wijnliefhebbers

Tinto 2011, Bairrada

Baga is de traditionele druif voor rood in Bairrada, maar sinds 2003 laten ze ook andere druiven toe in de appellatie, waaronder een reeks internationale, cabernet sauvignon, merlot, syrah, you name it. Beetje jammer denk je dan, dit gaat toch ten koste van identiteit, typiciteit. Maar het is een feit dat 100% baga wel moeilijk kan zijn, zeker indien traditioneel gemaakt. Het idee om dan wat af te ronden met andere druiven kan dan aantrekkelijk lijken.

Deze tinto 2011 is zo’n mix van 40% baga, 40% syrah en 20% merlot. Ik verwachtte er niet veel van, maar direct na openen was mijn interesse al helemaal getriggered. Al een lichte, maar mooie evolutie, rood fruit, wat sigarenkistje, ceder, een bordeaux-achtige kruidigheid, denk aan laurier. In de mond denk je ook richting bordeaux, maar dan een fris jaar, 2008 bvb, omwille van die typische zuurtjes van de baga. Rijpe, fijne tannines ook die hier een serieuze wijn van maken. Deze wijn is nu zeer mooi, laat zich zalig wegdrinken. Het gebeurt niet vaak dat een fles hier op één avond soldaat gemaakt wordt, maar toen ik mijn vrouw vroeg of we de fles zouden leegmaken, moest ze niet lang nadenken... Deze wijn kost 9,80€.

Ik had niet verwacht dat er al een topic zou zijn voor dit huis, maar anderzijds is het geen verrassing dat Oliviers wijnontdekkingen tot hier reiken.

Dit huis werd opgericht door twee broers en bestaat ondertussen al 100 jaar. De broers begonnen begin de jaren twintig van de vorige eeuw met de verdeling van Douro-wijnen en ports. Vanaf de jaren dertig richtten ze hun pijlen op de productie van wijnen uit Bairrada (en later ook Dão) en begonnen ze schuimwijn te maken volgens de methode traditionelle.

Wat extra interessant is aan het huis is dat ze enorme kelders bezitten met oude jaargangen van hun beste rode wijnen die ze laattijdig op de markt brengen. Het past is hun visie om wijnen van de beste jaargangen te bewaren voor toekomstige generaties. Op goed geluk liet ik een tijdje geleden twee flessen van de Reserva Particular 1995 uit Portugal meekomen met een bestelling Porto. Het is een blend van voornamelijk Baga en ook Touriga Nacional. Mogelijks zit er nog iets anders in, maar een exacte samenstelling vind ik eigenlijk nergens.

Het leek me niet enkel een uitgelezen wijn om blind te schenken en het mijn medeproevers zo moeilijk mogelijk te maken. Het was ook een ideale test voor de nieuw aangekochte 'Ah-So'-kurkentrekker. En die deed het voorbeeldig met de kurk met tweeëneenhalf decennia op de teller:
[attachment=5849]

Een klein proevertje maakte meteen duidelijk dat de geest nog niet uit de fles was en deze wijn zeker nog genot zou gaan verschaffen. Hoera!

Gisterennamiddag. Zonneterras regio Gent. Mijn medeproevers krijgen deze wijn in hun glas en worden meteen een duidelijke bruine tint gewaar in de kleur van de wijn.
- "Zeker 20 jaar oud."
- "Dat is Bordeaux." (de vorm van de fles was weliswaar zichtbaar)

De neuzen duiken de glazen binnen. Gesnuffel. Goedkeurend gegrom. Geproef.
+ "Zuidelijker dan Bordeaux."
- "Toch geen Bandol?"

De wijn heeft weliswaar zuiderse trekjes, maar kenmerkt zich vooral door een koele elegantie. Fijn in de mond, met een mooie structuur en fraîcheur. Geen enkele alcoholtoets merkbaar. De zoektocht gaat richting de Italiaanse topappellaties, Brunello? Barolo? Maar ook daar wordt geen aanknoping gevonden.
+ "Toch een Europese wijn, dit?"
Europa, ja, maar Europa is meer dan Frankrijk en Italië. Ik geef mee dat ze qua eerste letter goed zitten op vlak van appellatie.
- "Dit is niet Spaans."
- "Wat heb je daar dan nog, van de Baga-druif... Bairrada?"



Plots staan we toch op onze bestemming, iets ten zuiden van Porto. De kracht van deductie aan het werk, maar toch ook wel knap geraden
[attachment=5848]

Mijn ervaring met wijnen van deze leeftijd is weliswaar beperkt, maar dit leek me toch een goed voorbeeld van een mooi gerijpte wijn op zijn plateau van maturiteit. Een mooi versmolten geheel met in de neus nog steeds wat fruit (gedroogd rood fruit en kersen), gekoppeld aan secundaire en tertiaire elementen die voor extra complexiteit zorgen. In de neus toont de wijn zijn leeftijd meer dan in de mond, waar de wijn echt tot zijn recht komt. Mooi versmolten met een opmerkelijke fraîcheur en stevige lengte. Het hoeft niet te verwonderen dat heel wat grote wijnregio's de revue passeerden, voordat Bairrada uit de bus kwam. Deze wijn kan zich er mee meten. Leuke ontdekking!

