meesatl koelt dat wel zonder blazen, dergelijke geruchten....
maar ja, dat dacht men van de banken ook verleden jaar.
Ik ben alleszins heel geinteresseerd wat men met de prijszetting van de 2009 gaat doen, en vooral, daaropvolgend met de prijzen van de 2007-2008 die overal nog ligt met hopen.
ik denk dat ze wel nog redelijk wat 2008 hebben verkocht (zeker met dank aan RP die met punten heeft gesmeten), wat ze met de enorme stock 2007 gaan doen lijkt me een groot vraagteken, want eigenlijk is de 2007 nog duurder als de 2006, 2006 geeft toch nog wat kwaliteit in het glas en zal wel kunnen bewaren, dit is voor de 2007 zeker niet het geval : ik ben van plan om enkel 2007 te kopen als hij 50% in prijs zakt, ik ben echt eens benieuwd naar de prijzen van de bdx 2007 op de wijnfestivals binnen een 2-tal jaren als de redelijk goede en goedkopere 2008 en de uitstekende(?) 2009 op de markt is > wie zal dan de 2007 nog willen kopen, vooral omdat de 2005 die massaal is ingekocht dan heel langzaam op dronk zal komen
ik ben er nog niet uit of ik 2009 en primeur ga kopen : zal puur van de prijs afhangen : ik vrees ergens tussen de 2005 en 2006 prijzen, maar ik denk dat je dan beter wacht op de wijnfestivals binnen een 2/3-tal jaar, nog een paar maanden geduld....
Interessante link, Jan, bedankt, had ook al zoiets gelezen op LpdV, vandaar ook het gevoel van "effe wachten vooraleer te kopen"
Ook wel benieuwd naar de primeurprijzen 2009, maar sowieso afwachten, sommige wijnbouwers zouden toch wel moeilijkheden hebben gehad om de tannines even snel à point te krijgen als de suikers...
alcoholpercentage is echt een probleem : gaat richting 15 - 15.5% > ik weet niet of je daar als wijnmaker veel kan aan veranderen, is blijkbaar vooral voor de Merlot een probleem, ik ben nog steeds niet overtuigd van de 2009, de 2003 ging ook super zijn maar zo schitterend was die nu toch ook niet, eens kijken wat de primeurproevers gaan schrijven, ik ben wel benieuwd
De 2003 was wel schitterend, maar bij een beperkt aantal wijbouwers. Sommige hebben misschien wel hun beste jaargang gemaakt.
Misschien dat dergelijke jaren echt een uitdaging zijn en dat de competentie van de wijnmaker de doorslag geeft (als dat al niet altijd al zo is...)
je hebt gelijk natuurlijk over de 2003, er zijn inderdaad hele positieve uitschieters, maar het algemeen niveau was toch niet zo super
Carnet 90, net verschenen op JMQ, geeft een interessant verslag van een blind degustatie van 54 wijnen uit dat topjaar. Hoewel er geen enkele gekurkte fles bij was, wordt uiteraard de mindere prestatie van enkele groten toch aan de kurk toegeschreven. Het KAN bvb toch niet dat La Croix de Gay eindigt op een kwart punt van Le Pin (16,50 - 16,75)?
En volgens JMQ kan je volop beginnen aan de rechteroevers, linkeroever best nog een jaar of drie à vier.
Interessant is, naast de commentaar uiteraard, ook de tabel met de scores van deze degustatie naast de "note moyenne jusqu'alors", waarbij de laatste note uit die moyenne dikwijls al van efkes geleden is.
De winnaars? Eén perfecte 20/20 score voor Palmer, 19/20 voor Poyferré en Mouton.
Grootste stijger: Pavie decesse van 15 naar 18, grootste daler Haut-Brion van 19 naar 15,75 (maar 't was de kurk...)
De winnaars zijn zij die hun eigen tong geloofden en voor niet teveel geld de superbe Croix de Gay en Laroze kochten. Straks misschien één van die twee open snokken...
Ik lees zelden Notebooks van J.M. Quarin, zijn meningen en mijn smaak zijn vaak anders...
