Allez, ik zal eens beginnen met TNs
La Maréchaude 2013, Pouilly Fuissé, Jacques Saumaize
stond aanvankelijk wat te koud, kwam open in het glas. eerste aroma's die vrijkomen zijn abrikoos en honing. Pas later na wat op te warmen in het glas kwamen de meer typische chardonnay-aroma's iets meer naar voren. In de mond een mooi evenwicht, fijne zuren, ook weer abrikoos. Vrij lange afdronk. Werd eerst niet herkend als chardonnay. Is dan ook het meest zuidelijke puntje van bourgogne, voordat het overgaat in beaujolais. Ook niet meteen de vettigheid die typisch is voor bvb een Saint-Véran.
Le Valentin 2014, Monfollet, Blaye
expressieve neus, exotisch frui (mango, perzik), voor mij ook een toetsje lactisch, maar niet negatief bedoeld. De sauvignon was er duidelijk uit te halen, maar blijkbaar ook nog 40% sémillon. Heel fruitgedreven wijn, maar mooi typiciteit van sauvignon/sémillon, en ik zou daaraan toevoegen witte bordeaux in het algemeen, maar dan zonder overdreven houtgebruik. Prijs kwaliteit (rond de 5€?) een superwijntje.
Mont de Milieu 2011, Chablis 1er Cru, Domaine Fèvre
zeer fijne neus, ook in de mond ragfijn, vrij veel zuren, maar mooie fijne zuren. Ik had hier geen chardonnay in herkend. Ben benieuwd wat dit binnen enkele jaren zal geven, zit volgens mij nog niet helemaal op zijn top.
Fourchaume 2013, Chablis 1er Cru, Domaine Fèvre
volledig toevallig dat deze twee wijnen van hetzelfde domein na elkaar stonden, en heel educatief, want alhoewel ook chablis, toch een gans ander profiel. Hier was de chardonnay duidelijker herkenbaar, vooral in de mond kwamen appel, klein beetje boter, en fijne zuren naar voor. In de neus wat meer citrus, en wat krijt, mineralig. Beide zeer mooie chablis.
Lady May 2008, Glenelly, Stellenbosch, Zuid-Afrika
direct een bordeauxboeket in de neus, maar wetende dat hij van Kris kwam, wisten we dat dit wel eens een instinker kon zijn. Daarom op zoek gegaan naar indicaties dat dit geen bordeaux was. Ik heb er althans geen gevonden. En toch bleek dit dan een Zuid-Afrikaan te zijn... Zeer mooie, fijne neus die het hoge aandeel CS verraadde. Ook in de mond zeer mooi met chocolade, een bittertje, zachte tannines. Ergens had ik precies ook een vegetaal toetsje. Mooie bordeaux uit Zuid-Afrika
Vacqueyras 2013, Le Plan-Vermeersch
gigantisch stijlverschil met de vorige wijn. Een neus die mij direct aan syrah deed denken, maar blijkbaar ook grenache en carignan (?). Heel zacht en fruitig in de mond, weinig tannines. Ik was verbaasd dat dit zuidelijke rhone was. Normaal heb ik een duidelijke voorkeur voor noordelijke rhone omwille van de finesse, maar deze vacqueyras was perfect in balans en had helemaal geen last van hoge alcohol. I like!
Neiro 2010, Monferrato, Silvio Morando
een zalig neusje dat bij mij direct pinot noir opriep, maar aangezien ik de laatste twee keer dat ik dacht dat het pinot noir was er glad naast zat, zei ik toch maar nebbiolo. Fout! Wel degelijk pinot noir, maar uit Piëmonte... Heeft alle elementen die mij zo'n fan van pinot noir maken, rood fruit, ceder, bosgeuren. Na wat openstaan precies ook wat kaneel. In de mond een zachte aanzet, met het rood fruit dat op de voorgrond treedt, fijne zuren, en verrassend stevige tannines (waardoor ik toch ook richting nebbiolo ging). Voor mij één van de mooiste van de avond!
La Forra 2011 Gran Selezione, Chianti, Tenuta di Nozzole
Zeer rijp fruit in de neus waardoor ik eerder richting Australië ging. Ook in de mond vrij rijp, maar stak mooi in elkaar met wat rood fruit maar ook pruim. Vrij stevige tannines nog. Een gans andere stijl dat je misschien verwacht in chianti, vrij modern, maar wel goed gemaakt. Aangenaam om drinken. Een wijn die veel mensen zal aanspreken.
