang naproeft, ook al heb je je laatste slok al een tijd geleden binnen
(18-08-2014 10:00 AM)Monique schreef: [ -> ]Zelf openen wij thuis ook regelmatig twee of drie verschillende wijnen naast elkaar en proeven die dan "blind", ook al weet ik dan welke wijnen er in het glas kunnen zitten, is de uitkomst vaak verrassend.
Een berichtje over die proeverijen is natuurlijk altijd welkom