(01-09-2019 12:46 PM)wvd schreef: [ -> ]Carnet 90, net verschenen op JMQ, geeft een interessant verslag van een blind degustatie van 54 wijnen uit dat topjaar. Hoewel er geen enkele gekurkte fles bij was, wordt uiteraard de mindere prestatie van enkele groten toch aan de kurk toegeschreven. Het KAN bvb toch niet dat La Croix de Gay eindigt op een kwart punt van Le Pin (16,50 - 16,75)?
En volgens JMQ kan je volop beginnen aan de rechteroevers, linkeroever best nog een jaar of drie à vier.
Interessant is, naast de commentaar uiteraard, ook de tabel met de scores van deze degustatie naast de "note moyenne jusqu'alors", waarbij de laatste note uit die moyenne dikwijls al van efkes geleden is.
De winnaars? Eén perfecte 20/20 score voor Palmer, 19/20 voor Poyferré en Mouton.
Grootste stijger: Pavie decesse van 15 naar 18, grootste daler Haut-Brion van 19 naar 15,75 (maar 't was de kurk...)
De winnaars zijn zij die hun eigen tong geloofden en voor niet teveel geld de superbe Croix de Gay en Laroze kochten. Straks misschien één van die twee open snokken...
Daar kan ik zeker inkomen. Algemeen evolueert de rechteroever (merlot) sneller dan de linkeroever (cabernet sauvignon). Die GCC van de linkeroever zijn veelal na 10 jaar nog te gesloten en dus te 'jong'. Hij zou ze beter proeven na 15 jaar. De crus bourgeois zijn na 10 jaar meestal wel op dronk.
Als ik lees hoeveel keer kurksmaak is vastgesteld bij bijvoorbeeld Latour, dan zie ik toch andere afsluitmethoden doorbreken nu zo'n 1ste cru classé een klein fortuin kost.
(01-09-2019 02:37 PM)Thierry Debaisieux schreef: [ -> ]Ik lees zelden Notebooks van J.M. Quarin, zijn meningen en mijn smaak zijn vaak anders...
Uiteraard, mijn mening en smaak zijn ook dikwijls anders dan die van om het even wie.
Ik volg JMQ wel grotendeels in zijn manier van peoven, wat belangrijk is en wat minder, maar hij vind bvb hoe minder zuren, hoe beter en daar kan ik het uiteraard niet mee eens zijn, maar voor Bx is dat mischien wel zo.
Ik beweer ook niet (JMQ ook niet) dat dit "de waarheid" is, want die bestaat niet. Het is gewoon wat het is: een verslag van een blinde degustatie, niet meer, niet minder. Toch vind ik ze wel vrij interessant.
(01-09-2019 05:41 PM)rlin schreef: [ -> ] (01-09-2019 12:46 PM)wvd schreef: [ -> ]Carnet 90, net verschenen op JMQ, geeft een interessant verslag van een blind degustatie van 54 wijnen uit dat topjaar. Hoewel er geen enkele gekurkte fles bij was, wordt uiteraard de mindere prestatie van enkele groten toch aan de kurk toegeschreven. Het KAN bvb toch niet dat La Croix de Gay eindigt op een kwart punt van Le Pin (16,50 - 16,75)?
En volgens JMQ kan je volop beginnen aan de rechteroevers, linkeroever best nog een jaar of drie à vier.
Interessant is, naast de commentaar uiteraard, ook de tabel met de scores van deze degustatie naast de "note moyenne jusqu'alors", waarbij de laatste note uit die moyenne dikwijls al van efkes geleden is.
De winnaars? Eén perfecte 20/20 score voor Palmer, 19/20 voor Poyferré en Mouton.
Grootste stijger: Pavie decesse van 15 naar 18, grootste daler Haut-Brion van 19 naar 15,75 (maar 't was de kurk...)
De winnaars zijn zij die hun eigen tong geloofden en voor niet teveel geld de superbe Croix de Gay en Laroze kochten. Straks misschien één van die twee open snokken...
