Sedert gisteren vertoeven we met 5 wino s in de Ahrstreek.
Rond de middag kwamen we aan in Ahrweiler. We aten bij La Perla, PQ top. We dronken een Spatburgunder van 1 vd 2 ‘coops’ Die älteste Winzergenossenschaft der Welt, nl Mayshoss
Eerste bezoek was bij Stodden.
Wordt vervolgd.
(15-02-2018 11:44 PM)vinejo schreef: [ -> ]Sedert gisteren vertoeven we met 5 wino s in de Ahrstreek.
Rond de middag kwamen we aan in Ahrweiler. We aten bij La Perla, PQ top. We dronken een Spatburgunder van 1 vd 2 ‘coops’ Die älteste Winzergenossenschaft der Welt, nl Mayshoss
Eerste bezoek was bij Stodden.
Wordt vervolgd.
Benieuwd! Stodden zou echt wel de absolute top moeten zijn in de Ahr.
Het bezoek bij Stodden had ik als starter vastgelegd om op die manier een ijkpunt te hebben van wat topspatburgunder kan zijn. Stodden is gekend om zijn fijne, Bourgondische stijl.
We werden ontvangen door de mama van Alexander Stodden, die momenteel het bedrijf runt.
De ontvangst was beleefd maar eerder afstandelijk. Deutsche freundlichheid
We kregen bijna het volledige gamma te proeven met telkens een sumiere uitleg.
De wijnen waren van basis tot top fluweelzacht.
De gewone spatburgunder (gutswein- 15 euro) was me wel wat te rijp. De ‘J’ daarentegen (18)was bijzonder mooi met een strelende finesse. Wel slechts 4 flessen meer in stock. De Ortswein ‘Recher’ smolt op de tong. 31 euro voor de 2015.
De Sonnenberg, GG op löss en leem, was kruidig, een mondvol vineus genot. Mondvol maar portefeuille leeg. 55 euro
De Rosenthal staat op schiefer en geeft een krachtige doch ‘slanke’ wijn. 65€.
De Herrenberg had een fijnkorrelige materie (filigraan), iets meer Frans vn stijl met meer hout en minder fluwelen tannines. 75 €.
De alte reben (118 €) wordt pas in mei 2018 gebotteld en kregen we net als de Mönchberg(199€) niet te drinken.
Een zeer lekker en interessant bezoek, maar het zal ons enkel bijblijven door de kwaliteit van de wijnen die Bourgondische finesse combineren met Bourgondische prijzen.
Elders vernamen we dat Alexander Stodden rond flaneert met het nieuwste model BMW. Het BMW-logo vooraan werd echter vervangen door JS, het logo van het wijnhuis.
(16-02-2018 11:35 AM)vinejo schreef: [ -> ]Het bezoek bij Stodden had ik als starter vastgelegd om op die manier een ijkpunt te hebben van wat topspatburgunder kan zijn. Stodden is gekend om zijn fijne, Bourgondische stijl.
We werden ontvangen door de mama van Alexander Stodden, die momenteel het bedrijf runt.
De ontvangst was beleefd maar eerder afstandelijk. Deutsche freundlichheid
We kregen bijna het volledige gamma te proeven met telkens een sumiere uitleg.
De wijnen waren van basis tot top fluweelzacht.
De gewone spatburgunder (gutswein- 15 euro) was me wel wat te rijp. De ‘J’ daarentegen (18)was bijzonder mooi met een strelende finesse. Wel slechts 4 flessen meer in stock. De Ortswein ‘Recher’ smolt op de tong. 31 euro voor de 2015.
De Sonnenberg, GG op löss en leem, was kruidig, een mondvol vineus genot. Mondvol maar portefeuille leeg. 55 euro
De Rosenthal staat op schiefer en geeft een krachtige doch ‘slanke’ wijn. 65€.
De Herrenberg had een fijnkorrelige materie (filigraan), iets meer Frans vn stijl met meer hout en minder fluwelen tannines. 75 €.
De alte reben (118 €) wordt pas in mei 2018 gebotteld en kregen we net als de Mönchberg(199€) niet te drinken.
