wijnliefhebbers

Haha, ik zal een poging doen. Misschien nog minst van al genoteerd maar goed. Nu de herinneringen nog vers zijn...

Mijn bedoeling was om de 2 appellaties, die wat in de schaduw van de meer gerenommeerde Noordelijke Rhone appellaties staan, tegen elkaar te zetten. Kwalitatief heb ik vaker een voorkeur voor de St Joseph. Maar kunnen de betere Crozes-Hermitage de handschoen opnemen? De proef werd op de som genomen.

Duo 1 in wit
De eerste was iets fruitiger en discreter in de neus. Wat bloemetjes, jasmijn, peer en nectarine. De mond is redelijk romig. Ik zoek wat naar de zuurtjes, maar de fraicheur wordt gebouwd op een licht bittertje in de afdronk.

De tweede wijn gaat er toch over, hoewel 5 EUR goedkoper. Deze is meer Bourgondisch van stijl, het zou een Chardonnay uit de Maconnais kunnen zijn. Een mooie dan wel :-) Deze heeft ook iets meer lengte dan de eerste. Een licht voordeel voor de St Joseph toch

2019 Alain Graillot Crozes-Hermitage Blanc
2019 Domaine Yves Cuilleron St. Joseph Lyseras Blanc


Duo 2 - rood
Het eerste duo in rood was een clash tussen 2 stijlen, eerder dan dat het verschil op basis van de appellatie werd gemaakt. De eerste had grafiet, krokant fris fruit, framboosjes, zeer fijne zuurtjes en een vegetaliteit die een extra toets geeft.
De tweede had een spätburgunder neusje. Zwarte bes, mokka & cacao. Montez gaat op zoek naar kracht en extractie en gebruikt ook graag nieuw hout. Een andere stijl dus. Hoewel de 2e langer én complexer was, kies ik toch voor de Crozes die op basis van de stijl haalt, terwijl de St Joseph misschien op punten wint.
2016 Yann Chave Crozes-Hermitage
2016 Stéphane Montez / Domaine de Monteillet St. Joseph Cuvée du Papy


Duo 3 - rood
Bij het derde duo wilde ik de stijlverschillen uitsluiten. Graillot in beide appelaties. Wat geeft dat? Ewel, 2 mooie wijnen opnieuw. De St Joseph was krachtiger, heeft meer spanning, qua fruit zitten we oa met wat geplette aardbei (tis t seizoen nietwaar . De mond zet zeer mooi aan maar dan komen toch redelijk sterke tannines opzetten. Jammer.
De crozes is iets toegankelijker, heeft een zekere legèreté, heeft meer kruidigheid maar zit duidelijk wel in dezelfde stijl. Ik ga toch voor de Crozes. Twee wijnen voor de toekomst wel. Men dacht hier niet aan 2015
2015 Alain Graillot St. Joseph
2015 Alain Graillot Crozes-Hermitage


Duo 4 - rood
De eerste wijn heeft een hedonistische neus, iets animaals ook, boter, grafiet, cacao. De tweede wijn had de stijl van een Cote Rotie, vooral in de neus dan met die typische floraliteit. Vosne tegen Chambolle opperde iemand. Ewel, idd qua stijl misschien. Allebei zeer mooie wijnen, misschien een lichte voorkeur voor de Crozes.
2016 Domaine Christophe Curtat St. Joseph Nomade
2015 Domaine Les Bruyères Crozes-Hermitage Vieilles Vignes Les Croix


Duo 5 - rood
Het volgende duo was opnieuw zeer aan elkaar gewaagd. Noordelijke Rhone ten top! De Melody was iets rijper, had zelfs een mooie appelsien zeste en een goed geintegreerde gebrande toets, terwijl de St Joseph wat euchalyptus had, peper à gogo, tijm, kersen,.. Enorm vol in de mond en ook meer body. Wauw, André maakt het weer waar. Licht voordeel voor de St Joseph.
2014 Domaine Melody Crozes-Hermitage Etoile noire
2014 André Perret St. Joseph Les Grisières


Duo 6 - rood
Het laatste duo werd het topduo van de avond. De Coursodon was typisch in zijn gekende stijl de patser die kracht aan elegantie koppelt. Naast het zwarte fruit, merkten we ook een mooie cichorei toets. Enorm evenwicht en ditto lengte.
De Combier kon niet winnen op lengte maar wel op pure finesse. We zitten hier niet meer in Crozes maar in Chambolle. Qua finesse toch wel de winnaar van de avond. En eigenlijk ook mijn WOTN.
2014 Domaine Coursodon St. Joseph Le Paradis Saint-Pierre
2014 Domaine Combier Crozes-Hermitage Clos des Grives

Conclusies:
- Puur op basis van deze selectie kan ik niet opmaken of St Joseph nu beter is dan de Crozes. Er zijn stijl verschillen maar deze zijn vaker gelinkt aan de wijnbouwer dan aan de appellatie
- op basis van de voorbereiding was 't wel gemakkelijker om de betere St Josephs uit te kiezen dan de Crozes. Dus misschien toch een lichte voorkeur...
- Het was gisteren 'root day'. Zaterdag 'leaf'. Voor de believers, droom rustig verder zou ik zeggen

(10-06-2022 09:30 PM)Fre schreef: [ -> ]Haha, ik zal een poging doen. Misschien nog minst van al genoteerd maar goed. Nu de herinneringen nog vers zijn...

Mijn bedoeling was om de 2 appellaties, die wat in de schaduw van de meer gerenommeerde Noordelijke Rhone appellaties staan, tegen elkaar te zetten. Kwalitatief heb ik vaker een voorkeur voor de St Joseph. Maar kunnen de betere Crozes-Hermitage de handschoen opnemen? De proef werd op de som genomen.

Duo 1 in wit
De eerste was iets fruitiger en discreter in de neus. Wat bloemetjes, jasmijn, peer en nectarine. De mond is redelijk romig. Ik zoek wat naar de zuurtjes, maar de fraicheur wordt gebouwd op een licht bittertje in de afdronk.

De tweede wijn gaat er toch over, hoewel 5 EUR goedkoper. Deze is meer Bourgondisch van stijl, het zou een Chardonnay uit de Maconnais kunnen zijn. Een mooie dan wel :-) Deze heeft ook iets meer lengte dan de eerste. Een licht voordeel voor de St Joseph toch

2019 Alain Graillot Crozes-Hermitage Blanc
2019 Domaine Yves Cuilleron St. Joseph Lyseras Blanc


Duo 2 - rood
Het eerste duo in rood was een clash tussen 2 stijlen, eerder dan dat het verschil op basis van de appellatie werd gemaakt. De eerste had grafiet, krokant fris fruit, framboosjes, zeer fijne zuurtjes en een vegetaliteit die een extra toets geeft.
De tweede had een spätburgunder neusje. Zwarte bes, mokka & cacao. Montez gaat op zoek naar kracht en extractie en gebruikt ook graag nieuw hout. Een andere stijl dus. Hoewel de 2e langer én complexer was, kies ik toch voor de Crozes die op basis van de stijl haalt, terwijl de St Joseph misschien op punten wint.
2016 Yann Chave Crozes-Hermitage
2016 Stéphane Montez / Domaine de Monteillet St. Joseph Cuvée du Papy


Duo 3 - rood
Bij het derde duo wilde ik de stijlverschillen uitsluiten. Graillot in beide appelaties. Wat geeft dat? Ewel, 2 mooie wijnen opnieuw. De St Joseph was krachtiger, heeft meer spanning, qua fruit zitten we oa met wat geplette aardbei (tis t seizoen nietwaar . De mond zet zeer mooi aan maar dan komen toch redelijk sterke tannines opzetten. Jammer.
De crozes is iets toegankelijker, heeft een zekere legèreté, heeft meer kruidigheid maar zit duidelijk wel in dezelfde stijl. Ik ga toch voor de Crozes. Twee wijnen voor de toekomst wel. Men dacht hier niet aan 2015
2015 Alain Graillot St. Joseph
2015 Alain Graillot Crozes-Hermitage


Duo 4 - rood
De eerste wijn heeft een hedonistische neus, iets animaals ook, boter, grafiet, cacao. De tweede wijn had de stijl van een Cote Rotie, vooral in de neus dan met die typische floraliteit. Vosne tegen Chambolle opperde iemand. Ewel, idd qua stijl misschien. Allebei zeer mooie wijnen, misschien een lichte voorkeur voor de Crozes.
2016 Domaine Christophe Curtat St. Joseph Nomade
2015 Domaine Les Bruyères Crozes-Hermitage Vieilles Vignes Les Croix


Duo 5 - rood
Het volgende duo was opnieuw zeer aan elkaar gewaagd. Noordelijke Rhone ten top! De Melody was iets rijper, had zelfs een mooie appelsien zeste en een goed geintegreerde gebrande toets, terwijl de St Joseph wat euchalyptus had, peper à gogo, tijm, kersen,.. Enorm vol in de mond en ook meer body. Wauw, André maakt het weer waar. Licht voordeel voor de St Joseph.
2014 Domaine Melody Crozes-Hermitage Etoile noire
2014 André Perret St. Joseph Les Grisières


