Pagina's: 1 2 3 4 5 6 7 8 9
(13-05-2017 09:23 PM)Bert schreef: [ -> ]Na week of zes met een neus die me in de steek liet, eindelijk nog eens genieten van een goeie fles
Cuvée Classique 2013
Gewoon genieten. Zuiderse frisheid, zo interessant complex
Zes weken..? Wow, dat zou ik moeilijk overleven...
Genezing gevierd met topflesje... ;-)
C vond na de examens van gisteren toch nog de energie om vandaag te koken.
Het werd een "tweecomponentengerecht": gebakken lotte met groetensaus (aubergine, zoete puntpaprika, verse tomaat, courgette).
Als dank heb ik er maar een component aan toegevoegd: Tempier rosé 2013.
Het gerecht was heel lekker. De verse groenten waren niet kapotgestoofd en lekker bijtgaar. Zeer weelderige smaak en perfect bij de gebakken lotte. Een goede kruiding. Enkel iets teveel piment zorgde voor een nagloed.
De wijn zette zeer zacht en filmend aan, gevolgd door een subtiele kruidigheid, nog stevige zuren en een krachtige, intense finale.
A perfect match!
(08-06-2017 02:51 PM)Tienne schreef: [ -> ]C vond na de examens van gisteren toch nog de energie om vandaag te koken.
Het werd een "tweecomponentengerecht": gebakken lotte met groetensaus (aubergine, zoete puntpaprika, verse tomaat, courgette).
Als dank heb ik er maar een component aan toegevoegd: Tempier rosé 2013.
Het gerecht was heel lekker. De verse groenten waren niet kapotgestoofd en lekker bijtgaar. Zeer weelderige smaak en perfect bij de gebakken lotte. Een goed kruiding. Enkel iets teveel piment zorgde voor een nagloed.
De wijn zette zeer zacht en filmend aan, gevolgd door een subtiele kruidigheid, nog stevige zuren en een krachtige, intense finale.
A perfect match!
Wat liefde en dankbaarheid al niet vermogen!
(08-06-2017 02:51 PM)Tienne schreef: [ -> ]C vond na de examens van gisteren toch nog de energie om vandaag te koken.
Het werd een "tweecomponentengerecht": gebakken lotte met groetensaus (aubergine, zoete puntpaprika, verse tomaat, courgette).
Als dank heb ik er maar een component aan toegevoegd: Tempier rosé 2013.
Het gerecht was heel lekker. De verse groenten waren niet kapotgestoofd en lekker bijtgaar. Zeer weelderige smaak en perfect bij de gebakken lotte. Een goed kruiding. Enkel iets teveel piment zorgde voor een nagloed.
De wijn zette zeer zacht en filmend aan, gevolgd door een subtiele kruidigheid, nog stevige zuren en een krachtige, intense finale.
A perfect match!
Een 3-D-gerechtje dus...
Nog vergeten melden: Vorige vrijdag een
Tempier Migoua 2008 geschonken. Knap aroma, zacht, zeer lang, alcohol in de afdronk. Leek een goede Chateauneuf. Zou dit aan de huidige prijzen niet meer kopen, is ook mijn stijl niet meer. Te warm. Voor een coole gast zoals ik
Hier zou nog ergens een Cabassaou 1993 moeten liggen, zal wellicht al naar de eeuwige jachtvelden zijn
@wvd , nog 88 en 92 gedronken en waren nog goed hoor!
“Ik ben de baas, maar tegelijk ben ik niet de baas”, vertelde Tempier-directeur Daniel Ravier me vanmorgen. “Ik ben directeur van dit domein, maar tegelijk moet ik rekening houden met de familie Peyraud, die natuurlijk nog altijd de eigenaars zijn.”
