(27-08-2014 11:57 AM)Corto schreef: [ -> ]Op de site van Hertog Jan staat nu hun volledige wijnkaart (weliswaar zonder de prijzen). Interessant.
http://hertog-jan.com/menu/#wines
Mét de prijzen zou nog interessanter geweest zijn
Behoorlijk aantal denk ik dan....
Ik mag al blij zijn als ik er een 10tal van ken
Nog veel te leren dus
Vorige week eens weest eten (weliswaar met een bongobon) want niet goedkoop.
Een echte aanrader hebben het 4 gangenmenu gekregen en het was subliem lekker en we zijn met geen honger van tafel gegaan!
Soit mijn vrouw drinkt niet dus halve flesjes besteld.
Wit was Steffen Christmann riesling Idig 2011 – Pfalz – Deutschland 70Euro In de mondzeer krachtig, dicht en volmondig, maar ook mineraal, rijk vruchtenbouquet een toppertje.
Rood was Castello di Ama sangiovese 2008 – Chianti Classico Riserva – Italia 55Euro
Robijnrode kleur. Prachtige aroma's van pruimen, kersen. vol van structuur met fijne tannines en een fluwele smaak. Fruitige afdronk.
70 voor een halfje Idig? Dat is maal vier, toch nog redelijk prijzig dan. Ik vind persoonlijk dat de top van de sterrenzaken in Vlaanderen zeer duur zijn qua wijnkaart, In De Wulf is voor veel wijnen x7 of zelfs x8, wat er ver over is. Prijskwaliteit ga ik liever in Brussel of Wallonië, wijnen op dronk en nog betaalbaar ook.
Bij In De Wulf halen ze ook het onderste uit de kan. Enkele jaren geleden kon men er nog hun 15-gangen menu met wijnen eten aan ongeveer 150 euro. Nu is het inmiddels stukken meer. Ook toen ergerde ik me al aan zaken zoals een 2de glas champagne als aperitief proberen te verkopen, vragen of men nog wat koffie wenst en dan achteraf de volle prijs voor een 2de koffie (deze keer geleverd zonder bijgeleverde desserthapjes) aangerekend krijgen, de P/K van de overnachting ter plaatse, ...
(28-08-2014 09:39 AM)Corto schreef: [ -> ]Bij In De Wulf halen ze ook het onderste uit de kan. Enkele jaren geleden kon men er nog hun 15-gangen menu met wijnen eten aan ongeveer 150 euro. Nu is het inmiddels stukken meer. Ook toen ergerde ik me al aan zaken zoals een 2de glas champagne als aperitief proberen te verkopen, vragen of men nog wat koffie wenst en dan achteraf de volle prijs voor een 2de koffie (deze keer geleverd zonder bijgeleverde desserthapjes) aangerekend krijgen, de P/K van de overnachting ter plaatse, ...
Ik vind dit interessante informatie.
Een reden voor mij om nooit een stap binnen dit restaurant "In de Wulf" te zetten.
Enkele sterren geleden ben ik een paar keer gaan eten in Hertog Jan. Ik was elke keer meer gecharmeerd door de aangepaste wijnen dan door de gerechten die me minder konden overtuigen. Nu waren we toch nieuwsgierig naar het nieuwe gebouw en naar de evolutie die Gert De Mangeleer en Joachim Boudens hebben gemaakt.
Het nieuwe gebouw is erg strak. De glazen achterwand in het restaurant met uitzicht op de groentetuin lijkt me vooral overdag en in de lente/zomer tot zijn recht te komen. In de winter ’s avonds is de toegevoegde waarde jammer genoeg nogal beperkt. De zaal is zeer ruim en open wat zonder uitzicht in een kantinegevoel resulteert. De akoestiek is wel voortreffelijk en er is voldoende ruimte tussen de tafels om het personeel toe te laten zich met allerhande karren tussen de tafels te verplaatsen. De temperatuur in de zaal voelde wel te hoog aan (gevoelstemperatuur 25 graden). De gebruikte glazen deuren bij de ingang zijn erg moeilijk waarneembaar en ze schuiven (te) langzaam open. Het zou me erg verbazen als er nog niemand is tegengelopen.