Een zeer lekker en interessant bezoek, maar het zal ons enkel bijblijven door de kwaliteit van de wijnen die Bourgondische finesse combineren met Bourgondische prijzen.
Elders vernamen we dat Alexander Stodden rond flaneert met het nieuwste model BMW. Het BMW-logo vooraan werd echter vervangen door JS, het logo van het wijnhuis.
Op Prowein proef ik elk mooie Pinot uit Duitsland, o.a. bij Stodden maar ook anderen in Ahr, Pfalz, Baden en zelfs de Moezel. Maar als ik dan iets werkelijk top vind, is het toch weer duurder dan wat ik in Bourgogne van vergelijkbare kwaliteit vind. Het klinkt voor de meesten hier misschien ongeloofwaardig, maar toch is het zo.
Als ik de tijd vind (wellicht niet, maar 1 dag tijd) ga ik even grasduinen in het Oregon paviljoen, maar dat importeren is wellicht voor de grotere vissen. censor censor censor
Voor ons bezoek na Stodden hadden we gekozen voor het andere uiterste. Een klein wijnbouwerke (klein qua wijnareaal, 2 ha slechts), Christophe Richter.
We hadden echter dankzij de zakelijke aanpak van moeder Stodden nog wat tijd over en sprongen nog eens binnen bij de andere coop van deze streek, Dagernova. Van de 560 ha stokken in de Ahr heeft deze Winzergenossenschaft 156 ha in bezit. We kregen deskundige en vriendelijke uitleg bij enkele wijnen en kochten een paar flesjes.
Dan snel richting Kanonwal in Ahrweiler waar we werden ontvangen door de verlegen Christophe Richter. “Ik hoop dat jullie niet ontgoocheld zullen zijn” waren zowat zijn eerste woorden. En neen, we waren niet ontgoocheld. Waar de witte wijnen redelijk gewoontjes waren in hun fruitigheid vertoonden de rode een heel zuivere en fijne fragiliteit. Gezien de eerlijke prijzen zat de prijs-kwaliteit verhouding van de wijnen van deze bescheiden vakman bijzonder goed. We vertrokken dan ook met een doosje of 10 richting hotel Shutzenhof.
Grootste probleem van Richter is gebrek aan opslagruimte. De ruimte die hem door de nonnekes ter beschikking werd gesteld is hij kwijt door de verkoop van het gebouw. In 16 en 17 verkocht hij zijn druiven aan de cooperatieve. Hij hoopt nu snel een goede stek te vinden zodat zijn dochter voluit kan gaan bij de nakende overname van het wijngoed.
Geen grote maar lekkere, authentieke en pure wijnen. Een zeer mooie ontdekking. Met veel dank aan Venne voor de tip!
(16-02-2018 11:35 AM)vinejo schreef: [ -> ]Het bezoek bij Stodden had ik als starter vastgelegd om op die manier een ijkpunt te hebben van wat topspatburgunder kan zijn. Stodden is gekend om zijn fijne, Bourgondische stijl.
We werden ontvangen door de mama van Alexander Stodden, die momenteel het bedrijf runt.
De ontvangst was beleefd maar eerder afstandelijk. Deutsche freundlichheid
We kregen bijna het volledige gamma te proeven met telkens een sumiere uitleg.
De wijnen waren van basis tot top fluweelzacht.
De gewone spatburgunder (gutswein- 15 euro) was me wel wat te rijp. De ‘J’ daarentegen (18)was bijzonder mooi met een strelende finesse. Wel slechts 4 flessen meer in stock. De Ortswein ‘Recher’ smolt op de tong. 31 euro voor de 2015.
De Sonnenberg, GG op löss en leem, was kruidig, een mondvol vineus genot. Mondvol maar portefeuille leeg. 55 euro
De Rosenthal staat op schiefer en geeft een krachtige doch ‘slanke’ wijn. 65€.
De Herrenberg had een fijnkorrelige materie (filigraan), iets meer Frans vn stijl met meer hout en minder fluwelen tannines. 75 €.
De alte reben (118 €) wordt pas in mei 2018 gebotteld en kregen we net als de Mönchberg(199€) niet te drinken.