Duo 6 - rood
Het laatste duo werd het topduo van de avond. De Coursodon was typisch in zijn gekende stijl de patser die kracht aan elegantie koppelt. Naast het zwarte fruit, merkten we ook een mooie cichorei toets. Enorm evenwicht en ditto lengte.
De Combier kon niet winnen op lengte maar wel op pure finesse. We zitten hier niet meer in Crozes maar in Chambolle. Qua finesse toch wel de winnaar van de avond. En eigenlijk ook mijn WOTN.
2014 Domaine Coursodon St. Joseph Le Paradis Saint-Pierre
2014 Domaine Combier Crozes-Hermitage Clos des Grives

Conclusies:
- Puur op basis van deze selectie kan ik niet opmaken of St Joseph nu beter is dan de Crozes. Er zijn stijl verschillen maar deze zijn vaker gelinkt aan de wijnbouwer dan aan de appellatie
- op basis van de voorbereiding was 't wel gemakkelijker om de betere St Josephs uit te kiezen dan de Crozes. Dus misschien toch een lichte voorkeur...
- Het was gisteren 'root day'. Zaterdag 'leaf'. Voor de believers, droom rustig verder zou ik zeggen

Merci Fre voor de prachtige degustatie en het mooie verslag. Zeer van genoten! De Combier was ook mijn WOTN. Wat een Vosne was dat zeg

Zoals eerder gesteld, een degustatie die me zal bijblijven tot de dementie intreedt.
Ik noteer ook kort mijn bevindingen, op één of andere reden gaf ik ook punten (á la RP ; -) )

(10-06-2022 09:30 PM)Fre schreef: [ -> ]Haha, ik zal een poging doen. Misschien nog minst van al genoteerd maar goed. Nu de herinneringen nog vers zijn...

Mijn bedoeling was om de 2 appellaties, die wat in de schaduw van de meer gerenommeerde Noordelijke Rhone appellaties staan, tegen elkaar te zetten. Kwalitatief heb ik vaker een voorkeur voor de St Joseph. Maar kunnen de betere Crozes-Hermitage de handschoen opnemen? De proef werd op de som genomen.

Duo 1 in wit
De eerste was iets fruitiger en discreter in de neus. Wat bloemetjes, jasmijn, peer en nectarine. De mond is redelijk romig. Ik zoek wat naar de zuurtjes, maar de fraicheur wordt gebouwd op een licht bittertje in de afdronk.

De tweede wijn gaat er toch over, hoewel 5 EUR goedkoper. Deze is meer Bourgondisch van stijl, het zou een Chardonnay uit de Maconnais kunnen zijn. Een mooie dan wel :-) Deze heeft ook iets meer lengte dan de eerste. Een licht voordeel voor de St Joseph toch

De Crozes was idd delicater (om niet te zeggen lichter), de St Joseph deed me denken aan Gripa, dikker maar zeker niet zwaar, genoeg elegantie om echt te overtuigen. De stemmen over téveel houtlagering kon ik helemaal niet volgen.
Crozes: 89
St Joseph: 92

2019 Alain Graillot Crozes-Hermitage Blanc
2019 Domaine Yves Cuilleron St. Joseph Lyseras Blanc


Duo 2 - rood
Het eerste duo in rood was een clash tussen 2 stijlen, eerder dan dat het verschil op basis van de appellatie werd gemaakt. De eerste had grafiet, krokant fris fruit, framboosjes, zeer fijne zuurtjes en een vegetaliteit die een extra toets geeft.
De tweede had een spätburgunder neusje. Zwarte bes, mokka & cacao. Montez gaat op zoek naar kracht en extractie en gebruikt ook graag nieuw hout. Een andere stijl dus. Hoewel de 2e langer én complexer was, kies ik toch voor de Crozes die op basis van de stijl haalt, terwijl de St Joseph misschien op punten wint.

Wijn 1 was frisser, krokanter, eleganter, meer Bourgondisch.
Wijn 2 had een heel mooie lengte en de typische St Joseph peper, krachtig, langer en meer body (je kon erop kauwen op het einde).
Eigenaardig genoeg illustreerde dit duo perfect wat ik aanvoelde als wat het verschil zou kunnen zijn tussen Crozes en St Joseph…
Crozes: 89-90
St Joseph: 91

2016 Yann Chave Crozes-Hermitage
2016 Stéphane Montez / Domaine de Monteillet St. Joseph Cuvée du Papy


Duo 3 - rood
Bij het derde duo wilde ik de stijlverschillen uitsluiten. Graillot in beide appelaties. Wat geeft dat? Ewel, 2 mooie wijnen opnieuw. De St Joseph was krachtiger, heeft meer spanning, qua fruit zitten we oa met wat geplette aardbei (tis t seizoen nietwaar . De mond zet zeer mooi aan maar dan komen toch redelijk sterke tannines opzetten. Jammer.
De crozes is iets toegankelijker, heeft een zekere legèreté, heeft meer kruidigheid maar zit duidelijk wel in dezelfde stijl. Ik ga toch voor de Crozes. Twee wijnen voor de toekomst wel. Men dacht hier niet aan 2015

[b]Bij duo drie, gemaakt door dezelfde eigenzinnige wijnmaker, was het echter eerder omgekeerd.
De St Joseph was spannend, zuiver, maar had last van nogal weerbarstige tannines (normaal zijn het de zuurtjes die jonge Graillot moeilijk drinkbaar maken). Wijn 2 had iets meer pepertoetsen, was sappiger met meer fruit en body, rijpere tannines.
St Joseph: 87+
Crozes: 90

2015 Alain Graillot St. Joseph
2015 Alain Graillot Crozes-Hermitage[/b]


Duo 4 - rood
De eerste wijn heeft een hedonistische neus, iets animaals ook, boter, grafiet, cacao. De tweede wijn had de stijl van een Cote Rotie, vooral in de neus dan met die typische floraliteit. Vosne tegen Chambolle opperde iemand. Ewel, idd qua stijl misschien. Allebei zeer mooie wijnen, misschien een lichte voorkeur voor de Crozes.

Wijn één was mooi rijp, met zwart fruit, grafiet, peper en iets boterachtig.
Wijn twee was floraal, stenig en fris in de mond, potpourri, warm maar toch verfrissend, zachter, heel mooi volume, top.
Ik vond de Crozes hier eerder St Joseph.
St Joseph 90+
Crozes 92

2016 Domaine Christophe Curtat St. Joseph Nomade
2015 Domaine Les Bruyères Crozes-Hermitage Vieilles Vignes Les Croix


Duo 5 - rood
Het volgende duo was opnieuw zeer aan elkaar gewaagd. Noordelijke Rhone ten top! De Melody was iets rijper, had zelfs een mooie appelsien zeste en een goed geintegreerde gebrande toets, terwijl de St Joseph wat euchalyptus had, peper à gogo, tijm, kersen,.. Enorm vol in de mond en ook meer body. Wauw, André maakt het weer waar. Licht voordeel voor de St Joseph.

De Melody was mooi op dronk, met braambessen, tabak en een heel evenwicht en lang mondgevoel.
Perret zijn wijn was weer absoluut top, met florale toetsen, tijm en eucalyptus. Deed aan een Cote Rotie denken (en hey, daar zit hij ook..). Een frisse, rijpe, lange wijn, heerlijk.
Crozes: 91
St Joseph: 93

2014 Domaine Melody Crozes-Hermitage Etoile noire
2014 André Perret St. Joseph Les Grisières


Duo 6 - rood
Het laatste duo werd het topduo van de avond. De Coursodon was typisch in zijn gekende stijl de patser die kracht aan elegantie koppelt. Naast het zwarte fruit, merkten we ook een mooie cichorei toets. Enorm evenwicht en ditto lengte.
De Combier kon niet winnen op lengte maar wel op pure finesse. We zitten hier niet meer in Crozes maar in Chambolle. Qua finesse toch wel de winnaar van de avond. En eigenlijk ook mijn WOTN.

Hier heb ik enkel TOP genoteerd en de punten…
Allebei top dus,maar de Coursodon werd na verloop van tijd voor mij wel de beste, vooral door zijn lang en fluwelig mondgevoel.
St Joseph: 93+
Crozes: 92

2014 Domaine Coursodon St. Joseph Le Paradis Saint-Pierre
2014 Domaine Combier Crozes-Hermitage Clos des Grives



Conclusies:
- Puur op basis van deze selectie kan ik niet opmaken of St Joseph nu beter is dan de Crozes. Er zijn stijl verschillen maar deze zijn vaker gelinkt aan de wijnbouwer dan aan de appellatie
- op basis van de voorbereiding was 't wel gemakkelijker om de betere St Josephs uit te kiezen dan de Crozes. Dus misschien toch een lichte voorkeur...
- Het was gisteren 'root day'. Zaterdag 'leaf'. Voor de believers, droom rustig verder zou ik zeggen

Voor mij lijkt St Joseph in zijn geheel toch meer kwalitatiefs in huis te hebben dan Crozes. De streek is ook veel groter, dus meer kans op uitschieters langs beide kanten.
Mijn premisse dat St Joseph iets voller en krachtiger is dan Crozes (die slanker is) en de meest opvallende aroma s van peper in de neus heeft, leek me toch wel redelijk accuraat achteraf.

