02-04-2017, 10:50 PM
een nieuwe woonst moet ingezegend worden uiteraard. En daarvoor een aantal wino's uitgenodigd! Met als resultaat een zalige namiddag...
1. Gimonnet, Cuvée Fleuron 2009 1er Cru, Blancs de Blancs, Champagne
mooi, fris neusje, wat toast, appel, redelijk strak. In de mond een mooie mousse, fraicheur, elegant. Mooie champagne!
2. Le Roc des Anges, Iglesia Velle 14, Roussillon
een 100% grenache gris, maar daar was niemand opgekomen, want een fris, subtiel neusje, met wat mineraliteit, citroen, na wat open staan kwam er meer peer bij kijken. In de mond ronder dan de mond deed vermoeden, maar met toch redelijk wat zuren. Qua intensiteit echter vrij bescheiden, waardoor deze wijn een eerder verlegen indruk maakte, terwijl je bij zuiders wit net het omgekeerde verwacht.
3. Pouilly Fuissé 2015, La Roche, Verget
een zeer geparfumeerde neus, met exotisch fruit, en toch een vleugje mineraliteit, en hout dat er redelijk duidelijk door kwam. In de mond vrij rijp, en rond, zuurtjes ietwat aan de lage kant. Tienne had deze meegepakt omwille van de discussie op het forum over witte bourgogne 2015 en bij deze hebben we direct zelf kunnen oordelen. Voor mij bevestigt het het beeld dat 2015 expressief en rijp is, maar eerder op molligheid dan fraicheur zit.
Ik had toevallig een andere Pouilly Fuissé van Jacques Saumaize, La Maréchaude 2013 open staan in de frigo en heb die er eens naast gezet (tweede dag wel). Deze wijn viel op door zijn geëvolueerd karakter, honing in de neus en in de afdronk. Heel erg verschillend en toch twee keer Pouilly Fuissé.
4. Nuits St Georges, Les Cailles 1er Cru 2013, Domaine Gille
een wijn die ik geproefd had in Lille en toen zeer onder de indruk was. Bij openen deze morgen zeer ééndimensionaal. Enorm ontgoocheld. Gelukkig toch meer open gekomen tegen de proeverij. Met rijp rood fruit, mineraliteit, rokerigheid. In de mond datzelfde rijpe rode fruit, mooie zuren. Rond de tafel twijfelde men of dit Duits was. Niet iedereen was overtuigd. Ikzelf heb deze als stijl wel graag en was al tevreden dat dit zich beter toonde dan deze morgen. Maar toch bracht deze wijn niet helemaal wat ik ervan verwachtte.
5. Barbaresco Riserva, Asili 2011, Produttori del Barbaresco
een vrij expressieve neus met kers, leer, as. In de mond rijpe kersen, mooie zuren, stevige tannines naar het einde toe, maar rijp. Ondanks de stevige structuur, toch redelijk toegankelijk. Een barbaresco die zijn klasse laat tonen. Kan uiteraard nog lang mee, maar liet zich nu al met plezier soldaat maken.
6. Château Camensac 1990, Haut-Médoc
edel neusje, leer, mineraliteit, bos, ceder, koffie, complex. In de mond zelfs nog rood fruit, wat tannines maar zacht, fris, evenwichtig. Bordeaux op dronk, hoe vaak moet het nog gezegd worden, een plezier voor het mondepitheel.
7. Mas la Plana 2010, Penedès, Spanje
in de neus vond ik dat er continuiteit was met de vorige wijn. Rijper, maar toch een bordeaux-toets, met opnieuw die ceder, de koffie, cassis, zoethout. In de mond zeer evenwichtig, zwart fruit, zachte tannines, goede zuren. Echter geen bordeaux, maar een Spaanse cabernet sauvignon. Mooi, en door deductie op Spanje uitgekomen, maar toch heel veel fraicheur voor Spaanse wijn, hoor! Klasse.
8. Château Canon 2014, St Emilion, 1er Grand Cru Classé B
een rijpe neus met redelijk wat kers, ceder. In de mond had ik meer complexiteit dan in de neus met kers, ceder, mooie zuren, zoethout, rijpe tannines en een lange afdronk. Zeer mooie wijn, maar de rijpheid bracht mij niet direct naar Bordeaux. Toch van genoten!
9. Le Champ des Murailles 2012, Corbières Boutenac
10. Cuvée Or 2012, Ollieux Romanis, Corbières Boutenas
ging de eerste niet schenken, maar hoe vaak drink je twee Boutenacs van hetzelfde jaar naast mekaar. En dan eigenlijk nog van dezelfde eigenaar. Was een mooie vergelijking, want ondanks het feit dat er veel gelijkenissen waren, had de eerste wijn meer fraicheur in de mond, dan de Cuvée Or. Die laatste had dan wel weer een complexere neus, meer zwart fruit, een mooi geïntegreerde houttoets en kruidigheid. Meningen verdeeld aan de tafel over welke de beste was. Maar het is duidelijk dat Corbières Boutenac toch fantastische prijs/kwaliteit kan leveren.