Een zeer lekker en interessant bezoek, maar het zal ons enkel bijblijven door de kwaliteit van de wijnen die Bourgondische finesse combineren met Bourgondische prijzen.
Elders vernamen we dat Alexander Stodden rond flaneert met het nieuwste model BMW. Het BMW-logo vooraan werd echter vervangen door JS, het logo van het wijnhuis.
Ik proef Stodden reeds verschillende jaren, maar er is steeds iets geweest dat mij tegenhield om een echt waw-gevoel te krijgen. Wijnen die tijd vragen zeggen ze dan, maar voor de huidige prijzen is blind vertrouwen toch niet evident. In September proefde ik een deel van de 2015 lineup en de Herrenberg was er wel boenk op. Enorm toegankelijk, enorm veel finesse, maar zoals je zelf aangeeft, prijzig.
Tussen de prachtig besneeuwde steile hellingen van de Ahrvallei reden we richting Dernau, waar 3 bezoeken op het programma stonden.
We begonnen met een tweede en laatste bezoek aan een domein van de ‘big six’ (de zes grootste en duurste namen van de streek), Weingut Kreuzberg.
We werden getrakteerd op een mooie proeverij en zeer interessante uitleg van Frank Josten.
De ‘Lifestyle collection’, wijnen van aangekochte druiven, lieten we wijnwijselijk aan ons voorbijgaan.
De andere wijnen zijn allen VDP.
Zoals velen in de streek maakt men hier een zeer aangename blanc de noir van pinot noir, gemaakt van het eerste, kleurloze sap van de voor de rode wijn ontsteelde druiven. De 2017 was heel fruitig en sappig met frisse zuren.
De basis rode wijnen zijn gelagerd op oude foeders van 1000 liter, wat nooit toast of vanille maar wel veelal toetsen van zoethout oplevert. De 2015 spatburgunder(10€) dronk mooi weg maar vertoonde een lichte groenigheid. De ‘Unplugged’ wordt gemaakt met een bevriende wijnbouwer uit de Nahe en is een wijn waarbij men, zoals de naam aangeeft, zo weinig mogelijk technieken toepast om de wijn te ‘versterken’.
De Ahr is ook thuishaven van de Frühburgunder. Deze soort heeft heel kleine besjes en de periode waarin de druiven kunnen geplukt worden is moeilijk te bepalen en heel kort. De ‘C’ is gemaakt van stokken die 100% op schiefer groeien. De lage opbrengsten (35 l/ha) zorgen voor een zachte, rijpe wijn met veel materie.(22 euro)
Terug naar spatburgunder en meteen naar de "barrique gereifte weine" met de Devonshiefer 2015, die door de 12 maanden houtlagering een aroma met gebrande toetsen had met wat tanninebitter.
De rode cabernet sauvignon kregen we niet te drinken, de witte (jawel!) mochten we proeven na afloop van de degustatie. Een primeur voor ons allen, de wijn vertoonde een opvallende smaak van gestoofde...paprika. Wou er eentje kopen als curiositeit maar ik vond de prijs (15 €) dan toch overdreven voor de kwaliteit in het glas.
Maar in tussentijd hadden we wel vier schiiterende GG s te proeven gekregen.
De shieferlay 15 (31 €) had minst body maar wel finesse, de Hardtberg was fluwelig met ellenlange afdronk (39€). De Silberberg (37€) was de elegantie ten top en de Sonnenberg (39€, löss, 17 maanden vat)) is een wijn voor de toekomst (minstens 10 jaar).
We bestelden onze wijnen en vertrokken onmiddellijk naar Julia Bertram, een paar 100 meter dieper in Dernau.
Waar we allen erg naar uitzagen mocht alweer niet zijn... Julia was ‘krank'. Grieperig, zoals volgens een restauranthouder de helft van de bevolking van de streek. En bij de terugreis naar het Gentse werd algauw duidelijk dat sommigen, waaronder schrijver dezes, een aantal bacteriën lieten immigreren naar het Gentse.
