wijnliefhebbers

Een rijzende ster in Bourgogne, ook de prijzen zijn rijzend..
Ik proefde een jaar of zeven terug de gewone Bourgogne blanc, ontdekt door Kempie die toen zijn scriptie deed over jonge talenten in de streek.

http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...notes.html

De Marsannay 2011 valt me echter nogal tegen.
Een wijn met een dramatisch gebrek aan charme. Ernstiger dan Jan Becaus tijdens een begrafenisspeech. Ok, mooie rijpe frambozen in de neus. En de mond is niet overdreven zuur, integendeel, het evenwicht zit wel goed. Toch zit dit, om Herwig even te citeren, te geknoopt in elkaar. Tannines zijn niet dominant maar toch niet zacht te noemen. Naar het einde toe zijn er zelfs een aantal bittere componenten die voor mij eerder op onrijpheid wijzen dan op tannines die nog moeten evolueren.
Aan 18 euro bij Portovino perfect voer voor Bourgognebashers.

Oei, zo een teleurstelling? Bij de pinot noirdegustatie van Portovino een aantal weken geleden proefde ik Les Longeroies en Clos du Roy 2012 die mij wel konden bekoren, hadden toch voldoende spanning, maar ja, hier zit je al meteen tien euro duurder dus dan verwacht je toch wat meer.

(14-05-2015 03:59 PM)Kupers schreef: [ -> ]Oei, zo een teleurstelling? Bij de pinot noirdegustatie van Portovino een aantal weken geleden proefde ik Les Longeroies en Clos du Roy 2012 die mij wel konden bekoren, hadden toch voldoende spanning, maar ja, hier zit je al meteen tien euro duurder dus dan verwacht je toch wat meer.

Ben weer een glaasje aan het drinken, smaakt me al iets beter maar toch... Nu ja, als je weet dat een Bourgogne die in de handel 18 euro kost op t domein verkocht wordt voor een euro of 10... Die vind ik m wel waard...

Clos du Roy en Longeroies zijn natuurlijk wel twee toppercelen in Marsanay (zie ook Fournier en Bouvier) kan me wel voorstellen dat die een stuk beter zijn.

Marsannay Les Longeroies 2017
Ik dronk deze wijn in wijnbar Win in Gent. Hier mikken ze vooral op natuurlijke of toch zeker biologisch met zo weinig mogelijk interventie. Op de wijnkaart was de halve wereld vertegenwoordigd. Weinig Frans maar dus wel deze Sylvain Pataille. Ik dronk al de witte Marsannay en vond deze wel van een goed niveau. Deze zag ik op de kaart voor 66 euro. Niet goedkoop maar bij Leirovins verkopen ze de 2019 aan 57,5 euro.

Nu de wijn. Neus: volledig dicht. De wijn werd ook rechtstreeks vanuit de kelder geschonken. Ik vroeg een karaf zodat ie naar lucht kon happen. Na een uurtje was er toch iets te ontwaren: rijpe aardbeitjes, wat sous-bois , granaat appel en iets licht kruidig. In de mond is de wijn voorlopig wat monotoon. Lekker en fruitig maar mist karakter. Ik lees op CT (91,3) gelijkaardige notities, maar dan wel een serieuze remonte op dag 2. Jammer, die herkansing kunnen we Sylvain nu niet geven. Misschien een andere keer.