(29-04-2020 04:16 PM)Vinoco schreef: [ -> ] (29-04-2020 03:42 PM)wvd schreef: [ -> ]Prowein vind ik inderdaad wat groot worden. Het is ook een PROfessionele beurs en je moet bewijzen dat je in de wijnhandel zit en ik heb daar een paar jaar geleden aardig wat moeite voor moeten doen.
Dat klopt, maar juist leuk voor echte wijnliefhebbers om er rond te lopen en te proeven. Als je de juiste mensen kent kom je er zo binnen. Ik bezoek al 14 jaar de primeurweek in Bordeaux samen met 7 kameraden waarbij we bij zo goed als alle kastelen privé uitnodigingen hebben (incl de premier crus) en de hele week op Valandraud slapen en dat terwijl ik pas 1,5 wijnpro ben en mijn 7 kameraden ook allemaal amateur du vin zijn. Als je eenmaal in de carrousel zit en men ziet dat je echt liefhebber ben dan vinden ze dat alleen maar leuk.
Wij logeerden begin jaren 90, in de eerste uitgaven van Vinexpo, op Roc de Cambes. Zeer rustiek, amper comfort maar onvergetelijk!
(29-04-2020 04:43 PM)wvd schreef: [ -> ] (29-04-2020 04:16 PM)Vinoco schreef: [ -> ] (29-04-2020 03:42 PM)wvd schreef: [ -> ]Prowein vind ik inderdaad wat groot worden. Het is ook een PROfessionele beurs en je moet bewijzen dat je in de wijnhandel zit en ik heb daar een paar jaar geleden aardig wat moeite voor moeten doen.
Dat klopt, maar juist leuk voor echte wijnliefhebbers om er rond te lopen en te proeven. Als je de juiste mensen kent kom je er zo binnen. Ik bezoek al 14 jaar de primeurweek in Bordeaux samen met 7 kameraden waarbij we bij zo goed als alle kastelen privé uitnodigingen hebben (incl de premier crus) en de hele week op Valandraud slapen en dat terwijl ik pas 1,5 wijnpro ben en mijn 7 kameraden ook allemaal amateur du vin zijn. Als je eenmaal in de carrousel zit en men ziet dat je echt liefhebber ben dan vinden ze dat alleen maar leuk.
Wij logeerden begin jaren 90, in de eerste uitgaven van Vinexpo, op Roc de Cambes. Zeer rustiek, amper comfort maar onvergetelijk!
Ik ken de locatie niet maar heb er volledig beeld bij. Ons laatste bezoek tijdens de primeurweek is altijd eind vrijdagochtend bij Tertre Roteboeuf. Pure nostalgie om met Francois M af te dalen in zijn rustieke kelder
. Zo zal het bij Roc de Cambes ook zijn denk ik.
Bij Valandraud is het compleet anders. Geweldig om te verblijven. Deze kamers zijn ook gewoon te boeken via internet.
(03-05-2020 01:56 PM)rik schreef: [ -> ]https://businessam.be/soms-zelfs-verkoop...uitenland/
Klagen en zagen gaat sommigen toch beter af, in plaats van zichzelf eens in vraag te stellen.
Dank voor het plaatsen Rik. Inderdaad het standaard gejank van eigenaren van winkels over oneerlijke concurrentie (wat betaal je in België aan accijns voor een fles wijn? in NL 67 cent per fles....daar zal het verschil niet door gemaakt worden denk ik...) terwijl ze zich vooral moeten richten op het feit dat er geen bestaansrecht/toekomst meer is voor winkels. Je überhaupt richten op verkoop in een beperkte straal rondom je bedrijf is in het internettijdperk zo ouderwets en beperkt als de trapauto van Fred Flintstone. Blijft toch ook bijzonder te lezen dat al die Belgische handelaren klagen over gesjoemel met accijnzen in het buitenland terwijl er in de afgelopen 2 jaar 3 hele grote Belgische wijnbedrijven te onder zijn gegaan met een schuld van miljoenen aan onbetaalde accijnzen......
Zorg voor onderscheidend vermogen zodat je de klant van nu kan bieden wat ze zoeken. Steek daar je energie in plaats van klagen en zeuren over de wereld die veranderd is en verder zal veranderen. Verliezers hebben altijd een excuus, winnaars altijd een plan.
(03-05-2020 03:39 PM)Vinoco schreef: [ -> ] (03-05-2020 01:56 PM)rik schreef: [ -> ]https://businessam.be/soms-zelfs-verkoop...uitenland/
Klagen en zagen gaat sommigen toch beter af, in plaats van zichzelf eens in vraag te stellen.