We werden dan maar ontvangen door Filip, haar belangrijkste medewerker. Geluk bij een ongeluk, Filip is een...Nederlander. Een verademing na al die Duistse spräche.
Julia Bertram is dus de rijzende ster. Ze fungeert ook wat als uithangbord voor de regio, we zagen ze een paar keer pronken op een bord langs de baan. Zo bleven we toch niet compleet op onze honger zitten.
Julia Bertram heeft nu 4,5 ha wijnstokken en wil evolueren naar 6 ha. Niet méer want het moet werkbaar blijven, aldus Filip, die het snoei en plukwerk op de steile hellingen voor zijn rekening neemt. De dag van onze aankomst was hij bij -8 C° begonnen maar het zonnetje zorgde algauw voor wat warmte. Hij was bezig op een goed georiënteerd perceel. Naargelang de helling en orientatie kan de temperatuur van een perceel 10 tot 15 graden verschillen!
we kregen een fijne proeverij waarbij alweer de zuiverheid van Julia s wijnen werd aangetoond.
Na een korte lunch 50 meter verder naast de kerk van Dernau (aanrader, broer van Meyer-Nackel) trokken we naar Erwin Riske. Eerst zaten we bij zijn buur (een andere Riske) en toen we uiteindelijk bij hem aanbelden klonk hij nogal vermoeid en duurde het een paar minuten vooraleer hij de deur opende. Hij was vorige nacht van skireis teruggekomen en had zich een week van datum gemist. Hij verontschuldigde zich uitgebreid voor de vergissing en voor de 'koude' proefzaal en wijnen, maar algauw werd het warmer mede dankzij de bijzonder vriendelijke uitstraling van de wijnbouwer.
We kregen eerst enkele rieslings te proeven, allen, net als bij Shumacher, afkomstig van goed gelegen hellingen in de Mittelrhein, 35 km verder.
Zijn riesling "No Riske, No fun" - goed gevonden - was reeds aufgetrunken, de Leutesdorfer Gartenlay kregen we wel in het glas, en die was bijzonder mooi, strak met een heel typische riesling mineraliteit. De Alte Reben toonde zich voller met meer volume en lengte.
De rode wijnen zijn opgedeeld in het basisgamma, "klassischer Ausbau" en het betere gamma, de "Barriqueausbau". Het was die laatste categorie wijnen die ons heel erg beviel. De Sonnenberg (19,90 €) en de Pfarrwingert (29€) toonden de klasse van deze bijzonder sympathieke wijnbouwer. Hij maakt ook sekt en likeuren, maar wegens tijdsgebrek hebben we die aan ons voorbij laten gaan. Op naar wijnbouwgenie Paul Shumacher.
Leuke trip Jo, bedankt!
Aangezien ik in de Kempen woon, zou ik daar toch ook eens moeten geraken
Mooie verslagen, Jo! Geeft zin om bij gelegenheid ook eens naar de Ahr te trekken. Sta wel te kijken van de hoge prijzen voor de pinot noirs. Waren de wijnen van Julia betaalbaar?
(19-02-2018 12:11 PM)troisetoiles schreef: [ -> ]Mooie verslagen, Jo! Geeft zin om bij gelegenheid ook eens naar de Ahr te trekken. Sta wel te kijken van de hoge prijzen voor de pinot noirs. Waren de wijnen van Julia betaalbaar?
De basiscuvee was 11 euro, heel mooie PQ. De Ahrweiler en Dernau 17 euro (2 euro opgeslaan sedert vorig jaar, het gaat ginder ook snel..)
De grotere wijnen werden jammer genoeg pas later gebotteld, denk dat de prijzen daar rond of in de dertig zijn.
(16-02-2018 11:35 AM)vinejo schreef: [ -> ]De alte reben (118 €) wordt pas in mei 2018 gebotteld en kregen we net als de Mönchberg(199€) niet te drinken.
De alte reben spatburgunder of alte reben pinot noir?
Ik was vorig jaar op de jaargangpresentatie van Julia Bertram en Benedikt Baltes. Pas bij de derde wijn bleek mijn Duits zo archislecht dat Filip switchte naar het Nederlands
.