Daar kan ik zeker inkomen. Algemeen evolueert de rechteroever (merlot) sneller dan de linkeroever (cabernet sauvignon). Die GCC van de linkeroever zijn veelal na 10 jaar nog te gesloten en dus te 'jong'. Hij zou ze beter proeven na 15 jaar. De crus bourgeois zijn na 10 jaar meestal wel op dronk.
Als ik lees hoeveel keer kurksmaak is vastgesteld bij bijvoorbeeld Latour, dan zie ik toch andere afsluitmethoden doorbreken nu zo'n 1ste cru classé een klein fortuin kost.
Niet alleen de kurk, heb je de scores van de oudere Latours gezien...
En dat is dan de best rijpende / bewaarbare Bx!
Als je dan verslagen leest van verticales van Sammarco / d'Alceo / Flaccianello,..., wel efkes iets anders...!
(01-09-2019 05:42 PM)wvd schreef: [ -> ] (01-09-2019 05:41 PM)rlin schreef: [ -> ] (01-09-2019 12:46 PM)wvd schreef: [ -> ]Carnet 90, net verschenen op JMQ, geeft een interessant verslag van een blind degustatie van 54 wijnen uit dat topjaar. Hoewel er geen enkele gekurkte fles bij was, wordt uiteraard de mindere prestatie van enkele groten toch aan de kurk toegeschreven. Het KAN bvb toch niet dat La Croix de Gay eindigt op een kwart punt van Le Pin (16,50 - 16,75)?
En volgens JMQ kan je volop beginnen aan de rechteroevers, linkeroever best nog een jaar of drie à vier.
Interessant is, naast de commentaar uiteraard, ook de tabel met de scores van deze degustatie naast de "note moyenne jusqu'alors", waarbij de laatste note uit die moyenne dikwijls al van efkes geleden is.
De winnaars? Eén perfecte 20/20 score voor Palmer, 19/20 voor Poyferré en Mouton. Grootste stijger: Pavie decesse van 15 naar 18, grootste daler Haut-Brion van 19 naar 15,75 (maar 't was de kurk...)
De winnaars zijn zij die hun eigen tong geloofden en voor niet teveel geld de superbe Croix de Gay en Laroze kochten. Straks misschien één van die twee open snokken...
Daar kan ik zeker inkomen. Algemeen evolueert de rechteroever (merlot) sneller dan de linkeroever (cabernet sauvignon). Die GCC van de linkeroever zijn veelal na 10 jaar nog te gesloten en dus te 'jong'. Hij zou ze beter proeven na 15 jaar. De crus bourgeois zijn na 10 jaar meestal wel op dronk.
Als ik lees hoeveel keer kurksmaak is vastgesteld bij bijvoorbeeld Latour, dan zie ik toch andere afsluitmethoden doorbreken nu zo'n 1ste cru classé een klein fortuin kost.
Niet alleen de kurk, heb je de scores van de oudere Latours gezien...
En dat is dan de best rijpende / bewaarbare Bx!
Als je dan verslagen leest van verticales van Sammarco / d'Alceo / Flaccianello,..., wel efkes iets anders...!
Bij veel kastelen in de Bordeauxstreek is het met de kwaliteitszorg soms pover gesteld (o.a. op hygiënisch gebied). Dat is echter de laatste jaren sterk verbeterd en veel gangbaarder geworden.
Hier werden nu dus deels wijnen geproefd uit de 80-er jaren. Daar dient mee rekening gehouden te worden. En die wijnen hebben het eeuwige leven niet, zoals u wel weet.
De bordeaux-wijnen maken een cyclus door van jeugdige drinkbaarheid (3 - 4 jaar na de oogst), een gesloten periode van 7 tot ruim 10 jaar, waarop een optimale periode van een 10-tal jaar volgt.
De meer gefortuneerde Bx-liefhebber komt met zijn oudere wijnen soms erg bedrogen uit. Ik ben geen etiket-drinker en koop veel 'cru bourgeois'-wijnen, vooral in de betere wijnjaren. En daar zijn er bij, die op de gunstige drinkperiode zelfs beter zijn dan bepaalde GCC's. Het blijft een boeiende bezigheid.
