Er zijn ontelbaar veel mensen die duizend keer en meer dan duizend keer meer verdienen dan ik. Mijn gebruikelijke marge van wijnprijzen ligt tussen de 10 en de 25 euro per fles. Dus kunnen ontelbaar veel mensen tussen de 10.000 en de 25.000 euro per fles betalen... En velen onder hen doen dat soms ook, al zullen ze eerder naar de "koopjes" als Pétrus aan 2000 euro per fles grijpen. En niet eens uit beleggingsoverwegingen. De knoop zit hem dààr, zolang de upper-uppers menen dat je onder de duizend euro geen fatsoenlijke wijn kan kopen en, omgekeerd, dat een wijnhuis dat minstens duizend euro de fles vraagt sowieso de beste wijn van de wereld levert, gaan we de vertekende markt moeten blijven ondergaan.
(19-06-2015 07:18 PM)Jordaens schreef: [ -> ]Er zijn ontelbaar veel mensen die duizend keer en meer dan duizend keer meer verdienen dan ik. Mijn gebruikelijke marge van wijnprijzen ligt tussen de 10 en de 25 euro per fles. Dus kunnen ontelbaar veel mensen tussen de 10.000 en de 25.000 euro per fles betalen... En velen onder hen doen dat soms ook, al zullen ze eerder naar de "koopjes" als Pétrus aan 2000 euro per fles grijpen. En niet eens uit beleggingsoverwegingen. De knoop zit hem dààr, zolang de upper-uppers menen dat je onder de duizend euro geen fatsoenlijke wijn kan kopen en, omgekeerd, dat een wijnhuis dat minstens duizend euro de fles vraagt sowieso de beste wijn van de wereld levert, gaan we de vertekende markt moeten blijven ondergaan.
Jordaens, toch vraag ik me af hoeveel van die Petrussen 2000 er nog worden gedronken binnen hun "drinking window"
Ik zal altijd assertief blijven voor dit soort marktpraktijken en wetende dat dit een gevecht is tegen windmolens.
(19-06-2015 02:25 PM)Vinogan(s) schreef: [ -> ] (18-06-2015 06:56 PM)don quichotte schreef: [ -> ] (18-06-2015 06:09 PM)Kupers schreef: [ -> ]Het is natuurlijk een beetje simplistisch voorgesteld maar als je kijkt naar de kost om een wijn te produceren en daar dan de prijsstijgingen van alle chateaux ik Bordeaux tegenoverzet, ook rekeninghoudend met de eventuele lagere oogsten dan denk ik toch dat er genoeg domeinen nog binnen de klasse speculanten vallen. Pas op, dit kunnen zeer mooie wijnen zijn, daar niet van, maar iedere wijn boven de vijftig euro is in feite te duur, enkele uitzonderingen niet nagelaten maar absoluut niet de meerderheid van wat er nu on deze prijsklasse op de markt is. Dat neemt niet weg dat ik er mij ook af en toe door laat vangen om een excuus te zoeken om me toch een duurdere fles aan te schaffen 
Interessante discussie.
Kupers, ik ben het grotendeels hier eens met je statement.
Ik hanteer als referentie wel geen 50 Euro maximale verkoopprijs maar 20 Euro maximale productiekost Ex-chateau of Ex-domein.
Ik zal dan ook uitzonderlijk nu nog meer dan 50 Euro voor een fles wijn op tafel leggen.( In 2015 nog niet gebeurd)
Inderdaad interessant.
De onderliggende vaststelling is wel dat een aantal domeinen de kans krijgen (en grijpen) om dergelijke prijsstijgingen door te voeren.
De vraag dan is hoe het komt dat ze deze kans krijgen. Dat moet dan toch zijn omdat hun product (om het economisch te stellen) beter is of althans zo gepercipieerd wordt (!), hetgeen een grote stijging aan vraagzijde veroorzaakt en dus prijsstijging bij gelijk aanbod.
Het is dan jammer dat je als liefhebber van het product hierdoor hun specifiek product niet meer in handen krijgt - net om te kijken of ze hun reputatie waarmaken (uiteraard niet). Het mag dan wel zo zijn dat er andere alternatieven zijn, maar toch blijft het jammer.
Enfin, het feit dat iets onbereikbaar is oefent bij mensen toch dikwijls een zeer grote aantrekkingskracht uit, los van alle rationaliteit.