(12-06-2022 12:20 PM)vinejo schreef: [ -> ]Zoals eerder gesteld, een degustatie die me zal bijblijven tot de dementie intreedt.
Ik noteer ook kort mijn bevindingen, op één of andere reden gaf ik ook punten (á la RP ; -) )

(10-06-2022 09:30 PM)Fre schreef: [ -> ]Haha, ik zal een poging doen. Misschien nog minst van al genoteerd maar goed. Nu de herinneringen nog vers zijn...

Mijn bedoeling was om de 2 appellaties, die wat in de schaduw van de meer gerenommeerde Noordelijke Rhone appellaties staan, tegen elkaar te zetten. Kwalitatief heb ik vaker een voorkeur voor de St Joseph. Maar kunnen de betere Crozes-Hermitage de handschoen opnemen? De proef werd op de som genomen.

Duo 1 in wit
De eerste was iets fruitiger en discreter in de neus. Wat bloemetjes, jasmijn, peer en nectarine. De mond is redelijk romig. Ik zoek wat naar de zuurtjes, maar de fraicheur wordt gebouwd op een licht bittertje in de afdronk.

De tweede wijn gaat er toch over, hoewel 5 EUR goedkoper. Deze is meer Bourgondisch van stijl, het zou een Chardonnay uit de Maconnais kunnen zijn. Een mooie dan wel :-) Deze heeft ook iets meer lengte dan de eerste. Een licht voordeel voor de St Joseph toch

De Crozes was idd delicater (om niet te zeggen lichter), de St Joseph deed me denken aan Gripa, dikker maar zeker niet zwaar, genoeg elegantie om echt te overtuigen. De stemmen over téveel houtlagering kon ik helemaal niet volgen.
Crozes: 89
St Joseph: 92

2019 Alain Graillot Crozes-Hermitage Blanc
2019 Domaine Yves Cuilleron St. Joseph Lyseras Blanc


Duo 2 - rood
Het eerste duo in rood was een clash tussen 2 stijlen, eerder dan dat het verschil op basis van de appellatie werd gemaakt. De eerste had grafiet, krokant fris fruit, framboosjes, zeer fijne zuurtjes en een vegetaliteit die een extra toets geeft.
De tweede had een spätburgunder neusje. Zwarte bes, mokka & cacao. Montez gaat op zoek naar kracht en extractie en gebruikt ook graag nieuw hout. Een andere stijl dus. Hoewel de 2e langer én complexer was, kies ik toch voor de Crozes die op basis van de stijl haalt, terwijl de St Joseph misschien op punten wint.

Wijn 1 was frisser, krokanter, eleganter, meer Bourgondisch.
Wijn 2 had een heel mooie lengte en de typische St Joseph peper, krachtig, langer en meer body (je kon erop kauwen op het einde).
Eigenaardig genoeg illustreerde dit duo perfect wat ik aanvoelde als wat het verschil zou kunnen zijn tussen Crozes en St Joseph…
Crozes: 89-90
St Joseph: 91

2016 Yann Chave Crozes-Hermitage
2016 Stéphane Montez / Domaine de Monteillet St. Joseph Cuvée du Papy


Duo 3 - rood
Bij het derde duo wilde ik de stijlverschillen uitsluiten. Graillot in beide appelaties. Wat geeft dat? Ewel, 2 mooie wijnen opnieuw. De St Joseph was krachtiger, heeft meer spanning, qua fruit zitten we oa met wat geplette aardbei (tis t seizoen nietwaar . De mond zet zeer mooi aan maar dan komen toch redelijk sterke tannines opzetten. Jammer.
De crozes is iets toegankelijker, heeft een zekere legèreté, heeft meer kruidigheid maar zit duidelijk wel in dezelfde stijl. Ik ga toch voor de Crozes. Twee wijnen voor de toekomst wel. Men dacht hier niet aan 2015

[b]Bij duo drie, gemaakt door dezelfde eigenzinnige wijnmaker, was het echter eerder omgekeerd.
De St Joseph was spannend, zuiver, maar had last van nogal weerbarstige tannines (normaal zijn het de zuurtjes die jonge Graillot moeilijk drinkbaar maken). Wijn 2 had iets meer pepertoetsen, was sappiger met meer fruit en body, rijpere tannines.
St Joseph: 87+
Crozes: 90

2015 Alain Graillot St. Joseph
2015 Alain Graillot Crozes-Hermitage[/b]


Duo 4 - rood
De eerste wijn heeft een hedonistische neus, iets animaals ook, boter, grafiet, cacao. De tweede wijn had de stijl van een Cote Rotie, vooral in de neus dan met die typische floraliteit. Vosne tegen Chambolle opperde iemand. Ewel, idd qua stijl misschien. Allebei zeer mooie wijnen, misschien een lichte voorkeur voor de Crozes.

Wijn één was mooi rijp, met zwart fruit, grafiet, peper en iets boterachtig.
Wijn twee was floraal, stenig en fris in de mond, potpourri, warm maar toch verfrissend, zachter, heel mooi volume, top.
Ik vond de Crozes hier eerder St Joseph.
St Joseph 90+
Crozes 92

2016 Domaine Christophe Curtat St. Joseph Nomade
2015 Domaine Les Bruyères Crozes-Hermitage Vieilles Vignes Les Croix


Duo 5 - rood
Het volgende duo was opnieuw zeer aan elkaar gewaagd. Noordelijke Rhone ten top! De Melody was iets rijper, had zelfs een mooie appelsien zeste en een goed geintegreerde gebrande toets, terwijl de St Joseph wat euchalyptus had, peper à gogo, tijm, kersen,.. Enorm vol in de mond en ook meer body. Wauw, André maakt het weer waar. Licht voordeel voor de St Joseph.

De Melody was mooi op dronk, met braambessen, tabak en een heel evenwicht en lang mondgevoel.
Perret zijn wijn was weer absoluut top, met florale toetsen, tijm en eucalyptus. Deed aan een Cote Rotie denken (en hey, daar zit hij ook..). Een frisse, rijpe, lange wijn, heerlijk.
Crozes: 91
St Joseph: 93

2014 Domaine Melody Crozes-Hermitage Etoile noire
2014 André Perret St. Joseph Les Grisières


Duo 6 - rood
Het laatste duo werd het topduo van de avond. De Coursodon was typisch in zijn gekende stijl de patser die kracht aan elegantie koppelt. Naast het zwarte fruit, merkten we ook een mooie cichorei toets. Enorm evenwicht en ditto lengte.
De Combier kon niet winnen op lengte maar wel op pure finesse. We zitten hier niet meer in Crozes maar in Chambolle. Qua finesse toch wel de winnaar van de avond. En eigenlijk ook mijn WOTN.

Hier heb ik enkel TOP genoteerd en de punten…
Allebei top dus,maar de Coursodon werd na verloop van tijd voor mij wel de beste, vooral door zijn lang en fluwelig mondgevoel.
St Joseph: 93+
Crozes: 92

2014 Domaine Coursodon St. Joseph Le Paradis Saint-Pierre
2014 Domaine Combier Crozes-Hermitage Clos des Grives



Conclusies:
- Puur op basis van deze selectie kan ik niet opmaken of St Joseph nu beter is dan de Crozes. Er zijn stijl verschillen maar deze zijn vaker gelinkt aan de wijnbouwer dan aan de appellatie
- op basis van de voorbereiding was 't wel gemakkelijker om de betere St Josephs uit te kiezen dan de Crozes. Dus misschien toch een lichte voorkeur...
- Het was gisteren 'root day'. Zaterdag 'leaf'. Voor de believers, droom rustig verder zou ik zeggen

Voor mij lijkt St Joseph in zijn geheel toch meer kwalitatiefs in huis te hebben dan Crozes. De streek is ook veel groter, dus meer kans op uitschieters langs beide kanten.
Mijn premisse dat St Joseph iets voller en krachtiger is dan Crozes (die slanker is) en de meest opvallende aroma s van peper in de neus heeft, leek me toch wel redelijk accuraat achteraf.

Ik was er uiteraard niet bij die dag, maar algemeen beschouwd is dat ook mijn bevinding. Zoals iedereen weet importeer ik Saint Cosme en dat is een goede referentie om beide aop's te vergelijken. Hun Crozes is altijd wat vlotter, ronder, sneller op dronk terwijl de Saint Joseph inderdaad wat intenser, peperiger en zeker ook wat strenger is en iets meer tijd vraagt. Als aop in z'n geheel schat ook ik SJ wat hoger in dan Crozes.

Dank voor deze interessante proeverij en dito bevindingen! Crozes-Hermitage vond ik op zich vaak p-q mooie wijnen, in Saint-Joseph heb ik minder ervaring. Moet maar eens verandering in komen!