Dank voor het plaatsen Rik. Inderdaad het standaard gejank van eigenaren van winkels over oneerlijke concurrentie (wat betaal je in België aan accijns voor een fles wijn? in NL 67 cent per fles....daar zal het verschil niet door gemaakt worden denk ik...) terwijl ze zich vooral moeten richten op het feit dat er geen bestaansrecht/toekomst meer is voor winkels. Je überhaupt richten op verkoop in een beperkte straal rondom je bedrijf is in het internettijdperk zo ouderwets en beperkt als de trapauto van Fred Flintstone. Blijft toch ook bijzonder te lezen dat al die Belgische handelaren klagen over gesjoemel met accijnzen in het buitenland terwijl er in de afgelopen 2 jaar 3 hele grote Belgische wijnbedrijven te onder zijn gegaan met een schuld van miljoenen aan onbetaalde accijnzen......
Zorg voor onderscheidend vermogen zodat je de klant van nu kan bieden wat ze zoeken. Steek daar je energie in plaats van klagen en zeuren over de wereld die veranderd is en verder zal veranderen. Verliezers hebben altijd een excuus, winnaars altijd een plan.
Hmm, zo eenvoudig ligt het toch ook weer niet. Er zullen altijd surfers zijn die enkel naar de laagste prijzen kijken. Dat zulks soms tot grote ontgoochelingen leidt nemen ze er dan maar bij. Maar het is wel een feit dat wij in Europa in een wat ongunstige positie staan qua kosten, niet enkel accijns (0% in Duitsland), maar ook qua belasting op winst, huurprijzen, arbeidskosten, regelneving enz. Ons antwoord moet hem dan zitten in het opbouwen van vertrouwen bij de klant, eerlijke info geven, een "stijl" hebben, kortom, je profileren als een "goede wijnhandel". En geen zotte prijzen uiteraard!
(03-05-2020 01:56 PM)rik schreef: [ -> ]https://businessam.be/soms-zelfs-verkoop...uitenland/
Klagen en zagen gaat sommigen toch beter af, in plaats van zichzelf eens in vraag te stellen.
Ik vind dit ook bijzonder povere journalistiek. Zeker als je dan nog de pretentie hebt van jezelf de nummer 1 wijnjournalist te noemen...
Een reeks meningen verzamelen en oplijsten is nog geen interessant artikel.
Daarnaast staan er toch wel een paar uitspraken tussen waar ik hardop moest van lachen :
«
Geen enkele Auchan is trouwens zo goedkoop met wijnen als deze in Roncq. Ze proberen werkelijk alle klassen van de bevolking te bereiken. »
Schandalig zeg, een winkel die aan iedereen probeert te verkopen.
«
Buiten de Franse concurrentie zijn er ook onze noorderburen die marktaandeel afsnoepen: ‘We hebben inderdaad de zeer agressieve Nederlanders met hun webshops, en de groepen die onze horeca willen inpalmen en bevoorraden zoals Sligro food Group. »
Aja, want enkel Belgische groothandelaars mogen aan Belgische restaurants verkopen!
(03-05-2020 05:54 PM)wvd schreef: [ -> ] (03-05-2020 03:39 PM)Vinoco schreef: [ -> ] (03-05-2020 01:56 PM)rik schreef: [ -> ]https://businessam.be/soms-zelfs-verkoop...uitenland/
Klagen en zagen gaat sommigen toch beter af, in plaats van zichzelf eens in vraag te stellen.
Dank voor het plaatsen Rik. Inderdaad het standaard gejank van eigenaren van winkels over oneerlijke concurrentie (wat betaal je in België aan accijns voor een fles wijn? in NL 67 cent per fles....daar zal het verschil niet door gemaakt worden denk ik...) terwijl ze zich vooral moeten richten op het feit dat er geen bestaansrecht/toekomst meer is voor winkels. Je überhaupt richten op verkoop in een beperkte straal rondom je bedrijf is in het internettijdperk zo ouderwets en beperkt als de trapauto van Fred Flintstone. Blijft toch ook bijzonder te lezen dat al die Belgische handelaren klagen over gesjoemel met accijnzen in het buitenland terwijl er in de afgelopen 2 jaar 3 hele grote Belgische wijnbedrijven te onder zijn gegaan met een schuld van miljoenen aan onbetaalde accijnzen......