Ter info de resultaten van bovengenoemde degustatie. Wie meer uitleg wil abonnere zich op JMQ à €90/jaar. Je krijgt er een 500 tot 1000 tal nota's per jaar voor. Duur per nota, maar het zijn dan wel allemaal Bordeaux...
Latour 2011 Bouteille bouchonnée
Latour2010 19 // 98
Latour 2009 19 // 98
Latour 2008 16,75 // 93 (deze wijn werd net vrijgegeven en tijdens de primeurs aan de pers getoond. Commentaar van enkele aanwezige Belgische handelaars: "wijn zag bruin en was totaal versleten")
Latour 2007 17 // 94
Latour 2006 Bouteille bouchonnée
Latour 2005 16,75 // 93
Latour 2004 Bouteille bouchonnée
Pauillac de château Latour 2003 15,75 // 89
Les Forts de Latour 2003 17 // 94
Latour 2003 16,75 // 93 (JMQ: "Je rappelle que nous sommes à l’aveugle ...")
Latour 2002 17 // 94
Latour 2001 16 // 90
Latour 2000 17,5 // 95
Latour 1999 16 // 90
Latour 1998 14 // 85
Latour 1997 14 // 85
Latour 1995 15,75 // 89
Latour 1994 14,75 // 86-87
Latour 1993 15,5 // 88
Latour 1992 Bouteille bouchonnée
Latour 1991 Mauvaise bouteille
Latour 1990 15,75 // 89
Latour 1989 16 // 90
Latour 1988 15,75 // 89
Latour 1987 15 // 87
Latour 1986 14,75 // 86-87
Latour 1985 15,5 // 88
Latour 1984 15 // 87
Latour 1983 15 // 87
Laat me volstaan met hier aan toe te voegen dat:
- Latour de gereputeerd best ouderende wijn van gans Bordeaux is
- dit een verslag is van iemand die er rotsvast van overtuigd is dat er nergens ter wereld wijn gemaakt wordt die nog maar in de buurt komt van de beste Bordeaux.
- Latour verkocht wordt voor € 300 tot meer dan € 1000.
dat zou dan 16% slechte flessen zijn...
(02-09-2019 11:10 AM)Olivier schreef: [ -> ]dat zou dan 16% slechte flessen zijn...
Ik vond het een alarmerend verslag! En vooral omdat het van JMQ zelf komt. Een wijn van méér dan € 200 met de reputatie van "eeuwig leven" MOET altijd boven de 16 / / 90 scoren.
(02-09-2019 11:29 AM)wvd schreef: [ -> ] (02-09-2019 11:10 AM)Olivier schreef: [ -> ]dat zou dan 16% slechte flessen zijn...
Ik vond het een alarmerend verslag! En vooral omdat het van JMQ zelf komt. Een wijn van méér dan € 200 met de reputatie van "eeuwig leven" MOET altijd boven de 16 / / 90 scoren.
Die reputatie van 'eeuwig leven' is er, maar in de werkelijkheid bestaat die niet.
Als ik de opeenvolgende scores van JMQ bekijk van Château Latour 1990, Pauillac, stel ik het volgende vast:
9104 - 18,00;
9406 - 19,50;
9702 - 19,00;
0006 - 18,75;
0302 - 16,75; (slechte fles?)
0510 - 18,00;
0901 - 16,25;
1908 - 15,75.
Tot 20 jaar na 1990 behoudt Latour zijn kwaliteit en vervolgens begint de langzame aftakeling. Deze evolutie is zo voor alle Bx ook voor 1ste GCC.
Dit is het meest uitgesproken in de kleinere volumes en alleen in grotere volumes magnums, dubbele magnums enz... wordt het optimum verlengd mits de kurk van goede kwaliteit is en om de 25 jaar vervangen wordt.
(02-09-2019 03:46 PM)rlin schreef: [ -> ]Als ik de opeenvolgende scores van JMQ bekijk van Château Latour 1990, Pauillac, stel ik het volgende vast:
9104 - 18,00;
9406 - 19,50;
9702 - 19,00;
0006 - 18,75;
0302 - 16,75; (slechte fles?)
0510 - 18,00;
0901 - 16,25;
1908 - 15,75.
