wijnliefhebbers

Sinds kort ben ik lid van de Swijnclub, het maandelijkse proefavondje bij Epivino. De setting en de man blijft ietwat apart, maar de wijnen zijn wel de moeite. Het thema van Maart was Spatburgunder vs. Bourgondische pinot noir. Er kan steeds wat bias inzitten bij een man die al zijn hele leven geobsedeerd is door Bourgogne, maar ik vond het persoonlijk een evenwichtige proeverij die vooral voor velen aantoonde dat Duitsland ook voor rood een wereldspeler is.

16 wijnen, allen blind geproefd, telkens eentje uit Duitsland en eentje uit Bourgogne, zelfde prijsklasse en ook min of meer hetzelfde qua leeftijd. Ter info, bij zes van de acht paren kon ik de Spatburgunder correct identificeren. Het viel me op dat de Duitse wijnen meestal vrij bruut waren in eerste instantie, vooral in de goedkopere prijsklassen. Ze werden wel zachter en verfijnder maar het was wel typerend en hielp bij het identificeren. Bij een van de paren die ik niet correct had zat uitgerekend een wijn die ik in de kelder had liggen, de Alte Reven 2011 van Huber, zo zie je maar, we hebben nog wel wat te leren .

Paar 1
Kessler, Pinot Noir 2011
vrij subtiel op de neus, komt maar niet echt goed open, mondgevoel vrij zacht maar speelt enkel op fruit en frisheid, zeer slanke stijl

Bruno Desaunay Vieilles Vignes 2011
Duidelijker op de neus, animaliteit met toch ook wat meer evolutie, sappigheid in de mond, meer structuur, breed naar de afdronk maar vrij zacht naar de finish

Paar 2
Rebholz, pinot noir tradition 2011
Op kleur al lichte evolutie wat ook wordt bevestigd in de neus, mondgevoel heel subtiel in de aanzet maar voldoende diepte naar de afdronk, power naar de afdronk met net voldoende pit maar eindigt iets te gebald

Vaudoisey, Pommard 2010
Neus vrij gesloten, weinig doordringend, heel plezierig in de mond, vrij fruitige indruk maar ook soepelheid, komt iets lichter over dan verwacht maar mooie gelaagdheid naar de afdronk.

Paar 3
Naddeff, Marsannay 2009
Mooi op de neus, dropjes, violette, mondgevoel redelijk kauwig, toont nog wat jeugdigheid maar mooie zuren, wel iets te kort, gebald naar de afdronk

Nelles, Pinot Noir 2009
Neus start heel onevenwichtig, wat reductief, hout komt na een tijdje naar boven maar werkt eerder ondersteunend, hele mooi in de aanzet, veel diepte, mooie krokante zuren naar afdronk, eindigt lang

Paar 4
Huber, Alte Reben 2011
Neus heel mooi geïntegreerd, lichtheid maar ook elegantie, heel diep in de mond, mooi fris rood lichtzuur fruit, ongelofelijk verfijnd naar de afdronk

Seguin, Gevrey Chambertin Vieilles Vignes 2012
Meer gesloten op de neus, komt precies eerder floraal over, wringt een beetje met aardse indruk in de mond maar toont mooie frisheid tot warmere kruidigheid naar boven komt in de finish, een beetje all over the place maar toont wel potentieel

Paar 5
Chevillon, Nuits Saint Georges Premier Cru Les Bousselots 2008
Sousbois, evolutie maar integratie, veel frisheid, lichte prikkeling in de mond, bijna krokant maar toch wat warmte en power naar de afdronk

Berger, Burgheim Feuerberg GG 2008
Meer present in de neus maar hier ook evolutief, toont meer gebaldheid en structuur in de mond, toast, aroma van hout en opvoeding, te jong

Paar 6
Huber, Bierenberg GG 2012
Subtiel op de neus, mondgevoel soepel, vlot maar toch zeer punchy met mooie zuren, evenwichtig, correct maar niet meer

Boisset, Chambolle-Musigny Premier Cru Les Charmes 2012
Mooie opening, eerst heel vlezig, rokerig, bijna bacon, gaat na een tijdje meer open, meer fruit, mond heeft heel mooie aciditeit, zorgt echt voor spanning

Paar 7
Meyer-Nakel, Dernhau Pfarrwingert GG 2009
Vrij neutraal op de neus, eerder sous-bois en minder op fruit, mondgevoel pittig, aciditeit is wat te hoog, vrij stroef naar afdronk

