wijnliefhebbers

Volledige versie: Beste Koop vs GCC
U bekijkt momenteel een uitgeklede versie van ons materiaal. De volledige versie met bijbehorende opmaak weergeven.
Het is er gisteren van gekomen: de confrontatie tussen twee gerenommeerde crus classés en vijf beste kopen van Testaankoop.

Het resultaat was merkwaardig, zij het niet éénduidig. Dit zijn de wijnen, en paar uur op voorhand in de karaffen gedaan. De vragen waren duidelijk: wat vinden we van de wijnen individueel, welke zijn de kanonnen en natuurlijk: wat mag da kosten?

0. Casa del Cerro Cabernet Sauvignon 2014
Maipo Valley
Viña Marty
14% Vol - Carrefour - € 3,85

TestAankoop: Soepel en rond. Helder, licht kersenrood, eerder discreet met wat bessenaroma's, eerder eenvoudig maar warm en fruitig met zachte tannines, middellange afdronk.

Dit is de instapwijn van Dyonisos Wines SpA, geleid door Pascal Marty, een Franse wijnmaker, die o.m. in de prijzen reed met Almaviva (Concha y Toro/de Rothschild) en Opus One (Mondavi/de Rothschild) en waarvan ook Cousino Macul aandeelhouder is.

--> een instapwijn, terwijl we nog even terugkeken op o.m. het klassement van 1855 en om de richting van de avond aan te geven.
Dit is een erg kleine Chileen, met hoge zuren en scherp bitter. de kleur is licht genoeg om enige overproductie te vermoeden. Waar Testaankoop "eerder discreet" en "eerder eenvoudig" schrijft mag je "eerder" schrappen. Een wijn, die zijn prijs doet vermoeden, zonder grote fouten, te herkennen als Cabernet Sauvignon, maar zonder enige charme.

--> De volgende wijnen werden in twee groepjes van drie geproefd.

1. Ch. Beychevelle 2012
A.C. Saint-Julien
4e grand cru classé
13,3% vol. - Colruyt €57,50

Intense ondoorzichtige kleur van zwarte kersen, gekleurde tranen, aroma duidelijk cabernet sauvignon gestuurd, cassis, bramen, veel hout en vanille, peper, peperkoek. Het hout overdekt de rest nog te zeer om echt aangenaam te zijn. In de mond hoge zuren en harde tannines. Goede lengte. Niemand vermoedde dat dit de eerste van de crus classés was.

2. Yamantiev's Merlot-Cabernet 2013
Ivailovgrad
Wine of Bulgaria - Gebotteld door Colruytgroep
14% - Colruyt - €2,48

TestAankoop:

Oog
helder, diep kersenrood
Neus
uitgesproken met gestoofd zwart fruit (braam, cassis) en een alcoholtoets
Smaak
sappig, vlezig, volfruitig en evenwichtig met fijne tannines; lange afdronk; mooie wijn

--> Dit was inderdaad een mooie wijn. Men dacht aan de prijsklasse rond de 12 euro per fles en meer. De wijn is goed getypeerd, men zocht in de bordeauxstreek, aarzelde even of dit misschien de gcc zou kunnen zijn, maar liet dat idee varen omwille van een duidelijk overwicht van merlot. Kortere afdronk dan de vorige, maar heel charmerend. Testaankoop had het hier bij het rechte eind.

3. Château La France 2012
A.C. Bordeaux Supérieur
Merlot, Cabernet Franc, Cabernet Sauvignon
13% - Colruyt - €5,95

TestAankoop: helder, medium kersenrood - nogal discreet met klein rood fruit (aardbei, bes) en viooltjesaroma's - warm, fruitig en evenwichtig met zachte tannines, middellange afdronk.

--> Onmiddellijk te herkennen als bordeaux op merlot-basis. Wat lichter van kleur, maar goed gevuld, wat rood fruit, eerder framboos dan aardbei, viooltjes werden niet waargenomen. De zuren nemen wat de overhand, de tannines zijn inderdaad zacht, de afdronk is niet bijzonder lang. Alweer goed voor zijn prijs, die hoger werd ingeschat.