Tot 20 jaar na 1990 behoudt Latour zijn kwaliteit en vervolgens begint de langzame aftakeling. Deze evolutie is zo voor alle Bx ook voor 1ste GCC.
Dit is het meest uitgesproken in de kleinere volumes en alleen in grotere volumes magnums, dubbele magnums enz... wordt het optimum verlengd mits de kurk van goede kwaliteit is en om de 25 jaar vervangen wordt.
Vreemd, de hoogste scores worden net behaald in de gesloten fase
- en ook 2009 en 2010 hierboven zijn net de hoogst scorende
(02-09-2019 04:45 PM)Vinogan(s) schreef: [ -> ] (02-09-2019 03:46 PM)rlin schreef: [ -> ]Als ik de opeenvolgende scores van JMQ bekijk van Château Latour 1990, Pauillac, stel ik het volgende vast:
9104 - 18,00;
9406 - 19,50;
9702 - 19,00;
0006 - 18,75;
0302 - 16,75; (slechte fles?)
0510 - 18,00;
0901 - 16,25;
1908 - 15,75.
Tot 20 jaar na 1990 behoudt Latour zijn kwaliteit en vervolgens begint de langzame aftakeling. Deze evolutie is zo voor alle Bx ook voor 1ste GCC.
Dit is het meest uitgesproken in de kleinere volumes en alleen in grotere volumes magnums, dubbele magnums enz... wordt het optimum verlengd mits de kurk van goede kwaliteit is en om de 25 jaar vervangen wordt.
Vreemd, de hoogste scores worden net behaald in de gesloten fase - en ook 2009 en 2010 hierboven zijn net de hoogst scorende
9104 - 18,00 - was het primeur proeven (toekomstvisie);
9406 - 19,50 - was in het jeugdige optimum;
9702 - 19,00 - was naar mijn schatting reeds in de gesloten fase, maar JMQ ontdekt er de beloften voor de toekomst;
0006 - 18,75 - was naar mijn schatting ook in de gesloten fase maar meer naar het einde, JMQ adviseert deze 1990 te drinken vanaf 2005.
De laatste twee proeverijen (9702 en 0006) vonden plaats op het kasteel en dus niet blind, dat kan het bekomen cijfer beïnvloed hebben. Alle latere proeverijen van de 1990 gebeurden bij privé-personen.
Proeven is ook een menselijke bezigheid en er zijn verschillen tussen flessen. Belangrijk is wel dat men een trend vaststelt. Het pleit in JMQs voordeel dat hij ook de mindere resultaten publiceert na zijn veel betere vroegere oordelen.
(02-09-2019 05:45 PM)rlin schreef: [ -> ] (02-09-2019 04:45 PM)Vinogan(s) schreef: [ -> ] (02-09-2019 03:46 PM)rlin schreef: [ -> ]Als ik de opeenvolgende scores van JMQ bekijk van Château Latour 1990, Pauillac, stel ik het volgende vast:
9104 - 18,00;
9406 - 19,50;
9702 - 19,00;
0006 - 18,75;
0302 - 16,75; (slechte fles?)
0510 - 18,00;
0901 - 16,25;
1908 - 15,75.
Tot 20 jaar na 1990 behoudt Latour zijn kwaliteit en vervolgens begint de langzame aftakeling. Deze evolutie is zo voor alle Bx ook voor 1ste GCC.
Dit is het meest uitgesproken in de kleinere volumes en alleen in grotere volumes magnums, dubbele magnums enz... wordt het optimum verlengd mits de kurk van goede kwaliteit is en om de 25 jaar vervangen wordt.
Vreemd, de hoogste scores worden net behaald in de gesloten fase - en ook 2009 en 2010 hierboven zijn net de hoogst scorende
9104 - 18,00 - was het primeur proeven (toekomstvisie);
9406 - 19,50 - was in het jeugdige optimum;
9702 - 19,00 - was naar mijn schatting reeds in de gesloten fase, maar JMQ ontdekt er de beloften voor de toekomst;
0006 - 18,75 - was naar mijn schatting ook in de gesloten fase maar meer naar het einde, JMQ adviseert deze 1990 te drinken vanaf 2005.