Anderzijds probeer ik de hier geciteerde regel qua maximum ook te volgen, en dit lukt me tot nu toe aardig (er zijn uiteraard uitzonderingen, maar niet veel en niet zeer hoog erboven).
Ik denk dat perceptie en een gezonde dosis geluk een grote rol spelen, als mensen iets kunnen krijgen waar een zweem van exclusiviteit rond hangt zullen ze veel gemakkelijker toehappen en minder aandacht besteden aan andere factoren zoals onder andere kwaliteit.
Een goed voorbeeld is de wijn van Peter Sisseck. Vanaf de start werd deze al rond de 600 euro geprijsd, en je merkt dan at critici het zogenaamde potentieel van deze wijn al veel hoger inschatten. Als een wijnmaker zo zelfzeker is dat de wijn zijn prijs rechtvaardigt dan moet hij toch wel goed zijn zeker? Als je met die instelling een wijn proeft ben je al op voorhand verloren en kan je geen waardeoordeel vellen.
Na een iets lager tempo, het is tenslotte vakantie, een eerste artikel wat niet rechtstreeks over een specifieke wijn gaat. Ik den dat de meeste leden wel eens van Randall Grahm hebben gehoord en met wat geluk al enkele van zijn wijnen hebben kunnen proeven. Onlangs lanceerde hij een zeer interessant initiatief, de creatie van maar liefst 10 000 nieuwe druivensoorten! Het klinkt te belachelijk voor woorden, maar als je er een beetje over doorleest merk je wel dat er een goed doordacht plan achter zit. Gezien wat hij al heeft bereikt in de wereld van wijn is het alvast te moeite om te bekijken, een eerste introductie is alvast te vinden in onderstaand artikel.
10,000 grapes for a new wine, a crowdfunding initiative
Interesting, thanks. Het zou inderdaad leuk zijn mochten de "nieuwe wereldlanden" eigen druivensoorten kunnen ontwikkelen, want anders gaan we blijven vergelijken. Hoewel zo'n yakety yak af en toe ook wel eens plezant is
Beetje misleidend toch, die titel. Ik lees twee dingen: op zoek gaan naar druivensoorten die hitte-en droogtebestendig zijn is één. Dit komt allicht in de eerste plaats het rendement ten goede. We willen toch geen opbrengstjes van 9 hl/ha zoals in sommige delen van b.v. dat grandioze Priorat... En twee: het verzinnen van kruisingen ad infinitum. De gegeven voorbeelden daarvan zijn er uit het boekje voor beginners: pinotage, müller-thurgau, vidal. Die laatste misschien iets minder voor de hand liggend voor Europeeërs (de Canadese productie is niet echt tot hier doorgedrongen).
Voor de Amerikanen is het misschien nog groot nieuws, maar in Duitsland kruist men sinds mensenheugenis allerlei druiven, met b.v. Bacchus als één van de bekendere resultaten. Mengele zal misschien opwerpen dat hij nog wel andere dingen gekruist heeft dan druiven, maar dat is naast de kwestie.
Als men bovendien de sinds een paar millennia betreden paden van de vitis vinifera (is nomen niet nog steeds omen?) wil verlaten ten gunste van diverse hybriden, dan zal men toch met straf materiaal moeten afkomen om bibi te overtuigen...
En dat wat kruisingen betreft, we mogen niet vergeten dat er van pinot noir alleen al ook nog eens 50 verschillende klonen bestaan. De meeste zijn ontwikkeld om het rendement (en dus meestal niet de kwaliteit) te verhogen, maar ze zijn er wel. Eigenlijk is het dus een zinloos spelletje geworden om pinot noir van hier te gaan vergelijken met pinot noir van ginder en nog van ergens anders. Voor een simpele wijndrinker als ik wordt zoiets te moeilijk, maar eigenlijk zouden we nog enkel pinot noir nummer zus mogen vergelijken met pinot noir nummer zo.
En in elk geval: vergelijken zullen we toch altijd blijven doen. Appelen met citroenen en zelfs witte en rode wijn op een warm zomerterras...
Wat mij vooral aanspreekt is het feit dat hij resoluut kiest voor de minder bekende druivenrassen. Vaak zijn soorten zoals Fer Servadou of Timorasso enkel bekend bij wijnliefhebbers (en zelfs dan is het dikwijls een kwestie van geluk) en komen ze ook enkel voor in een klein gebied. Voor veel vand e door hem aangehaalde soorten is het de allereerste keer dat ze worden aangeplant buiten hun land van oorsprong, wat natuurlijk veel kansen biedt om iets moois te ontdekken in plaats van de eeuwige chardonnay of merlot.