--> De Beychevelle werd niet herkend als gcc. De twee andere werden hoger ingeschat dan hun appellatie of herkomst, maar niet hoog genoeg om gcc te zijn. Grote vertwijfeling en het vermoeden dat ik het gezelschap een loer aan het draaien was. Wat ik natuurlijk nooit zou doen.
Wat te denken van de afgang van de Beychevelle? Een wat minder jaar speelt allicht een rol en ook het feit dat zo'n wijn maar drinkklaar zou zijn binnen tien jaar. Maar het vervolg van de avond spreekt dat wat tegen. En bovendien: de huidige generaties leggen meestal geen kelder meer aan. Als er een grote wijn op tafel moet komen, dan gaat men die kopen en wil men die ook, na twee uur karaf, kunnen drinken. Als een wijn maar pas binnen tien jaar kan gedronken worden, waarom houdt een kasteel die wijn dan niet zelf tien jaar bij. Voor een bedrijf dat pas 10.000.000 euro heeft gespendeerd aan renovatiewerken, moet dat toch lukken? Er is niks mis met het idee achter Late Bottled Vintage... Of stel: je koopt een kleurentelevisie, want je wil het Europees kampioenschap in de beste omstandigheden kunnen volgen, maar de verkoper zegt je dat je tot 2025 moet wachten om alle kleuren te kunnen zien...

4. Echo Falls
California Red
12,5% - Delhaize - € 4,19

TestAankoop: soepel en rond, briljant, medium kersenrood, eerder discreet met wat klein rood fruit (aardbei, bes), mooi fruitig en evenwichtig met zachte tannines, middellange afdronk.

--> Dit was zo'n typisch commercieel Amerikaans product. Niet eens een jaartal. Redelijke kleur, dat wel. Geur van onbestemde confituren. Zoet, geen zuren, geen tannines. Om onmiddellijk te drinken, maar niet echt wijn... Waar halen ze het om hier een beste koop van te maken, als de volgend dat ook is.

5. Montinho São Miguel 2014
Vinho Regional Alentejano
Aragonez, Trincadeira, Cabernet Sauvignon
Casa Agricola Alexandre Relvas
13,5% - Delhaize - € 4,99

Heldere, volle kleur van kersen, met nog blauwe schijn en met wat dunne meniscus.
Volle neus met eerst veel vanille, stinkerkes, verder kirsch, bramen, kaneel, peper, kruidnagel
Veel krieken in de mond, goed evenwicht met een jong bittertje, heel zacht, heel rond, voor onmiddellijke consumptie. Matige lengte.
TestAankoop Beste Koop. "Schitterende wijn".

--> Inderdaad zeer volle kleur van zwarte kersen, iets blauwigs nog. De meniscus was niet zo dun als Testaankoop doet vermoeden. De neus werd daarentegen perfect beschreven. En de smaak ook. De lengte was zelfs iets beter dan "matig". De wijn is dan misschien niet "schitterend", maar voor die prijs een echte buitenkans en alweer een bewijs dat je voor P/Q ratio's nergens beter kan zijn dan in Portugal.

6. Ch. Léoville-Barton 2011
A.C. Saint-Julien
2e grand cru classé
12,3% vol - Colruyt 65,75 euro

--> Intense, heel donkere zwarte kersen-kleur. Gekleurde, hardnekkige traantjes.
De neus heel cabernet-getypeerd. Veel hout en vanille, gestoofd fruit, cassis, braambessen, peperkoek, sigarenkist, peper, muskaatnoot, koffie... Weelderig, enfin.
In de mond een verbazingwekkend evenwicht, ronde tannines, goede smakelijke zuren en gedragen door een perfecte molligheid. Lang.

--> Ook deze gcc is allicht gemaakt om pas binnen tien jaar open te doen, maar in tegenstelling tot de Beychevelle is hij nu ook al prachtig en meteen de beste wijn van de avond.