11. Le Général 2008, Lanzerac, Stellenbosch, Zuid-Afrika
ceder, zwart fruit, braambes, vanille. In de mond vrij rijp maar evenwichtig, nog aanwezige, maar rijpe tannines op het einde. Eerst werd bordeaux geopperd aan tafel, dan Zuid-Afrika, en dan zelfs pinotage. Straf! want inderdaad 20% pinotage, naast 50% cabernet sauvignon, 20% syrah en 10% mourvèdre. Rijp en toch elegant. Voor mij mooi op dronk nu.
12. Pintas 2006, Douro, Wine and Soul, Portugal
een zeer rijke en rijpe neus, met zwarte kers, maar toch een zekere finesse. In de mond hetzelfde beeld van rijp fruit, maar toch een zekere ingehoudenheid, rijpe tannines, goede zuren. Er wordt aan een top chateauneuf gedacht, maar het is een Portugese topper. Druiven niet gekend, want field blend (alles door elkaar geblend). Rijp en fijn!
Bij de kaasjes kwamen nog
13. Noblesse du Temps 2012, Jurançon, Domaine de Cauhapé
een rijke neus met exotisch fruit, wat saffraan, honing. In de mond datzelfde rijpe fruit maar tegelijk mooie zuren. Dat laatste gaf aan dat dit geen Sauternes was. Maar wat dan wel... Geen Jurançon werd geopperd. En toch, maar dan van een heel goed domein, Cauhapé. Ik heb dit graag omdat dit meer zuren heeft dan de meeste Sauternes en iets levendiger is.
14. Rivesaltes Ambré 2000, Cazes
Een oxidatief neusje uiteraard, maar niet alleen nootjes, ook wat caramel en heel rijk en mooi qua neus. In de mond heel weelderig, rijp. Meer warmte want versterkte wijn. Misschien een betere compagnon met een dessert dan met kazen. Desalniettemin mooi.
Zeer leuke, gezellige namiddag beleefd, met dank aan iedereen voor de mooie wijnen en het goede gezelschap. Gilbert die de koers wint. Iedereen content
[attachment=2464][attachment=2465]
1. Gimonnet, Cuvée Fleuron 2009 1er Cru, Blancs de Blancs, Champagne
mooi, fris neusje, wat toast, appel, redelijk strak. In de mond een mooie mousse, fraicheur, elegant. Mooie champagne!
2. Le Roc des Anges, Iglesia Velle 14, Roussillon
een 100% grenache gris, maar daar was niemand opgekomen, want een fris, subtiel neusje, met wat mineraliteit, citroen, na wat open staan kwam er meer peer bij kijken. In de mond ronder dan de mond deed vermoeden, maar met toch redelijk wat zuren. Qua intensiteit echter vrij bescheiden, waardoor deze wijn een eerder verlegen indruk maakte, terwijl je bij zuiders wit net het omgekeerde verwacht.
3. Pouilly Fuissé 2015, La Roche, Verget
een zeer geparfumeerde neus, met exotisch fruit, en toch een vleugje mineraliteit, en hout dat er redelijk duidelijk door kwam. In de mond vrij rijp, en rond, zuurtjes ietwat aan de lage kant. Tienne had deze meegepakt omwille van de discussie op het forum over witte bourgogne 2015 en bij deze hebben we direct zelf kunnen oordelen. Voor mij bevestigt het het beeld dat 2015 expressief en rijp is, maar eerder op molligheid dan fraicheur zit.
Ik had toevallig een andere Pouilly Fuissé van Jacques Saumaize, La Maréchaude 2013 open staan in de frigo en heb die er eens naast gezet (tweede dag wel). Deze wijn viel op door zijn geëvolueerd karakter, honing in de neus en in de afdronk. Heel erg verschillend en toch twee keer Pouilly Fuissé.
4. Nuits St Georges, Les Cailles 1er Cru 2013, Domaine Gille
een wijn die ik geproefd had in Lille en toen zeer onder de indruk was. Bij openen deze morgen zeer ééndimensionaal. Enorm ontgoocheld. Gelukkig toch meer open gekomen tegen de proeverij. Met rijp rood fruit, mineraliteit, rokerigheid. In de mond datzelfde rijpe rode fruit, mooie zuren. Rond de tafel twijfelde men of dit Duits was. Niet iedereen was overtuigd. Ikzelf heb deze als stijl wel graag en was al tevreden dat dit zich beter toonde dan deze morgen. Maar toch bracht deze wijn niet helemaal wat ik ervan verwachtte.