Het is een beetje een rehash van wat al jaren wordt gedaan natuurlijk, een Amerikaan moet tenslotte de indruk wekken dat hij alweer het wiel heeft uitgevonden
.
Is het geen geruststellende gedachte dat geen Amerikaan ooit het wiel zal uitvinden?...
(11-08-2015 08:21 PM)Jordaens schreef: [ -> ]Is het geen geruststellende gedachte dat geen Amerikaan ooit het wiel zal uitvinden?...
Ik vrees dat deze Randall Grahm-hybriden vierkant zullen draaien. But, you never know
Op enkele wijnen van de week na is het een tijdlang stil gebleven. Vakantie, verandering van werk, een mini-writer’s block en een paar welkome weken zonder wijn liggen aan de basis, maar de regelmaat zit er vanaf nu terug in, met, waarschijnlijk niet heel verrassen, een korte reeks over riesling!
An Introduction to German Sweet (I)
(17-11-2015 11:51 PM)Kupers schreef: [ -> ]Op enkele wijnen van de week na is het een tijdlang stil gebleven. Vakantie, verandering van werk, een mini-writer’s block en een paar welkome weken zonder wijn liggen aan de basis, maar de regelmaat zit er vanaf nu terug in, met, waarschijnlijk niet heel verrassen, een korte reeks over riesling!
An Introduction to German Sweet (I)
Een paar dagen geleden las ik met de nodige aandacht dit artikel.
Ik hoopte van daarin ook iets terug te vinden hoe sommige Duitse wijnbouwers de chaptalisatie techniek nog toepassen.
De EU regelgeving staat dit nog toe voor Duitsland terwijl sommige invoerders in België van Duitse wijnen me informeerden dat dit daar verboden is.
Er is wel een zaak. In 2008 gaf een labo proef het ontegensprekelijk bewijs dat 2 wijnen waren gechaptaliseerd.
Een praktijk die ook in de Champagnestreek van toepassing is en door sommigen niet wordt toegegeven.
En dan heb je soms de smile op je gezicht als je daar een palet ziet met bruine papieren zakken. En wat zit daar in: suiker van de " Sucrerie de Tirelemont"
In principe heb ik daar geen probleem mee zolang het maar geen glycol is.
In grote lijnen zijn er drie grote categorieën in Duitse wijnen, tafelwein, QbA (kwaliteitswijn) en QmA (predikaatswijn). Chaptaliseren mag enkel in de eerste twee klassen, voor predikaatswijnen is het verboden. Het merendeel van de wijnen met restzoet vallen onder QmA. Het zoete element kan enkel voortkomen uit het stoppen van de fermentatie, of het gebruik van Sussreserve zoals ik heb uitgelegd in mijn artikel. Voor een wijnliefhebber zijn QbA-wijnen zeker in zoet weinig interessant omdat je dan meestal in de liebfraumilch zit, dus ik vond ze het vermelden niet waard.
Heb je toevallig een link naar het artikel? Als het wijnen waren die niet onder QmA vielen dan mogen zij op zich chaptaliseren, maar wel slechts tot een bepaald alcoholpercentage. Een Duitse wijnhandelaar wist me te vertellen dat er enkele jaren geleden wel een schandaal was met Schloss Schonborn, die onder andere werden beschuldigd van het toevoegen van alcohol om aan het minimum alcoholgehalte te geraken voor een trockenbeerenauslese.
Afgelopen weekend hebben we geprofiteerd van de extra dag verlof en zijn we naar London geweest. Na een paar keer goed te zijn gaan uiteten begaf de vriendin zich in haar shopwalhalla en dook ik twee dagen in de Old Truman Brewery voor RAW. Een verslag via onderstaande link!
RAW, the artisan wine fair 2016
Het is nu niet echt het ideale weer, maar tijdens de zomer kan je niet om rosé heen. Ieder jaar is het in feite hetzelfde liedje, wijnschrijvers vallen over elkaar om toch de eerste te zijn om te zeggen hoe waw rosé is, om het daarna weer compleet te vergeten voor 9 maanden. Ik kan dan niet achterblijven en doe mee aan de rosé-hype, maar op een net iets andere manier
.
A different kind of pink
Met dank aan Venne voor de Gros Noré 2005, en de helaas gekurkte Tempier 2010!