Na het binnenkomen mochten we kiezen tussen op een stootkar binnengereden 3 champagnes van André Clouet (Brut Silver, Rosé, Grande Réserve) . De Brut Silver (20 euro) kon ons erg bekoren. Men liet ons weten dat we per mail voor het meest uitgebreide menu (de Uitgebreide Ontdekking, 255 euro) hadden gekozen, maar dat we dit nog konden veranderen. Aangezien we bij de reservatie per mail echter voor het iets minder uitgebreide menu “Intense beleving” (195 euro) hadden gekozen, besloten we bij deze keuze te blijven.
Bij de menu’s kan men in de nieuwe locatie jammer genoeg geen aangepaste wijnen arrangement meer nemen. Erg spijtig voor een restaurant met 2 sommeliers.
Men wilde ook niet vertellen uit welke gerechten het menu bestond, maar de sommelier raadde wel een witte wijn aan. Toen ik vroeg of er ook rode wijn vereist was, antwoordde de sommelier bevestigend en toen ik ook een bevestiging kreeg op mijn vraag of dit bij meer dan 1 gerecht van toepassing was, koos ik als rode wijn een half flesje Castello di Ama Chianti 2009 (55 euro). (Uiteindelijk zou slechts bij het hoofdgerecht rode wijn nodig zijn.)
Als witte wijn koos ik de Pico 2011 van Angiolino Maule (60 euro – 13,5 euro bij Divino). (Met de I Massieri rosso en I Massiera bianco van Maule heb ik al goede ervaringen gehad. ) Attent van de sommelier was dat hij me bij deze wijn waarschuwde dat het iets speciaals was en ongefilterd.
Na het eten raadde de sommelier ons nog “iets in hetzelfde genre” aan. Dat bleek om een glas niet gedegorgeerde champagne te gaan. Een interessante maar vrij prijzige suggestie van de sommelier (25 euro per glas).
Wat de gerechten betreft, we besloten niet op de (ongetwijfeld zeer dure) suggestie in te gaan om de chef 1 van onze gerechten met witte truffel uit Alba te laten verfraaien. De gerechten waren - de slogan van Hertog Jan “Eenvoud is niet eenvoudig” indachtig? –van smaak meestal vrij (te) eenvoudig. Wow ervaringen bleven uit. Bij de voorgerechten werd ook verscheidene keren gebruik gemaakt van een kannetjes met jus om (tevergeefs) wat extra smaak aan de gerechten te geven. Voor ons waren de gerechten te puur. We vonden het ook een beetje jammer dat in het wildseizoen enkel bij het hoofdgerecht wild werd voorzien (waarschijnlijk dan nog met lichte tegenzin van de chef). Elementen zoals het brood of de snoepkar waren voor een driesterrenrestaurant (vergeleken met bv. het Hof Van Cleve waarbij de broodjes op zich al een feestmaal zijn) aan de schamele kant.
Conclusie: niet slecht, maar voor 600 euro voor 2 personen zeker geen onvergetelijke belevenis.
(08-12-2014 10:18 AM)Corto schreef: [ -> ]Enkele sterren geleden ben ik een paar keer gaan eten in Hertog Jan. Ik was elke keer meer gecharmeerd door de aangepaste wijnen dan door de gerechten die me minder konden overtuigen. Nu waren we toch nieuwsgierig naar het nieuwe gebouw en naar de evolutie die Gert De Mangeleer en Joachim Boudens hebben gemaakt.