Zorg voor onderscheidend vermogen zodat je de klant van nu kan bieden wat ze zoeken. Steek daar je energie in plaats van klagen en zeuren over de wereld die veranderd is en verder zal veranderen. Verliezers hebben altijd een excuus, winnaars altijd een plan.
Hmm, zo eenvoudig ligt het toch ook weer niet. Er zullen altijd surfers zijn die enkel naar de laagste prijzen kijken. Dat zulks soms tot grote ontgoochelingen leidt nemen ze er dan maar bij. Maar het is wel een feit dat wij in Europa in een wat ongunstige positie staan qua kosten, niet enkel accijns (0% in Duitsland), maar ook qua belasting op winst, huurprijzen, arbeidskosten, regelneving enz. Ons antwoord moet hem dan zitten in het opbouwen van vertrouwen bij de klant, eerlijke info geven, een "stijl" hebben, kortom, je profileren als een "goede wijnhandel". En geen zotte prijzen uiteraard!
Met alle respect Werner maar je somt een aantal excuses op die geen rol spelen. Alle "nadelige" kosten die je noemt hebben andere landen ook. De 1 een euro links meer en de ander een euro rechts meer. Je denkt te veel vanuit "de winkel". Die winkel is niet meer wat voor de consument interessant is. Tot 10-15 jaar geleden kwamen wijn consumenten nog naar de winkel om hun wijnen te halen. De klant van nu wil dat de flessen naar hem toekomen in plaats van andersom. Uiteraard zal er hier en daar nog iemand een flesje komen kopen maar daar kan je niet meer een bedrijf op laten draaien. Zelfs een website begint ouderwets te worden. Daar moet de consument nog steeds "naar toe" om te shoppen. Dit zullen de 35 plussers nog wel doen maar de leeftijdsgroep hieronder wil actief benaderd worden zodat ze alleen maar hoeven te "swipen" om te bestellen.
Vivino en Delectable zijn hier goede voorbeelden van. En geloof me, zij verkopen meer dan 10.000 flessen per dag terwijl ze een paar jaar geleden niet eens bestonden.
Ook deze Corona tijd gaat de klassieke detailhandel niet helpen en speelt een actieve rol in een veranderend gedrag bij de consument.
Ik wil niet op je tenen gaan staan dus voel het aub ook niet zo. Kan me ook voorstellen dat je denkt dat ik de spijker missla
Citaat:Die winkel is niet meer wat voor de consument interessant is.
ik begrijp je punt dat het winkellandschap verandert. Dat is in alle sectoren wel zo, heb ik de indruk. Maar op opendeurdagen van wijnwinkels komen toch nog altijd zeer veel mensen af. Je kan er namelijk alles proeven voor je beslist iets te kopen. En dat is een voordeel dat een online webshop nooit zal hebben. Veel mensen die naar opendeurdagen gaan, kopen dan vaak ook in voor maanden ver. Dus ik denk dat fysieke winkels die die extra service kunnen bieden (en de dag van vandaag hoort daar ook nog een handvol wijnboeren bij die je zelf uitleg geven over hun wijn) toch nog stevig in hun schoenen staan. De kleine, lokale wijnwinkels die minder middelen hebben om hun klanten te "soigneren" zullen het wel moeilijker krijgen, denk ik.
(04-05-2020 08:44 AM)Olivier schreef: [ -> ]Citaat:Die winkel is niet meer wat voor de consument interessant is.
ik begrijp je punt dat het winkellandschap verandert. Dat is in alle sectoren wel zo, heb ik de indruk. Maar op opendeurdagen van wijnwinkels komen toch nog altijd zeer veel mensen af. Je kan er namelijk alles proeven voor je beslist iets te kopen. En dat is een voordeel dat een online webshop nooit zal hebben. Veel mensen die naar opendeurdagen gaan, kopen dan vaak ook in voor maanden ver. Dus ik denk dat fysieke winkels die die extra service kunnen bieden (en de dag van vandaag hoort daar ook nog een handvol wijnboeren bij die je zelf uitleg geven over hun wijn) toch nog stevig in hun schoenen staan. De kleine, lokale wijnwinkels die minder middelen hebben om hun klanten te "soigneren" zullen het wel moeilijker krijgen, denk ik.
Er zullen zeker nog mensen naar opendeurdagen komen waar een wijnwinkel goede zaken doet. Dan hebben we het over 1 of 2 keer per jaar. Misschien 3 keer, geen idee. Dan spreken we over de generaties die ik in mijn post aangaf. De nieuwe generatie gaat dit echt niet meer doen. Die zijn ergens, krijgen een wijn in het glas wat ze lekker vinden en met 2 drukken op de gsm (of smartwatch) is de wijn gekocht en 1 dag later thuis voor de deur. Om een winkel (huur, electra, personeel, beveiliging, kassa etc etc) rendabel te maken moeten er al wat flessen verkocht worden. Laat staan er een leuke boterham mee verdienen.