Eens iets helemaal anders deze keer, niet per se over wijn
. Via via kwam ik in contact met een van de medewerkers van SOS Kinderdorpen. deze NGO organiseert een Bloggersveiling om een van hun projecten, het Simbahuis in Liedekerke te ondersteunen (ondanks Vlaamse subsidies hebben ze nog steeds 300 000 euro nodig om hun normale werking te ondersteunen). Ik zou zeker zeggen, check it out. Het huidige bod overstijgt al de waarde van de drie flessen bij elkaar, maar we zullen het er wel over eens zijn dat een discussie over prijzen nu niet heel gepast is zeker?
A charity auction for SOS Kinderdorpen!
Bourgogne blijkt een touchy onderwerp te zijn deze dagen
.
Anyway, het is niet mijn bedoeling om mij te mengen in een prijzendiscussie, gezien ik niet echt denk de kennis nog de ervaring heb om hier echt een mening over de jaren heen rond te hebben gevormd. Wat ik wel weet is dat Bourgogne een regio is met een zeer grote aantrekkingskracht, waar ik soms moeite mee heb, maar soms ook ongeziene momenten mee beleef. Via onderstaande link een klein verslagje van een recente degustatieavond.
The Joys of a Burgundy Club
Het heeft even geduurd, maar gezien januari nu eenmaal de maand is van de goede voornemens zullen we, in navolging van de oproep van Jo ook, eens terug wat actiever proberen te deelnemen.
De activiteiten op de blog hebben ook op een laag pitje gestaan het afgelopen jaar eigenlijk, maar ook hier zal er waarschijnlijk verbetering in komen, ik zal eens een einde aan mijn writer's block stellen!
In the meantime, een laatste post van 2016, ondertussen ook al meer dan een maand oud, en een eerste post voor 2017!
The Beaujolais Nouveau bar crawl
2017 Week 1 - HM Borges 20 Year Old Verdelho
(24-01-2017 11:51 PM)Kupers schreef: [ -> ]Nogmaals catch-up spelen met de laatste posts!
In navolging van Olivier's korte Sud-Ouest avontuur, een eerste wijn uit Gaillac, en vervolgens een heel heel mooie ontdekking uit de Savoie, een regio waarin ik eerlijkheidshalve nooit de minste interesse heb getoond, buiten de occasionele fles op restaurant 
.
2017 week 2 - Domaine Plageoles, Vin de Voile 2000
2017 week 3 - Domaine Dupasquier - Roussette de Marestel 2012
K ging nog beginnen lezen maar t is in t Engels, daarvoor is t te laat.. (moet fris zitten om Engelse wijnverhalen te lezen.. ;-) )
Stilletjes aan lijk ik mijn oud ritme terug te vinden, met twee artikels in een week, wat al even geleden is. Eentje verscheen in het Paasweekend, en is een eerste samenwerking met een groep Engelstalige bloggers die houden van Franse wijn. Niet alle andere artikels zijn interessant, sommigen zijn wel uit een zeer Amerikaans standpunt geschreven, maar het is wel leuk om wat meer interactie te genereren. Daarnaast eentje voor de liefhebbers van natuurlijke wijnen!
https://thewineanalyst.org/2017/04/15/fo...-pastilla/
https://thewineanalyst.org/2017/04/19/20...ouge-2014/
(23-04-2017 09:34 PM)Kupers schreef: [ -> ]Stilletjes aan lijk ik mijn oud ritme terug te vinden, met twee artikels in een week, wat al even geleden is. Eentje verscheen in het Paasweekend, en is een eerste samenwerking met een groep Engelstalige bloggers die houden van Franse wijn. Niet alle andere artikels zijn interessant, sommigen zijn wel uit een zeer Amerikaans standpunt geschreven, maar het is wel leuk om wat meer interactie te genereren. Daarnaast eentje voor de liefhebbers van natuurlijke wijnen!
https://thewineanalyst.org/2017/04/15/fo...-pastilla/
https://thewineanalyst.org/2017/04/19/20...ouge-2014/
Wow, Kupers really goes international
BTW, die Porte st Jean is eigenlijk een cuvee van Sylvain Dittieres, ben er vorige zomer geweest. Zalige kerel en super wijnen (zijn vriendin is de dochter van een van de broertjes Foucault, denk degene die nog leeft)
Ik kocht zijn wijnen al af en toe bij Basin als ik er na mijn werk passeerde, en op la Dive heb ik met zijn vriendin gebabbeld en het hele gamma eindelijk eens geproefd. Echt wel hard op weg om top te worden. Denk idd dat zij Foucault is, Sylvain heeft ook voor een deel het vak geleerd samen met Antoine, dus de band met de familie is er wel
.