Conclusie: het resultaat was tweeslachtig. Voor de gcc-haters speelde de Beychevelle goed mee, dat was een afknapper. Voor de tegenpartij bewees Léoville-Barton het tegendeel. Een grote wijn, ook jong.
Blijft de eeuwige vraag: is wijn 6 tien keer beter dan wijn 5 of twintig keer beter dan wijn 2? Dat kan je niet meten. Leoville is in elk geval bij uitstek de beste wijn van de avond. 65 euro is veel geld, maar wil je die kwaliteit drinken, dan is dat je prijs. En dan kan je je daarbij afvragen of Lafite dan weer 15 keer beter is dan Léoville-Barton...
Wat de goedkope wijnen betrof: soms raakt Testaankoop de piñata, soms slaat ie er fameus naast. De Yamantchef is voor die prijs niet te kloppen, de La France is correct, de Montinho is aanbevelenswaard. Ons blikveld op wijn is misschien niet helderder geworden, maar dan toch alweer een beetje verruimd.
Interessant experiment, thank you

Om een of andere reden heb ik nog nooit een fles Beychevelle gekocht, nu weet ik waarom ;-)
En zeer akkoord met de Portugese PQ ratio.
Bedankt Jordaens.
Zo iets lees ik graag.
Laat dat soort artikels nog maar meer komen.thumbsup
Beychevelle is p/k zowat van het minste op GCC-niveau als je de scores op CT bekijkt, nog nooit koopwaardig bevonden
Interessant! Als consument zou ik trouwens inderdaad heel tevreden zijn mocht je je wijn op dronk kunnen kopen...
(27-11-2015 12:38 PM)Jordaens schreef: [ -> ].........................
Als een wijn maar pas binnen tien jaar kan gedronken worden, waarom houdt een kasteel die wijn dan niet zelf tien jaar bij. Voor een bedrijf dat pas 10.000.000 euro heeft gespendeerd aan renovatiewerken, moet dat toch lukken? Er is niks mis met het idee achter Late Bottled Vintage..
.............................................

Hoe zit het actueel met Chateau Latour.
Houden die niet sinds enkele jaren gedeelten van hun oogsten niet in de kelder?
Ze zouden pas, als ze de wijn drinkbaar achten, stap voor stap een deel ervan vrijgeven voor verkoop in de handel.
Interessant experiment!
(27-11-2015 05:01 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(27-11-2015 12:38 PM)Jordaens schreef: [ -> ].........................
Als een wijn maar pas binnen tien jaar kan gedronken worden, waarom houdt een kasteel die wijn dan niet zelf tien jaar bij. Voor een bedrijf dat pas 10.000.000 euro heeft gespendeerd aan renovatiewerken, moet dat toch lukken? Er is niks mis met het idee achter Late Bottled Vintage..
.............................................

Hoe zit het actueel met Chateau Latour.
Houden die niet sinds enkele jaren gedeelten van hun oogsten niet in de kelder?
Ze zouden pas, als ze de wijn drinkbaar achten, stap voor stap een deel ervan vrijgeven voor verkoop in de handel.

Latour neemt sinds 2012 niet meer deel aan het primeursysteem, een beslissing die vooral werd ingegeven door de macht van de négociants die een te groot deel van de koek konden nemen dan het château zelf (Latour verkoopt 90% van zijn stock aan primeurprijzen, een négociant stockeert de helft en wacht vijf jaar om het, in het beste geval toch, aan een hogere prijs te verkopen zonder dat Latour hier iets van ziet). Daarnaast brengt dit hen dichter bij de markt en kunnen ze inzichten krijgen in wie hun wijn nu feitelijk koopt en de flow hier verbeteren. Officieel zeggen ze natuurlijk dat ze enkel wijn op dronk willen verkopen, maar ik denk dat iedereen hier wel weet dat dit een zeer vaag en subjectief begrip kan zijn...
(27-11-2015 05:54 PM)Kupers schreef: [ -> ]
(27-11-2015 05:01 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(27-11-2015 12:38 PM)Jordaens schreef: [ -> ].........................
Als een wijn maar pas binnen tien jaar kan gedronken worden, waarom houdt een kasteel die wijn dan niet zelf tien jaar bij. Voor een bedrijf dat pas 10.000.000 euro heeft gespendeerd aan renovatiewerken, moet dat toch lukken? Er is niks mis met het idee achter Late Bottled Vintage..
.............................................