Gisterenavond Zwijnerij bij Christian.
Onderwerp was: Hoe staat het met oogstjaar 2005 in Bordeaux?

De notities (scores) worden de volgende dagen verwerkt, dit was de line up (en korte tekst die de deelnemers achteraf meekregen).

2005 is in gans Europa een roemrijke jaargang. Gematigde temperaturen en matige regen regelden de evenwichtige groei van de ranken wat normaal een gezonde en homogene oogst geeft. De schaarse regen zorgde voor kleine druiven met een dikke schil, een mooie rijpheid en met veel concentratie. Dankzij de frisse nachten en de wind, werd het zuurgehalte tamelijk hoog.
Het is een zeldzame jaargang waarin rijkdom, elegantie en frisheid in één wijn te vinden zijn zoals ook in de jaargangen 1982, 1990 en 2000.


1. Chateau de Fonbel, Saint Emilion Grand Cru 2005 (22.66 euro voor 2020 bij topwijnen)
Deze cru van 16ha is eigendom van de familie Vauthier. Het is Alain Vauthier (Ch. Ausone), samen met dochter Pauline, die deze cru opvolgt. Het terroir bestaat uit klei-zand of steen-zand en de wijngaard heeft een gemiddelde leeftijd van 25 jaar. Dankzij de lage rendementen (50hl/ha), het precieze werk door de meesterlijke hand van Alain & Pauline Vauthier, in zowel de wijngaard als in de kelders, krijgen we hier een fijne, delicate maar voldoende intense wijn vol plezier aangeboden tegen een heel goede prijs.
2. Chateau de Camensac, Haut Medoc Grand Cru Classé 2005(32 euro 2020 bij Topwijnen)
Dit château paalt net als de buren (Ch Belgrave & Ch la Tour Carnet) aan de appelatie St Julien en heeft een heel hoogstaand terroir van 75ha waarvan ongeveer de helft beplant is met cabernet sauvignon en de andere helft met merlot.
3. Chateau d Agassac , CB Haut Medoc 2005(18.7 euro 2020 bij topwijnen)
Ch d'Agassac is een bijna sprookjesachtig mooi kasteel met een 43 ha wijngaard in Ludon (Haut Médoc), dichtbij Ch La Lagune en Ch Cantemerle. Het terroir, een mooie heuvelrug met diepe klei-steentjes is van prima kwaliteit.
4. Chateau Lafon Rochet, Grand Cru Classé St Estephe 2005 (45 euro 2019 Topwijnen)
De wijngaard, 45ha groot uit één stuk, situeert zich op een magnifieke heuvelrug van klei en steen, gelegen tussen Ch. Lafite Rothschild en Ch. Cos d'Estournel. Het is een zeer klassieke St. Estèphe die na een deugdoende kelderrust van ca. 10 jaar fantastisch lekker wordt.
5. Chateau Puygueraud , Cotes de Francs 2005 (Nicolas Thienpont)(15.7 euro 2020 TW)
Dit eigendom van 32,9 ha (28 ha in productie) werd aangekocht door Georges Thienpont in 1946. Hij heeft de wijngaard, bestaande uit klei en kalk met daaronder een ondergrond van kalkrots met 'zeesterrenfossielen' (net zoals in St. Emilion), herplant in 1970. Sinds 1983 maakt zijn zoon Nicolas Thienpont hier de wijnen (gekend van Ch. Larcis Ducasse, Ch. Pavie Macquin en Ch. Beausejour Duffau). Het domein staat aan de top van de appelatie en biedt een verrassende kwaliteit die u niet zou verwachten in deze regio!
6. Chateau Deyrem Valentin, CB, Margaux 2005 (25 euro 2020 Topwijnen)
één van de betere, niet geklasseerde Margaux wijnen, afkomstig van een 14ha grote wijngaard in Soussans. Hier vindt u een zeer mooie Margaux aan een schappelijke prijs. De intense smaak kan verklaard worden door de oude wijnstokken, want de gemiddelde leeftijd ervan is 40 jaar! Komt erbovenop dat het Château zich laat adviseren door Hubert de Boüard (Ch. Angélus) voor de vinificatie.
7. Chateau Saransot Dupre, Listrac 2005 (beste CB in 2010) rechtstreeks, 12 euro (winkel-15)
TN: Ceder en kruidigheid. Rijp zwart en rood fruit, kersen, pruimen, cassis, chocolade. Zeer aangenaam!
Ronde, zijdezachte, lekkere tannines, en een bom lekker fruit. Mooi versmolten.
Aangename vanille in de afdronk.
Een ‘rijke’, evenwichtige duurzame wijn!
8. Chateau Pontet Canet, Grand Cru Classé Pauillac 2005 (114 euro 2020TW)
behoort tot de "Rising Stars" van Pauillac. Hij verdient meer dan ooit de titel "Premier Grand Cru Classé". Het prachtige terroir van 80 ha is eigendom van Alfred Tesseron. De regisseur van het domein, Jean - Michel Comme staat aan de basis van de zeer kwalitatieve ontwikkeling van de cru.
9. Chateau Du tertre, Grand Cru Classé Margaux 2005 (45 euro2020 TW)
Ch. Du Tertre behoorde sinds 1997 toe aan de in juni 2018 jammer genoeg overleden Nederlander Eric Albada Jelgersma, die aanzienlijke investeringen heeft gedaan in de wijngaard en het château. Deze investeringen, samen met kleinere rendementen hebben de cru naar een hoog niveau gebracht, hoger dan zijn klassement
10. Chateau Guibot la Fourvielle, Puisseguin St Emilion (15 euro, Klassewijnen)
Château Guibot wordt gerund door een gepassioneerd wijnbouwerskoppel. De natuur ligt hen nauw aan het hart. Biologisch telen is dus een natuurlijk proces voor hen.
11. Chateau Belle vue, Haut Medoc 2015 (16 euro 2020 Magnus)
Belle-Vue is nu een van de beste Crus Bourgeois in de Médoc, dankzij het briljante werk van wijlen Vincent Mulliez. Zijn erfgenamen staan nu aan het hoofd van deze 11 hectare grote cru, op een prachtig terroir van diep grind op klei. Naast de 50% Cabernet Sauvignon en 30% Merlot onderscheiden de wijnen van Belle-Vue zich door een aanzienlijk aandeel Petit Verdot (20%), die de wijnen een finesse, frisheid en rechtlijnigheid geeft die ongebruikelijk is op dit niveau in de Haut-Médoc.
12. Chateau Haut Battailey, Grand cru Classé Pauillac 2005 (59 euro 2020 Topwijnen)
Château Haut Batailley ligt gelegen bij het binnenkomen van de appelatie Pauillac, en een grote toren "La Tour l'Aspic" staat op het terroir, dat pal tegenover Château Batailley ligt en raakt aan Château Grand Puy Lacoste en de appelatie St Julien. Het terroir is magnifiek 22ha met diepe klei - steentjes lagen, afzettingen van de Garonne die ideaal zijn voor de druivenplant. De wijngaard is gemiddeld 45 jaar oud en bevat 10000 voeten per hectare, wat zeer geconcentreerde bessen oplevert, wegens de dichte aanplant.

(30-09-2022 08:53 AM)vinejo schreef: [ -> ]Gisterenavond Zwijnerij bij Christian.
Onderwerp was: Hoe staat het met oogstjaar 2005 in Bordeaux?

De notities (scores) worden de volgende dagen verwerkt, dit was de line up (en korte tekst die de deelnemers achteraf meekregen).

2005 is in gans Europa een roemrijke jaargang. Gematigde temperaturen en matige regen regelden de evenwichtige groei van de ranken wat normaal een gezonde en homogene oogst geeft. De schaarse regen zorgde voor kleine druiven met een dikke schil, een mooie rijpheid en met veel concentratie. Dankzij de frisse nachten en de wind, werd het zuurgehalte tamelijk hoog.
Het is een zeldzame jaargang waarin rijkdom, elegantie en frisheid in één wijn te vinden zijn zoals ook in de jaargangen 1982, 1990 en 2000.


