wijnliefhebbers

Volnay Clos des Chêne 1959
A.C. - 1e cru
Potinet-Ampeau, Monthélie - Mise à la Propriété.

Ik geef toe dat ik soms zo consequent ben als een N-VA-standpunt, maar dit moest er toch van komen... Oude wijnen interesseren me in theorie nog enkel ten professionelen titel, een bourgogne van 1959 proeven wekte dus bij aanvang enige terughoudendheid.

Ten onrechte, bleek nog maar eens. De fles verkeerde niet in zo'n beste toestand, maar de kleur was sprankelend helder, nog flink rood met een mahoniehouten glans. Goed geconcentreerd. Bij aanvang de te verwachten neus met tabak, boenwas en oude eiken kasten. Een beetje onzuiverheden verdwijnen snel en de geur evolueert over een klassiek putteke naar sporen van rijp fruit. In de mond één verbazingwekkende indruk: deze wijn is zoet! Bij zo'n oude dingen verwacht je wat bitter en oud zuur, maar niets daarvan. Erg aangenaam en evenwichtig. Wat moet dat toch een ongelooflijk groot jaar geweest zijn in Boergondië, die 1959...

Ik ga nu niet meteen overschakelen op massale consumptie van vijftig-plussers, maar zo'n flesje of vier, vijf per jaar moet toch kunnen.

Amai, straf dat dat nog iets geeft zo'n oud beestje!

(19-08-2016 07:33 PM)Jordaens schreef: [ -> ]Volnay Clos des Chêne 1959
A.C. - 1e cru
Potinet-Ampeau, Monthélie - Mise à la Propriété.

Ik geef toe dat ik soms zo consequent ben als een N-VA-standpunt, maar dit moest er toch van komen... Oude wijnen interesseren me in theorie nog enkel ten professionelen titel, een bourgogne van 1959 proeven wekte dus bij aanvang enige terughoudendheid.

Ten onrechte, bleek nog maar eens. De fles verkeerde niet in zo'n beste toestand, maar de kleur was sprankelend helder, nog flink rood met een mahoniehouten glans. Goed geconcentreerd. Bij aanvang de te verwachten neus met tabak, boenwas en oude eiken kasten. Een beetje onzuiverheden verdwijnen snel en de geur evolueert over een klassiek putteke naar sporen van rijp fruit. In de mond één verbazingwekkende indruk: deze wijn is zoet! Bij zo'n oude dingen verwacht je wat bitter en oud zuur, maar niets daarvan. Erg aangenaam en evenwichtig. Wat moet dat toch een ongelooflijk groot jaar geweest zijn in Boergondië, die 1959...

Ik ga nu niet meteen overschakelen op massale consumptie van vijftig-plussers, maar zo'n flesje of vier, vijf per jaar moet toch kunnen.

Onlangs een corton 1959 gedronken, waarbij die impressies van zoetigheid en concentratie a la syrah er ook waren. Had de jouwe ook meer syrah dan pinot kenmerken? De corton was precies gehermitageerd...

Nee, eigenlijk niet. Het was echt wel pinot noir. Met op het einde zelfs een beetje aardbei. Ook niet overdreven geconcentreerd, maar dus wel met meer dan verwachte molligheid. Het beste bourgognejaar ooit, zeker? Meer dan gemiddelde zonneschijn tot en met oktober en minder neerslag dan gewoonlijk. Enfin, ik heb eerlijk gezegd op geen enkel moment aan syrah gedacht.

(19-08-2016 07:33 PM)Jordaens schreef: [ -> ]Ik geef toe dat ik soms zo consequent ben als een N-VA-standpunt