Producenten van tv's maken zich enorm veel zorgen. Jongeren kijken zo goed als geen tv meer en vinden zo'n groot lomp ding in de living zelfs lelijk. Dit heeft uiteraard ook grote gevolgen voor alle programmamakers en personeel werkzaam in de tv branche.
Zoals je aangeeft is mijn overtuiging ook dat er geen toekomst is voor (detail)winkels in alle sectoren. Niet alleen wijn. Ik weet niet hoe het in België is maar in Nederland gaat de ene na de andere winkel failliet inclusief grote ketens. Succesverhalen bestaan (bijna) alleen nog maar in de digitale wereld.
Ik hoop uiteraard dat ik de plank volledig missla omdat ik van de generatie ben die het geweldig vind om waar dan ook in de wereld een wijnwinkel in te stappen. Als er iemand is die ze al het succes gun ben ik het wel. Maar terwijl ik dit typ voel ik een vlaag van naïviteit door me heen gaan en voel ik dat ik "oud" ben.
Wars van het artikel en de opmerkingen zijn er wel enkele verontrustende verschijnselen.
Ten eerste is er natuurlijk het onevenwicht binnen de E.U. Blijkbaar hebben de beleidsvoerders er belang bij dat de onenigheid blijft bestaan. En dat is niet enkel een probleem voor de wijnhandel. In de meeste gevallen blijkt België dan ook nog aan het kortste eindje te trekken.
Ten tweede is er de grote concentratie van online handel. De Amazons van deze wereld zijn intussen groter dan België en doen wat ze willen, qua service, qua werkomstandigen, qua prijszetting...
Ten derde heb je het milieu. De verstandige beslissing op dat gebied is om lokaal te kopen, dat kan ook online, de groenteboer kan bestellingen ronddragen zoals dat in de jaren vijftig en zestig het geval was en ook een fles wijn meebrengen...
Ten vierde is er de onhoudbare afkeer van elke inspanning vanwege de consument. Die wil voor een kwartje de wereld rond en met een druk op een knop een kaviaarontbijt geserveerd krijgen. Dat is niet houdbaar en al vretend delft hij zijn eigen graf.
Ten vijfde is er de covid-19-crisis die bewijst dat een aantal dingen ook anders kunnen. Jammer genoeg zal, eens er een vaccin voor gevonden is, daar niemand ook maar één les uit getrokken hebben.
(04-05-2020 09:53 AM)Jordaens schreef: [ -> ]Wars van het artikel en de opmerkingen zijn er wel enkele verontrustende verschijnselen.
Ten eerste is er natuurlijk het onevenwicht binnen de E.U. Blijkbaar hebben de beleidsvoerders er belang bij dat de onenigheid blijft bestaan. En dat is niet enkel een probleem voor de wijnhandel. In de meeste gevallen blijkt België dan ook nog aan het kortste eindje te trekken.
Ten tweede is er de grote concentratie van online handel. De Amazons van deze wereld zijn intussen groter dan België en doen wat ze willen, qua service, qua werkomstandigen, qua prijszetting...
Ten derde heb je het milieu. De verstandige beslissing op dat gebied is om lokaal te kopen, dat kan ook online, de groenteboer kan bestellingen ronddragen zoals dat in de jaren vijftig en zestig het geval was en ook een fles wijn meebrengen...
Ten vierde is er de onhoudbare afkeer van elke inspanning vanwege de consument. Die wil voor een kwartje de wereld rond en met een druk op een knop een kaviaarontbijt geserveerd krijgen. Dat is niet houdbaar en al vretend delft hij zijn eigen graf.
Ten vijfde is er de covid-19-crisis die bewijst dat een aantal dingen ook anders kunnen. Jammer genoeg zal, eens er een vaccin voor gevonden is, daar niemand ook maar één les uit getrokken hebben.
mooie statements
Vrees dat de onevenwicht in de EU altijd zal blijven bestaan. Ik ken alleen de postitie van NL dus kan en zal niets over andere landen zeggen. Laten we beginnen met de pensioenleeftijden van alle EU landen gelijk te trekken. Dan is in ieder geval de financiële basis uitgangspositie voor alle landen gelijk. Wij zitten vanaf komend jaar op 67 en zijn weer het keurigste jongetje van de klas......Gaat nooit gebeuren bij het merendeel van de andere landen. Wat mij betreft mogen we stoppen met de EU.