1. Chateau de Fonbel, Saint Emilion Grand Cru 2005 (22.66 euro voor 2020 bij topwijnen)
Deze cru van 16ha is eigendom van de familie Vauthier. Het is Alain Vauthier (Ch. Ausone), samen met dochter Pauline, die deze cru opvolgt. Het terroir bestaat uit klei-zand of steen-zand en de wijngaard heeft een gemiddelde leeftijd van 25 jaar. Dankzij de lage rendementen (50hl/ha), het precieze werk door de meesterlijke hand van Alain & Pauline Vauthier, in zowel de wijngaard als in de kelders, krijgen we hier een fijne, delicate maar voldoende intense wijn vol plezier aangeboden tegen een heel goede prijs.
2. Chateau de Camensac, Haut Medoc Grand Cru Classé 2005(32 euro 2020 bij Topwijnen)
Dit château paalt net als de buren (Ch Belgrave & Ch la Tour Carnet) aan de appelatie St Julien en heeft een heel hoogstaand terroir van 75ha waarvan ongeveer de helft beplant is met cabernet sauvignon en de andere helft met merlot.
3. Chateau d Agassac , CB Haut Medoc 2005(18.7 euro 2020 bij topwijnen)
Ch d'Agassac is een bijna sprookjesachtig mooi kasteel met een 43 ha wijngaard in Ludon (Haut Médoc), dichtbij Ch La Lagune en Ch Cantemerle. Het terroir, een mooie heuvelrug met diepe klei-steentjes is van prima kwaliteit.
4. Chateau Lafon Rochet, Grand Cru Classé St Estephe 2005 (45 euro 2019 Topwijnen)
De wijngaard, 45ha groot uit één stuk, situeert zich op een magnifieke heuvelrug van klei en steen, gelegen tussen Ch. Lafite Rothschild en Ch. Cos d'Estournel. Het is een zeer klassieke St. Estèphe die na een deugdoende kelderrust van ca. 10 jaar fantastisch lekker wordt.
5. Chateau Puygueraud , Cotes de Francs 2005 (Nicolas Thienpont)(15.7 euro 2020 TW)
Dit eigendom van 32,9 ha (28 ha in productie) werd aangekocht door Georges Thienpont in 1946. Hij heeft de wijngaard, bestaande uit klei en kalk met daaronder een ondergrond van kalkrots met 'zeesterrenfossielen' (net zoals in St. Emilion), herplant in 1970. Sinds 1983 maakt zijn zoon Nicolas Thienpont hier de wijnen (gekend van Ch. Larcis Ducasse, Ch. Pavie Macquin en Ch. Beausejour Duffau). Het domein staat aan de top van de appelatie en biedt een verrassende kwaliteit die u niet zou verwachten in deze regio!
6. Chateau Deyrem Valentin, CB, Margaux 2005 (25 euro 2020 Topwijnen)
één van de betere, niet geklasseerde Margaux wijnen, afkomstig van een 14ha grote wijngaard in Soussans. Hier vindt u een zeer mooie Margaux aan een schappelijke prijs. De intense smaak kan verklaard worden door de oude wijnstokken, want de gemiddelde leeftijd ervan is 40 jaar! Komt erbovenop dat het Château zich laat adviseren door Hubert de Boüard (Ch. Angélus) voor de vinificatie.
7. Chateau Saransot Dupre, Listrac 2005 (beste CB in 2010) rechtstreeks, 12 euro (winkel-15)
TN: Ceder en kruidigheid. Rijp zwart en rood fruit, kersen, pruimen, cassis, chocolade. Zeer aangenaam!
Ronde, zijdezachte, lekkere tannines, en een bom lekker fruit. Mooi versmolten.
Aangename vanille in de afdronk.
Een ‘rijke’, evenwichtige duurzame wijn!
8. Chateau Pontet Canet, Grand Cru Classé Pauillac 2005 (114 euro 2020TW)
behoort tot de "Rising Stars" van Pauillac. Hij verdient meer dan ooit de titel "Premier Grand Cru Classé". Het prachtige terroir van 80 ha is eigendom van Alfred Tesseron. De regisseur van het domein, Jean - Michel Comme staat aan de basis van de zeer kwalitatieve ontwikkeling van de cru.
9. Chateau Du tertre, Grand Cru Classé Margaux 2005 (45 euro2020 TW)
Ch. Du Tertre behoorde sinds 1997 toe aan de in juni 2018 jammer genoeg overleden Nederlander Eric Albada Jelgersma, die aanzienlijke investeringen heeft gedaan in de wijngaard en het château. Deze investeringen, samen met kleinere rendementen hebben de cru naar een hoog niveau gebracht, hoger dan zijn klassement
10. Chateau Guibot la Fourvielle, Puisseguin St Emilion (15 euro, Klassewijnen)
Château Guibot wordt gerund door een gepassioneerd wijnbouwerskoppel. De natuur ligt hen nauw aan het hart. Biologisch telen is dus een natuurlijk proces voor hen.
11. Chateau Belle vue, Haut Medoc 2015 (16 euro 2020 Magnus)
Belle-Vue is nu een van de beste Crus Bourgeois in de Médoc, dankzij het briljante werk van wijlen Vincent Mulliez. Zijn erfgenamen staan nu aan het hoofd van deze 11 hectare grote cru, op een prachtig terroir van diep grind op klei. Naast de 50% Cabernet Sauvignon en 30% Merlot onderscheiden de wijnen van Belle-Vue zich door een aanzienlijk aandeel Petit Verdot (20%), die de wijnen een finesse, frisheid en rechtlijnigheid geeft die ongebruikelijk is op dit niveau in de Haut-Médoc.
12. Chateau Haut Batailly, Grand cru Classé Pauillac 2005 (59 euro 2020 Topwijnen)
Château Haut Batailley ligt gelegen bij het binnenkomen van de appelatie Pauillac, en een grote toren "La Tour l'Aspic" staat op het terroir, dat pal tegenover Château Batailley ligt en raakt aan Château Grand Puy Lacoste en de appelatie St Julien. Het terroir is magnifiek 22ha met diepe klei - steentjes lagen, afzettingen van de Garonne die ideaal zijn voor de druivenplant. De wijngaard is gemiddeld 45 jaar oud en bevat 10000 voeten per hectare, wat zeer geconcentreerde bessen oplevert, wegens de dichte aanplant.

Ola heel benieuwd hiernaar, das precies helemaal mijn ding hier.

(30-09-2022 08:53 AM)vinejo schreef: [ -> ]2005 is in gans Europa een roemrijke jaargang.

Verschoning, maar 2005 was niet overal een groot jaar. In midden en zuid Italië is het een eerder matig jaar, in Toscane zelfs het op 1 na minste van het decennium.
Wel benieuwd naar de resultaten, heb hier ook nog wat Bx liggen van dat jaar

Intussen is Michel Comme ook ribbededie bij Pontet-Canet.

(30-09-2022 01:22 PM)wvd schreef: [ -> ]

(30-09-2022 08:53 AM)vinejo schreef: [ -> ]2005 is in gans Europa een roemrijke jaargang.

Verschoning, maar 2005 was niet overal een groot jaar. In midden en zuid Italië is het een eerder matig jaar, in Toscane zelfs het op 1 na minste van het decennium.
Wel benieuwd naar de resultaten, heb hier ook nog wat Bx liggen van dat jaar

Intussen is Michel Comme ook ribbededie bij Pontet-Canet.

Klopt, ook in Bandol bvb was 2005 geen topjaar.

(Is overgenomen van een website, had beter moeten nalezen ;-))

Een nieuwe editie van de Zwijntjes en weeral enorm veel opgestoken. De 3 rechteroevers in de selectie, ging ik er wel makkelijk uithalen. Al bij het eerste duo ging 't mis: ik verkeek me op de tannines en ging voor de linkeroever waar de tannines het meest stroef waren. Niet dus. Onze Meester in de Bordeaulogie leerde ons dat net juist op linkeroever de betere chateaus wél de meest evenwichtige wijnen produceerden. Meer dan op rechteroever. Point taken.

Mijn scoreblad werd ingediend dus heb ik geen notes meer. Maar ik herinner me de volgende toppers nog levendig:
- Pontet Canet: één van de weinige dingen die ik wel juist had die avond. Qua evenwicht, lengte en complexiteit torende deze boven de rest uit. Zeker niet op dronk maar nu al een dijk van een wijn!
- De Bellevue (wel degelijk een 2005 ) zette zijn voet naast die van de Haut Batailley, toch wel een GCC uit Pauillac. Mooiste duo van de avond. Beide toonden zich fantastisch;
- De Du Tertre was eveneens fantastisch. Had tijd nodig om zich te ontplooien, maar na een tijdje in 't glas toonde ie de finesse van een mooie Margaux
- De hier al zo verguisde Puygerraud (uit 2010 dan) toonde zich in topjaar 2005 bijzonder knap. Het ene jaar is 't andere niet blijkbaar bij Nicolas Thienpont. Stond zijn mannetje tegen Deyrem Valentin;

Ik vergeet er misschien nog een paar, maar de conclusie was voor mij toch dat:
- De 2005 echt wel een linkeroever jaar is;
- De classificatie op L-O toch wel gerespecteerd werd (tav de niet geclasseerde wijnen en ook de R-O)
- Bellevue in 2005 al een topper was;
- ik nog een lange weg te gaan heb om Bordeaux onder de knie te krijgen;

Bedankt Jo voor de heerlijke avond en Christiaen voor 't ontvangst.

Dit verslagje was gisteren klaar maar ik moest nog de scores uitrekenen.
De scores zijn het gemiddelde van de 10 proevers. Afwijkingen van meer dan 15 punten vh gemiddelde (slechts 1 x gebeurd) zijn weggelaten.
ZW = De score van het (Z)wijnerij zuipteam.

