In onze blogwereld is weer een kindje geboren.
We hebben op Twitter en Facebook allemaal mee zitten aftellen tot T-0, en inderdaad, vandaag online.
Ik heb dit eerste artikeltje met plezier gelezen, en ik moet zeggen dat heel veel pijnlijk herkenbaar is.
Daarenboven nog een welgemeend compliment voor het heel mooie Engels...
De auteur is tevens een forumlid.
Waarschijnlijk reageert hij hieronder wel even, want op zijn blog blijft hij liever onbekend, zie ik.
Proficiat, ik kijk al reikhalzend uit naar een volgende post.
http://thewineanalyst.org/2014/10/01/the...e-hardest/
(01-10-2014 08:22 PM)Marc schreef: [ -> ]In onze blogwereld is weer een kindje geboren.
We hebben op Twitter en Facebook allemaal mee zitten aftellen tot T-0, en inderdaad, vandaag online.
Ik heb dit eerste artikeltje met plezier gelezen, en ik moet zeggen dat heel veel pijnlijk herkenbaar is.
Daarenboven nog een welgemeend compliment voor het heel mooie Engels...
De auteur is tevens een forumlid.
Waarschijnlijk reageert hij hieronder wel even, want op zijn blog blijft hij liever onbekend, zie ik.
Proficiat, ik kijk al reikhalzend uit naar een volgende post.
http://thewineanalyst.org/2014/10/01/the...e-hardest/
for sharing Marc, inderdaad mooie eerste blog post! Ben nu wel benieuwd wie er achter zit...
Blognaam is misschien een beetje in contradictie met wat er in de tekst staat, ben wel benieuwd naar de "echte" posts over wijn.
Ik ben benieuwd naar het vervolg ...
(02-10-2014 08:50 AM)nco schreef: [ -> ] (01-10-2014 08:22 PM)Marc schreef: [ -> ]In onze blogwereld is weer een kindje geboren.
We hebben op Twitter en Facebook allemaal mee zitten aftellen tot T-0, en inderdaad, vandaag online.
Ik heb dit eerste artikeltje met plezier gelezen, en ik moet zeggen dat heel veel pijnlijk herkenbaar is.
Daarenboven nog een welgemeend compliment voor het heel mooie Engels...
De auteur is tevens een forumlid.
Waarschijnlijk reageert hij hieronder wel even, want op zijn blog blijft hij liever onbekend, zie ik.
Proficiat, ik kijk al reikhalzend uit naar een volgende post.
http://thewineanalyst.org/2014/10/01/the...e-hardest/
for sharing Marc, inderdaad mooie eerste blog post! Ben nu wel benieuwd wie er achter zit...
Als je de "about" leest kan je weten wie hij is. Persoonlijk heb ik het niet zo voor anonieme blogs maar 't is misschien uit professionele overwegingen.
(02-10-2014 01:06 PM)koen schreef: [ -> ] (02-10-2014 08:50 AM)nco schreef: [ -> ] (01-10-2014 08:22 PM)Marc schreef: [ -> ]In onze blogwereld is weer een kindje geboren.
We hebben op Twitter en Facebook allemaal mee zitten aftellen tot T-0, en inderdaad, vandaag online.
Ik heb dit eerste artikeltje met plezier gelezen, en ik moet zeggen dat heel veel pijnlijk herkenbaar is.
Daarenboven nog een welgemeend compliment voor het heel mooie Engels...
De auteur is tevens een forumlid.
Waarschijnlijk reageert hij hieronder wel even, want op zijn blog blijft hij liever onbekend, zie ik.
Proficiat, ik kijk al reikhalzend uit naar een volgende post.
http://thewineanalyst.org/2014/10/01/the...e-hardest/
for sharing Marc, inderdaad mooie eerste blog post! Ben nu wel benieuwd wie er achter zit...
Als je de "about" leest kan je weten wie hij is. Persoonlijk heb ik het niet zo voor anonieme blogs maar 't is misschien uit professionele overwegingen.