De grote concentratie online handel is onomkeerbaar. Gaat alleen nog maar groter worden wat overigens uitstekend past bij de komende generaties.
Milieu......complex onderwerp….sinds 1 feb mag je in NL nog maar 100 km per uur rijden op de snelwegen tbv milieu. Tevens is er geen land ter wereld waar zo veel electrische auto's rijden als in Nederland. Laat de electrische auto's dan wel 130 rijden denk ik dan. Dan bevorder je pas echt electrisch rijden.
Uit Covid-19 gaan heel veel lessen getrokken worden is mijn overtuiging. Meer dan 50% van de zakelijke vluchten gaan na Covid-19 niet meer plaatsvinden. Ze hebben gezien dat virtueel vergaderen op afstand ook prima werkt. Tevens zullen veel meer werknemers thuis gaan werken waardoor bedrijven dat grote dure kantoorpand niet meer nodig hebben. Er gaan een aantal vliegmaatschappijen over de kop en ticketprijzen gaan 3 keer duurder worden. Een retour ticket van 80 euro naar Alicante was ook geen gezonde situatie, hoe prettig dit ook was. Hierdoor zullen ook veel particulieren niet meer met het vliegtuig op vakantie gaan. Ook de zakelijke onroerend goed markt gaat grote klappen krijgen.
(04-05-2020 10:42 AM)Vinoco schreef: [ -> ]Uit Covid-19 gaan heel veel lessen getrokken worden is mijn overtuiging. Meer dan 50% van de zakelijke vluchten gaan na Covid-19 niet meer plaatsvinden. Ze hebben gezien dat virtueel vergaderen op afstand ook prima werkt. Tevens zullen veel meer werknemers thuis gaan werken waardoor bedrijven dat grote dure kantoorpand niet meer nodig hebben. Er gaan een aantal vliegmaatschappijen over de kop en ticketprijzen gaan 3 keer duurder worden. Een retour ticket van 80 euro naar Alicante was ook geen gezonde situatie, hoe prettig dit ook was. Hierdoor zullen ook veel particulieren niet meer met het vliegtuig op vakantie gaan. Ook de zakelijke onroerend goed markt gaat grote klappen krijgen.
Ik deel (helaas) de mening van Vinoco. Ook wat betreft retail en digitaal, tv’s, etc. Men zaagt enerzijds over leegstand in lokale winkelstraat en faillissementen lokale kleinhandelaars, maar men shopt wel bij Primark, Zalando, Amazon... de mens is toch een raar wezen.
Ik ben generatie midden jaren 80, dus niet de jongste generatie, maar ik merk aan eigen vrienden dat zij wel nog wijn bij een wijnhandel willen kopen... indien geleverd aan huis. Ik koop zelf ook 90pct online.
Als AI nog enkele stappen neemt gaan we pas echt een revolutie zien. Zie bvb al laatste wijnveilingen bij Sylvies. Die app is “geniaal”, want je kan al niet meer bieden onder de instelprijs en live swipen is toch zo simpel.
Wat niet wegneemt dat ik nog zeeeeeer veel bij Belgische handelaars koop... maar dan wel met goeie site, service en levering aan huis.
Inderdaad, de laatste veiling bij Sylvies was een eyeopener, je zat als het ware in de veilingzaal, de veilingmeester live bezig zien is toch iets speciaal, wel niets kunnen kopen wegens te duur.
(04-05-2020 01:57 PM)fleer schreef: [ -> ]Inderdaad, de laatste veiling bij Sylvies was een eyeopener, je zat als het ware in de veilingzaal, de veilingmeester live bezig zien is toch iets speciaal, wel niets kunnen kopen wegens te duur.
En Sylvies was erg laat met deze nieuwe service. Winefields in Amsterdam gebruikt deze "achteroverleunendindezetellivedeveilingvolgenswipetechniek" al een poosje en dat resulteerde meteen in sterk verbeterde resultaten zodat Sylvies wijselijk besloot niet achter te blijven
(04-05-2020 02:02 PM)Vinoco schreef: [ -> ] (04-05-2020 01:57 PM)fleer schreef: [ -> ]Inderdaad, de laatste veiling bij Sylvies was een eyeopener, je zat als het ware in de veilingzaal, de veilingmeester live bezig zien is toch iets speciaal, wel niets kunnen kopen wegens te duur.