Duo 1.
1. Chateau de Fonbel, Saint Emilion Grand Cru 2005
ZW 87,2
2. Chateau de Camensac, Haut Medoc Grand Cru Classé 2005
ZW 90
Redelijk wat proevers zaten hier verkeerd van oever. Dit was grotendeels te wijten aan de nogal ruwe tannines die de Fonbel in de afdronk vertoonde. Dit is een euvel dat ik al meermaals opmerkte bij merlot-gebaseerde Bordeaux uit 2005. Veelal zijn de tannines van de linkeroevers, dankzij de rijpe cabernet, fijner en rijper dan die van hun tegenhangers van de overkant. Wellicht te wijten aan overextractie- dit gebeurde toen nog veel. Ik denk dat 2005 op dat gebied veel wijnbouwers het licht heeft doen zien- vandaag is overextractie in Bordeaux eerder zeldzaam.
Op de tannines na was de Fonbel heel mooi, persoonlijk denk ik echter dat deze wijn niet meer zal verbeteren.
De Camensac toonde zich in absolute topvorm. Een Chateau dat normaal heel wat tijd nodig heeft maar deze 2005 was al mooi op dronk en een toonbeeld van klasse, finesse en evenwicht.

Duo 2
3. Chateau d Agassac , CB Haut Medoc 2005
ZW 92,9
4. Chateau Lafon Rochet, Grand Cru Classé St Estephe 2005
ZW 88,4 +++++

Een prachtig duo.
En hier werd al meteen aangetoond wat enigszins in de lijn van verwachtingen lag. De Cru Bourgeois toonde zich op zijn best, de GCC kon nog wat jaartjes extra gebruiken.
D Agassac is al lang één van mijn prijs-kwaliteits favorieten en dit werd hier bevestigd. Een bijzonder elegante wijn met fris zwart fruit en heel mooie fraicheur. 2005 op zijn best.
De Lafon Rochet had meer materie met naar het einde toe tannines die redelijk wat grip hadden op de tong. Deze wijn werd volgens vele proevers wel beter en beter in het glas. Ik noteerde ook de plusjes die bij deze wijn werden geplaatst. De proevers zagen deze wijn in de toekomst dus nog een stuk mooier worden.

Duo 3
5. Chateau Deyrem Valentin, CB, Margaux 2005
ZW 90,8
6. Chateau Puygueraud , Cotes de Francs 2005
ZW 91,5

Ook hier zaten een aantal mensen op de tegenovergestelde oever. Links rechts, het is in onze huidige samenleving ook niet altijd zo duidelijk. ;-)
De Margaux had een krachtige neus, met wat evolutie (leder). De kracht kwam terug in de mond, met een peperachtige afdronk.
En wat waren we blij met de Puygueraud. Niet enkel omdat die zich zó mooi toonde, maar ook omdat dit huis de laatste tijd wel eens durft tegen te vallen (cfr 2010 en 2008). Deze 2005 was rijp maar fris, heel lang en hedonistisch. Eindelijk nog eens een Puygueraud Thienpont waardig.

Duo 4
7. Chateau Saransot Dupre, Listrac 2005
ZW 87,2
8. Chateau Pontet Canet, Grand Cru Classé Pauillac 2005
ZW 92,1 (met 6 plusjes)
Ik had besloten de goedkoopste naast de duurste wijn te plaatsen.
De Listrac had een rokerige neus, warmt rubberachtig zelfs, in de mond mooi in evenwicht, maar miste wat complexiteit. Ondankbaar wel voor deze wijn van amper 12 euro, het is alsof je neefje die wat kan voetballen plots met Bayern München moet opdraven…
De Pontet Canet dan weer werd door sommigen herkend als absolute top, anderen vonden dit ontgoochelend (achteraf, voor de prijs en reputatie). Een duidelijk teken dat deze wijn nog niet op dronk is, en dat er een verschil is in de perceptie van proevers: sommigen beoordelen de wijn zoals hij zich voordoet op het moment van drinken, anderen baseren zich op de kwaliteit van tannines, de materie en de toekomst van de wijn. Dit laatste is enkel weggelegd voor de meest professionele zuipschuiten

Duo 5
9. Chateau Du tertre, Grand Cru Classé Margaux 2005
ZW 92,1
10. Chateau Guibot la Fourvielle, Puisseguin St Emilion
ZW 89,4

Du Tertre , zowat de enige 2005 die ik in zijn jeugd heerlijk vond, was ook nu weer heel toegankelijk en hedonistisch. Mondje vol, maar dan wel een heel zacht en soepel mondje. Dit was de wijn waar de scores het meest consistent waren. Waar bij pakweg Pontet Canet zowel een 88 als een 97 de revue passeerden, gaven zomaar eventjes 9 van de 10 proevers deze wijn 92 punten!
De Guibot had een zeer tertiair aroma, eucalyptus ook, maar in de mond kwam hij heel fris en kwaliteitsvol voor de dag. Volgens mij net over zijn piek, anderen waren net liefhebber van de geëvolueerde toetsen.

Duo 6
11. Chateau Belle vue, Haut Medoc 2015
ZW 93,7
12. Chateau Haut Batailley, Grand cru Classé Pauillac 2005
ZW 94,1

Een absoluut topduo om mee te eindigen. Haut Batailly is voor mij één van de meest verfijnde en elegante Pauillacs. Ook nu vertoonde hij een Bourgondische finesse. En momenteel was hij gewoon beter dan Pontet Canet. Een Chateau dat wat onder de radar blijft, doch simpelweg topklasse. Maar wat dan gezegd van de drie x goedkopere Belle Vue? Hij haalde nét niet de diepgang van de GCC, maar mannekes, wat een subliemewijn voor die prijs…!

Alles werd blind geproefd en gescoord.

Beste wijn: Chateau Haut Battailey Pauillac 94,1
Beste prijs kwaliteit: Chateau Belle Vue 93,7, Chateau d Agassac 92,9

Besluit:
Ondanks de twijfel in hun jeugd (pittige zuurtjes en ruwe tannine) is 2005 wel degelijk een absoluut topjaar maar toch vooral op linkeroever. Linkeroever is tegelijkertijd fris en krachtig, complex, lang.
De Cru Bourgeois zijn momenteel prachtig, ze mogen gedronken worden, echter geen haast, ze hebben nog veel reserve.
De Grand Cru Classés hebben over het algemeen nog een jaar of 5 nodig.
Zoals een ouwe Skynetblogger ooit zei: Geef de CB s minstens 15 en de GCC s minstens 20 jaar. Dan pas kan je de kwaliteit van een mooie Bordeaux ontdekken.
Op rechteroever maakte men destijds soms nog de fout van overextractie, daar is het dus opletten. Bij sommige wijnen komen de tannines volgens mij niet meer goed (Fonbel).

Al bij al een grote meevaller, en alweer het bewijs dat Bordeauxwijnen mits juiste zorg, preparatie en timing voor ultieme momenten van genot kunnen zorgen.

fijne notities. Dank daarvoor. En waarom drinken we toch iets te snel onze mooie wijnen uit. Ik heb er gelukkig nog een paar 2005 liggen (Chateau Cos Labory, Du Tertre, Priueri lichine en Sociando mallet). Conclusie: wachten en wachten tot ze verzachten.

Prachtige notities, D'Agassac en Belle-Vue zijn idd. P/K bijna onovertrefbaar en behoren ook tot mijn absolute favoriete niet GCC op linkeroever, deze doen sommige GCC zelfs verbleken!
De Haut-Batailly moet ik dringend eens kopen, is één van de weinige GCC op linkeroever die ik nog nooit dronk.

Schone degustatie!
Eén opmerking: ik ben het niet eens met de (algemene) conclusie dat 2005 een linkeroever jaar zou zijn.
Maar ja, als je Fonbel als "hoogste" rechteroever naast Pontet-Canet en Haut-Batailley e.d. zet, dan lijkt dat een logische conclusie, maar geloof me, ik kan met een andere degustatie het tegendeel bewijzen.
2005 is een zeer, zeer groot jaar, maar.... ik vind "betere" wijnen in recentere jaren en dat komt enkel en alleen door voortschrijdend inzicht en beter materiaal. Op de laatste UGCB degustatie sprak ik erover met 1 van de Château eigenaars / regisseurs en die man zei me dat de mooiste druiven die hij ooit zag in 2005 was, er onmiddellijk aan toevoegend "Si seulement nous avions eu les connaissances et les matériaux d'aujourd'hui...."

Wow, mooie tasting! Jammer dat ik er niet bij kon zijn

Na een break werd er weer druk vergaderd bij de Zwijntjes. Ditmaal over het verschil tussen Beaujolais & Bourgogne. Jo was de master of ceremony en bracht 12x een 2012 mee. 6 duo's dus maar 1 van de wijnen was een cabernet franc. Zouden we de beaujolais er uithalen? En ook de cabernet franc? De game was on.

Er werd blind gescoord. De gemiddelde score van de groep staat eerst, daarna mijn score. De scores zijn misschien niet vergelijkbaar met wat we op 't forum zouden geven of in de pers, maar geven wel de waardeverhoudingen weer.

Eerste duo:
De eerste wijn was frivoler, meer op 't fruit. Was ook iets lichtvoetiger. De reductie in 't begin deed me vermoeden dat dit wel 's de beaujolais zou kunnen zijn.