Pascal Marchand, Morey-Saint-Denis Premier Cru Clos des Ormes 2010
Eerst vrij gesloten, zwaar op de neus maar toont daarna heel verfijnd, duidelijk maar niet te direct in de aanzet, mondgevoel weelderig, tintelende aciditeit, heel vullend maar nergens zwaar, blijft zeer diep, heel mooi

Paar 8
Vougerai, Charmes-Chambertin GC 2008
Mooi zuiver fruit, aanzet vrij vlak maar komt heel diep open , os toch wel veel op power, gaat te boers naar de finish, overgeconcentreerd

Furst, Hundsruck 2008
Heel mooie neus, toont evolutie ook in kleur, mondgevoel wel veel meer gesloten, mist diepte van de aanzet af maar wint wel aan iets van elegantie naar de finish

Rrrrrazend interessante proeverij!
Spatburgunder is voor mij veelal van Bourgogne te onderscheiden adhv het soms niet volledig droge gevoel en ook wat de (van Bourgogne verschillende) houtlagering (iets meer vanille -achig, waar ik bij Bourgogne eerder ceder verwacht). Althans zo stel ik het mij voor. Bourgogne lijkt me ook wat 'puntiger' waar spatburgunder breder en smoother lijkt. Zuurtjes minder geprononceerd.
Ken je hier iets mee na de degustatie van gisteren of lijkt dit eerder quatsch van de bovenste plank? Ge moogt eerlijk zijn. ;-)

Ik kan je zeker volgen in de vatrijping, deze was vaak veel meer present bij de Duitsers dan bij de Bourgondische wijnen wat ik op zich al wat vreemd vond aangezien ze in Duitsland meer geneigd zijn om grotere vaten te gebruiken. Ik weet eigenlijk niet waar de meeste domeinen hun vaten halen, zou het Franse eik zijn of eerder ut het Zwarte Woud of zo komen? Als ik binnenkort eens ter plaatse gaan zal ik het eens navragen.

In de opmerking dat Bourgogne meer op zijn zuren zit kan ik je minder volgen. Er waren in feite slechts enkele Duitse wijnen die wat aciditeit misten maar het is inderdaad wel een risico en veel domeinen zoals bvb. Kessler gaan hier vaak serieus in overdrive met echte powerwijnen. Wijnen uit de Ahr daarentegen vind ik net getypeerd door hun zuren, zeker bij Nelles vormen deze echt een mooi doorgetrokken lijn naar de finish. Ik heb wel enkel ervaring met jongere jaargangen, maar als de zuren stabiel blijven zullen de meesten wel interessant evolueren.

Ter info, mijn top 3 van de avond (niet in volgorde) was 1. Huber Alte Reben, 2. Chevillon, Nuits Saint Georges, 3. Marchand, Morey-Saint-Denis

Bij de groep waren 1 en 3 ook enkele van de besten aangevuld met de GC van Vougeraie, die voor mij dan weer een van de grote teleurstellingen was, veel te veel turbowijn en veel te weinig elegantie.

(22-03-2015 12:18 PM)Kupers schreef: [ -> ]Ik kan je zeker volgen in de vatrijping, deze was vaak veel meer present bij de Duitsers dan bij de Bourgondische wijnen wat ik op zich al wat vreemd vond aangezien ze in Duitsland meer geneigd zijn om grotere vaten te gebruiken. Ik weet eigenlijk niet waar de meeste domeinen hun vaten halen, zou het Franse eik zijn of eerder ut het Zwarte Woud of zo komen? Als ik binnenkort eens ter plaatse gaan zal ik het eens navragen.

In de opmerking dat Bourgogne meer op zijn zuren zit kan ik je minder volgen. Er waren in feite slechts enkele Duitse wijnen die wat aciditeit misten maar het is inderdaad wel een risico en veel domeinen zoals bvb. Kessler gaan hier vaak serieus in overdrive met echte powerwijnen. Wijnen uit de Ahr daarentegen vind ik net getypeerd door hun zuren, zeker bij Nelles vormen deze echt een mooi doorgetrokken lijn naar de finish. Ik heb wel enkel ervaring met jongere jaargangen, maar als de zuren stabiel blijven zullen de meesten wel interessant evolueren.

Ter info, mijn top 3 van de avond (niet in volgorde) was 1. Huber Alte Reben, 2. Chevillon, Nuits Saint Georges, 3. Marchand, Morey-Saint-Denis

Bij de groep waren 1 en 3 ook enkele van de besten aangevuld met de GC van Vougeraie, die voor mij dan weer een van de grote teleurstellingen was, veel te veel turbowijn en veel te weinig elegantie.

Thanks!
(Btw, cacao was ik vergeten vermelden (volgens mij typisch voor vele spatburgunders)