Silberberg 2015 is het beste wat Kreuzberg in jaren heeft gemaakt, een wijn die moeiteloos langs een aantal veel duurdere toppers van Stodden of Meyer-Nakel kan staan (zijn jullie bij deze laatste trouwens niet geweest?).
Paul Shumacher is oenoloog en de man bij wie alle wijndomeinen hun proefstalen moeten inleveren. Geen wonder dus dat hij zelf van wanten weet en schitterende wijnen maakt. Voor de gelegenheid had ook zijn vrouw zich vrij gemaakt, een knappe en ongelooflijk lieve dame. Binnenkort plaats ik wat foto s van onze bezoekjes op de blog.
De 2015 Ahr spatburgunder zette al meteen de toon, hoewel de neus me toch wat minder fris overkwam. "Staat deze wijn al enige tijd open?" Jawel, al drie dagen (voor de helft leeg, dus de O2 had al wat invloed uitgeoefend). De Carpe Diem had hier geen last van en deed het proefgezelschap (dat niet eerder Ahrwijn proefde) grote ogen optrekken. Heerlijke wijn voor 12.50 euro.
De Pur pinot, gemaakt van de "mindere" stokken van toppers Trotzenberg en Krauterberg was nog fijner en langer, de Trotzenberg gewoon een delicatesse. Volgens Shumacher zijn de beste wijnen op hun best na een jaar of 10. We kregen bij ons vertrek een flesje mee van 2012 om dit binnen een paar jaar uit te proberen. Het afscheid was hartelijk, sommigen deelden kussen uit.
Na bezoek aan 7 goede tot uitstekende Wijndomeinen uit de Ahr, konden we besluiten dat de hele streek, maar bij uitstek Paul Schumacher zeer Bourgondische spatburgunders maakt. Een reden zou kunnen zijn dat hij, in tegenstelling tot sommige anderen, zijn wijnen licht chaptaliseert. Dat maakt dat hij de druiven vroeger kan plukken en op die manier de mooie zuurtjes in zijn wijn kan behouden. "Das macht man auch in Burgunder..."
Net aangekomen in ons hotel kregen we telefoon van Kreuzberg dat onze wijnen niet waren betaald. Oeps, vergetelheid bij het oppikken, we dachten dat Opa T. dit had gedaan.
Terwijl de anderen de wijnen in het hotel trieerden (we laten dit nooit ter plaatse door de wijnbouwer doen om tijd te sparen) keerden E. en Opa terug om onze schuld bij Kreuzberg te vereffenen. Tegelijkertijd sprongen ze ook nog eens binnen bij Shumacher omdat V. daar zijn gsm was vergeten. Dacht hij. Na een minutenlange zoektocht in het proeflokaal werd de gsm uiteindelijk teruggevonden op de achterbank van de wagen.
Ondertussen merkte de ploeg trieerders dat er bij de bestelling bij Kreuzberg iets was misgelopen. We hadden een doos van 6 dornfelders meegekregen in plaats van een doos van 6 Shieferlay spatburgunders. Een verschil van 20 euro/fles toch. Ha, E. en Opa zijn er nu toch naartoe! Snel! Bel!
Terwijl we hen belden kwamen E. En T. terug aan in het hotel
Ondertussen hadden we ook het restaurant al gebeld dat we een half uur vertraging zouden hebben. We besloten dan maar de dag erop nóg eens terug te rijden naar Kreuzberg om de flessen te wisselen. Rare vergissing vonden we.
En het restaurant, Ahr Vinum?
Ook dat was een vergissing.
Zo eindigde onze tweedaagse licht chaotisch.
Maar niks kon onze herinneringen aan een heerlijke trip nog vertroebelen.
Citaat:Na bezoek aan 7 goede tot uitstekende Wijndomeinen uit de Ahr, konden we besluiten dat de hele streek, maar bij uitstek Paul Schumacher zeer Bourgondische spatburgunders maakt. Een reden zou kunnen zijn dat hij, in tegenstelling tot sommige anderen, zijn wijnen licht chaptaliseert. Dat maakt dat hij de druiven vroeger kan plukken en op die manier de mooie zuurtjes in zijn wijn kan behouden. "Das macht man auch in Burgunder..."