Het nieuwe gebouw is erg strak. De glazen achterwand in het restaurant met uitzicht op de groentetuin lijkt me vooral overdag en in de lente/zomer tot zijn recht te komen. In de winter ’s avonds is de toegevoegde waarde jammer genoeg nogal beperkt. De zaal is zeer ruim en open wat zonder uitzicht in een kantinegevoel resulteert. De akoestiek is wel voortreffelijk en er is voldoende ruimte tussen de tafels om het personeel toe te laten zich met allerhande karren tussen de tafels te verplaatsen. De temperatuur in de zaal voelde wel te hoog aan (gevoelstemperatuur 25 graden). De gebruikte glazen deuren bij de ingang zijn erg moeilijk waarneembaar en ze schuiven (te) langzaam open. Het zou me erg verbazen als er nog niemand is tegengelopen.
Na het binnenkomen mochten we kiezen tussen op een stootkar binnengereden 3 champagnes van André Clouet (Brut Silver, Rosé, Grande Réserve) . De Brut Silver (20 euro) kon ons erg bekoren. Men liet ons weten dat we per mail voor het meest uitgebreide menu (de Uitgebreide Ontdekking, 255 euro) hadden gekozen, maar dat we dit nog konden veranderen. Aangezien we bij de reservatie per mail echter voor het iets minder uitgebreide menu “Intense beleving” (195 euro) hadden gekozen, besloten we bij deze keuze te blijven.
Bij de menu’s kan men in de nieuwe locatie jammer genoeg geen aangepaste wijnen arrangement meer nemen. Erg spijtig voor een restaurant met 2 sommeliers.
Men wilde ook niet vertellen uit welke gerechten het menu bestond, maar de sommelier raadde wel een witte wijn aan. Toen ik vroeg of er ook rode wijn vereist was, antwoordde de sommelier bevestigend en toen ik ook een bevestiging kreeg op mijn vraag of dit bij meer dan 1 gerecht van toepassing was, koos ik als rode wijn een half flesje Castello di Ama Chianti 2009 (55 euro). (Uiteindelijk zou slechts bij het hoofdgerecht rode wijn nodig zijn.)
Als witte wijn koos ik de Pico 2011 van Angiolino Maule (60 euro – 13,5 euro bij Divino). (Met de I Massieri rosso en I Massiera bianco van Maule heb ik al goede ervaringen gehad. ) Attent van de sommelier was dat hij me bij deze wijn waarschuwde dat het iets speciaals was en ongefilterd.
Na het eten raadde de sommelier ons nog “iets in hetzelfde genre” aan. Dat bleek om een glas niet gedegorgeerde champagne te gaan. Een interessante maar vrij prijzige suggestie van de sommelier (25 euro per glas).
Wat de gerechten betreft, we besloten niet op de (ongetwijfeld zeer dure) suggestie in te gaan om de chef 1 van onze gerechten met witte truffel uit Alba te laten verfraaien. De gerechten waren - de slogan van Hertog Jan “Eenvoud is niet eenvoudig” indachtig? –van smaak meestal vrij (te) eenvoudig. Wow ervaringen bleven uit. Bij de voorgerechten werd ook verscheidene keren gebruik gemaakt van een kannetjes met jus om (tevergeefs) wat extra smaak aan de gerechten te geven. Voor ons waren de gerechten te puur. We vonden het ook een beetje jammer dat in het wildseizoen enkel bij het hoofdgerecht wild werd voorzien (waarschijnlijk dan nog met lichte tegenzin van de chef). Elementen zoals het brood of de snoepkar waren voor een driesterrenrestaurant (vergeleken met bv. het Hof Van Cleve waarbij de broodjes op zich al een feestmaal zijn) aan de schamele kant.
Conclusie: niet slecht, maar voor 600 euro voor 2 personen zeker geen onvergetelijke belevenis.
Een reportage waar we meer aan hebben dan de gemiddelde Standaard, dM of Knackrecensie!
drie sterren zou toch een sublieme ervaring moeten zijn, zeker als je naar de prijs kijkt
Knack-recensies vertrouw ik sowieso voor geen mm, één van mijn beste klassieke concerten ooit hebben ze volledig de grond ingeboord, onbegrijpelijk
(08-12-2014 10:18 AM)Corto schreef: [ -> ]Enkele sterren geleden ben ik een paar keer gaan eten in Hertog Jan. Ik was elke keer meer gecharmeerd door de aangepaste wijnen dan door de gerechten die me minder konden overtuigen. Nu waren we toch nieuwsgierig naar het nieuwe gebouw en naar de evolutie die Gert De Mangeleer en Joachim Boudens hebben gemaakt.