En Sylvies was erg laat met deze nieuwe service. Winefields in Amsterdam gebruikt deze "achteroverleunendindezetellivedeveilingvolgenswipetechniek" al een poosje en dat resulteerde meteen in sterk verbeterde resultaten zodat Sylvies wijselijk besloot niet achter te blijven
Ik volg enkel Sylvies. Mss Winefields toch eens checken. Laatste maal had ik ook niets, soms maar net 10 EUR te kort.
In elk geval is via app bestellen idd de toekomst. Vinoco, heb jij idee wat Vivino vraagt om te adverteren in hun app? Want sommige wijnen zie je meteen Belgisch verdeler met correcte prijs. Dus betekent dat die verdeler er nog voor betaalt aan Vivino. Als ze voor hen nu bestellingsproces zouden over nemen en echt marktplaats worden a la Amazon/Bol...
Dan voorspel ik dat - buiten supermarkwijn, zeer high-end, en afficionado’s zoals op dit forum - weinig meer buiten hen zal verkocht worden binnen paar jaar...
Ik heb zelf geen handel en kan dus niet inschatten welke druk zijn zetten op handelaren tijdens de onderhandelingen om toe te treden tot hun marktplaats.
(04-05-2020 06:58 PM)BartS schreef: [ -> ]Dan voorspel ik dat - buiten supermarkwijn, zeer high-end, en afficionado’s zoals op dit forum - weinig meer buiten hen zal verkocht worden binnen paar jaar...
Ik heb zelf geen handel en kan dus niet inschatten welke druk zijn zetten op handelaren tijdens de onderhandelingen om toe te treden tot hun marktplaats.
Het bedrag wat zij vragen om te adverteren weet ik niet. Ze doen de importeurs van de wijnen in het betreffende land waar besteld wordt een voorstel met betrekking tot levering. Daar kan de importeur "ja" of "nee" tegen zeggen. Bij ja is hij de leverancier, bij nee gaat de wijn uit het buitenland komen. Geleverd wordt ie sowieso. Veel importeurs weigeren in eerste instantie omdat ze denken dat ze daarmee voorkomen dat de betreffende wijn geleverd wordt in hun land/gebied. Kortzichtig en naïef natuurlijk. Ze schieten alleen maar zichzelf in de voet.
(03-05-2020 08:10 PM)Vinoco schreef: [ -> ]Ik wil niet op je tenen gaan staan dus voel het aub ook niet zo. Kan me ook voorstellen dat je denkt dat ik de spijker missla
Helemaal niet. Ik denk trouwens dat je helemaal gelijk hebt in dit en dat je als handelaar nu inderdaad "naar de consument" moet gaan zoeken.
We doen deze zaak omdat ik dat nu eenmaal graag doe. Ik leuter graag over wijn en dan liefst persoonlijk. Maar inderdaad, er komt steeds minder volk "live" shoppen en ik heb nu besloten om enkel nog op zaterdag lijfelijk aanwezig te zijn en alle andere dagen op afspraak. We doen ook meer en meer online, maar ook daar zal ik naar bijkomende kanalen moeten zoeken.
Dat vind ik minder leuk want op den duur is de verbondenheid met het product ook niet meer wat het was en ben je meer bezig met de techniek van alle mogelijke diverse platformen dan met wijn. Ik overwoog dan ook even om er stilaan de brui aan te geven. We zoeken nu eerst naar een andere, goedkopere opslagruimte en gaan toch nog wel even door, tenslotte moeten we toch ook nog "10 jaar Leuvin" kunnen vieren hé.
We wonen hier nu een 9 maand op de Franse boerenbuiten, dicht bij alle onlinewinkels, ver van (wijn)winkels. En toch hebben we nog nooit zoveel mensen horen zeggen: laat mij eens gerust met uw onlinegedoe.
Natuurlijk gaan we en gaat 'iedereen' naar de super-u of eender welke winkel. Maar eigen groenten, vlees van in de stal, vers brood,... liefst lokaal en bio.
Het is ongetwijfeld een heel stuk de setting, maar ik denk dat naast de online & swipe cultuur, waarvan ik ook onderschrijf dat deze verder zal overnemen, er ook een stuk terug lokaal wordt (her)ontdekt.
Halliday: why I’m selling my rare wines
It took half a century for James Halliday to accumulate his $1m collection of rare Burgundy wines. But at 82, he can’t drink them all.
More than half a century ago I went to wine appreciation lessons conducted by the great Len Evans and I introduced myself to him, with no idea what it would lead to. From 1965, when he was appointed national promotions executive of the Australian Wine Board, until his death in 2006, he towered over the Australian fine wine landscape like no one before or since. My relationship with him started as mutual friendship, but deepened to one of unconditional love.
