(17-04-2018 12:13 AM)don quichotte schreef: [ -> ] (16-04-2018 03:05 PM)Vinogan(s) schreef: [ -> ] (15-04-2018 11:30 PM)don quichotte schreef: [ -> ]Waar zitten hier de gasten met hun wijnscholing, hun wijsheid en pretentie?
En als ik hier vragen stel of een venijnige kritische noot laat horen verwacht ik daar toch enige respons op.
Chianti Classico ; amper één druif?
Menig domein in Chianti heeft problemen met de eis van het consortium dat de Chianti Classico minimum 80% Sangiovese moet bevatten aangevuld met één of meerdere andere rassen (5 soorten).
Dat op een bepaald ogenblik een aantal domeinen het niet meer ziet zitten met dit consortium is dan ook te begrijpen.
Hey Don, je mag verwachten wat je wil, maar mensen zijn niet verplicht om te reageren hè!
Gezien ik toch pretentie te over heb, zal ik dat dus snel even doen.
Volgens mij is de stelling hierboven ietwat achterhaald: het is wel zo dat er een minimum van 80% sangiovese is, maar het maximum is wel degelijk 100% hoor op vandaag. Wat dus betekent dat je chianti classico perfect kan maken van enkel sangiovese (hetgeen in een aantal gevallen ook gebeurt, denk maar aan fontodi of felsina als voorbeeld, maar er zijn er nog veel meer).
Dat was niet zo duidelijk uit bovenstaande. Er is dan ook om die reden geen (meer) druk om het consortio de rug toe te keren (dat was wel het geval in jaren 70/80, met zoals je zelf zegt de super tuscans, waarvan er een aantal 100% sangiovese zijn/waren).
De "versoepeling" om ook 100% sangiovese als chianti classico toe te laten was net om een aantal IGT / super toscanen terug bij het consortio te laten aansluiten (net als de creatie van de categorie "gran selezione" enkele jaren terug). Dat is denk ik wel niet gelukt, want de bekendste voorbeelden hebben voldoende naam en faam op zichzelf verworven zodat ze de appellatienaam niet meer nodig hebben.
Chianti classico is dus in hoofdzaak 1 druif, en kan voor max 20% aangevuld worden met een hele batterij autochtone (canaiolo, colorino, ciliegiolo, pugnitello,...) en allochtone (cabernet, merlot, syrah,...) druiven.
Deze mogelijkheid, in combinatie met verschillen in (oa) bodem en hoogte en visie van de wijnmaker zorgen er dus voor dat er volgens mij heel moeilijk een typevoorbeeld kan gevonden worden van dé chianti classico. Dat kan een voordeel zijn, maar ook een nadeel bij de verkoop.
Ik heb soms de indruk, maar ik kan me uiteraard grondig vergissen, dat er in de bordeaux een soort (stilzwijgende) consensus is over hoe een (top)wijn moet smaken (ok, er is wel een verschil tussen de oevers, maar daarna wordt het voor de meesten, en ik spreek hier uiteraard enkel volledig voor mezelf, toch wel heel lastig differentiëren). En dan kan je soms de indruk krijgen dat elke wijnboer hetzelfde type wijn probeert te maken. Terwijl men anderzijds de indruk kan krijgen dat dit soort, om het pejoratief uit te drukken, uniformiteit minder aanwezig lijkt te zijn in de chianti classico.
Of zou het komen doordat het terroir in bordeaux een sterke(re) "homogeniserende" factor is in de wijn? Ik weet het niet.
Het "gebrek aan nuance" zoals hieronder gesteld bij bordeaux kan dan misschien voortkomen uit die (al dan niet correct gepercipieerde) homogeniteit?
Enfin, t zal ook altijd een kwestie van smaak blijven natuurlijk, en daar is zelden of nooit een definitief antwoord voor te vinden (maar dat houdt het ook wel boeiend).
Bedankt voor deze pretentieloze reactie.
Jamaar, ik heb af en toe nog iets anders te doen dan hier posten hé. Vinitaly voorbereiden en er naartoe gaan bvb...