Interessant! Ik heb het me al vaak afgevraagd vanwaar dat zoetig kantje komt in de meeste spatburgunders, want het komt niet van restsuikers. Onlangs was ik in portovino en vroeg het ook aan Jan. Hij vertelde dat er in Duitsland heel rijp geplukt wordt en dat je daardoor wat ze « früchtsüss » noemen hebt. Dus geen restsuikers maar heel rijp fruit dat een zoetige indruk heeft. Het verhaal van Shumacher lijkt dit te bevestigen.
Citaat:Het afscheid was hartelijk, sommigen deelden kussen uit.
Aan den Paul? Allez jong...
Rijd je altijd naar daar om Paul Shumacher te kopen? (of ook adresjes dichter in de buurt?
)
Moet dat ook eens proeven aan al die lovende TN te zien.
Vond wel iets zoals ahrweindepot online...
(21-02-2018 05:16 PM)Dc schreef: [ -> ]Rijd je altijd naar daar om Paul Shumacher te kopen? (of ook adresjes dichter in de buurt?)
Moet dat ook eens proeven aan al die lovende TN te zien.
Vond wel iets zoals ahrweindepot online...
Mij niet bekend waar je hem in Belgie kan kopen, maar in jou geval is t een goed uur rijden dus ik zou niet twijfelen... ;-)
(21-02-2018 05:02 PM)Olivier schreef: [ -> ]Citaat:Het afscheid was hartelijk, sommigen deelden kussen uit.
Aan den Paul? Allez jong...
Hij was in goed gezelschap ;-)
Interessant verslag.
Heb je al eens de wijnen van Kriechel geprobeerd?
Paul Schumacher...
Waren alle wijnen die je proefde 2015?
Had hier ook al enkele keren zitten gapen voor mijn scherm.
Watertandend en smachtend ernaar.
@DC voor mij is de rit 3 uur en heeft me nog niet beklaagd tot op heden.
Dat zal wel nog komen eens de flessen op zijn...
(22-02-2018 07:33 AM)gertjeuh schreef: [ -> ]Interessant verslag.
Heb je al eens de wijnen van Kriechel geprobeerd?
Paul Schumacher...
Waren alle wijnen die je proefde 2015?
Inderdaad, 2015.
Kriechel is zijn buur dacht ik, ginds al eens gegeten en de sparburgunder geproefd, om een of andere reden niet verder bij stil gestaan..
Bedankt Jo en Gert.
Voor mij inderdaad niet lang rijden (2u15min), maar ik ga binnenkort al een weekendje weg en iets bij plannen is momenteel niet echt een optie gezien de drukte thuis...
Ik ga, denk ik, dat ahr weindepot eens proberen. 20 euro verzendkosten voor 20 flessen en ze beweren te verkopen aan domeinprijzen (voor de Carpe Diem komt het alleszins overeen met jouw prijzen Jo).
In hun gamma: Schumacher, Kreuzberd, Adeneuer,...
Ik heb wel interesse in eventuele prijslijsten als je die nog hebt Jo + must buys hoor ik ook graag
.
Een bezoek aan de Ahr staat wel genoteerd voor mij, dus ik hoop dat het er snel eens van komt
(22-02-2018 09:14 AM)Dc schreef: [ -> ]Bedankt Jo en Gert.
Voor mij inderdaad niet lang rijden (2u15min), maar ik ga binnenkort al een weekendje weg en iets bij plannen is momenteel niet echt een optie gezien de drukte thuis...
Ik ga, denk ik, dat ahr weindepot eens proberen. 20 euro verzendkosten voor 20 flessen en ze beweren te verkopen aan domeinprijzen (voor de Carpe Diem komt het alleszins overeen met jouw prijzen Jo).
In hun gamma: Schumacher, Kreuzberd, Adeneuer,...
Ik heb wel interesse in eventuele prijslijsten als je die nog hebt Jo + must buys hoor ik ook graag .