In the late 1960s, relatively early in our friendship, I went to Len’s house in Greenwich on Sydney’s north shore for dinner and gave him a fly-casting lesson – I have a lifelong passion for fly-fishing – on the large lawn behind his house. The lesson over, he thrust a glass of red wine towards me. “What do you think of this?” he said.
I remember the following moments as clearly as if they happened yesterday. As I moved the glass towards my nose, the hairs on the back of my neck stood up, and as I started to fully inhale the aromas I was literally rooted to the spot. I had never imagined that any red (or other) wine could have such an exquisite bouquet, one that offered yet more joy each time I swirled the glass. I lost myself in that bouquet, forgetting to taste the wine, and then, shaking myself out of the reverie, I thought: I’m afraid to taste it, lest it is less magical – a reaction I have experienced many times since.
Instead, I took a sip, and experienced a cathedral of tastes beyond description; mere words are inadequate to do it justice. In a strangled voice, I asked: “What is it?” The answer: a 1962 La Tâche from the Domaine de la Romanée-Conti, maker of the world’s greatest wines, and some of the rarest.
JAMES HALLIDAY: ‘I can’t drink them all’
I have now been collecting (and consuming) wine for more than 60 years, initially with a focus on Australian wine, then expanding to experience the great wines of the world. I have written more than 70 books, and have judged wine in Australia, Europe and the US, with years as chair of the National Wine Show of Australia and at capital city wine shows. I first made wine in the Hunter Valley in 1973, as a co-founder of Brokenwood.
Throughout all these years, the jewel in the crown of my cellar has been the wines of the Domaine de la Romanée-Conti. I bought my first bottle of wine from the Domaine (the French equivalent of “winery”) in 1969 or 1970, and over the years have amassed a collection, stored in the cellar under my house, that has fluctuated but currently stands at 260 bottles.
While I have shared many bottles over the decades with friends who venerate the Domaine, I have never sold any of its wines – and the Domaine does not encourage it. As I approach my 82nd birthday, however, I have decided to sell my entire collection, which auctioneer Langton’s has given an estimated worth of upwards of $1 million.
The Domaine de la Romanée-Conti, located inBurgundy, northwest France, comprises six main vineyards, each with its own appellation – the smallest somewhat confusingly named “La Romanée-Conti”. Four vineyards date back to the 7th century, when the construction of the Abbey of Saint-Vivant de Vergy began. In 1760, Prince de Conti bought La Romanée-Conti for an exorbitant price and promptly reserved the entire production for himself. After the French Revolution there were several owners until 1869, when the core of the present day DRC was assembled. The La Romanée-Conti vineyard was zealously protected from the scourge of phylloxera that swept Europe in the last quarter of the 19th century, but nevertheless the pest gradually affected yields on this hallowed ground; the 1945 vintage amounted to only 600 bottles so the vines were ripped out, the next vintage coming in 1952.
It’s hard to imagine now, but it was not until 1959 that DRC’s grape-growing and winemaking business created a profit, and the first small dividend was paid to family shareholders. When shareholders through much of the 19th century sold their holdings it was not because they made a profit by selling, but because they could not sustain the losses. In earlier centuries the wealth of the nobility made the losses immaterial, and for 500 years various orders of the Church had no such thing as a balance sheet to consider.
The value or price of a Domaine de la Romanée-Conti wine cannot be calculated by a simple price/earnings ratio. On the secondary market a price of $20,000 for a bottle of la Romanée-Conti is the minimum, and an average production of 5500 bottles per year gives rise to gross sales of $110 million a year. But such calculations are irrelevant. The families are not going to sell, period. The French Government would not condone a sale to a non-French bidder at any price. And now it is a case of the Domaine seeking to restrain prices. Highly sought after by collectors in the US, Japan, the UK, Germany, Switzerland, Belgium, and recently China, all the Domaine’s releases are on allocation: the distributors in various countries take what they are offered. Bottles are numbered, and the Domaine has made it clear to its distributors that if a wine is sold shortly after delivery, those responsible won’t be allocated wines the next year. Quiet cash sales that don’t create a ripple continue, of course.
As collecting swelled my cellar – eventually to 10,000 bottles – I was constantly on the lookout for bottles from the Domaine. But even in the early years they were seldom, if ever, to be found on retailers’ shelves. I have bought DRCs at Christie’s auctions in London, from Negociants (the Australian distributors since 1984) and direct from the Domaine. The oldest bottles were from 1942, some notable vintages being 1948, 1962, 1971 and (my all-time favourite) 1978.
