Bon, dan toch eens tijd genomen om mijn verslag over dit domein af te werken...
Aangezien ik steeds het aangename aan het aangename probeer te koppelen, kon een bezoek aan een wijndomein niet ontbreken aan een weekje Tenerife. Het eiland voor de Afrikaanse kust heeft niet enkel een interessant klimaat, een vulkanische bodem en unieke druivenrassen, het is bovendien nooit getroffen door de Phylloxera vastatrix.
Na wat zoekwerk op het web stipte ik enkele interessante domeinen aan. Ik contacteerde een week voor mijn vertrek Suertes del Marqués via Facebook en kreeg het bericht dat ik nog een seintje mocht geven na het weekend, wanneer ik ter plaatse was. Zo gezegd zo gedaan, kreeg ik te horen dat we op woensdag om 11 uur werden verwacht op het domein in Orotava.
Orotava ligt in het noorden van het eiland. De regio is een stuk groener, frisser, vochtiger en minder toeristisch dan het zuiden van het eiland. Eens je, komende van het zuiden, de hoofdstad Santa Cruz de Tenerife achter je laat, merk je het landschap steeds groener worden. De wijnen uit de wijngaarden rond Orotava dragen de D.O. Vallee de La Orotava. De productie is ongeveer 50/50 wit en rood. Listán Blanco, Gual, Malvasía, Verdello, Vijariego en Torrontés zijn de meest voorkomende witte rassen. De rode zijn vooral Listán Negro, Baboso Negro, Negramoll, Tintilla, Vijariego Negro en Malvasía Rosado. Listán Blanco & Negro maken samen zowat 90% uit van de totale stokken.
We vertrokken stipt om 9u30 vanuit onze uitvalsbasis in Granadilla de Abona, een dorpje in de heuvels boven El Médano, het wind- en kitesurfersparadijs in het zuiden van het eiland. Iets voor elf lanceerden we onze VW Polo huurauto de steile flanken van de Teide op, tussen de percelen van Suertes del Marqués richting de kelders en proefruimte die zich op ettelijke honderden meters hoogte bevinden. Daar aangekomen, kregen we te horen dat we een stukje lager gingen beginnen en dus rechtsomkeer mochten maken...
[
attachment=4526]
Suertes del Marqués is een familiebedrijf dat sinds 2006 wijnen produceert. Daarvoor werden op het domein wel al twintig jaar druiven geteeld en verkocht aan andere wijnbouwers. Jonatan Garcia Lima is de eigenaar en wijnbouwer. Hij nam het domein over van zijn vader, maar was niet van jongs af aan gepassioneerd door wijn. Het was pas toen zijn vader besliste om zelf wijn te gaan produceren dat hij meer betrokken raakte en de microbe hem te pakken kreeg. Hij verliet zijn functie als manager in een fabriek om zich volledig op het wijnmaken toe te leggen.
Eens onze groep van een achttal liefhebbers volledig was, startten we het bezoek op het dak van een gebouw in het midden van de wijngaarden. Het domein bezit 11 hectare aan wijngaarden en vinifieert daarnaast nog 15 hectare van collegawijnbouwers. De aangekochte druiven gaan in de “Village”-wijnen, zoals de 7 Fuentes. Met de druiven van Finca El Esquilón, naam van de eigen wijngaard, worden de single vineyard wijnen gemaakt zoals Candio, La Solana, El Esquílon, El Ciruelo, Los Pasitos en de witte Vidonia.
[
attachment=4525]
De eigen percelen liggen op een hoogte van 300 tot 750 meter boven zeespiegel. De verdeling van de eigen percelen is ongeveer 80% rood en 20% wit. In rood heeft Jonatan onder meer Listán Negro, Castellana Negra, Vijariego Negro, Baboso Negro, Malvasía Rosada en Negramoll. Wit bestaat uit Listán Blanco, Torrontés en in kleine mate Marmajuelo en Albillo Criollo.
Na een korte kennismaking kregen we meteen korte geschiedenisles over de wijnbouw op het eiland en vooral in de Oratavavallei. De wijnbouw die enkele eeuwen, tot het begin van de 19e eeuw, de economische motor was van Tenerife. De reden dat de druifluis nooit heeft toegeslagen op het Tenerife is volgens Jonatan niet enkel te danken aan het feit dat het eiland is. De trouw van de wijnbouwers aan de druivensoorten die op het eiland aanwezig waren voor de uitbraak van Phylloxera – en dus de beperkte invoer van andere soorten, speelt volgens hem ook een rol.
Speciaal aan de wijngaarden van het domein (en uniek op Tenerife werd ons verteld) is dat men er de cordón trenzado snoeimethode toepast voor de Listán Negro & Blanco. Hierbij worden de scheuten van de wijnstok horizontaal gevlecht en samengeknoopt met touwen.