De laatste twee proeverijen (9702 en 0006) vonden plaats op het kasteel en dus niet blind, dat kan het bekomen cijfer beïnvloed hebben. Alle latere proeverijen van de 1990 gebeurden bij privé-personen.
Proeven is ook een menselijke bezigheid en er zijn verschillen tussen flessen. Belangrijk is wel dat men een trend vaststelt. Het pleit in JMQs voordeel dat hij ook de mindere resultaten publiceert na zijn veel betere vroegere oordelen.
En vergeet niet dat deze laatste zeker alniet blind waren of één blik op het magische label en de wijn is al gewéldig!
Dus als ik ooit een Latour cadeau krijg dan best binnen de 4 a 7 jaar leegmaken!
Wat op zich geen slecht nieuws is, want de wijnkast zit overvol met bewaarwijnen.
(03-09-2019 08:42 PM)Smaakatleet schreef: [ -> ]Dus als ik ooit een Latour cadeau krijg dan best binnen de 4 a 7 jaar leegmaken!
Wat op zich geen slecht nieuws is, want de wijnkast zit overvol met bewaarwijnen.
Een bordeaux-wijn kent 2 optimale momenten om deze te drinken. Deze optimale momenten liggen niet gelijk voor de verschillende wijnen (bijvoorbeeld crus bourgeois of grand crus classés). Het fenomeen is grotendeels gelijk maar verschoven in de tijd.
Ook de port-wijn (vintage) kent dergelijke evolutie maar dan nog meer uitgesproken.
Het jeugdige optimum voor een wijn als Latour ligt ergens tussen 2 en 5 jaar na de oogst. Het 'oudere' optimum ligt dan ergens rond 15 jaar na de oogst.
Vroeger ruwweg voor 1980 waren de oogstomstandigheden en het vinificatieproces nogal rudimentair. Veelal onrijp geoogst, voor er allerlei ziekten optraden, te lange vergistingen en maceraties om toch nog kleur (rood) te verkrijgen, kende de jonge wijn geen jeugdig optimum omdat ie vol foutjes zat en vooral zeer tanninerijk was. Door de oudering werden zowel op vat als in de fles deze onvolkomenheden weggesleten. En de tannine zorgde voor een lang leven. De nadruk lag op het oudere optimum.
Nu met een later oogstmoment, het deels of geheel ontristen van de druiventrossen, de koeling voor het persen, het veel hygiënischer en temperatuur gestuurde vinificatieproces en dito behandeling na de vergisting bekomt men wijnen, die ook 'jong' een optimaal patroon vertonen. Ergens tussen de 5 en 15 jaar (voor 1ste GCC) sluiten die wijnen zich dan toch, zijn hard en veelal ongenietbaar. Daarna komen ze in de tweede optimale periode, die langer duurt dan de eerste maar na een 10-tal toch langzaam ten einde loopt.
Ieder jaar, ieder wijngoed en iedere vinificatie is verschillend en dat merkt men aan de evolutie van de wijnen. Het is een algemeen principe maar geen algemene regel.
(03-09-2019 09:26 PM)rlin schreef: [ -> ] (03-09-2019 08:42 PM)Smaakatleet schreef: [ -> ]Dus als ik ooit een Latour cadeau krijg dan best binnen de 4 a 7 jaar leegmaken!
Wat op zich geen slecht nieuws is, want de wijnkast zit overvol met bewaarwijnen.
Een bordeaux-wijn kent 2 optimale momenten om deze te drinken. Deze optimale momenten liggen niet gelijk voor de verschillende wijnen (bijvoorbeeld crus bourgeois of grand crus classés). Het fenomeen is grotendeels gelijk maar verschoven in de tijd.
Ook de port-wijn (vintage) kent dergelijke evolutie maar dan nog meer uitgesproken.
Het jeugdige optimum voor een wijn als Latour ligt ergens tussen 2 en 5 jaar na de oogst. Het 'oudere' optimum ligt dan ergens rond 15 jaar na de oogst.