De tweede was iets intenser, had meer structuur en was ook complexer door de secondaire toetsen. De lichte houttoets leidde me naar de Bourgogne

De eerste was Marcel Lapierre Morgon - 84,75 - 85
De tweede was Berthaut Gerbet Fixin Les Crais 85,15 - 88

Tweede duo
De eerste wijn was redelijk geparfumeerd, opulent en kenmerkte zich door het mandje met rijp rood bosfruit.
De tweede had ceder in de neus en had ondanks de uitgesproken houtlagering toch een grotere complexiteit, een mooier mondgevoel en was langer in de afdronk.

De eerste was Robert Perroud - Brouilly "Pollen" - 87,71 - 89
De tweede was Domaine Masse Givry 1cru Champ Lalot - 88,7 - 91

Derde duo
De eerste had een fris zuurtje, was zeer elegant en soepel in de mond en had een mooie afdronk.
De tweede was iets rijper en had meer evolutie. Een wijn met structuur ook. Ik herkende de hand van JM Burgaud en inderdaad...

De eerste was Marius Delarches Aloxe Corton - 88,43 - 89
De tweede was JM Burgaud Javennieres (Morgon) - 88,71 - 87

Vierde duo
Rijp rood fruit was de leiddraad in de neus én de mond. Structuur en fraicheur.

De tweede wijn had reductie in 't begin. Maar na walsen maakte dit plaats voor koffie, tabak, laurier. Zeer veel finesse in deze wijn. Heerlijk en herkenbaar Cabernet Franc.

De eerste was JM Burgaud Cote de Py (Morgon) - 88,88 - 87
De tweede was Philip Alliet Chinon VV - 90,25 - 91

Het vijfde duo
Deze wijn deed zeer jong aan, de jongste van gans het pak. Wat ijzer maar ook een minerale toets. Het fruit was wel rijper dan zijn tegenganger. Enorm heerlijke doordrinker.
De andere wijn was qua stijl toch wat tegengesteld. Deze had meer body en was iets meer pointu. Sommigen merkten een nadrukkelijke houtinvloed op, maar ik vond dat persoonlijk goed te doen. Het mooiste duo van de avond.

De eerste was Chamonard Morgon - 90,50 - 92
De tweede was Pavelot Pernand Vergelesses 1er cru En Caradeux - 91,38 - 92

Het zesde duo
De eerste had rauw vlees en ijzer in de neus. Ook iets lactisch, leder. Dit is een behoorlijk stevige knaap. Toch wat teleurgesteld bij het onthullen van 't etiket.
De tweede had ook ijzer maar (en het staat op mijn blad - ik vind het niet uit... graniet). Zeer fijne neus. Wat een evenwicht ook in de mond. Ik had al enkele cuvées gehad die wat last hadden van flesvariatie. Maar deze scoort toch enorm.

De eerste was Regis Forey Nuits Saint Georges - 90,50 - 88
De tweede was Charlie Thevenet Regnié Grain & Granite - 92,75 - 92

Een prachtige avond, enorm boeiend om deze test 's te doen. Wanneer je weet welke jaargang je drinkt, vond ik het als Bourgogne liefhebber te doen om de 2 uit elkaar te halen. De houttoets is meestal de indicatie.
Verder nog een aantal vaststellingen:
- De Bourgognes waren vaak iets fijner en complexer. Iets meer zuurtjes ook.
- De Bourgogne won 3 keer het pleit, de Beaujolais 2 keer en 1 keer de CF.
- Zelf gaf ik iets meer de voorkeur aan de Bourgogne, maar toch gingen van mijn 3 hoogst scorende wijnen, de beker 2 keer naar Beaujolais & 1 keer naar Bourgogne.
- Charlie Thevenet was voor zowel de groep als voor mezelf de WOTN .
- Chamonard was de meest verleidelijke (voor mij).
- Pavelot de meest complexe.

Wederom een fantastische degustatie. Schot in de roos door onze forumleider.

Was de Forey een generieke bourgogne (kostte destijds circa 9 euro)? 2012 was het laatste jaar dat hij nogal sterk aan extractie deed... .

En nu de belangrijkste vraag: heeft 2012 zich nu bewaarheid als het jaar van de grote concentratie?

Hoi Vince. Het gaat over de Nuits St Georges village. Ik heb t toegevoegd.

Ik vond dat de 2012 wel presteerden, zowel in de Beaujolais als in de Bourgogne. De meeste wijnen waren voor mij wel op dronk. Langer bewaren kan maar hoeft niet echt.

Fre voor het (alweer) mooie verslag!
Om op Vince zijn vraag te antwoorden: 2012 is (blijkbaar) top in Beaujolais en lijkt me in Bourgogne ook toch heel mooi, zij het misschien iets minder toegankelijk—-hoewel voor mij enkel de Fixin écht nog tijd nodig had (had zelfs tannines die (nog?) niet versmolten waren.)
Voor de rest toonden alle wijnen zich eigenlijk heel mooi op dronk, hoewel er nergens, enige tertiaire toets werd waargenomen. Naast de Fixin leek de Pavelot me ook wat last te hebben van te vroeg wakker te zijn geschud. Hoe heerlijk lekker hij ook was, de houtlagering kon nog enkele jaartjes gebruiken om zich volledig te integreren.

PS: Bijzónder fier op mijn twee forummaatjes die, als enigen van de groep, álle Bourgognes van een Beaujolais konden onderscheiden, dit veelal als enige dissidente stemmen.

blij te horen dat de Pernand 1 cru En Caradeux zo goed scoorde. Ik vind Pernand 1 cru al langer p/kw zeer interessant, maar werd nogal vaak over het hoofd gezien omdat deze percelen letterlijk en figuurlijk in de schaduw van de Corton staan. Het zijn koele terroirs die met de klimaatopwarming zeker een bonus hebben.

Merci voor het verslag, Fre! En Jo voor de mooie tasting. Zeer boeiend inderdaad. We hebben ze er inderdaad uit kunnen halen, maar vaak toch maar na enige tijd in het glas, wanneer ze meer hun typiciteit toonden. Direct na schenken lag het soms bijzonder dicht bij elkaar!

En ook voor mij de Thevenet als WOTN.

Een nieuw editie van de Zwijntjes met als thema de Jura

13 wijnen in totaal. Starten deden we met een Crémant du Jura van Stephane Tissot Een behoorlijk krachtige crémant met een fijne mousse, doch wel anders dan wat we uit de Champagne gewoon zijn.

Het eerste duo was er eentje in wit en van de hand van Courbet. Er moest geraden worden welke de Savagnin ouillé was en welke de Chardonnay. Geen gemakkelijke opgave want zowat iedereen gokte verkeerd. En begrijpelijk want de Savagnin (cuvée L'origine 2019) was meer ingetogen en raakte daardoor wat ondergesneeuwd door de klasbak 'Les Isles 2018'. Die had een zekere kruidigheid die we aan eerder aan Savagnin zouden linken. De dag erop toonde L'origine zich een pak mooier. Toch ook wel een topper.

In rood waren er 4 duo's: telkens een Trousseau tegen ofwel een Pinot Noir ofwel Poulsard.

Het eerste duo was al redelijk duidelijk op kleur:
De Poulsard van Marnes Blanches uit 2020 was bruinrood. Zeer licht en frivool. 11% alcohol in zo'n warm jaar, je moet 't maar doen. De Trousseau van Domaine des Ronces ging er wel over. Deze lag in dezelfde stijl (11% alc) maar had meer complexiteit en lengte. Een van de meest elegante trousseaus van de avond.

Het tweede rode duo was opnieuw een battle met een Poulsard, maar van een gans andere stijl. Meer gewicht, meer op de power. De Trousseau Ruzard/Rozières 2020 van Aviet was nog gebald, en moest het voor mij toch afleggen tegen de Cuvée des docteurs, ook van Aviet uit hetzelfde jaar Een zeer mooie Poulsard aan toch 20% minder. Moeten we onthouden.

Op naar het volgende duo waar Courbet - Violette uit 2019 niet zo fel schitterde als het duo in wit. Iets te lactisch en was voor mij ook wel zeer rijp. Marie-Pierre Chevassu-Fassenet Pinot Noir 2020 was de goedkoopste wijn van de avond (11EUR op 't domein) maar toonde zich bijzonder mooi. Voor die prijs vind je geen pinot in de Bourgogne, en zeker niet aan die kwaliteit. Ik vond 'm persoonlijk beter dan de Trousseau die ik vroeger nog van hen had gedronken.

De laatste battle in rood was er een van een cultster (in wording?): Valentin Morel 'domaine Les Pieds Sur Terre' waar zijn Les Trouillots Trousseau 2020 voor mij met de oppergaai wegliep. In de neus geplette aardbei, hinten van oosterse kruiden. De mond biedt zeer puur rood fruit. Uiterst evenwichtig en verleidelijk. De afdronk is niet erg lang, maar dat is niet de reden waarom deze wijn is gemaakt. De Les Trouillots Pinot noir 2020 speelde in een gans ander register: meer richting natuurwijn. Licht en frivool zoals de eerste Poulsard van Marnes Blanches. Ook mooi maar geef me toch maar de Trousseau.

