Toscane versus Bordeaux .... dat is zoals appelen met peren vergelijken.
Allebei fruit, maar de ene lust gewoon liever een appel dan een peer.
Zelf heb ik het altijd moeilijk met wijnen uit Italië ... in mijn geval deels onbekend is onbemind.
Ik ben overduidelijk wel een enorme een liefhebber van Bordeaux wijnen
.
Ik pin mij zelden vast op punten door A of B, maar volg wel de trend van de jaargang.
Soms is het dan beter wat linkeroever te kopen dan rechteroever, wat wit versus rood.
Daaruit maak ik dan een selectie .... P/Q, bewaarpotentieel, en ook wat emotie.
Het voorbeeld van Tertre Roteboeuf ... ooit een 2007 kunnen proeven ( thanks, MrCoone ).
Voor mij nog steeds één van de beste wijnen ooit ( in mijn 2007 Bordeaux lijst met stip op één ! ).
Dat noopte mij er toe tot een aantal zaken :
- De aankoop van een paar flessen 2015 ( en primeur via Topwijnen )
- Het bezoeken van het domein in September 2016 ( hoogtepunt ).
- De aankoop van een paar flessen 2016 ( en primeur via Topwijnen )
Tijdens het bezoek in 2016 een vatstaal van de 2015 mogen proeven en de oogst van 2016 lag te genieten in de zon.
Dan heeft voor mij emotie de overhand en MOET ik gewoon een paar flessen van die bepaalde jaargang hebben.
Als die wijn dan 95/100 of 100/100 krijgt, dat doet er eigenlijk niet toe. Ooit gaat die kurk eruit.
Dan komen al die mooie geuren naar boven, samen met de herinneringen aan die mooie tijden.
Mijn principe is nog steeds ... ik koop wijnen om te genieten, niet om te speculeren.
En ja, dan is "en primeur" vermoedelijk de beste optie. Je krijgt de wijn rechtstreeks in je kelder.
En niet na een paar jaar zoeken, de passages in onbekende kelders en exuberante vraagprijzen.
Dan koop ik liever vroeg, heb ik een vaste prijs voor ogen en ben ik zeker van de bewaring van de wijnen.
Mathijs