Ondertussen weet ik wiet het is, toevallig via via ontdekt op FB...
Haha, merci voor de post Marc
.
Het is niet de bedoeling anoniem te blijven, ik moet eerst eens een fatsoenlijke foto vnden
Nog een tipke, we and I door elkaar gebruiken is een beetje verwarrend.
(05-10-2014 09:52 PM)Kupers schreef: [ -> ]Ter info, we zijn weer actief geweest vandaag.
http://thewineanalyst.org/2014/10/05/a-d...inerality/
Vlot geschreven inderdaad, Peter. Ik betwijfel of je een 'wineanalyst' bent, je tekst bezit eerder trekken van een romantische 'winepoet'. Ik vind minerale aroma's steeds minder belangrijk in een wijn, soms charmeert het, soms stoort het en is het louter en alleen teken van onrijpheid en gebrek aan fruit. Ook in Duitse Riesling bijvoorbeeld vind ik een al te sterke rokerigheid weinig aantrekkelijk. Grote wijn moet m.i. geen 'mineraliteit' bezitten. Het mag natuurlijk, bijvoorbeeld in de vorm van een intrigerend schoonheidsvlekje of een bijzonder karaktertrekje. Maar de essentie? Voor mij niet. De link mineraal aroma en terroir is trouwens indirect en vaak ook gewoon onbestaand. Ik ben benieuwd naar jouw verdere wijnavontuur. Succes met de blog en veel reacties toegewenst.
Ik zal dan de knuppel ook maar eens in het hoenderhok gooien:
"zuivere mineralen zijn volledig geurloos en smaakloos".
(07-10-2014 11:31 AM)shiraz schreef: [ -> ]ook een mooie en aannemelijke theorie
http://www.wijnvanlars.nl/2011/Lars_over..._wijn.html
Ik sta achter Lars' visie. Minerale aroma moet dus een beschrijving blijven, geen aanduiding van een minerale oorsprong. Ik vind wél dat wijnen van jonge stokken mineraal kunnen ruiken. Het gaat inderdaad in veel gevallen over zwavelverbindingen, je moet maar es een Assyrtiko of Etna Caricante proberen om te weten hoe het ruikt. Dit is by the way geen zwavel van vulkanische oorsprong.
En Don heeft gelijk, dat woordje mineraal is eerder een uitvinding van wijnliefhebbers dan dat het de geur van zuivere mineralen zou zijn, die zijn nagenoeg geurloos.
(06-10-2014 11:40 PM)don quichotte schreef: [ -> ]Ik zal dan de knuppel ook maar eens in het hoenderhok gooien:
"zuivere mineralen zijn volledig geurloos en smaakloos".
dat is waar, maar het zou blijkbaar de reactie zijn van minerale bestanddelen met andere die deze aroma's voortbrengt ....
Alvast bedankt voor de feedback! De post is intussen lichtjes aangepast, ik heb er de afgelopen week al veel aan zitten verbeteren maar een nachtje erover slapen als het eenmaal online staat helpt wel.
Persoonlijk vind ik de bewering dat zuivere mineralen volledig geurloos en smaakloos en daardoor in feite geen effect kunnen hebben op de smak van een wijn een even grote dooddoener als hele lofzangen over mineraliteit of specifieke soorten kiezel die je allemaal kunt opsommen bij het proeven van een wijn. Alhoewel subtieler als in wijn heb je bijvoorbeeld toch opmerkelijke verschillen tussen diverse soorten bronwater. Je proeft de mineralen niet, maar het samenspel van oa. bodem en klimaat zorgt toch voor specifieke sensaties. De discussie rond mineraliteit is dan ook veel complexer. Dit neemt niet weg dat ik het volkomen met je eens ben, de mineralen in de bodem zul je niet proeven in een wijn. Ik sta redelijk sceptisch ten opzichte van mensen die opeens graniet beginnen te ruiken als ze bij een blindproeverij een Beaujolais krijgen voorgeschoteld. Silex in de Loire of kalk in de Chablis zijn andere voorbeelden van zaken die eigenlijk geen onderscheidend aroma geven. De boodschap in mijn post is dat ik een persoonlijke definitie van mineraliteit probeer te vinden.