Een bezoek aan de Ahr staat wel genoteerd voor mij, dus ik hoop dat het er snel eens van komt
Ik denk idd dat dit domeinprijzen zijn, Daan. Lijkt me een goede optie om daar eens te bestellen.
Van de bezochte domeinen heb ik prijslijsten liggen, als je iets wil weten, vraag maar.
(22-02-2018 08:37 AM)vinejo schreef: [ -> ] (22-02-2018 07:33 AM)gertjeuh schreef: [ -> ]Interessant verslag.
Heb je al eens de wijnen van Kriechel geprobeerd?
Paul Schumacher...
Waren alle wijnen die je proefde 2015?
Inderdaad, 2015.
Kriechel is zijn buur dacht ik, ginds al eens gegeten en de sparburgunder geproefd, om een of andere reden niet verder bij stil gestaan..
Als het smaakt naar de druif.
Ooit een instapper van geproefd en leek mij correct. Vooral benieuwd naar zijn duurdere wijnen.
Vorig jaar kon ik op het Fruhburgunder Symposium door alle Frühburgunder wijnen van Kriechel gaan, en ik was toch niet compleet overtuigd. Te veel houtinvoloed te veel op power gemaakt terwijl wijnbouwers als Julia Bertram bewijzen dat Frühburgunder toch ook finesserijke wijnen kan opleveren. Kriechel is trouwens wereldwijd de grootste Frühburgunder producent, met een gigantische 4ha
.
Op 7 & 8 april is het trouwens jaargangspresentatie bij Julia Bertram, samen met de wijnen van haar vriend, Benedikt Baltes, wijnmaker in Franken, die volgens Eichelmann de Beste Rotweinkollektion 2018 leverde. Misschein een idee voor een forumtripje?
(22-02-2018 01:27 PM)Kupers schreef: [ -> ]Vorig jaar kon ik op het Fruhburgunder Symposium door alle Frühburgunder wijnen van Kriechel gaan, en ik was toch niet compleet overtuigd. Te veel houtinvoloed te veel op power gemaakt terwijl wijnbouwers als Julia Bertram bewijzen dat Frühburgunder toch ook finesserijke wijnen kan opleveren. Kriechel is trouwens wereldwijd de grootste Frühburgunder producent, met een gigantische 4ha .
Op 7 & 8 april is het trouwens jaargangspresentatie bij Julia Bertram, samen met de wijnen van haar vriend, Benedikt Baltes, wijnmaker in Franken, die volgens Eichelmann de Beste Rotweinkollektion 2018 leverde. Misschein een idee voor een forumtripje?
Interessant Peter!
Zelf enkel nog maar een instap Spätburgunder in het glas gehad.
Die beviel wel.
Maar de term Sparburgunder lijkt me hier correct
(23-02-2018 07:31 AM)gertjeuh schreef: [ -> ] (22-02-2018 01:27 PM)Kupers schreef: [ -> ]Vorig jaar kon ik op het Fruhburgunder Symposium door alle Frühburgunder wijnen van Kriechel gaan, en ik was toch niet compleet overtuigd. Te veel houtinvoloed te veel op power gemaakt terwijl wijnbouwers als Julia Bertram bewijzen dat Frühburgunder toch ook finesserijke wijnen kan opleveren. Kriechel is trouwens wereldwijd de grootste Frühburgunder producent, met een gigantische 4ha .
Op 7 & 8 april is het trouwens jaargangspresentatie bij Julia Bertram, samen met de wijnen van haar vriend, Benedikt Baltes, wijnmaker in Franken, die volgens Eichelmann de Beste Rotweinkollektion 2018 leverde. Misschein een idee voor een forumtripje?
Interessant Peter!
Zelf enkel nog maar een instap Spätburgunder in het glas gehad.
Die beviel wel.
Maar de term Sparburgunder lijkt me hier correct
En zo maken we onbewust de mooiste woordspelingen.. ;-)
"Kopen bij de Spar is sparen bij de koop" (iets van vroeger).
Sparburgunder schijnt vooral populair te zijn in de kerstperiode
kalkoen met zinfandel wellicht populair rond thanksgiving
dus als gans dan best ook opletten
;-)