In 1998, my wife and I were among a group of wine friends, led by Gary Steel, founder/owner of Domaine Wine Shippers, who bought a house in the tiny town of Monthélie, France. Our visits have always been in May, and the most important of the numerous visits to the foremost Burgundy domaines was to Domaine de la Romanée-Conti. These days, the booming global interest in fine wine means it is virtually impossible to arrange a visit, especially if it is the first, and it’s now necessary for even longstanding clients to arrange a visit months before the event.
James Halliday’s cellar. Picture: Julian Kingma
James Halliday’s cellar. Picture: Julian Kingma
Over the decades I have staged or been to many great dinners featuring great Bordeaux, Burgundies and some of Australia’s rarest wines, dating from the 19th century. In 2005, a year before Len Evans’ death, a Single Bottle Club dinner had a magnum of 1929 Romanée-Conti as its highlight, purchased from a Belgian cellar for $60,000. Sixteen of the 27 wines were from 1929, and therein lies a song. Len was born in August 1930, a dreadful vintage across France; 1929, on the other hand, was a great vintage, and the year of his conception. So it was this we celebrated.
I have given freely of the greatest wines in my cellar for such occasions, because I absolutely believe these wines should be shared with those who understand and appreciate them. Domaine de la Romanée-Conti wines have usually been my contribution. Yet I have never sat down at home and opened a bottle of DRC to drink at dinner. Don’t get me wrong: if the occasion at home is a special one, I do not hesitate to open memorable bottles. If anyone says, “But they’re so expensive/valuable”, my response is that it doesn’t cost me anything to bring them up out of the cellar. At one stage in the not-so-distant past I had more than half a dozen bottles of La Romanée-Conti – the most highly prized of all DRC wines – but haven’t been replenishing the stock because the market demand from all corners of the globe has taken the price to stratospheric levels.
Domaine de la Romanée-Conti gave me so much joy for so many years; it became central to my wine life. The joy has been enhanced by the pleasure, verging on a sense of awe, it has aroused in those who have shared the wines with me. I have the tasting notes and the menus from most of the 100 or so great dinners featuring DRC wines I have been to over the past 50-plus years.
My heart is deeply saddened by this sale, but I hope it will be the opportunity for the many wine lovers around the world to start or add to a collection of these wines. And my sadness has been assuaged by the knowledge that my memories of the wines will never fade.
Almost 60 years after it was made, that 1962 La Tâche is still a beautiful wine. l
The Langton’s auction will be online and open from May 30 to June 28.
THE VINEYARDS
Echézeaux: A vineyard that produces highly expressive wines, with a seductive floral bouquet and a sweet red fruit palate, the tannins silky.
Grands-Echézeaux: Within the Domaine, this is simply known as The Grand, a clear endorsement of its quality. Its wines are richer and more structured than those of Echézeaux, with darker fruits and a hint of game (in the best sense).
Romanée-St-Vivant: I have always loved wines from this vineyard, even before the many improvements made in its management since the Domaine purchased it outright. It manages to be intense yet gloriously fragrant and fine as silk. I rank it third behind La Romanée-Conti and La Tâche.
Richebourg: Many devotees of the Domaine rate this vineyard second to La Romanée-Conti, pointing to the velvety power of its wines. I think Richebourg wines need longer to open up, and arguably emerge close to the best.
La Tâche: It has been said many times and proved many times that for the first 20 years or so, wines from La Tâche and La Romanée-Conti are difficult to tell apart. It is easy to rate La Tâche best because of the incredible fragrance of its wines and the prodigious length of their palate and aftertaste.
La Romanée-Conti: I’ve had more than my fair share of La Romanée-Conti wines over the years; the most compelling was a 1956, served blind in the Domaine’s cellars. The vines were barely 10 years old, yet it was a truly extraordinary wine from an appalling vintage.
Thanks Fleer, mooi om te lezen. Helaas nog nooit iets geproefd van DRC (mijn grootste wijnfrustratie) en dat zal er wellicht ook niet meer van komen. Gelukkig wel redelijk wat andere schrikbarend mooie Bourgognes geproefd en gedronken en dat gevoel van "As I moved the glass towards my nose, the hairs on the back of my neck stood up, and as I started to fully inhale the aromas I was literally rooted to the spot." gehad. Voor mij produceert Bourgogne zonder de minste twijfel 's werelds grootste wijnen.
