23-08-2010, 10:39 AM
Vorige vrijdag met mijn broer een paar flesjes geproefd. Niet echt een thema, gewoon elk een fles uit de kelder gehaald die we eens wilden proeven. De wijnen waren niet gedecanteerd en we hebben ze gewoon naast elkaar geproefd over een hele avond.
La Dauphine ’06 (Fronsac) RP:89, WS:86
Eerst mooi rijp fruit, cederhout en wat drop in de neus. In de mond heel vettig/vlezig met alcohol-prikkels en kruidige afdronk.
Na een uurtje was de neus totaal getransformeerd: het fruit had plaatsgemaakt voor een uitgesproken kruidigheid; munt, laurier, peper. In de mond echter weinig evolutie; aangenaam gevulde mond, maar qua structuur en aciditeit toch wat middelmatig. Zeker in vergelijking met…..
Onze score: 86-87
Lagrange ’02 (Saint-Julien) RP:89, WS:92
Eerst mooi donker fruit, toast en iets mineralig in de neus. In de mond redelijk gesloten met nog stevige tannine en vinnige zuren. Maar je voelt gewoon dat dit heel mooi wordt. Na een paar uur komt deze wijn pas echt op dreef; plots komt het fruit erdoor. De neus wordt zachter en complexer met toetsen van zoethout en koffie. Maar in de mond is dit pas echt indrukwekkend: de schitterende structuur die tot nu toe wat verborgen bleef, ontplooit zich nu met hopen rijp fruit, perfect in evenwicht gehouden door de nu mooi versmolten tannines en voorbeeldige frisheid. Die frisheid wordt ook doorgetrokken in de afdronk die nog een hele tijd blijft nazinderen.
Onze score: 91
Ik was vooral verrast door de jeugdigheid van de Lagrange. 2002 staat niet echt bekend als topjaar, maar dit moest zeker niet onderdoen voor Lagrange 2003, of zelfs de 2000. Volgens mij kan deze 2002 nog gerust 5 jaar (of zelfs meer) mee.
La Dauphine ’06 (Fronsac) RP:89, WS:86
Eerst mooi rijp fruit, cederhout en wat drop in de neus. In de mond heel vettig/vlezig met alcohol-prikkels en kruidige afdronk.
Na een uurtje was de neus totaal getransformeerd: het fruit had plaatsgemaakt voor een uitgesproken kruidigheid; munt, laurier, peper. In de mond echter weinig evolutie; aangenaam gevulde mond, maar qua structuur en aciditeit toch wat middelmatig. Zeker in vergelijking met…..
Onze score: 86-87
Lagrange ’02 (Saint-Julien) RP:89, WS:92
Eerst mooi donker fruit, toast en iets mineralig in de neus. In de mond redelijk gesloten met nog stevige tannine en vinnige zuren. Maar je voelt gewoon dat dit heel mooi wordt. Na een paar uur komt deze wijn pas echt op dreef; plots komt het fruit erdoor. De neus wordt zachter en complexer met toetsen van zoethout en koffie. Maar in de mond is dit pas echt indrukwekkend: de schitterende structuur die tot nu toe wat verborgen bleef, ontplooit zich nu met hopen rijp fruit, perfect in evenwicht gehouden door de nu mooi versmolten tannines en voorbeeldige frisheid. Die frisheid wordt ook doorgetrokken in de afdronk die nog een hele tijd blijft nazinderen.
Onze score: 91
Ik was vooral verrast door de jeugdigheid van de Lagrange. 2002 staat niet echt bekend als topjaar, maar dit moest zeker niet onderdoen voor Lagrange 2003, of zelfs de 2000. Volgens mij kan deze 2002 nog gerust 5 jaar (of zelfs meer) mee.
voor deze mooie challenge, Dave. Leuk, zo n broer om samen mee te zuipen 