Hoe zit het actueel met Chateau Latour.
Houden die niet sinds enkele jaren gedeelten van hun oogsten niet in de kelder?
Ze zouden pas, als ze de wijn drinkbaar achten, stap voor stap een deel ervan vrijgeven voor verkoop in de handel.

Latour neemt sinds 2012 niet meer deel aan het primeursysteem, een beslissing die vooral werd ingegeven door de macht van de négociants die een te groot deel van de koek konden nemen dan het château zelf (Latour verkoopt 90% van zijn stock aan primeurprijzen, een négociant stockeert de helft en wacht vijf jaar om het, in het beste geval toch, aan een hogere prijs te verkopen zonder dat Latour hier iets van ziet). Daarnaast brengt dit hen dichter bij de markt en kunnen ze inzichten krijgen in wie hun wijn nu feitelijk koopt en de flow hier verbeteren. Officieel zeggen ze natuurlijk dat ze enkel wijn op dronk willen verkopen, maar ik denk dat iedereen hier wel weet dat dit een zeer vaag en subjectief begrip kan zijn...

Inderdaad. De schaarste opdrijven lijkt me zeker te hebben meegespeeld.

Marc

Inderdaad interessante degustatie en een mooie tekst.
Maar dit...
(27-11-2015 12:38 PM)Jordaens schreef: [ -> ]....de huidige generaties leggen meestal geen kelder meer aan. Als er een grote wijn op tafel moet komen, dan gaat men die kopen en wil men die ook, na twee uur karaf, kunnen drinken.
wordt door een groot deel van de forumleden hier betwijfeld, denk ik.
Ik ken redelijk wat jonge wijnliefhebbers die volop met hun wijnkelder in de weer zijn, en hun wijntjes koesteren tot ze op dronk zijn.
Een interessant gegeven .... duur is inderdaad niet altijd beter.

Zo herinner ik me nog een Bordeaux Superieur .... rond de 15 Euro / fles.
Chateau Chabiran - ik vermoed dat het niet meer bestaat - heisa rond erfenis of zo.
Maar een mooie wijn, waarvan ik de 2005 & 2008 mocht drinken ... P/Q zeer goed.
( mocht iemand nog wat jaargangen weten te vinden, laat het me weten ).

Idem voor een mooie Carmenere ( Santa Carolina ) - zeer mooi aan 12,00 Euro / fles.
Tot je van hetzelfde huis hun topper drinkt ( Herencia ) aan 80,00 Euro / fles.
Het kwaliteitsverschil is er ... maar of het prijsverschil evenredig is ... voer voor discussie.

Maar ik geniet van zoveel wijnen .... gaande van 10 Euro tot 250+ Euro / fles.
De juiste fles op het juiste moment - zo hoort het toch .... niet ?

Mathijs
Very interesting indeed, Jordaens! thank you!
(27-11-2015 05:01 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(27-11-2015 12:38 PM)Jordaens schreef: [ -> ].........................
Als een wijn maar pas binnen tien jaar kan gedronken worden, waarom houdt een kasteel die wijn dan niet zelf tien jaar bij. Voor een bedrijf dat pas 10.000.000 euro heeft gespendeerd aan renovatiewerken, moet dat toch lukken? Er is niks mis met het idee achter Late Bottled Vintage..
.............................................

Hoe zit het actueel met Chateau Latour.
Houden die niet sinds enkele jaren gedeelten van hun oogsten niet in de kelder?
Ze zouden pas, als ze de wijn drinkbaar achten, stap voor stap een deel ervan vrijgeven voor verkoop in de handel.