Het nieuwe gebouw is erg strak. De glazen achterwand in het restaurant met uitzicht op de groentetuin lijkt me vooral overdag en in de lente/zomer tot zijn recht te komen. In de winter ’s avonds is de toegevoegde waarde jammer genoeg nogal beperkt. De zaal is zeer ruim en open wat zonder uitzicht in een kantinegevoel resulteert. De akoestiek is wel voortreffelijk en er is voldoende ruimte tussen de tafels om het personeel toe te laten zich met allerhande karren tussen de tafels te verplaatsen. De temperatuur in de zaal voelde wel te hoog aan (gevoelstemperatuur 25 graden). De gebruikte glazen deuren bij de ingang zijn erg moeilijk waarneembaar en ze schuiven (te) langzaam open. Het zou me erg verbazen als er nog niemand is tegengelopen.
Na het binnenkomen mochten we kiezen tussen op een stootkar binnengereden 3 champagnes van André Clouet (Brut Silver, Rosé, Grande Réserve) . De Brut Silver (20 euro) kon ons erg bekoren. Men liet ons weten dat we per mail voor het meest uitgebreide menu (de Uitgebreide Ontdekking, 255 euro) hadden gekozen, maar dat we dit nog konden veranderen. Aangezien we bij de reservatie per mail echter voor het iets minder uitgebreide menu “Intense beleving” (195 euro) hadden gekozen, besloten we bij deze keuze te blijven.
Bij de menu’s kan men in de nieuwe locatie jammer genoeg geen aangepaste wijnen arrangement meer nemen. Erg spijtig voor een restaurant met 2 sommeliers.
Men wilde ook niet vertellen uit welke gerechten het menu bestond, maar de sommelier raadde wel een witte wijn aan. Toen ik vroeg of er ook rode wijn vereist was, antwoordde de sommelier bevestigend en toen ik ook een bevestiging kreeg op mijn vraag of dit bij meer dan 1 gerecht van toepassing was, koos ik als rode wijn een half flesje Castello di Ama Chianti 2009 (55 euro). (Uiteindelijk zou slechts bij het hoofdgerecht rode wijn nodig zijn.)
Als witte wijn koos ik de Pico 2011 van Angiolino Maule (60 euro – 13,5 euro bij Divino). (Met de I Massieri rosso en I Massiera bianco van Maule heb ik al goede ervaringen gehad. ) Attent van de sommelier was dat hij me bij deze wijn waarschuwde dat het iets speciaals was en ongefilterd.
Na het eten raadde de sommelier ons nog “iets in hetzelfde genre” aan. Dat bleek om een glas niet gedegorgeerde champagne te gaan. Een interessante maar vrij prijzige suggestie van de sommelier (25 euro per glas).
Wat de gerechten betreft, we besloten niet op de (ongetwijfeld zeer dure) suggestie in te gaan om de chef 1 van onze gerechten met witte truffel uit Alba te laten verfraaien. De gerechten waren - de slogan van Hertog Jan “Eenvoud is niet eenvoudig” indachtig? –van smaak meestal vrij (te) eenvoudig. Wow ervaringen bleven uit. Bij de voorgerechten werd ook verscheidene keren gebruik gemaakt van een kannetjes met jus om (tevergeefs) wat extra smaak aan de gerechten te geven. Voor ons waren de gerechten te puur. We vonden het ook een beetje jammer dat in het wildseizoen enkel bij het hoofdgerecht wild werd voorzien (waarschijnlijk dan nog met lichte tegenzin van de chef). Elementen zoals het brood of de snoepkar waren voor een driesterrenrestaurant (vergeleken met bv. het Hof Van Cleve waarbij de broodjes op zich al een feestmaal zijn) aan de schamele kant.