Niet dat Ravier onder de knoet zit van de Peyraud’s, want toen Véronique Peyraud even later ons gezelschap kwam vervoegen, bleef ze beleefd wachten tot de “régisseur” klaar was met vertellen. En dat duurde naar goede Franse gewoonte wel even. Het ging onder meer over de overstap naar biodynamie die Tempier gerealiseerd heeft. “Bio waren we al langer. Ik vertrouw de mensen van Monsanto en consoorten niet. Mijn vader – ook een wijnmaker - is twee jaar gelede overleden. Ik ben er zeker van dat de smeerlapperij waarmee de wijnboeren in zijn tijd werkten, daar voor iets tussen zit. ‘Kan allemaal geen kwaad’, zegden ze terwijl mijn vader de sproeistoffen met zijn blote handen in het water mengde. Maar het is toch fataal afgelopen.”
Ik was eerlijk gezegd behoorlijk onder de indruk van de ontvangst bij Tempier. Het domein heeft inmiddels een bijna mythische naam en bottelt wijnen met het mooiste etiket van alle Franse domeinen. Bovendien is Tempier de leverancier van de allerbeste wijn die ik tot nog toe in mijn wijnliefhebberscarrière proefde: een cuvée Cabassaou 1988 uit magnum, twee jaar geleden op bijna 30-jarige leeftijd (de wijn bedoel ik) geproefd. Tempier is voor mij dus wat een ontvangst door Che Guevarra voor een mei ’68-er zou zijn (tiens, dat zou ik eigenlijk ook wel zien zitten…). Zowel Ravier als ‘Véro’ waren bijzonder hartelijk en namen bijna twee uur de tijd voor een uitgebreide rondleiding en dito proeverij.
Onderweg dook nog een mooi nieuwtje op. Tempier heeft onlangs het domein La Laidière gekocht, dat een beetje verder in de Bandolappellatie ligt. Daniel Ravier: “We zijn alles daar wat naar onze hand aan het zetten, want het is de bedoeling dat daar voortaan ook Tempier gemaakt wordt. Dat geeft ons vooral wat meer ruimte wat volumes betreft. Het zou kunnen dat we later de naam van het domein opnieuw gaan gebruiken, voor speciale cuvées of zo, maar voorlopig maken we er vooral wit, rosé en rood voor de basiscuvées van Tempier.”
Op de proeftafel stonden vanmorgen bijna uitsluitend 2015-wijnen. “Absoluut een mooi jaar en met ook nog een redelijk rendement in vergelijking met 2016 en 2017”, vertelde Véronique. Terwijl ik stond te denken dat het proeven van de 2015-versies van La Tourtine, Cabasaou enzovoort eigenlijk absolute zonde was, vertaalde Véronique mijn gedachten in Franse woorden. “Véél te jong natuurlijk, maar het geeft je een idee van de power, het evenwicht en het potentieel dat deze wijnen hebben”. Het hele rijtje cuvées passeerde de revue, inclusief de rosé (2017 een fruitbom en 2015 al wat ernstiger, maar allebei minstens 15 jaar te verouderen volgens Véronique Peyraud) en de verrassend frisse witte wijnen. Inmiddels hadden we ook al een La Tourtine uit 1990 mogen proeven. Herfst in de vroege zomer, met champignons, humus, leer, – heel verrassend – een vleug eucalyptus en – minder verrassend – een fenomenale lengte.
“Na zo’n mooie ontvangst en proeverij wil ik het domein ook wel iets gunnen”, dacht ik. Groot was mijn verbazing toen bleek dat enkel de basiscuvée van het domein ter plaatse te koop was. “Dat is nog erger dan bij de paters van Westvleteren”, dacht ik. “Maar je kan altijd proberen om de andere cuvées bij de importeur in België aan te kopen”, troostte Véronique.
Ik denk dat ik, eens terug in ons land, eens bel naar Mostade.
(24-05-2018 10:57 PM)PvdW schreef: [ -> ]“Ik ben de baas, maar tegelijk ben ik niet de baas”, vertelde Tempier-directeur Daniel Ravier me vanmorgen. “Ik ben directeur van dit domein, maar tegelijk moet ik rekening houden met de familie Peyraud, die natuurlijk nog altijd de eigenaars zijn.”
