Ik las deze morgen dit stukje over de voetbalprentjes van Panini. Het wierp me 40 jaar terug in de tijd.....
"Er zijn drie cruciale momenten voor een verzamelaar", zegt Fabrizio Melegari , terwijl hij zijn duim aantikt.
"Eén: het moment dat je een pakje gaat kopen en ziet dat de verkoper speciaal voor jou een nieuwe doos uit het plastic haalt. Dat geeft een tintelend, bijna gelukzalig gevoel. Je weet: ik ben de eerste, ik heb de grootste kans om precies de juiste plaatjes te vinden."
"Twee," en hij tikt hij zijn wijsvinger aan, "het openen van een pakje. Dat geluid – de muziek! – van het openscheurende papier: een rrrrrip die je gehoor streelt. En daarna die plots vrijkomende geur van vers gedrukte plaatjes, die je wilt opsnuiven als een drug.
Drie," gaat hij verder, "en dit is het mooiste moment: heel langzaam de plaatjes van elkaar schuiven om te zien welke voetballers je in je handen hebt. Eindelijk wordt je wachten beloond, eindelijk weet je wie je kunt inplakken en wie je kunt ruilen met je vriendjes."
Zijn er nog nostalgici die een warm gevoel krijgen bij het lezen van deze woorden..?
Ja! Jaaaa! Jaaaaaaa....
Zalig! Mmmm, die geur.
Man, wat heb ik boeken geplakt
Mijn zoon zit nu in die fase.
Met dat verschil dat het pokemons zijn ipv voetballers...
Bij stap drie lag alle aandacht bij mij op : “Zit er nen blinker tussen?!”
Wat ik nooit heb kunnen vatten is dat je die prentjes moet kopen... Tijdens mijn lagere schooltijd werd nogal jacht gemaakt op prentjes van chocolade Jacques. Ook een handige marketingtruuk natuurlijk, maar wat ons betrof waren die gratis. Als er in de familie of de buurt ergens iemand een chocoladereep opendeed, stonden we meteen op vinkenslag om te kijken welk prentje daar inzat en of we het al hadden. We kochten niets, we ruilden op de speelplaats en de echt zeldzame exemplaren kon je bij Jacques inwisselen tegen een koers van vier tegen één. Over tandbederf, leveraandoeningen en/of hersenverweking werd toen nog geen gewag gemaakt. En dat je je paar luttele zakcenten zou weggooien aan chromo's in een zakje, daar dacht al helemaal niemand aan.
Bovendien, en dat is toch ook een groot verschil, die chromo's waren min of meer eductatief. Zo heb ik de reeks en het album "Stormloop naar de Sterren" uit 1963 nog steeds ergens liggen. Mét het extra portret van Valentina Teresjkova, de eerste vrouw in de ruimte! Wat toch een heel verschil is met Pokémons (of voetballers, wat's the difference...).
(06-06-2018 09:38 AM)Jordaens schreef: [ -> ]Wat ik nooit heb kunnen vatten is dat je die prentjes moet kopen... Tijdens mijn lagere schooltijd werd nogal jacht gemaakt op prentjes van chocolade Jacques. Ook een handige marketingtruuk natuurlijk, maar wat ons betrof waren die gratis. Als er in de familie of de buurt ergens iemand een chocoladereep opendeed, stonden we meteen op vinkenslag om te kijken welk prentje daar inzat en of we het al hadden. We kochten niets, we ruilden op de speelplaats en de echt zeldzame exemplaren kon je bij Jacques inwisselen tegen een koers van vier tegen één. Over tandbederf, leveraandoeningen en/of hersenverweking werd toen nog geen gewag gemaakt. En dat je je paar luttele zakcenten zou weggooien aan chromo's in een zakje, daar dacht al helemaal niemand aan.
Bovendien, en dat is toch ook een groot verschil, die chromo's waren min of meer eductatief. Zo heb ik de reeks en het album "Stormloop naar de Sterren" uit 1963 nog steeds ergens liggen. Mét het extra portret van Valentina Teresjkova, de eerste vrouw in de ruimte! Wat toch een heel verschil is met Pokémons (of voetballers, wat's the difference...).
Gelieve geen pogingen te doen mijn dierbare jeugdherinneringen te degraderen tot uitwassen van het kapitalistisch systeem
(06-06-2018 10:14 AM)vinejo schreef: [ -> ] (06-06-2018 09:38 AM)Jordaens schreef: [ -> ]Wat ik nooit heb kunnen vatten is dat je die prentjes moet kopen... Tijdens mijn lagere schooltijd werd nogal jacht gemaakt op prentjes van chocolade Jacques. Ook een handige marketingtruuk natuurlijk, maar wat ons betrof waren die gratis. Als er in de familie of de buurt ergens iemand een chocoladereep opendeed, stonden we meteen op vinkenslag om te kijken welk prentje daar inzat en of we het al hadden. We kochten niets, we ruilden op de speelplaats en de echt zeldzame exemplaren kon je bij Jacques inwisselen tegen een koers van vier tegen één. Over tandbederf, leveraandoeningen en/of hersenverweking werd toen nog geen gewag gemaakt. En dat je je paar luttele zakcenten zou weggooien aan chromo's in een zakje, daar dacht al helemaal niemand aan.