Conclusie: niet slecht, maar voor 600 euro voor 2 personen zeker geen onvergetelijke belevenis.
Voor dat geld MOET het mijns inziens gewoon top en (quasi) onvergetelijk zijn. Alles minder is op dit niveau en voor dit geld simpelweg NIET GOED.
Als ik dit nu weer lees en de ervaringen van mensen die in een recent verleden dineerden bij "In de Wulf" indachtig neig ik hoe langer hoe meer naar een klassieke chef als Stefan Buyens. Daar proef je naast een eerlijk topproduct ook de nodige stielkennis aan de "stoof" terug in je bord. En je kan, zoals het volgens mij hoort, altijd terugvallen op een vakkundig sommelier met een uitmuntende wijnsuggestie, al dan niet per glas.
Ik heb de indruk dat bepaalde (jonge) chefs zich wat verliezen in de techniciteit van een gerecht en daardoor soms het voornaamste nl smaak uit het oog verliezen.
Een topadres is restaurant Bartholomeus, 2 sterren en een mooie prijs - kwaliteitverhouding.
http://www.restaurantbartholomeus.be/Menu-9.html
als ik het eigenlijk zo lees begin ik zelfs het vermoeden te krijgen dat ik in Maison-D lekkerder heb gegeten, en dat was een fractie van die prijs (goeie 100 € met twee)
(08-12-2014 07:30 PM)Kris G schreef: [ -> ]als ik het eigenlijk zo lees begin ik zelfs het vermoeden te krijgen dat ik in Maison-D lekkerder heb gegeten, en dat was een fractie van die prijs (goeie 100 € met twee)
Ik ben ook al een paar keer in Maison-D gaan eten. De P/K verhouding is er inderdaad uitstekend.
Ik weet niet waarom men daar ooit zou teruggaan. Twee keer verplicht gaan eten voor een zakenlunch en ronduit duur zonder enige toegevoegde waarde. Ik vind overigens zijn talent als kok zeer discutabel.
(09-12-2014 04:00 PM)bowmore schreef: [ -> ]Ik weet niet waarom men daar ooit zou teruggaan. Twee keer verplicht gaan eten voor een zakenlunch en ronduit duur zonder enige toegevoegde waarde. Ik vind overigens zijn talent als kok zeer discutabel.
Zo zijn er en waren er nog veel meer.
Heb in het verleden soortgelijke zakenlunches meegemaakt.
En de uitbaters of koks waren allesbehalve tevreden toen ik commentaar gaf op wat in het bord of glas kwam.
Dat zijn ze namelijk niet meer gewoon als er veel sterren op hun deur prijken.
Dit is een discussie dat pq en whatever voorbij gaat...
Ik ben al een paar keer bij Wout Bru geweest waar veel mensen van zeggen dat het de prijs niet waard is! Wel, telkens top gerechtjes en super locatie!
PQ, tja... Is een Mercedes E klasse zoveel beter dan een Skoda Superb? Is een Chateau Margaux zoveel beter dan een andere premier?
Als je daar gaat eten weet je dat het duur gaat zijn, voor mij is prijs dan geen argument...
Voor jou is het misschien niet de moeite, een ander prijst het de hemel in :-)
Geuren en kleuren....
ps, die twee sterren krijg je volgens mij niet zomaar! Dus om te argumenteren dat zijn kookkunsten discutabel zijn lijkt me nogal kort door de bocht... Allee, just my two cents e
(09-12-2014 10:51 PM)Terretoir schreef: [ -> ]? Is een Chateau Margaux zoveel beter dan een andere premier?
Alleszins veel beter dan premier Michel
Een vrouw zou zowieso beter, zijn... Alhoewel, in de Belgische politiek...
(09-12-2014 11:23 PM)Terretoir schreef: [ -> ]Een vrouw zou zowieso beter, zijn... Alhoewel, in de Belgische politiek...
Hebben we dan een première?
Bon, was even een binnenkopper, hoewel het flauw binnengekopt is
(09-12-2014 10:51 PM)Terretoir schreef: [ -> ]Dit is een discussie dat pq en whatever voorbij gaat...