Léoville-Poyferré 1986, Saint Julien
eerst werd er gezegd kurk, maar na wat in het glas te staan bleek dat het eigenlijk tertiaire geuren waren, zeer aards. Na een tijdje kwam het fruit er wel nog beter door, maar deze wijn had zijn beste tijd al lang gehad. Opvallend veel zuren overigens.
Château Gazin Rocquencourt 2010, Pessac-Léognan
Vrij bescheiden neus, gaf niet zoveel prijs. In de mond een zachte aanzet, zwart fruit, redelijk wat tannines maar niet storend. Verrassend toegankelijk voor een 2010, maar deze wijn zal wellicht nog mooier worden.
Promis 2011, Ca Marcanda, IGT Toscana
in de neus had ik redelijk wat drop en zwart fruit waardoor ik aanvankelijk richting Languedoc zat te denken. In de mond dezelfde elementen, redelijk fijne zuren en stevige tannines. We zaten in Italië... Niet verwacht. Maar mooi. De samenstelling van de druiven was niet gekend. Even opgezocht : 55% merlot, 35% syrah en 10% sangiovese. Ik voel me al wat beter nu ik zie dat er 35% syrah in zit
Chivite Gran Reserva 1995, Navarra
direct een zeer mooi boeket in de neus dat weer bordeaux opriep. Ceder, bos, beetje as. Zeer evenwichtig in de mond, perfect op dronk, rood fruit, ceder, fijne zuren. Zeer mooie wijn, maar we waren er weer aan voor de moeite. Geen bordeaux, ook geen cabernet franc uit Loire (mijn gok), maar tempranillo uit Navarra! Spanje - Olivier 3-0
420 Nuits 2009, Saint-Joseph, Alain Paret
cherry à gogo in de neus, komt jong over. Ook in de mond kers en heel veel zuren. Dan ga je natuurlijk aan Italië gaan denken, maar dit was dus noordelijke rhone... Toch redelijk atypische wijn, naar mijn gevoel, en hoewel ik graag zuren heb, zaten die hier toch wat te hoog voor mij.
Grande Reserva 2011, Douro, Palato do Coa
zeer expressief neusje met braambes, cassis, munt, beetje vanille. In de mond heel zacht, veel fruit, fijne zuren. Aanwezige, maar zachte tannines. Lange afdronk. Evenwichtig. Mooi, vrij modern.
El Canto del Mirlo 2010, Barranco Oscuro, Granada
een specialleke! Dit is 100% merlot, maar dat haalde er niemand uit. Vrij veel zuren (voor mij iets te veel). Mijn notities beginnen hier redelijk summier te worden
Caro 2009, Bodegas Caro (Domaines de Rothschild), Mendoza, Argentinië
zwart fruit in de neus dat mij aan cahors doet denken. Het is niet cahors, maar wel malbec uit Argentinië in een blend met CS. In de mond rijp zwart fruit, beetje vanille, zachtere tannines dan verwacht voor malbec. Zachte, evenwichtige wijn.
Léoville-Poyferré 2004, Saint-Julien
Mathijs had deze als reserve mee voor de 1986 die de geest had gegeven. Rood en zwart fruit in de mond, ceder ook. Nog veel overschot. Mooie wijn. Op het einde nog eens naast de Glenelly gezet, en ze zijn aan elkaar gewaagd, maar de Glenelly had net iets meer definitie.
Tana di Lupo, Amarone 2007, Lenotti
niet veel meer opgeschreven hier... ik herinner me veel fruit, maar ook iets te weinig structuur naar mijn gevoel.
Suduiraut 1996, Sauternes
prachtige wijn om mee af te sluiten! abrikoos, honing, velpon, iets ziltig. Zeer filmend maar ook zeer mooie zuren! Geen plakkerige sauternes hoor... enorm veel materie en complexiteit, en nog geen spoortje van sleet. Zalig...
't Was meer mooi. Hoogstaande tasting in aangenaam gezelschap. Zeer lekkere hapjes van Bert. Driewerf hoera!