Niet dat Ravier onder de knoet zit van de Peyraud’s, want toen Véronique Peyraud even later ons gezelschap kwam vervoegen, bleef ze beleefd wachten tot de “régisseur” klaar was met vertellen. En dat duurde naar goede Franse gewoonte wel even. Het ging onder meer over de overstap naar biodynamie die Tempier gerealiseerd heeft. “Bio waren we al langer. Ik vertrouw de mensen van Monsanto en consoorten niet. Mijn vader – ook een wijnmaker - is twee jaar gelede overleden. Ik ben er zeker van dat de smeerlapperij waarmee de wijnboeren in zijn tijd werkten, daar voor iets tussen zit. ‘Kan allemaal geen kwaad’, zegden ze terwijl mijn vader de sproeistoffen met zijn blote handen in het water mengde. Maar het is toch fataal afgelopen.”
Ik was eerlijk gezegd behoorlijk onder de indruk van de ontvangst bij Tempier. Het domein heeft inmiddels een bijna mythische naam en bottelt wijnen met het mooiste etiket van alle Franse domeinen. Bovendien is Tempier de leverancier van de allerbeste wijn die ik tot nog toe in mijn wijnliefhebberscarrière proefde: een cuvée Cabassaou 1988 uit magnum, twee jaar geleden op bijna 30-jarige leeftijd (de wijn bedoel ik) geproefd. Tempier is voor mij dus wat een ontvangst door Che Guevarra voor een mei ’68-er zou zijn (tiens, dat zou ik eigenlijk ook wel zien zitten…). Zowel Ravier als ‘Véro’ waren bijzonder hartelijk en namen bijna twee uur de tijd voor een uitgebreide rondleiding en dito proeverij.
Onderweg dook nog een mooi nieuwtje op. Tempier heeft onlangs het domein La Laidière gekocht, dat een beetje verder in de Bandolappellatie ligt. Daniel Ravier: “We zijn alles daar wat naar onze hand aan het zetten, want het is de bedoeling dat daar voortaan ook Tempier gemaakt wordt. Dat geeft ons vooral wat meer ruimte wat volumes betreft. Het zou kunnen dat we later de naam van het domein opnieuw gaan gebruiken, voor speciale cuvées of zo, maar voorlopig maken we er vooral wit, rosé en rood voor de basiscuvées van Tempier.”
Op de proeftafel stonden vanmorgen bijna uitsluitend 2015-wijnen. “Absoluut een mooi jaar en met ook nog een redelijk rendement in vergelijking met 2016 en 2017”, vertelde Véronique. Terwijl ik stond te denken dat het proeven van de 2015-versies van La Tourtine, Cabasaou enzovoort eigenlijk absolute zonde was, vertaalde Véronique mijn gedachten in Franse woorden. “Véél te jong natuurlijk, maar het geeft je een idee van de power, het evenwicht en het potentieel dat deze wijnen hebben”. Het hele rijtje cuvées passeerde de revue, inclusief de rosé (2017 een fruitbom en 2015 al wat ernstiger, maar allebei minstens 15 jaar te verouderen volgens Véronique Peyraud) en de verrassend frisse witte wijnen. Inmiddels hadden we ook al een La Tourtine uit 1990 mogen proeven. Herfst in de vroege zomer, met champignons, humus, leer, – heel verrassend – een vleug eucalyptus en – minder verrassend – een fenomenale lengte.
“Na zo’n mooie ontvangst en proeverij wil ik het domein ook wel iets gunnen”, dacht ik. Groot was mijn verbazing toen bleek dat enkel de basiscuvée van het domein ter plaatse te koop was. “Dat is nog erger dan bij de paters van Westvleteren”, dacht ik. “Maar je kan altijd proberen om de andere cuvées bij de importeur in België aan te kopen”, troostte Véronique.
Ik denk dat ik, eens terug in ons land, eens bel naar Mostade.
Mooi verslag! Ik verschiet er wel van dat ze bij Tempier nog zoveel moeite doen voor ontvangst. In de Bourgogne is het vaak héél wat minder of blijven de deuren gewoon gesloten.
Ach, hiervan krijg ik heimwee naar de blog...