Bovendien, en dat is toch ook een groot verschil, die chromo's waren min of meer eductatief. Zo heb ik de reeks en het album "Stormloop naar de Sterren" uit 1963 nog steeds ergens liggen. Mét het extra portret van Valentina Teresjkova, de eerste vrouw in de ruimte! Wat toch een heel verschil is met Pokémons (of voetballers, wat's the difference...).
Gelieve geen pogingen te doen mijn dierbare jeugdherinneringen te degraderen tot uitwassen van het kapitalistisch systeem
Hah, zalige opmerking van Jordaens. In dat kader las ik hoeveel een volle paniniboek moet kosten. Is waarschijnlijk de duurste boek uit je bib: 870 EUR!
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20180329_03436710
Maar toch, het heeft toch een zekere charme, en d'ailleur, ik was toen meer op de hoogte van de spelers (en hun stats) dan nu. Laat ons het educatieve effect ook niet vergeten hé
Ik kan niet wachten tot mijn zoon de 'panini-leeftijd' heeft bereikt.
In mijn jonge jaren was ook ik fervent sticker verzamelaar & dito klever, dan zwijgen we nog van knikkers !
Ik herinner mij plakboeken van voetbal, Jurassic Park, Congo en TMNT ( Teenage Mutant Ninja Turtles ).
Op vakantie aan de kust had je dan zo van die rare boekenwinkeltjes waar je ganse sets in één keer kon kopen.
Het boek zelf en dan hopen ongeopende pakketten met de klevers, alles voor nog geen 100 Frank.
Het zakgeld ging dan daar op en dan was het snel naar huis en hopen dat het ganse boek vol geraakte ( meestal helaas ).
Wat ik me ook nog sterk herinner is de muntencollectie van de Wereldbeker 1994 in Amerika ( is was toen 12/13 jaar ).
Je kon toen met lege wikkels van Mars, Snickers en M&M's een boek en munten sparen ( ik dacht drie of vijf wikkels voor één munt ).
Ik zat toen in het eerste middelbaar, daar was een winkeltje waar je tijdens de pauze snoepgoed kon kopen.
Dan vatte ik post bij de vuilnisbak om de lege wikkels te vragen vooraleer ze daarin verdwenen.
Hopen wikkels opgestuurd en uiteindelijk na lang sparen een volledige set kunnen uitbouwen.
De volledige collectie is mij altijd gevolgd bij iedere verhuis ... geen idee waarom ... mooie nostalgie vermoedelijk ?
[
attachment=3404] [
attachment=3405] [
attachment=3406] [
attachment=3407]
Mathijs
Bij mij zijn er 2 die ze sparen, zelfs mijn dochter. Gelukkig sponsort bompa!
Toen ik de topic zag, met de veronderstelling dat dit over een panini broodje ging.
En een goestje zich begon kenbaar te maken.
Klik!
Ow dit gaat over voetbal, sorry guys.
(07-06-2018 06:39 AM)gertjeuh schreef: [ -> ]Ow dit gaat over voetbal, sorry guys.
Hoeft niet noodzakelijk voetbal te zijn
Ik heb nog boeken van Auto 2000 en Smash Hits
Geweldige koppen hadden die voetballers toen :-) En toen mochten ze nog kaarten , roken en volle bak drinken :-)
Al die boeken zijn verdwenen tijdens een verhuis van mijn ouders.
@Biff Super 2000 bedoel je?
Ah, auto's! Ik had de bijna volledige auto's 1964 en auto's 1966 van Jacques. De VW 1600 Hatchback! De Fiat 124! De Opel Admiral! De Ford Cortina en de Corsair. De Dafodil! En maar sjokolat vreten.
(07-06-2018 06:42 PM)Jordaens schreef: [ -> ]Ah, auto's! Ik had de bijna volledige auto's 1964 en auto's 1966 van Jacques. De VW 1600 Hatchback! De Fiat 124! De Opel Admiral! De Ford Cortina en de Corsair. De Dafodil! En maar sjokolat vreten.
Dan moet ge naar het Old Timer Treffen in Zelem komen eh :-)
Of eens naar Classic Bikes in Chimay en Gedinne....
(07-06-2018 05:42 PM)Venne schreef: [ -> ]@Biff Super 2000 bedoel je?
Was het maar Super 2000 @Venne
(06-06-2018 08:59 AM)Olivier schreef: [ -> ]Bij stap drie lag alle aandacht bij mij op : “Zit er nen blinker tussen?!”
En uiteraard "de blinkers"