Grote chateaus worden gerund als bedrijven. Velen zijn tegenwoordig ook in handen van rijke industriëlen. Één of een paar jaar geen wijn op de markt brengen is financieel niet interessant. Het ene jaar zijn er geen inkomsten, het andere jaar misschien teveel, waardoor dus meer belastingen zouden moeten betaald worden. Allemaal te weinig rendabel vanuit investeringsoogpunt. Ik weet dat E. Reynaud het wel doet, maar die is in vele opzichten een buitenbeentje.
Blij met al die reacties. Losweg enkele overwegingen:
- leden van dit forum koesteren natuurlijk hun wijntjes in een zeer gevarieerde kelder, maar ik durf te betwijfelen of dat dit sociologisch gezien een representatieve sample uitmaakt... Ik vermoed zelfs dat het segment "een goei fles, nù" veel groter is.
- Latour heeft een stok in het hoenderhok van het eeuwenoude netwerk van makelaars, distributeurs, groothandelaars enz. gegooid. Een wereldje dat voor de buitenstaander, misschien terecht, nogal maffieus en ondoorgrondelijk overkomt. Bedoeling is natuurlijk om een aantal procenten uit te sparen en in de eigen zak te steken. Latour kan dat met zijn reputatie wellicht tot een goed einde brengen, kleinere spelers die dit probeerden zijn denk ik steeds van een kale reis teruggekomen. Veel verder dan wat vente directe in de bezoekersruimte gaat men doorgaans niet.
- Een wijndomein is een bedrijf. Dat klopt. In hoofde van de aandeelhouders is het wel heel interessant om twee jaar voor de oplevering zijn product al te laten betalen, waarna dit product dan nog eens tien jaar in de kelder van de klant moet bewaard worden, alvorens het product voor consumptie bruikbaar is... Voor de topkastelen geldt echter ook dat zo'n château vooral een prestigeproject is, waar voorname klanten kunnen ontvangen worden in weelderige eetruimten aan bucolische dissen, begeleid door de reserves van het kasteel. Voor die klanten, die en masse sakkosjen moeten kopen of verzekeringen moeten afsluiten zijn er immers voldoende flessen beschikbaar, die "op dronk" zijn... Maar zou de totale omzet van b.v. LVMH zwaar lijden onder het feit dat er langzamerhand een overgangsperiode zou opgebouwd worden tussen productie en levering? Om dan eens in het voordeel te praten van die klanten, die niet per helikopter naar Cheval Blanc worden gevlogen?
We moeten vanzelfsprekend de aandeelhouders hartstochtelijk aan onze boezem drukken, maar, hoe onbaatzuchtig ook, misschien mogen we het belang van de consument (wij, dus) toch ook eens in de verf zetten.
Een wijndomein is een bedrijf. Dat klopt. In hoofde van de aandeelhouders is het wel heel interessant om twee jaar voor de oplevering zijn product al te laten betalen, waarna dit product dan nog eens tien jaar in de kelder van de klant moet bewaard worden, alvorens het product voor consumptie bruikbaar is...

Onlangs zei iemand van Domaine De Chevalier dat de én primeur prijs de enigste correcte prijs is van een GGC en hij vind dat zijn flessen correct geprijsd staan ..... aan de winkelprijs enkele jaren later hebben zij natuurlijk niets.

Grts
(28-11-2015 11:36 AM)Jordaens schreef: [ -> ]Blij met al die reacties. Losweg enkele overwegingen:
We moeten vanzelfsprekend de aandeelhouders hartstochtelijk aan onze boezem drukken, maar, hoe onbaatzuchtig ook, misschien mogen we het belang van de consument (wij, dus) toch ook eens in de verf zetten.

Eerlijk gezegd is dit iets wat ik niet begrijp. Wijnliefhebbers gaan er soms verkeerdelijk uit dat alle geproduceerde wijn ofwel met hen in het achterhoofd is gemaakt, ofwel tenminste voor hen bereikbaar moet zijn en dus redelijk geprijsd (alhoewel het begrip redelijkheid wel eens open os voor interpretatie onder wijnliefhebbers). Wij als wijnliefhebbers zijn niet de target consumenten van het grootste deel van de GCCs, zeker niet van de topniveaus. Een keldermeester kan wel enthousiast zijn met een bezoek van enkele gespecialiseerde amateurs, Pinault heeft er lak aan wie zijn wijn koopt, zolang het prestige behouden blijft en hij een allocatie heeft om in zijn kringen te schenken.