Ik ben al een paar keer bij Wout Bru geweest waar veel mensen van zeggen dat het de prijs niet waard is! Wel, telkens top gerechtjes en super locatie!
PQ, tja... Is een Mercedes E klasse zoveel beter dan een Skoda Superb? Is een Chateau Margaux zoveel beter dan een andere premier?
Als je daar gaat eten weet je dat het duur gaat zijn, voor mij is prijs dan geen argument...
Voor jou is het misschien niet de moeite, een ander prijst het de hemel in :-)
Geuren en kleuren....
ps, die twee sterren krijg je volgens mij niet zomaar! Dus om te argumenteren dat zijn kookkunsten discutabel zijn lijkt me nogal kort door de bocht... Allee, just my two cents e
Wou Bru is heel iets anders. Ik ben gaan eten in Frankrijk bij hem en dat was super en aan ongeveer 28€ voor het duurste menu (dus in het dorp zelf). Maar ga anders eens naar Hertog Jan. Ik zou toch naar de Mylord gaan indien ik u zou zijn en MIchelinsterren eet.
Mylord staat ook op mijn to do lijst ;-)
Wout Bru in Frankrijk a 28 €? Das dan toch niet in zijn restaurant ?
Of was het enkel apéro?
Op (duurder) resto wil ik dingen proeven vr de eerste keer. Zeker int bord, en mooi meegenomen int glas. Als de combo mr klopt en het niet bij e 'proeverke' blijft int glas :-)
(12-12-2014 01:00 AM)Venne schreef: [ -> ]Wout Bru in Frankrijk a 28 €? Das dan toch niet in zijn restaurant ?
Of was het enkel apéro?
Op (duurder) resto wil ik dingen proeven vr de eerste keer. Zeker int bord, en mooi meegenomen int glas. Als de combo mr klopt en het niet bij e 'proeverke' blijft int glas :-)
Ik ben er ook eens geweest (Wout Bru in Frankrijk), zo'n 2 à 3 jaar geleden, en het was abominabel. Ik moet Venne bijtreden, als ik 200 - 250 € betaal per persoon, dan mag je toch wel iets verwachten. Hij heeft nog steeds 1 ster, maar zelf dat is er één teveel. Ik ben al in niet sterrenrestaurants gaan eten met een veel betere P/K
(12-12-2014 01:00 AM)Venne schreef: [ -> ]Wout Bru in Frankrijk a 28 €? Das dan toch niet in zijn restaurant ?
Of was het enkel apéro?
Op (duurder) resto wil ik dingen proeven vr de eerste keer. Zeker int bord, en mooi meegenomen int glas. Als de combo mr klopt en het niet bij e 'proeverke' blijft int glas :-)
Dat is zijn restaurant in het dorpje op de hoek. Eerst een aperitief ertegenover pakken en dan naar hem. Fantastisch. Hij heeft ook nog een restaurant waar je enkele honderden euro's betaalt buiten het dorp. Het is maar wat je wilt veel betalen voor weinig of weinig betalen voor veel. Hij kookte overigens die dag in het dorp.
(28-08-2014 01:41 PM)don quichotte schreef: [ -> ] (28-08-2014 09:39 AM)Corto schreef: [ -> ]Bij In De Wulf halen ze ook het onderste uit de kan. Enkele jaren geleden kon men er nog hun 15-gangen menu met wijnen eten aan ongeveer 150 euro. Nu is het inmiddels stukken meer. Ook toen ergerde ik me al aan zaken zoals een 2de glas champagne als aperitief proberen te verkopen, vragen of men nog wat koffie wenst en dan achteraf de volle prijs voor een 2de koffie (deze keer geleverd zonder bijgeleverde desserthapjes) aangerekend krijgen, de P/K van de overnachting ter plaatse, ...
Ik vind dit interessante informatie.
Een reden voor mij om nooit een stap binnen dit restaurant "In de Wulf" te zetten.
Wat lees ik nu in de media.
Dit restaurant gaat sluiten.