(17-10-2021 04:59 PM)redacteur schreef: [ -> ]Ik had niet verwacht dat er al een topic zou zijn voor dit huis, maar anderzijds is het geen verrassing dat Oliviers wijnontdekkingen tot hier reiken.

Dit huis werd opgericht door twee broers en bestaat ondertussen al 100 jaar. De broers begonnen begin de jaren twintig van de vorige eeuw met de verdeling van Douro-wijnen en ports. Vanaf de jaren dertig richtten ze hun pijlen op de productie van wijnen uit Bairrada (en later ook Dão) en begonnen ze schuimwijn te maken volgens de methode traditionelle.

Wat extra interessant is aan het huis is dat ze enorme kelders bezitten met oude jaargangen van hun beste rode wijnen die ze laattijdig op de markt brengen. Het past is hun visie om wijnen van de beste jaargangen te bewaren voor toekomstige generaties. Op goed geluk liet ik een tijdje geleden twee flessen van de Reserva Particular 1995 uit Portugal meekomen met een bestelling Porto. Het is een blend van voornamelijk Baga en ook Touriga Nacional. Mogelijks zit er nog iets anders in, maar een exacte samenstelling vind ik eigenlijk nergens.

Het leek me niet enkel een uitgelezen wijn om blind te schenken en het mijn medeproevers zo moeilijk mogelijk te maken. Het was ook een ideale test voor de nieuw aangekochte 'Ah-So'-kurkentrekker. En die deed het voorbeeldig met de kurk met tweeëneenhalf decennia op de teller:


Een klein proevertje maakte meteen duidelijk dat de geest nog niet uit de fles was en deze wijn zeker nog genot zou gaan verschaffen. Hoera!

Gisterennamiddag. Zonneterras regio Gent. Mijn medeproevers krijgen deze wijn in hun glas en worden meteen een duidelijke bruine tint gewaar in de kleur van de wijn.
- "Zeker 20 jaar oud."
- "Dat is Bordeaux." (de vorm van de fles was weliswaar zichtbaar)

De neuzen duiken de glazen binnen. Gesnuffel. Goedkeurend gegrom. Geproef.
+ "Zuidelijker dan Bordeaux."
- "Toch geen Bandol?"

De wijn heeft weliswaar zuiderse trekjes, maar kenmerkt zich vooral door een koele elegantie. Fijn in de mond, met een mooie structuur en fraîcheur. Geen enkele alcoholtoets merkbaar. De zoektocht gaat richting de Italiaanse topappellaties, Brunello? Barolo? Maar ook daar wordt geen aanknoping gevonden.
+ "Toch een Europese wijn, dit?"
Europa, ja, maar Europa is meer dan Frankrijk en Italië. Ik geef mee dat ze qua eerste letter goed zitten op vlak van appellatie.
- "Dit is niet Spaans."
- "Wat heb je daar dan nog, van de Baga-druif... Bairrada?"



Plots staan we toch op onze bestemming, iets ten zuiden van Porto. De kracht van deductie aan het werk, maar toch ook wel knap geraden


Mijn ervaring met wijnen van deze leeftijd is weliswaar beperkt, maar dit leek me toch een goed voorbeeld van een mooi gerijpte wijn op zijn plateau van maturiteit. Een mooi versmolten geheel met in de neus nog steeds wat fruit (gedroogd rood fruit en kersen), gekoppeld aan secundaire en tertiaire elementen die voor extra complexiteit zorgen. In de neus toont de wijn zijn leeftijd meer dan in de mond, waar de wijn echt tot zijn recht komt. Mooi versmolten met een opmerkelijke fraîcheur en stevige lengte. Het hoeft niet te verwonderen dat heel wat grote wijnregio's de revue passeerden, voordat Bairrada uit de bus kwam. Deze wijn kan zich er mee meten. Leuke ontdekking!

Op de neus dacht ik onmiddellijk aan een Bordeaux uit de jaren 80.
In de mond was de wijn nog mooier, jonger zelfs dan verwacht, met nog een fruitig en fris mondgevoel, zeer lang ook.
Inderdaad een straffe ontdekking, waw!

In de zomer van 2018 waren we in de Bairrada en de Dâo en hebben we op restaurant, o.a. in Coimbra verschillende flessen van dit huis besteld. Zowel rood als wit, jaargang 1994, 1995...

Vooral van een witte Arinto 1995 was ik van mijn sokken geblazen. Dat kost daar geen 35 euro en je zou denken dat het 5 jaar op fles zit.

Het is trouwens daar dat ik dit type kurkentrekken voor het eerst heb zien gebruiken, het is er de normaalste zaak van de wereld.

Portugal is een apart universum dat we veel te weinig kennen...

Citaat: Ik had niet verwacht dat er al een topic zou zijn voor dit huis, maar anderzijds is het geen verrassing dat Oliviers wijnontdekkingen tot hier reiken.

Haha, zalig. Alweer een tijd geleden dat ik me in de Bairrada gesmeten heb, maar krijg er goesting van om weer eens wat van te bestellen!