Tegelijkertijd denk ik niet dat we kunnen ontkennen dat er helemaal geen invloed is op de smaaksensatie. Een wijn met "mineraliteit" heeft iets ondefinieerbaars, iets wat niet onder fruit, kruiden, bloemen of welke mogelijke aromagroep valt. Mineraliteit is op zich een beperkende beschrijving, omdat je die sensatie probeert te linken aan 1 mogelijke factor, terwijl ik geloof dat het een combinatie is van verschillende factoren die allemaal zijn oorsprong vinden in de habitat van de wijn. Dit is een zeer breed begrip, sommigen denken waarschijnlijk te breed maar het speelt wel een rol.
Waarom associëren we riesling met mineraliteit? Je moet hier niet enkel kijken naar de bodem, maar bijvoorbeeld ook naar het klimaat. Over het algemeen worden wijnen uit een koeler klimaat eerder gelinkt aan mineraliteit dan bijvoorbeeld Zuid-Italiaanse wijnen. Een andere factor is ook de heersende wijnfilosofie. Duitsland is historisch gezien nooit gekend geweest voor opulente wijnen, zwaar geëikte wijnen waarvan je een complete vanilleoverdosis krijgt bij de eerste geur. Mineraliteit wordt vaak gelinkt aan frisheid, aan lichte geuren, en dit kan je dan terugbrengen op de wijnmakerscultuur. Als je in Duitsland kijkt zal je eerder zeggen dat een wijn uit de Nahe of Franken minerale kenmerken toont dan een wijn uit Baden.
Ik ben niet thuis in de wetenschappelijke literatuur rond mineraliteit in de wijn, dit is eerder Stefaan zijn ding, maar een oppervlakkige check leert me dat bepaalde minerale aroma's voortkomen uit het gistingsproces, wat verder aantoont dat het veel breder kan gaan dan de bodem alleen.
(07-10-2014 10:52 PM)Kupers schreef: [ -> ]Alvast bedankt voor de feedback! De post is intussen lichtjes aangepast, ik heb er de afgelopen week al veel aan zitten verbeteren maar een nachtje erover slapen als het eenmaal online staat helpt wel.
Persoonlijk vind ik de bewering dat zuivere mineralen volledig geurloos en smaakloos en daardoor in feite geen effect kunnen hebben op de smak van een wijn een even grote dooddoener als hele lofzangen over mineraliteit of specifieke soorten kiezel die je allemaal kunt opsommen bij het proeven van een wijn. Alhoewel subtieler als in wijn heb je bijvoorbeeld toch opmerkelijke verschillen tussen diverse soorten bronwater. Je proeft de mineralen niet, maar het samenspel van oa. bodem en klimaat zorgt toch voor specifieke sensaties. De discussie rond mineraliteit is dan ook veel complexer. Dit neemt niet weg dat ik het volkomen met je eens ben, de mineralen in de bodem zul je niet proeven in een wijn. Ik sta redelijk sceptisch ten opzichte van mensen die opeens graniet beginnen te ruiken als ze bij een blindproeverij een Beaujolais krijgen voorgeschoteld. Silex in de Loire of kalk in de Chablis zijn andere voorbeelden van zaken die eigenlijk geen onderscheidend aroma geven. De boodschap in mijn post is dat ik een persoonlijke definitie van mineraliteit probeer te vinden.
Tegelijkertijd denk ik niet dat we kunnen ontkennen dat er helemaal geen invloed is op de smaaksensatie. Een wijn met "mineraliteit" heeft iets ondefinieerbaars, iets wat niet onder fruit, kruiden, bloemen of welke mogelijke aromagroep valt. Mineraliteit is op zich een beperkende beschrijving, omdat je die sensatie probeert te linken aan 1 mogelijke factor, terwijl ik geloof dat het een combinatie is van verschillende factoren die allemaal zijn oorsprong vinden in de habitat van de wijn. Dit is een zeer breed begrip, sommigen denken waarschijnlijk te breed maar het speelt wel een rol.