En, .....misschien terecht.
Uit De Standaard van vandaag:
"Sterrenrestaurants investeren jaarlijks gemiddeld 150.000 tot 200.000 euro in hun zaak. Soms zijn grotere investeringen nodig. Zoals bij Hertog Jan, dat twee jaar geleden zijn intrek nam in een volledig gerenoveerde boerderij in Zedelgem. Omdat het pand in Brugge te klein werd en omdat chef Gert De Mangeleer volop voor die derde ster ging – met succes. Een investering van 4 miljoen euro, waardoor het restaurant een schuldenberg van 3,36 miljoen euro torst en de schuldenkampioen in het lijstje van twaalf is. ‘Geen wonder dat Hertog Jan 20.000 euro omzet per dag moet draaien, alleen al om uit de kosten te raken’, zegt Gino Vermeulen. ‘Dat hebben Gert De Mangeleer en zijn kompaan onlangs zelf verklaard in Trends.’"
(18-11-2016 09:57 AM)Corto schreef: [ -> ]Uit De Standaard van vandaag:
"Sterrenrestaurants investeren jaarlijks gemiddeld 150.000 tot 200.000 euro in hun zaak. Soms zijn grotere investeringen nodig. Zoals bij Hertog Jan, dat twee jaar geleden zijn intrek nam in een volledig gerenoveerde boerderij in Zedelgem. Omdat het pand in Brugge te klein werd en omdat chef Gert De Mangeleer volop voor die derde ster ging – met succes. Een investering van 4 miljoen euro, waardoor het restaurant een schuldenberg van 3,36 miljoen euro torst en de schuldenkampioen in het lijstje van twaalf is. ‘Geen wonder dat Hertog Jan 20.000 euro omzet per dag moet draaien, alleen al om uit de kosten te raken’, zegt Gino Vermeulen. ‘Dat hebben Gert De Mangeleer en zijn kompaan onlangs zelf verklaard in Trends.’"
Investering van 4miljoen euro..
Hebben ze gouden lepeltjes aangeschaft of zo? ;-)
(18-11-2016 02:54 PM)vinejo schreef: [ -> ] (18-11-2016 09:57 AM)Corto schreef: [ -> ]Uit De Standaard van vandaag:
"Sterrenrestaurants investeren jaarlijks gemiddeld 150.000 tot 200.000 euro in hun zaak. Soms zijn grotere investeringen nodig. Zoals bij Hertog Jan, dat twee jaar geleden zijn intrek nam in een volledig gerenoveerde boerderij in Zedelgem. Omdat het pand in Brugge te klein werd en omdat chef Gert De Mangeleer volop voor die derde ster ging – met succes. Een investering van 4 miljoen euro, waardoor het restaurant een schuldenberg van 3,36 miljoen euro torst en de schuldenkampioen in het lijstje van twaalf is. ‘Geen wonder dat Hertog Jan 20.000 euro omzet per dag moet draaien, alleen al om uit de kosten te raken’, zegt Gino Vermeulen. ‘Dat hebben Gert De Mangeleer en zijn kompaan onlangs zelf verklaard in Trends.’"
Investering van 4miljoen euro.. Hebben ze gouden lepeltjes aangeschaft of zo? ;-)
Vorige maand er nog geweest, en nee hoor ik heb daar geen gouden lepeltjes gezien.
Een oud boerderijtje, nog niet eens de helft zo groot en om eigenlijk met de grond gelijk te maken kost hier gemakkelijk al 1 milj. Als je dan daar hun investeringen ziet, verbouwingen, nieuwe zaal, keuken,...dan kom je vlot aan 4 miljoen
In bijlage nog een foto van hun wijnkelder (oude patattenkelder waar de deur werd vervangen door een raam, toch veel lichtinval
)
Wat een onzin. 20.000€ omzet om uit de kosten geraken met een schuldenberg van 3.36 miljoen. 200 dagen aan 20.000€ is al 4.000.000€. Is dat een lening op 2 jaar met 50% rente of zo?