Vroeger ruwweg voor 1980 waren de oogstomstandigheden en het vinificatieproces nogal rudimentair. Veelal onrijp geoogst, voor er allerlei ziekten optraden, te lange vergistingen en maceraties om toch nog kleur (rood) te verkrijgen, kende de jonge wijn geen jeugdig optimum omdat ie vol foutjes zat en vooral zeer tanninerijk was. Door de oudering werden zowel op vat als in de fles deze onvolkomenheden weggesleten. En de tannine zorgde voor een lang leven. De nadruk lag op het oudere optimum.
Nu met een later oogstmoment, het deels of geheel ontristen van de druiventrossen, de koeling voor het persen, het veel hygiënischer en temperatuur gestuurde vinificatieproces en dito behandeling na de vergisting bekomt men wijnen, die ook 'jong' een optimaal patroon vertonen. Ergens tussen de 5 en 15 jaar (voor 1ste GCC) sluiten die wijnen zich dan toch, zijn hard en veelal ongenietbaar. Daarna komen ze in de tweede optimale periode, die langer duurt dan de eerste maar na een 10-tal toch langzaam ten einde loopt.
Ieder jaar, ieder wijngoed en iedere vinificatie is verschillend en dat merkt men aan de evolutie van de wijnen. Het is een algemeen principe maar geen algemene regel.
Zeer interessant en volgens mij ook zeer juist!
Enkel voor wat betreft de tweede optimale periode zou ik spreken van 15 jaar voor een cru Bourgeois en 20 jaar voor een Cru Classé. Met nog enkele jaren erbij zelfs voor topjaren of topdomeinen.
(03-09-2019 11:00 PM)vinejo schreef: [ -> ] (03-09-2019 09:26 PM)rlin schreef: [ -> ]Een bordeaux-wijn kent 2 optimale momenten om deze te drinken. Deze optimale momenten liggen niet gelijk voor de verschillende wijnen (bijvoorbeeld crus bourgeois of grand crus classés). Het fenomeen is grotendeels gelijk maar verschoven in de tijd.
Ook de port-wijn (vintage) kent dergelijke evolutie maar dan nog meer uitgesproken.
Het jeugdige optimum voor een wijn als Latour ligt ergens tussen 2 en 5 jaar na de oogst. Het 'oudere' optimum ligt dan ergens rond 15 jaar na de oogst.
Vroeger ruwweg voor 1980 waren de oogstomstandigheden en het vinificatieproces nogal rudimentair. Veelal onrijp geoogst, voor er allerlei ziekten optraden, te lange vergistingen en maceraties om toch nog kleur (rood) te verkrijgen, kende de jonge wijn geen jeugdig optimum omdat ie vol foutjes zat en vooral zeer tanninerijk was. Door de oudering werden zowel op vat als in de fles deze onvolkomenheden weggesleten. En de tannine zorgde voor een lang leven. De nadruk lag op het oudere optimum.
Nu met een later oogstmoment, het deels of geheel ontristen van de druiventrossen, de koeling voor het persen, het veel hygiënischer en temperatuur gestuurde vinificatieproces en dito behandeling na de vergisting bekomt men wijnen, die ook 'jong' een optimaal patroon vertonen. Ergens tussen de 5 en 15 jaar (voor 1ste GCC) sluiten die wijnen zich dan toch, zijn hard en veelal ongenietbaar. Daarna komen ze in de tweede optimale periode, die langer duurt dan de eerste maar na een 10-tal toch langzaam ten einde loopt.
Ieder jaar, ieder wijngoed en iedere vinificatie is verschillend en dat merkt men aan de evolutie van de wijnen. Het is een algemeen principe maar geen algemene regel.
Zeer interessant en volgens mij ook zeer juist!
Enkel voor wat betreft de tweede optimale periode zou ik spreken van 15 jaar voor een cru Bourgeois en 20 jaar voor een Cru Classé. Met nog enkele jaren erbij zelfs voor topjaren of topdomeinen.
Zoals k zei, ieder wijnjaar, ieder wijngoed en iedere vinificatie is verschillend en dat merkt men aan de evolutie van de wijnen. Het is een algemeen principe maar geen algemene regel. Bij bepaalde crus classés heb ik kunnen vaststellen dat uw schema klopt bij andere dan weer niet. Het blijft een kwestie van beoordelen.