[
attachment=4529]
De plant wordt eerst volledig naar één richting geleid, om dan na enkele jaren ook een uitloper in de tegengestelde richting te ontwikkelen. We kregen toegang tot het oudste perceel met stokken tot 250 jaar oud en bij die stokken zorgt deze snoeiwijze voor een indrukwekkend effect. Sommige oudere planten hadden vier (2x2) cordons van elk een 5 à 10 meter. Niet alle druivenrassen worden weliswaar volgens dit systeem bewerkt, op een deel van de percelen (onder meer voor Baboso Negro & Vijariego Negro) wordt cordon Royat toegepast.
[
attachment=4527]
De volledige bewerking van de wijngaard gebeurt manueel. Er wordt gewerkt met vrij lage rendementen en zo weinig mogelijk interventie. De noordkant van het eiland is weliswaar wat frisser dan het zuiden, maar het is er uiteraard niet koud. Zowel de zomers als de winters zijn er vrij zacht. Dit geeft de druiven de tijd om langzaam aan te rijpen, wat Jonatan op zijn beurt de kans geeft om de druiven rijp te plukken zonder dat er te hoge alcoholniveaus worden geproduceerd.
De vulkanische bodems zijn zeer rijk en zorgen voor veel complexiteit. De lager gelegen percelen van Finca El Esquílon bevatten meer klei, wat voor fruitigere wijnen zorgt. De hoger gelegen percelen bevatten meer zand (op een onderlaag van basalt) en produceren druiven met meer mineraliteit en complexiteit. De grond in de wijngaard heeft een hoge pH-graad, die op termijn giftig zou kunnen zijn voor de druivenstokken. Daarom voegt Jonatan kalk toe aan de bodem, een methode die wijnbouwers op Tenerife al generaties toepassen.
Na de rondleiding in de wijngaarden ging het terug bergop richting de volledig vernieuwde faciliteiten van het domein, die sinds maart 2019 in gebruik zijn. Het is een indrukwekkend modern gebouw in verschillende niveau’s met een proefruimte volledig in glas die je over de lager gelegen percelen laat uitkijken.
[
attachment=4530]
Op het vlak van vinificatie werkt Jonatan voor de wijnen vooral met volledige trossen. Hij wil het terroir laten spreken en niet te veel ingrijpen in het vinificatieproces. De percelen worden apart gevinifieerd, maar wel op dezelfde manier. Er wordt enkel gebruik gemaakt van indigene gisten en de rode wijnen worden ongefilterd gebotteld. Vinificatie gebeurt, afhankelijk van het perceel, in inox, betonnen of houten cuves. Voor de opvoeding gebruikt Jonatan meestal foudres van 500 liter of kleinere gebruikte vaten. Gebruik van sulfiet wordt zo veel mogelijk beperkt.
[
attachment=4531][
attachment=4532][
attachment=4533]
We kregen een selectie van zeven rode en een witte (Vidonia) wijn voorgeschoteld van de jaargangen 2017 en 2018. Ik heb ter plaatse geen notities genomen, maar wat mij vooral bijblijft is het feit dat ik deze wijnen heel moeilijk met iets anders kan vergelijken. De vulkanische ondergrond zorgt voor heel minerale wijnen met een rokerige toets. Door de beperkte interventie in het vinificatieproces en weinig of geen houtopvoeding komen deze wijn heel puur over. Zeker geen allemansvrienden, maar sterk terroirgedreven wijnen met een mooie frisheid. Speciaal was de Vidueno, genoemd naar de traditionele field blend wijnen uit het koloniale tijdperk. Deze wijn wordt gemaakt uit percelen waar tot 20 verschillende druivenrassen door elkaar zijn aangeplant, inclusief witte (Listan Blanco).
[
attachment=4534][
attachment=4535]
Als afsluiter van ons bezoek kregen we ook nog een vatstaal van een nieuwe zoete rode wijn, een soort van ode aan de Madeira-achtige wijnen waarvoor Tenerife eeuwen geleden bekend voor stond. Met 80 gr/l restsuiker zeker niet té zoet, een wijn met mooie secundaire toetsen en een heel mooie balans. Zeer lekker spul.
Dit concludeerde heel leerrijk bezoek en een dikke aanrader voor wie – als het weer kan – een reis naar Tenerife maakt.
Candio 2013
Onlangs aangekocht in België. Drie uur karaf gegeven. Kersenrode, licht doorschijnende kleur in het glas. In de neus een stevige rokerigheid, rood fruit en zure kersen, kruidigheid met wat hints van laurier en tijm.
Mond op het rode fruit, ook dat rokerige komt terug en er is een minerale toets. Dit alles wordt ondersteund door mooie zuren. Tannines zijn nog aanwezig en zorgen in het begin voor wat astringentie, maar dit wordt minder storend na wat tijd in het glas.
De wijn verandert als een kameleon en doet me het ene moment denken aan een Siciliaanse wijn vanop de flanken van de Etna, voert me dan mee richting Bourgogne en stopt ondertussen even in de Beaujolais.
Op dag twee is deze wijn nog niets van zijn pluimen verloren en komt hij sappiger en meer fruitgeorienteerd over dan op de eerste dag.
[
attachment=4538][
attachment=4536]
.