Wijn lijkt vaak een van de enige hobby's waarin liefhebbers denken een claim te hebben op alle wijn, maar deze door speculanten/investeerders/'onwetende liefhebbers' mis te lopen. De logica is me niet heel duidelijk; als ik in het weekend bijvoorbeeld graag aan auto's sleutel ben ik al sneller tevreden met een Volkswagen dan een Ferrari. het zijn eenvoudigweg twee aparte werelden, en ik als wijnliefhebber kan je vaak meer vreugde halen uit het bereikbare dan steeds te verlangen naar het onbereikbare.
(30-11-2015 03:26 PM)Kupers schreef: [ -> ]
(28-11-2015 11:36 AM)Jordaens schreef: [ -> ]Blij met al die reacties. Losweg enkele overwegingen:
We moeten vanzelfsprekend de aandeelhouders hartstochtelijk aan onze boezem drukken, maar, hoe onbaatzuchtig ook, misschien mogen we het belang van de consument (wij, dus) toch ook eens in de verf zetten.

Eerlijk gezegd is dit iets wat ik niet begrijp. Wijnliefhebbers gaan er soms verkeerdelijk uit dat alle geproduceerde wijn ofwel met hen in het achterhoofd is gemaakt, ofwel tenminste voor hen bereikbaar moet zijn en dus redelijk geprijsd (alhoewel het begrip redelijkheid wel eens open os voor interpretatie onder wijnliefhebbers). Wij als wijnliefhebbers zijn niet de target consumenten van het grootste deel van de GCCs, zeker niet van de topniveaus. Een keldermeester kan wel enthousiast zijn met een bezoek van enkele gespecialiseerde amateurs, Pinault heeft er lak aan wie zijn wijn koopt, zolang het prestige behouden blijft en hij een allocatie heeft om in zijn kringen te schenken.

Wijn lijkt vaak een van de enige hobby's waarin liefhebbers denken een claim te hebben op alle wijn, maar deze door speculanten/investeerders/'onwetende liefhebbers' mis te lopen. De logica is me niet heel duidelijk; als ik in het weekend bijvoorbeeld graag aan auto's sleutel ben ik al sneller tevreden met een Volkswagen dan een Ferrari. het zijn eenvoudigweg twee aparte werelden, en ik als wijnliefhebber kan je vaak meer vreugde halen uit het bereikbare dan steeds te verlangen naar het onbereikbare.

Wel, in dit opzicht denk ik dat je wijn kan vergelijken met kunst.

Kunst in een privé collectie (wijn'verzamelaars' zonder de flessen te drinken) daar heb je als kunstliefhebber niets aan, noch aan kunst die wordt tentoongesteld maar waarvan de toegansprijs torenhoog is (de GCC's etc).

In deze terminologie is Pinault eigenlijk 'maar' de mecenas van de kunstenaar en niet de kunstenaar zelf, en al zeker niet het kunstwerk zelf! :-)

En zoals de makers van south park al aantoonden (Free Hat, s 6 ep 9) :-) behoort een kunstwerk eigenlijk altijd een beetje toe aan iedereen zodra het gemaakt is...

Dus ja, ik vind het jammer dat er bepaalde drempels zijn die toegang tot bepaalde flessen verhinderen, is dat dan zo vreemd? Dat er andere 'alternatieve' oplossingen zijn mag dan wel objectief gezien waar zijn, neemt niet weg dat elke kunstliefhebber bv de David of de Pieta van Michelangelo graag eens met eigen ogen gezien heeft.

Open voor debat... ;-)
Die éne fles Echo Falls lag daar nu al drie jaar en half... Gisteren opengedaan voor bij een stukje kaas. Een andere fles mee naar boven gebracht voor het geval de Echo Falls in de gootsteen zou gaan.

Maar na die 3,5 jaar is dit nog steeds dezelfde wijn of dezelfde ontkenning van wijn. Geen karakter, jammy, waarschijnlijk veel Zin en wat overschot van cabernet en merlot. Moeilijk te zeggen. Maar je drinkt er moeiteloos twee glazen van en dan ben je hem beu.
Koppelingen