En net voor het verlof nog een laatste boost geven en maar liefst twee nieuwe artikels in een week publiceren! Een nieuwe wijn-gerecht combinatie via onderstaande link, een verslag van een bezoekje aan Nopi in het Interessante eet -en drinkadressengedeelte!
https://thewineanalyst.org/2017/06/29/fo...sweetness/
Tijd om nog eens een update te plaatsen, niet meteen met een nieuw artikel over wijn, maar een aantal ingrijpende wijzigingen. Alle artikels blijven hier gelinkt, voor de rest ga ik naar het hoekje van de handelaar
.
Citaat:A very important update
So, even though the website has not been updated yet, time for a massive update on what you can expect from The Wine Analyst!
In short: more content, more structure in posting, all surrounded by two commercial initiatives pertaining to South African wine and sake.
In this newsletter:
1. The Wine Analyst Goes South
2. The Sake Collection
3. A note on integrity
4. A first public appearance!
Wine writing as we know it on the fast track towards an untimely demise. A multitude of blogs and shadier ways of sponsoring content (which is not unique to the wine business, as shown here) has led to something of a crisis of faith. If a budding wine writer were to attempt to preserve his or her integrity, how fair would a playing field where sponsored content, free samples or free press trips reign be? Wine writers who get something out of their activities are scarce, those who can actually make a professional living have become as illustrious as an authentic bottle of Lafite 1982 in China. People like Jamie Goode or Matt Walls have shed their light on the future that lays ahead of someone who likes wine and can string a couple of sentences together, but there is of course no definite path. There are pioneers who managed to combine both commercial interests as well as 'honorable' wine writing, and I am taking a page from their book.
Simply put: aside from blogging I am launching two new initiatives: a curated selection of South African wines “The Wine Analyst Goes South”, as well as one of the most extensive offerings of sake in Belgium “The Sake Collection”.
TWA Goes South
I have said it before and I will continue to say it, South Africa holds an enormous potential which is being unlocked at an ever-accelerating pace. It has been the source of some of the most exciting wines that I have drunk over the past couple of years, and I am convinced that it will keep on delivering in the future. I will curate a selection of roughly 60 wines for the moment, the result of a quite strict selection process in cooperation with a local importer. The focus is on producers who I believe will play a large role in determining the future of the wine scene, aside from a range of entry levels wines to acquaint oneself with South Africa.
The Dutch version of the catalogue can be found here (other languages will follow).
The Sake Collection
I don’t think that I mentioned this in the past on the blog, but ten years ago I graduated with a Masters degree in Japanese Studies, following a year at Osaka University. It is an old passion of mine that has been rekindled in recent times, following a long overdue return to one of my favorite countries on the planet. I passed the WSET level 3 in sake earlier this year, and having tasted quite extensively over the past months, I am convinced that the image people have of sake does not do justice to something truly unique in the world of drinks. The Sake Collection will be my way to inform, entertain and educate people on the joys of premium sake. This initiative goes much further than simply selling sake, but will also go on to presentations, workshops and education purposes in general.
The Dutch version of the catalogue can be found here (other languages will follow).
A note on integrity
Commercial ventures and independent wine writing make a pairing as good as Burgundy land prices and common sense, but I do think that there is room for coexistence. The key is transparency and integrity, two things that I hope I have sufficiently displayed over the last years, so this is basically an expansion of the rules that I mentioned on the website since the beginning. If there is ever a sake or a wine that I work with mentioned in one of my articles, it will be clearly marked both at the top of as well as within the article. If I were to write about an item or trip that has been offered in some way, it will be properly disclosed in the article itself. If I were to write a review on a restaurant that is also a client of mine, it will be stated as such.
Finally, the format of this newsletter will also change. It will only appear on a monthly basis, not with every article published, and while the focus will remain on the blog content, initiatives taken by TWA Goes South or The Sake Collection will be included for informative purposes.
And finally, a first public appearance!
I do go out from time to time instead of just staring at a fridge filled with wine to taste, and will be present at this weekend's Vini Birre Ribelli, offering a selection of sake to taste and enjoy. It would be my great pleasure to meet you there!