Afsluiten deden we met 2 specialekes:

Philippe Butin - Cuvée Spéciale bestaat uit 40% savagnin en is opgevoed 'sous voile' en 60% uit Chardonnay ouillé. Zeer mooi en elegant.
De laatste was de Côtes du Jura Tradition 2017 van Macle. Een stuk krachtiger. Moet zeker nog een paar jaar liggen maar dit blijft toch wel een topper zijn zijn vak, al moet ik wel bijvertellen dat je deze cuvée best fris drinkt. Door het warme weer kwam na een tijd de alcohol (14%) wel opzetten.

Enorm van genoten en weeral veel bijgeleerd. Op naar de volgende...

(09-09-2023 11:33 AM)Fre schreef: [ -> ]Een nieuw editie van de Zwijntjes met als thema de Jura

13 wijnen in totaal. Starten deden we met een Crémant du Jura van Stephane Tissot Een behoorlijk krachtige crémant met een fijne mousse, doch wel anders dan wat we uit de Champagne gewoon zijn.

Het eerste duo was er eentje in wit en van de hand van Courbet. Er moest geraden worden welke de Savagnin ouillé was en welke de Chardonnay. Geen gemakkelijke opgave want zowat iedereen gokte verkeerd. En begrijpelijk want de Savagnin (cuvée L'origine 2019) was meer ingetogen en raakte daardoor wat ondergesneeuwd door de klasbak 'Les Isles 2018'. Die had een zekere kruidigheid die we aan eerder aan Savagnin zouden linken. De dag erop toonde L'origine zich een pak mooier. Toch ook wel een topper.

In rood waren er 4 duo's: telkens een Trousseau tegen ofwel een Pinot Noir ofwel Poulsard.

Het eerste duo was al redelijk duidelijk op kleur:
De Poulsard van Marnes Blanches uit 2020 was bruinrood. Zeer licht en frivool. 11% alcohol in zo'n warm jaar, je moet 't maar doen. De Trousseau van Domaine des Ronces ging er wel over. Deze lag in dezelfde stijl (11% alc) maar had meer complexiteit en lengte. Een van de meest elegante trousseaus van de avond.

Het tweede rode duo was opnieuw een battle met een Poulsard, maar van een gans andere stijl. Meer gewicht, meer op de power. De Trousseau Ruzard/Rozières 2020 van Aviet was nog gebald, en moest het voor mij toch afleggen tegen de Cuvée des docteurs, ook van Aviet uit hetzelfde jaar Een zeer mooie Poulsard aan toch 20% minder. Moeten we onthouden.

Op naar het volgende duo waar Courbet - Violette uit 2019 niet zo fel schitterde als het duo in wit. Iets te lactisch en was voor mij ook wel zeer rijp. Marie-Pierre Chevassu-Fassenet Pinot Noir 2020 was de goedkoopste wijn van de avond (11EUR op 't domein) maar toonde zich bijzonder mooi. Voor die prijs vind je geen pinot in de Bourgogne, en zeker niet aan die kwaliteit. Ik vond 'm persoonlijk beter dan de Trousseau die ik vroeger nog van hen had gedronken.

De laatste battle in rood was er een van een cultster (in wording?): Valentin Morel 'domaine Les Pieds Sur Terre' waar zijn Les Trouillots Trousseau 2020 voor mij met de oppergaai wegliep. In de neus geplette aardbei, hinten van oosterse kruiden. De mond biedt zeer puur rood fruit. Uiterst evenwichtig en verleidelijk. De afdronk is niet erg lang, maar dat is niet de reden waarom deze wijn is gemaakt. De Les Trouillots Pinot noir 2020 speelde in een gans ander register: meer richting natuurwijn. Licht en frivool zoals de eerste Poulsard van Marnes Blanches. Ook mooi maar geef me toch maar de Trousseau.

Afsluiten deden we met 2 specialekes:

Philippe Butin - Cuvée Spéciale bestaat uit 40% savagnin en is opgevoed 'sous voile' en 60% uit Chardonnay ouillé. Zeer mooi en elegant.
De laatste was de Côtes du Jura Tradition 2017 van Macle. Een stuk krachtiger. Moet zeker nog een paar jaar liggen maar dit blijft toch wel een topper zijn zijn vak, al moet ik wel bijvertellen dat je deze cuvée best fris drinkt. Door het warme weer kwam na een tijd de alcohol (14%) wel opzetten.

Enorm van genoten en weeral veel bijgeleerd. Op naar de volgende...

Zeer boeiende en lekkere degustatie, bedankt Fre!
Vooral weer een les in bescheidenheid, je zou toch denken dat je sowieso een trousseau van een pinot noir zou kunnen onderscheiden.
Ook verrast door de donkere kleur van de Poulsard van Aviet, altijd gedacht dat Poulsard sowieso bleek en bruinig is van kleur.
Heel erg genoten van de blend van Butin, beetje onderschat domein toch.
Het restje Violette van Courbet was trouwens óok heel mooi, veel beter dan op dag 1…
Jura Rules!

Clash Loire-Bordeaux 2014

Gisteravond proefden 8 drinkebroers 12 wijnen ter meerdere eer en glorie van de wetenschap.
De wetenschap dat wijn kan zorgen voor fantastische momenten samen.

Tevens probeerden we telkens een Loire van een Bordeaux (allen uit 2014) te onderscheiden. In de meeste gevallen lukte dat wonderwel, veelal door de meer uitgesproken houtlagering bij de Bordeaux (soms verrassende botertoets) en het frisser, pittiger karakter van de Chinons en andere Saumurs.

Glorieus duo was Alliet VV- Lafon Rochet, maar het moet gezegd dat het niveau van álle wijnen uitzonderlijk hoog was. Geen enkele stinker.

Avond ervoor geopend, twee slokjes eruit, dan hele dag in de woonkamer (19-20 graden)en net voor drinken in karaf. Ik denk dat dit de perfecte voorbereiding was voor deze wijnen van 10 jaar oud.

Absolute hoogvliegers Loire: Alliet VV en Chevalerie Breteche
Absolute hoogvliegers Bordeaux:Lafon Rochet en…Fongaban (de goedkoopste wijn van de avond!)

Ook de Clos d Olive toonde zich schitterend, een wijn die velen hier op het forum in de kelder liggen hebben. In z’n jeugd was die wat hoekig, maar geef m dus minstens 10 jaar! En wat dan te zeggen van de meest Bordeaux-achtige van de Loires, Jourdan L Ancestrale. Een huis in de schaduw, maar wel top.

We kunnen over de jaargang stellen dat 2014 nu heel mooi drinkt (mits openen op voorhand) maar de Bordeaux wijnen al verder leken in hun evolutie dan de Loires.

We dronken als aperitief 3 wijnen die wijnmaker Wim B ons voorschotelde, 3 x een blend Chardonnay pinot blanc. Hij had er eentje waarin hij een fout vermoedde maar die vonden we allemaal de beste. Goed bezig.

De ijkwijn was Poujeaux 2008, we gaven die samen punten om ons dan daarop te baseren voor de punten van de concours wijnen.

80: Gewone wijn
85: Goede wijn
90: Zeer goede wijn
95: Uitstekende wijn
100: Perfecte wijn

Dat waren dus deze 12 wijnen:

Chateau Gigault Cuvee viva
Chateau Lilian ladouys St Estephe
Chateau Fongaban Castillon.
Chateau La louviere Pessac
Chateau Fougas maldoror Bourg
Chateau Lafon Rochet St Estephe

Couly Dhuteuil Clos d Olive
Domaine Chinon Jourdan Pichard L Ancestrale
Ph. Alliet Chinon VV
Chateau Yvonne SaumurLa Folie
Domaine De Chevalerie Bourgeuil Breteche
Clau de Nell Anjou cuvee Violette

We eindigden de avond met een ronduit sublieme Lafon Rochet 1988, die één van onze fantastische Johannen (Johan U.) meebracht.

Jammer genoeg was onze geliefde voorzitter afwezig wegens ziekte, dus lezers dezes moeten het doen met dit korte verslag en de punten die ik noteerde.
Edoch, Oli nam nota s en…vergat ze uiteraard mee te nemen.
Ze worden hier dan maar zonder zijn toestemming gepubliceerd.
Doe er uw voordeel mee!

Hah zalig bedankt. Dus 2014 al redelijk op dronk in Bdx? Das goed nieuws. Als lichaam en geest opnieuw op niveau zijn gaan we dat s testen.

Heel leuke en leerzame proeverij! De twee Lafons waren heel mooi. Die 1988 was weer quintessential Bordeaux. La Chevalerie ook heel mooi, maar ik was heel verrast over hoe mooi La Folie van Yvonne zich toonde. Niet de Châteauwijn, en toch de kracht om 10 jaar moeiteloos te overbruggen en mee te doen met de toppers.
Merci Jo!

Mooie excercitie!