5. Barbaresco Riserva, Asili 2011, Produttori del Barbaresco
een vrij expressieve neus met kers, leer, as. In de mond rijpe kersen, mooie zuren, stevige tannines naar het einde toe, maar rijp. Ondanks de stevige structuur, toch redelijk toegankelijk. Een barbaresco die zijn klasse laat tonen. Kan uiteraard nog lang mee, maar liet zich nu al met plezier soldaat maken.
6. Château Camensac 1990, Haut-Médoc
edel neusje, leer, mineraliteit, bos, ceder, koffie, complex. In de mond zelfs nog rood fruit, wat tannines maar zacht, fris, evenwichtig. Bordeaux op dronk, hoe vaak moet het nog gezegd worden, een plezier voor het mondepitheel.
7. Mas la Plana 2010, Penedès, Spanje
in de neus vond ik dat er continuiteit was met de vorige wijn. Rijper, maar toch een bordeaux-toets, met opnieuw die ceder, de koffie, cassis, zoethout. In de mond zeer evenwichtig, zwart fruit, zachte tannines, goede zuren. Echter geen bordeaux, maar een Spaanse cabernet sauvignon. Mooi, en door deductie op Spanje uitgekomen, maar toch heel veel fraicheur voor Spaanse wijn, hoor! Klasse.
8. Château Canon 2014, St Emilion, 1er Grand Cru Classé B
een rijpe neus met redelijk wat kers, ceder. In de mond had ik meer complexiteit dan in de neus met kers, ceder, mooie zuren, zoethout, rijpe tannines en een lange afdronk. Zeer mooie wijn, maar de rijpheid bracht mij niet direct naar Bordeaux. Toch van genoten!
9. Le Champ des Murailles 2012, Corbières Boutenac
10. Cuvée Or 2012, Ollieux Romanis, Corbières Boutenas
ging de eerste niet schenken, maar hoe vaak drink je twee Boutenacs van hetzelfde jaar naast mekaar. En dan eigenlijk nog van dezelfde eigenaar. Was een mooie vergelijking, want ondanks het feit dat er veel gelijkenissen waren, had de eerste wijn meer fraicheur in de mond, dan de Cuvée Or. Die laatste had dan wel weer een complexere neus, meer zwart fruit, een mooi geïntegreerde houttoets en kruidigheid. Meningen verdeeld aan de tafel over welke de beste was. Maar het is duidelijk dat Corbières Boutenac toch fantastische prijs/kwaliteit kan leveren.
11. Le Général 2008, Lanzerac, Stellenbosch, Zuid-Afrika
ceder, zwart fruit, braambes, vanille. In de mond vrij rijp maar evenwichtig, nog aanwezige, maar rijpe tannines op het einde. Eerst werd bordeaux geopperd aan tafel, dan Zuid-Afrika, en dan zelfs pinotage. Straf! want inderdaad 20% pinotage, naast 50% cabernet sauvignon, 20% syrah en 10% mourvèdre. Rijp en toch elegant. Voor mij mooi op dronk nu.
12. Pintas 2006, Douro, Wine and Soul, Portugal
een zeer rijke en rijpe neus, met zwarte kers, maar toch een zekere finesse. In de mond hetzelfde beeld van rijp fruit, maar toch een zekere ingehoudenheid, rijpe tannines, goede zuren. Er wordt aan een top chateauneuf gedacht, maar het is een Portugese topper. Druiven niet gekend, want field blend (alles door elkaar geblend). Rijp en fijn!
Bij de kaasjes kwamen nog
13. Noblesse du Temps 2012, Jurançon, Domaine de Cauhapé
een rijke neus met exotisch fruit, wat saffraan, honing. In de mond datzelfde rijpe fruit maar tegelijk mooie zuren. Dat laatste gaf aan dat dit geen Sauternes was. Maar wat dan wel... Geen Jurançon werd geopperd. En toch, maar dan van een heel goed domein, Cauhapé. Ik heb dit graag omdat dit meer zuren heeft dan de meeste Sauternes en iets levendiger is.
14. Rivesaltes Ambré 2000, Cazes
Een oxidatief neusje uiteraard, maar niet alleen nootjes, ook wat caramel en heel rijk en mooi qua neus. In de mond heel weelderig, rijp. Meer warmte want versterkte wijn. Misschien een betere compagnon met een dessert dan met kazen. Desalniettemin mooi.
Zeer leuke, gezellige namiddag beleefd, met dank aan iedereen voor de mooie wijnen en het goede gezelschap. Gilbert die de koers wint. Iedereen content
[attachment=2464][attachment=2465]
86-87
Te weinig persoonlijkheid. 
)