Hopelijk valt ook pvdw zijn job onder de zware beroepen zodat hij snel meer tijd heeft om hier regelmatig zijn heerlijke histories te komen posten...
Prachtig verslag, hopelijk volgen er nog! Mijn Tempier kwam uiteraard ook van bij André en Monique. Intussen is het daar ook al aan de volgende generatie.
een goede voorbereiding op een bezoek aan Tempier is het boek
van Kermyt Lynch waar hij een passioneel sfeerbeeld schetst van de jaren '70-'80 op Tempier, toen al bio-mesting door de schapen die vrij op de wijngaard rond mochten lopen
ik meen me te herinneren dat de wegen van Vinejo eventjes die van K.Lynch ergens in Bandol gekruist hebben
[/align]
(26-05-2018 09:28 AM)Vince schreef: [ -> ]een goede voorbereiding op een bezoek aan Tempier is het boek
van Kermyt Lynch waar hij een passioneel sfeerbeeld schetst van de jaren '70-'80 op Tempier, toen al bio-mesting door de schapen die vrij op de wijngaard rond mochten lopen
ik meen me te herinneren dat de wegen van Vinejo eventjes die van K.Lynch ergens in Bandol gekruist hebben
[/align]
Inderdaad, dat was bij Agnes van Tour du Bon, in 2004 dacht ik. Was er met Gerten, we werden vereerd met een uitgebreide degustatieronde, en we vonden nadien allebei dat "die Amerikaan die met ons meeproefde " toch wel goed op de hoogte was.
Toen ik de dag erop onze bestelde flessen ging halen (onze gite was buur van het domein) vertelde Agnes dat het om Kermit Lynch ging. Toch even star struck en vooral spijt dat ik het de dag zelf niet wist- had m sowieso trachten mee te lokken naar ons wijnhol om met ons wat Bandols te proeven...
Cuvée Classique 2007
Één van de wijnen van dit jaar die me gewoon meest drinkgenot verschaffen. Zaaalig.
Toast, leder, aarde, zoetigheden, inkt,...
Iets minder complex en materie dan de (sublieme) Tourtine 07 die ik een jaar terug dronk, minder lang ook en iets sappiger in afdronk maar zo damn schoon!
Met gemak 92/100
(28-07-2018 07:10 PM)Bert schreef: [ -> ]Cuvée Classique 2007
Één van de wijnen van dit jaar die me gewoon meest drinkgenot verschaffen. Zaaalig.
Toast, leder, aarde, zoetigheden, inkt,...
Iets minder complex en materie dan de (sublieme) Tourtine 07 die ik een jaar terug dronk, minder lang ook en iets sappiger in afdronk maar zo damn schoon!
Met gemak 92/100
Nice to know :-)
RTD of geen haast bij ?
(29-07-2018 12:51 PM)Venne schreef: [ -> ] (28-07-2018 07:10 PM)Bert schreef: [ -> ]Cuvée Classique 2007
Één van de wijnen van dit jaar die me gewoon meest drinkgenot verschaffen. Zaaalig.
Toast, leder, aarde, zoetigheden, inkt,...
Iets minder complex en materie dan de (sublieme) Tourtine 07 die ik een jaar terug dronk, minder lang ook en iets sappiger in afdronk maar zo damn schoon!
Met gemak 92/100
Nice to know :-)
RTD of geen haast bij ?
RTD maar zal nog enkele jaren verder mooi evolueren
, had je IG erna pas gezien :-)
Tempier Rosé 2016
Recent aangekocht "via via" en kostte me 21,00 Euro ( in totaal vier flessen gekocht ).
Was me verteld dat dit de beste rosé van Frankrijk was.
Was me verteld dat 2016 een zeer mooie jaargang is.
Was me verteld dat de 2016 mogelijks nog te jong was om te drinken.
Was me verteld om de wijn best te decanteren ( een uurtje of twee ).
En een jonge wijnsnaak zijnde heb ik dat allemaal in me op genomen
.
Correct, dit is zeker niet uw doorsnee rosé uit de supermarkten, verre van.