(03-09-2019 11:00 PM)vinejo schreef: [ -> ] (03-09-2019 09:26 PM)rlin schreef: [ -> ] (03-09-2019 08:42 PM)Smaakatleet schreef: [ -> ]Dus als ik ooit een Latour cadeau krijg dan best binnen de 4 a 7 jaar leegmaken!
Wat op zich geen slecht nieuws is, want de wijnkast zit overvol met bewaarwijnen.
Een bordeaux-wijn kent 2 optimale momenten om deze te drinken. Deze optimale momenten liggen niet gelijk voor de verschillende wijnen (bijvoorbeeld crus bourgeois of grand crus classés). Het fenomeen is grotendeels gelijk maar verschoven in de tijd.
Ook de port-wijn (vintage) kent dergelijke evolutie maar dan nog meer uitgesproken.
Het jeugdige optimum voor een wijn als Latour ligt ergens tussen 2 en 5 jaar na de oogst. Het 'oudere' optimum ligt dan ergens rond 15 jaar na de oogst.
Vroeger ruwweg voor 1980 waren de oogstomstandigheden en het vinificatieproces nogal rudimentair. Veelal onrijp geoogst, voor er allerlei ziekten optraden, te lange vergistingen en maceraties om toch nog kleur (rood) te verkrijgen, kende de jonge wijn geen jeugdig optimum omdat ie vol foutjes zat en vooral zeer tanninerijk was. Door de oudering werden zowel op vat als in de fles deze onvolkomenheden weggesleten. En de tannine zorgde voor een lang leven. De nadruk lag op het oudere optimum.
Nu met een later oogstmoment, het deels of geheel ontristen van de druiventrossen, de koeling voor het persen, het veel hygiënischer en temperatuur gestuurde vinificatieproces en dito behandeling na de vergisting bekomt men wijnen, die ook 'jong' een optimaal patroon vertonen. Ergens tussen de 5 en 15 jaar (voor 1ste GCC) sluiten die wijnen zich dan toch, zijn hard en veelal ongenietbaar. Daarna komen ze in de tweede optimale periode, die langer duurt dan de eerste maar na een 10-tal toch langzaam ten einde loopt.
Ieder jaar, ieder wijngoed en iedere vinificatie is verschillend en dat merkt men aan de evolutie van de wijnen. Het is een algemeen principe maar geen algemene regel.
Zeer interessant en volgens mij ook zeer juist!
Enkel voor wat betreft de tweede optimale periode zou ik spreken van 15 jaar voor een cru Bourgeois en 20 jaar voor een Cru Classé. Met nog enkele jaren erbij zelfs voor topjaren of topdomeinen.
Dat is inderdaad de gangbare theorie. Vandaar dat het ook opmerkelijk is dat Latour, als oervoorbeeld van een bordeaux, dit patroon hier niet lijkt te volgen - er zijn toch niet echt veel zekerheden in wijn...
(03-09-2019 08:42 PM)Smaakatleet schreef: [ -> ]Dus als ik ooit een Latour cadeau krijg dan best binnen de 4 a 7 jaar leegmaken!
Wat op zich geen slecht nieuws is, want de wijnkast zit overvol met bewaarwijnen.
Best verkopen en daar 6 andere mooie wijnen van kopen.
Ik heb dit verslagje ook elders gepost en dit was de reactie van Neal:
"I had a quick look through the scores. I don’t quite get the 20 point system so looked at the 100 points. To be honest, there are only one or two that surprised me. Apart from some poor vintages such as 1992 and 1993 (I don’t include 1991 as Latour actually made a pretty decent wine in that year), the 1980s was a comparatively lacklustre decade. I notice that there is no 1982 Latour, a brilliant wine, whilst the 1990 Latour can blow hot and cold. I have had brilliant examples such as the one Ignatius enjoyed and others that have been advanced and fatigued. FYI, I will be re-tasting all the recent vintages of Latour blind in the not too distant future.
Rgds
Neal "