En ik kan weinig toevoegen aan wat Vinogan(s) hier schrijft. Toch een poging:
- Er is de laatste jaren zeker een beweging naar meer Sangiovese. Sinds o.a. het "Chianti 2000" project zijn er ook meer betere klonen gelokaliseerd en vele wijngaarden werden ook opnieuw aangeplant met beter materiaal. Dat gezegd zijnde, vele oude wijngaarden produceren momenteel echt fabuleuze wijnen.
- Chianti Classico is een gebied met vele heel erg kwalitatieve bodems. Niet enkel de bekende Galestro en Albarese, maar ook alle mogelijk tussen varianten.
Ook in Bordeaux is er uiteraard diversiteit qua bodem, maar algemeen wordt daar op rechteroever de klei-kalk en op linkeroever de "graves" als de betere beschouwd, superieur aan het toch ook zeer veel voorkomende zand.
- Zoals ook reeds aangehaald door Vinogan(s) is er dan nog de hoogte. Die is in Bordeaux ergens tussen 1 en 12 meter op linkeroever en tot, ik dacht, tot zo'n 100 meter aan de overkant. In Chianti Classico zitten we tussen zo'n 200 en bijna 600 meter. Door de grotere hoogteverschillen zijn de wijngaarden meestal ook steiler. En dan heb je uiteraard ook meer invloed van de oriëntatie. Hier wordt zelfs op het noorden aangeplant, zeker op de lagere gronden of voor de Merlot.
- De grote wijnen uit Bordeaux worden bijna alle op zeer vergelijkbare wijze geproduceerd: gisting en maceratie van 8 tot 20 dagen met aansluitend de malo, waarna de wijn rijpt op barriques van 225 liter gedurende 10 tot 24 maanden.
In de Chianti is dat een tikje diverser. Ik ken bvb een domein waar de fermentatie/maceratie 60 dagen duurt. Malo is hier meestal natuurlijk, net als in Bourgogne, en de rijping kan kort of lang zijn, op kleine, al dan niet nieuwe vaten of op grote foeders van 50hl met alles daartussen en met alle mogelijke combinaties voor 6 maand tot soms meer dan 36 maand. Ook kunnen die vaten van Frans of Slavonisch eik zijn, maar soms ook van kastanje. Al deze elementen leiden uiteraard mee tot grotere diversiteit.
Op een bekend domein produceert men van 2 diverse terroirs (terrassen in Castellina voor de ene en de rand van de Conca d'Oro voor de andere) 2 wijnen van pure Sangiovese. Erg leerrijk om die naast mekaar te proeven!
En wie twijfelt of deze terroirs ook schitterende wijnen van o.a. Cabernet en Merlot kunnen voortbrengen moet maar eens een Giorgio Primo of Vigna l'Apparita proeven.
(of...)
In de Chianti Classico heeft het lang geduurd voor de liefhebbers de wijnen au sérieux namen. Er werd vroeger (en uiteraard nu ook nog wel) veel rommel geproduceerd, maar dat heb je uiteindelijk in elke regio. Er is sinds de jaren 80 erg aan de weg getimmerd en vele vroegere regels zijn aangepast naar steeds meer Sangiovese. Dat verliep weliswaar vrij chaotischr, het blijft wel Italië.
Maar nu worden er steeds meer buitengewone wijnen gemaakt die in de huidige context nog relatief goed geprijsd zijn. Sommige topwijnen (bvb Bellavista) gaan intussen al aan meer dan 150€ over de toonbank en ik zie dat niet zo dadelijk veranderen.
Ceparello, Flaccianello, Colonia, Pecchia, Pergole Torte,... het zijn dure wijnen, zoveel is zeker, maar voor vergelijkbare kwaliteit uit andere regio's betaalt u wel een pakje meer. Met wat zoeken vind je voor 25-30€ nog wel bijzonder fijne Chianti Classico die je relatief snel kan genieten en met toch een bewaarpotentieel van 20 jaar of meer en dat lijkt me in andere regio's vrij moeilijk.