Waarom associëren we riesling met mineraliteit? Je moet hier niet enkel kijken naar de bodem, maar bijvoorbeeld ook naar het klimaat. Over het algemeen worden wijnen uit een koeler klimaat eerder gelinkt aan mineraliteit dan bijvoorbeeld Zuid-Italiaanse wijnen. Een andere factor is ook de heersende wijnfilosofie. Duitsland is historisch gezien nooit gekend geweest voor opulente wijnen, zwaar geëikte wijnen waarvan je een complete vanilleoverdosis krijgt bij de eerste geur. Mineraliteit wordt vaak gelinkt aan frisheid, aan lichte geuren, en dit kan je dan terugbrengen op de wijnmakerscultuur. Als je in Duitsland kijkt zal je eerder zeggen dat een wijn uit de Nahe of Franken minerale kenmerken toont dan een wijn uit Baden.
Ik ben niet thuis in de wetenschappelijke literatuur rond mineraliteit in de wijn, dit is eerder Stefaan zijn ding, maar een oppervlakkige check leert me dat bepaalde minerale aroma's voortkomen uit het gistingsproces, wat verder aantoont dat het veel breder kan gaan dan de bodem alleen.
Bijzonder interessant allemaal!
Mag ik dan nog zeggen dat een riesling naar natte leisteen ruikt? Of is dat volledige zinsbegoocheling? En sommige wijnen ruiken echt "chalky" - ik link dit niet aan een kalkbodem maar zeg wel dat het kalkachtig ruikt. Een muscadet kan ook echt zilt ruiken. Is dat dan van den terroir? Of van de zee? Of behoort de zee tot den terroir?
(07-10-2014 10:52 PM)Kupers schreef: [ -> ].................Persoonlijk vind ik de bewering dat zuivere mineralen volledig geurloos en smaakloos en daardoor in feite geen effect kunnen hebben op de smaak van een wijn een even grote dooddoener als hele lofzangen over mineraliteit of specifieke soorten kiezel die je allemaal kunt opsommen bij het proeven van een wijn.
Wel Kupers, als ik in een voorgaande post schreef;
Ik zal dan de knuppel ook maar eens in het hoenderhok gooien:"zuivere mineralen zijn volledig geurloos en smaakloos".
dan geloof ik sterk dat ze invloed hebben op het biologisch groeiproces van de wijnrank en de druif maar dan daag ik ieder wijnkenner uit om in een blinde degustatie de geologie of grondstructuur te definiëren waar de wijn is op gecultiveerd.
De ondergrond waar de druivensoort is op geplant ( met zijn variëteit aan mineralen) speelt een fundamentele rol in het groeiproces van de wijnrank en zijn vrucht en uiteindelijk het afgeleid product de wijn die bij jou en mij in het glas komt.
Ik weet niet dat je scheikundig bent onderlegd maar mineralen spelen in een biologisch proces ergens eenzelfde functie als "initiator"; katalysator en ook als remmer een belangrijke invloed. Alleen is het zo dat deze stoffen in principe niet chemisch gebonden in het eindproduct zitten.
(07-10-2014 11:17 PM)vinejo schreef: [ -> ]Bijzonder interessant allemaal!
Mag ik dan nog zeggen dat een riesling naar natte leisteen ruikt? Of is dat volledige zinsbegoocheling? En sommige wijnen ruiken echt "chalky" - ik link dit niet aan een kalkbodem maar zeg wel dat het kalkachtig ruikt. Een muscadet kan ook echt zilt ruiken. Is dat dan van den terroir? Of van de zee? Of behoort de zee tot den terroir?
De winestasi gaat u weten te vinden
. Ik heb eerder moeite met mensen die bijvoorbeeld in Chablis per definitie kalk ruiken, of die bij om het even welke riesling hun beschrijving beginnen met uitgesproken mineraliteit of leisteen. Ik ben er min of meer zeker van dat ik langs iedere "typische" minerale wijn een wijn kan zetten van exact dezelfde streek met exact dezelfde bodem die geen enkel teken van mineraliteit vertoont.