Neen, dit gaat dieper, meer gelaagd, meer expressie, meer intens, meer ... werk ?
Maar zo ben ik mijn rosé niet gewend ... rosé is voor mij verstand op nul en dorst lessen.
En dit spul ... dit is toch een gans ander niveau ... nog niet zeker indien 100% mijn ding.
Mathijs
Perfect mogelijk he Matthijs. Ik apprecieer je eerlijkheid. Wijn drinken is proberen, ontdekken en soms vaststellen dat bepaalde ‘establishments’ toch niet je ding zijn. Gezien je er nog 3 over hebt kan je ze zeker nog wat laten liggen. En wie weet...
Citaat:rosé is voor mij verstand op nul en dorst lessen
Ik denk dat het forum hier vol staat met beschrijvingen van Bandol die net het tegenovergestelde aangeven...
(02-09-2018 09:21 PM)Olivier schreef: [ -> ]Citaat:rosé is voor mij verstand op nul en dorst lessen
Ik denk dat het forum hier vol staat met beschrijvingen van Bandol die net het tegenovergestelde aangeven...
Naar het schijnt ben ik een complexe en moeilijke mens ... sommige zaken moet ik aan den lijve ondervinden
(03-09-2018 06:50 PM)Mathijs81 schreef: [ -> ] (02-09-2018 09:21 PM)Olivier schreef: [ -> ]Citaat:rosé is voor mij verstand op nul en dorst lessen
Ik denk dat het forum hier vol staat met beschrijvingen van Bandol die net het tegenovergestelde aangeven...
Naar het schijnt ben ik een complexe en moeilijke mens ... sommige zaken moet ik aan den lijve ondervinden
Groot gelijk Mathijs! Alles wat je eigen geur en smaak betreft moet je inderdaad aan de lijve ondervinden.
Waw , perfect gerijpte Bandol!!
Elegantie , meer dan Tourtine, wat vrouwelijk , tannines goed verweven nu.
Beetje secundair maar zeker nog niet tertiair.
Volgende flessen zijn voor over 5 en 10 jaar :-)
Bij de tonijn met sausje van san marsano tomaten en paprika
Hmm dit is Bandol zegt mijn levensgezel.
Bravo Vtje..!!
Appelsien, zelfs ziltig, volume en finesse.
Tempier!!!
Ik dronk met Daniel, Jo en Frederik Bandol Rosé 2018 van Tempier
De neus is zeer aangenaam met mooie pompelmoesaroma's en delicate hints van rode bessen en roos.
De evenwichtige mond is geconcentreerd en fris. Ze heeft een goed volume en biedt citrus en rood fruit smaken.
De lange, fruitige afdronk heeft een delicate bitterheid.
We dronken een Bandol Tempier Rosé 2018 op woensdag,
ik hou niet veel van rosé, maar ik vind het erg lekker, het betovert me met zijn aroma's van roze grapefruit en zijn mond zowel geconcentreerd en fris, evenwichtig en lang.
Bandol rosé 2017
Fre heeft getwijfeld maar toch de 2017 open gedaan. Topkeuze op een zwoele zomeravond. Ik vind de neus moeilijk beschrijfbaar, wel heel fris, net als in de mond. Dan heel mooie, zachte afdronk, appelsien idd.
Hier wel geen stukje tonijn bij
Je ruikt als het ware de ziltige zee int glas. De agrume en pompelmoes zijn de meer obvious toetsen. De mond is lang en fijn. Ik heb zelfs wat klein rood bosfruit. Appelsienzeste in de afdronk. Dit is geen goeie rosé maar een topwijn tout court.
Mooi beschreven
Je slaat de nagel op de kop Fre, geen rosé “dorstlesser” wel een knappe wijn waarin veel te ontdekken valt. We wanen ons in de Provence hier in onzen hof.
Nu ben ik écht jaloers.
Wat is er mooier om samen te genieten van zulke schitterende wijn en dan nog allebei een impressie weergeven en elkaar aanvullen.
Schitterende foto by the way, geeft perfect de sfeer weer...!
Pagina's: 1 2 3 4 5 6 7 8 9