WT bij de goede Sint Canard.
We beginnen buiten en krijgen een roseetje in het glas. Het smaakte ons allemaal dus dat moest wel Bandol zijn.
Domaine Barthes rosé 2017, lekker.
Er volgen twee gekoelde roodjes, de ene al verleidelijker dan de andere. Nogal snel wordt duidelijk dat we twee topBeaujolais in het glas hebben, de tweede wordt zelfs herkend als Bouland.
Capreoles Chamodere 2016: Zeer purper kleur, krieken, kers, specerijen, veel materie, een zekere smeuïgheid, blijft wel koel nochtans. 90
Bouland Morgon Shistes 2016: Lichter van kleur, (meer Bourgondisch), kruidig, rottend hout, iets vegetaal, edel in de mond en incachable.
Zeg over terroir wat je wil maar deze Morgon leek enorm op de Chiroubles van dezelfde wijnbouwer. 92
En dan een witte...jawel, ná de rode, onze Canard neemt de plaatselijke gewoonte over.
Botertje, mineraal, gedroogde ananas, licht gebrand, mooie lengte en balans, zachte citroencuurtjes en een toefje caramel in de afdronk.
Marcel Couturier Macon Loche Longues Terres 2015
Alweer een voltreffer voor Marcel. 91
En dan een nieuwe witte.
Wadisdadier.... ik permiteer mij even een jeugdige slip of the tongue: OMG
Brede, aristocratische neus met vanille , gebrande toetsen, limoen en honing. Ook in de mond is dit vloeibare honing, maar dan droog en fris. Heel aromatisch, geparfumeerd, en werkelijk ellenlang. De afdronk is zo mogelijk nog langer. Een dure wijn, maar je hebt dus wel degelijk méer waar voor je geld.
Iemand zei dat de vorige wijn, hoe goed ook, nu plots een gefilterde versie van deze leek...
Rapet, Corton Charlemagne 2009
Grote wijn, 95
Een rood duo
Wijn 1 Belegen neus, chocolade, kaas (gerijpt op gebruikte wijnvaten volgens iemand), peper. De mond is redelijk vol, wat hout nog, beetje groen naar de afdronk toe. Old fashioned. Een ok wijn maar St Canard koopt nu toch geen Pommard meer in grootwarenhuizen.
Rene Monnier Pommard Les vignots 2001
87
Wijn 2
Zeer jong van kleur nog, nieuw leder en zwart fruit.
In de mond beetje vergelijkbaar met vorige maar frisser, evenwichtiger.
Nog wat droogtrekking op t einde, toch ietwat onrijpe tannines dus.
Villa Antinori Chianti 1999
88
Tenslotte (althans als we de obligate Sauternes als afsluiter even vergeten)
kregen we een triootje in het glas.
Wijn1 heeft een (achteraf) verbazend jonge kleur.
Groentensoep(selder), witte peper, tabak, krieken.
Zacht in de mond, met milde tannines en een warmtegevoel in de finale.
Santa Rita Cabernet Sauvignon Reserva 1999
Alweer verrassend kwalitatief voor een wijn van deze prijscategorie.
90
Wijn 2 is koeler, mineraal, zoethout, blauwe bes, fijne specerijen.
Heel mondstrelend en evenwichtig, nog een klein tanninebeetje op t eind.
Chateau Citran 1999
91
De laatste wijn leek de vorige maar dan uitgebouwd, een geperfectioneerde versie.
Weinig commentaar want sprakeloos...
Chateau Pontet Canet 1999
93
En toen was er heerlijke kaastaart met Carmes de Rieussec.
Life kan een bitch zijn maar soms ook een heel lief en zacht bambietje met grote ogen.