Ik heb in Spanje ooit een wijngaard bezocht op 15 meter van de zee, dus ik zou de zee in bepaalde gevallen ook tot het terrorisme rekenen
Voor alle duidelijkheid Don, ik ben het volkomen met je eens dat de minerale structuur van een bodem een invloed heeft op de wijn maar dat dit niet noodzakelijk leidt tot minerale aroma's. Ik ben helaas bitter weinig onderlegd in enige vorm van exacte wetenschap (kennis van chemie = Breaking Bad) maar alle info hieromtrent is meer dan welkom!
(07-10-2014 11:17 PM)vinejo schreef: [ -> ] (07-10-2014 10:52 PM)Kupers schreef: [ -> ]Alvast bedankt voor de feedback! De post is intussen lichtjes aangepast, ik heb er de afgelopen week al veel aan zitten verbeteren maar een nachtje erover slapen als het eenmaal online staat helpt wel.
Persoonlijk vind ik de bewering dat zuivere mineralen volledig geurloos en smaakloos en daardoor in feite geen effect kunnen hebben op de smak van een wijn een even grote dooddoener als hele lofzangen over mineraliteit of specifieke soorten kiezel die je allemaal kunt opsommen bij het proeven van een wijn. Alhoewel subtieler als in wijn heb je bijvoorbeeld toch opmerkelijke verschillen tussen diverse soorten bronwater. Je proeft de mineralen niet, maar het samenspel van oa. bodem en klimaat zorgt toch voor specifieke sensaties. De discussie rond mineraliteit is dan ook veel complexer. Dit neemt niet weg dat ik het volkomen met je eens ben, de mineralen in de bodem zul je niet proeven in een wijn. Ik sta redelijk sceptisch ten opzichte van mensen die opeens graniet beginnen te ruiken als ze bij een blindproeverij een Beaujolais krijgen voorgeschoteld. Silex in de Loire of kalk in de Chablis zijn andere voorbeelden van zaken die eigenlijk geen onderscheidend aroma geven. De boodschap in mijn post is dat ik een persoonlijke definitie van mineraliteit probeer te vinden.
Tegelijkertijd denk ik niet dat we kunnen ontkennen dat er helemaal geen invloed is op de smaaksensatie. Een wijn met "mineraliteit" heeft iets ondefinieerbaars, iets wat niet onder fruit, kruiden, bloemen of welke mogelijke aromagroep valt. Mineraliteit is op zich een beperkende beschrijving, omdat je die sensatie probeert te linken aan 1 mogelijke factor, terwijl ik geloof dat het een combinatie is van verschillende factoren die allemaal zijn oorsprong vinden in de habitat van de wijn. Dit is een zeer breed begrip, sommigen denken waarschijnlijk te breed maar het speelt wel een rol.
Waarom associëren we riesling met mineraliteit? Je moet hier niet enkel kijken naar de bodem, maar bijvoorbeeld ook naar het klimaat. Over het algemeen worden wijnen uit een koeler klimaat eerder gelinkt aan mineraliteit dan bijvoorbeeld Zuid-Italiaanse wijnen. Een andere factor is ook de heersende wijnfilosofie. Duitsland is historisch gezien nooit gekend geweest voor opulente wijnen, zwaar geëikte wijnen waarvan je een complete vanilleoverdosis krijgt bij de eerste geur. Mineraliteit wordt vaak gelinkt aan frisheid, aan lichte geuren, en dit kan je dan terugbrengen op de wijnmakerscultuur. Als je in Duitsland kijkt zal je eerder zeggen dat een wijn uit de Nahe of Franken minerale kenmerken toont dan een wijn uit Baden.
