21-08-2014, 05:18 PM
[attachment=746][attachment=747]
Laurent Fournier selecteerde voor de eerste keer "millerandé" druiven in zijn toekomstige premier cru wijngaarden in Marsannay-la-Côte in 2011. Deze werden gevinifieerd en in 2 nieuwe 228 liter vaten en in april 2013 bottelde hij ongeveer 600 flessen van deze nieuwe cuvee als Marsannay Cuvee Spécial "P'tite Grumotte". Ik herinner deze donkere, intense, vette wijn uit vat, maar nu is het de eerste keer dat ik hem proef uit de fles.
De kleur is nog steeds een heel diep blauw-rood, bijna als een syrah of cabernet (zie foto). Een beetje gesloten aan de neus eerst met een bijna muntig-kruidige toets, maar dan neem het fruit de bovenhand: zeer geparfumeerd, intens donkere bes-achtige fruit, wat kruiden en een vleugje chocolade, erg aantrekkelijk. Maar de kwaliteit komt pas echt tot uiting in de mond: een zachte, zeer ronde, bijna al te gemakkelijke smaak met bosbessen, zwarte kersen, veenbessen, een vleugje allspice en weer wat chocolade, zeer rijk, maar met toch een mooie frisheid, niets te zwaar of vermoeiend, integendeel. Ik merk amper tannines, zo goed zijn ze toegedekt door het voluptueuze fruit.
De wijn is dan ook heel moeilijk te spugen (ik slik), en terwijl het fruit langzaam wegebt, lijkt het alsof er een intense innerlijke kern blijft hangen en tenslotte merkt ik wat zachte tannine en zuurheid. Ik denk dat een tijdje op fles deze wijn nog wat kan afronden, maar hij is nu al zo aantrekkelijk dat ik me afvraag wie hem zal kunnen weerstaan.
Laurent Fournier selecteerde voor de eerste keer "millerandé" druiven in zijn toekomstige premier cru wijngaarden in Marsannay-la-Côte in 2011. Deze werden gevinifieerd en in 2 nieuwe 228 liter vaten en in april 2013 bottelde hij ongeveer 600 flessen van deze nieuwe cuvee als Marsannay Cuvee Spécial "P'tite Grumotte". Ik herinner deze donkere, intense, vette wijn uit vat, maar nu is het de eerste keer dat ik hem proef uit de fles.
De kleur is nog steeds een heel diep blauw-rood, bijna als een syrah of cabernet (zie foto). Een beetje gesloten aan de neus eerst met een bijna muntig-kruidige toets, maar dan neem het fruit de bovenhand: zeer geparfumeerd, intens donkere bes-achtige fruit, wat kruiden en een vleugje chocolade, erg aantrekkelijk. Maar de kwaliteit komt pas echt tot uiting in de mond: een zachte, zeer ronde, bijna al te gemakkelijke smaak met bosbessen, zwarte kersen, veenbessen, een vleugje allspice en weer wat chocolade, zeer rijk, maar met toch een mooie frisheid, niets te zwaar of vermoeiend, integendeel. Ik merk amper tannines, zo goed zijn ze toegedekt door het voluptueuze fruit.
De wijn is dan ook heel moeilijk te spugen (ik slik), en terwijl het fruit langzaam wegebt, lijkt het alsof er een intense innerlijke kern blijft hangen en tenslotte merkt ik wat zachte tannine en zuurheid. Ik denk dat een tijdje op fles deze wijn nog wat kan afronden, maar hij is nu al zo aantrekkelijk dat ik me afvraag wie hem zal kunnen weerstaan.