Ik ben niet thuis in de wetenschappelijke literatuur rond mineraliteit in de wijn, dit is eerder Stefaan zijn ding, maar een oppervlakkige check leert me dat bepaalde minerale aroma's voortkomen uit het gistingsproces, wat verder aantoont dat het veel breder kan gaan dan de bodem alleen.
Bijzonder interessant allemaal!
Mag ik dan nog zeggen dat een riesling naar natte leisteen ruikt? Of is dat volledige zinsbegoocheling? En sommige wijnen ruiken echt "chalky" - ik link dit niet aan een kalkbodem maar zeg wel dat het kalkachtig ruikt. Een muscadet kan ook echt zilt ruiken. Is dat dan van den terroir? Of van de zee? Of behoort de zee tot den terroir?
Ook het ontzuren met carbonaat of bicarbonaat kan wijnen een zout tintje geven ;-) Volgens mij heeft ziltheid van wijn nooit met de zee te maken, schijnt dat sommige gisten het meer geven dan andere, bv die in Sanlucar de Barrameda (de Manzanilla's). Die soort gisten leven misschien gemakkelijker in vochtige omgeving en dat kan dan de link met de zee zijn misschien :-) Ook het minder battoneren (de lies oproeren) van de wijn kan maken dat de wijnbouwer (bewust) meer 'mineraliteit' behoudt, er zullen dan meer reductiestoffen in de wijn blijven, zwavelverbindingen dus zoals H2S. Mineraliteit in wijn heeft vaak te maken met een te weinig aan voedingsstoffen in de bodem, vooral stikstof. Zo komen de gisten, die stikstof nodig hebben, in problemen en ontstaan ommewegen tijdens de alcoholische gisting die weer zorgen voor zwavelverbindingen en dus mineraliteit.
Na een bezoekje aan Franken beginnen we aan een reeks ietwat random onderwerpen. Deel I - Seizoenen!
The season to drink wine
Interessante overpeinzingen. Seizoenen spelen voor mij zeker ook een rol, ik merk dat ik vanzelf overschakel naar bv. pinot noir in de herfst, bordeaux in de winter. Net zoals mijn eten van licht en zuiver in de zomer naar stevig en comforting gaat in de herst en winter.
Schrijven is blijven, ik kijk uit naar een volgende post!
(23-03-2015 10:28 AM)Kupers schreef: [ -> ]De afgelopen weken heb ik niet 100% gewijd aan wijn maar eerder aan de manier waarop mensen wijn proeven. Wat is nu eigenlijk relevant in een eindeloze reeks tasting notes? Is iedere criticus geschikt voor iedere type wijn? Gaan we soms te ver in een poging om iets te beschrijven wat toch niet onder woorden kan worden gebracht?
An opinion on tasting notes (1)
An opinion on tasting notes (2)
An opinion on tasting notes (3)
Palate disclosure
Well this is damn good reading stuff...!
Een paar zeer rake bemerkingen, mooi omschreven en onderbouwd.
Zeker het stuk over objectiviteit was er klop op.
Heel toevallig las ik zaterdag nog iemand die op LpdV deze quote neerschreef:
"Le fait qu' une bouteille soit plus grande qu' une autre n est pas une question de gout mais d objectivité
Mijn reactie daarop kan je hier lezen
http://lapassionduvin.com/phorum/read.ph...msg-926342
Ben ook 100% akkoord met je standpunt over het proeven van vele wijnen naast elkaar, en hoe sommige TN s in dat geval inderdaad enorm weinigzeggend zijn. Daarom ook dat een forum zoals dit (
) veel en veel interessanter is als leidraad om te weten welke wijnen wel eens de moeite zouden kunnen zijn. Enerzijds worden de wijnen hier rustig besproken, ttz, veelal wordt er zelfs een update gegeven over hoe de wijn na een paar uur of zelfs de volgende dagen was.
Anderzijds zal de bezoeker van het forum op den duur van sommige leden het smaakprofiel of de voorkeuren leren kennen om op die manier in te schatten of de besproken wijn voor hem/haar interessant is.
Waar ik het niét 100% mee eens is dat is dat je smaakvoorkeur per sé je oordeel over een wijn moet beinvloeden. Het lijkt me voor sommige ervaren proevers perfect mogelijk om een wijn op zijn kwaliteiten te beoordelen zonder je voorkeur te laten meespelen. je kan dan het evenwicht apprecieren, de complexiteit, de lengte, enz.. maar tegelijkertijd stellen dat deze wijn je ding niet is.
Nu, voor mij is t makkelijk, ik lust zowat alles
Thanks! Het is inderdaad zo dat je na een tijdje de smaak van een veelproever wel leert kennen, al is het maar omdat ze vaak vanzelf gaan bewegen richting wijnen die meer hun voorkeur zijn of matchen met hun smaakprofiel. Mijn ietwat negatieve commentaar was ook eerder gericht naar wijncritici die alle mogelijke wijnen proeven en op exact dezelfde manier bespreken. Als Alain Bloeykens of Simonne Wellekens ineens Jurawijnen bespreken dan weet de wijnliefhebber wel dat dit met een flinke korrel zout te nemen is, maar de gemiddelde consument weet hier niets van en het is deze omkadering die te vaak ontbreekt in professionele publicaties.
We will agree to disagree inzake smaakvoorkeur
. Ik kan je er wel in volgend dat een proever met een beetje ervaring wel een goede methodologie kan worden aanwenden bij een degustatie maar ik denk dat persoonlijke voorkeur op een andere manier ook kan meespelen, vaak ook onbewust. Je bent misschien wel eens geneigd om minder te proeven van wat je niet graag drinkt. Dit laat je nog steeds toe om een wijn te beoordelen op complexiteit, lengte, algemene indruk, maar je gaat zo onvoldoende referenties hebben om een wijn breder te kaderen. Ik ben bijvoorbeeld niet de grootste fan van Bordeaux en ben niet actief op zoek naar alle mogelijke Bordeauxwijnen, in tegenstelling tot anderen op dit forum. Ik zou dan wel kunnen zeggen of een wijn technisch in orde is maar ik kan geen algemene indruk, en nog minder punten gaan geven omdat ik simpelweg geen vergelijkingsmateriaal heb. Soit, ik ben nog jong, tijd genoeg om een gigantische mentale database aan te leggen zeker
.
Na mijn allereerste bezoek aan de Bourgogne was het toch nodig om eens na te denken over de regio. Veel controverse, vooral als het aankomt op de prijspolitiek, maar ook prachtige dingen te ontdekken. Onderstaande links leiden naar besprekingen van wit en rood, tussendoor zijn nog enkele wijnen voorgesteld dus doorklikken op de blog loont J.
A reflection on white Burgundy
An overdue reflection on red Burgundy
(19-05-2015 11:17 AM)Kupers schreef: [ -> ]Na mijn allereerste bezoek aan de Bourgogne was het toch nodig om eens na te denken over de regio. Veel controverse, vooral als het aankomt op de prijspolitiek, maar ook prachtige dingen te ontdekken. Onderstaande links leiden naar besprekingen van wit en rood, tussendoor zijn nog enkele wijnen voorgesteld dus doorklikken op de blog loont J.
A reflection on white Burgundy
An overdue reflection on red Burgundy
"at the same time I began realizing that a wine capable of such tiny nuances as pinot noir is also deserving of a more nuanced perspective"
Schitterend!
PS: I notice that you comment some wines which have a topic on this forum (Goisot, Pavelot)
Feel free to post a link in de betrokken topic...
Het schrijven is soms even plezierig als het drinken!
Ik zal een paar links posten, wilde vermijden dat ik overkwam als een spammer die op zoek was naar verkeer
.
(19-05-2015 10:51 PM)Kupers schreef: [ -> ]Het schrijven is soms even plezierig als het drinken!
Ik zal een paar links posten, wilde vermijden dat ik overkwam als een spammer die op zoek was naar verkeer .
Zoals je t nu hebt gedaan is t perfect. Wie interesse heeft in die wijnen kan langs deze,weg nog wat extra info vinden
