Dit is het huis dat de icoonwijn Barca Velha maakt. Al vaak vernoemd in proeverijen hier maar blijkbaar nog geen eigen topic. Ik drink echter niet de barca velha, maar de Papa Figos 2016, de instapwijn van dit huis. Een domein dat één van de topwijnen van Portugal maakt, moet ook goede basiswijnen kunnen maken, denk ik dan. Jammer genoeg is deze wijn een dertien in een dozijn Portugees : rijp rood fruit, iets floraal, rijpe kriekjes, wat kruidigheid. In de mond zeer rond, weinig spannend. Passeert vlot, maar kan me niet boeien. Heeft ook een bittertje in de afdronk. Is iets beter wanneer gekoeld, maar toch, would not buy again, ook al is dit een democratisch geprijsde wijn.
Altijd interessant om iets bij te leren, maar als ze nu met Portugese wijnen ook al beginnen met "prijs op aanvraag" (wat ik zelfs voor Le Pin of Ausone belachelijk vind) dan kan ik maar een wat ouderwetse Noord-Nederlandse uitdrukking boven halen: geef mijn portie maar aan fikkie.
Vinha Grande 2015, Douro
Na de Papa Figos van gisteren deze Vinha Grande open getrokken. Is één stapje naar boven in de hiërarchie. De neus staat me al iets meer aan, wat cassis, maar vooral iets fijner, nobeler. In de mond nog erg gesloten en wat wringend. Dan maar in de karaf gegoten waarna de wijn toch meer open komt. De cassis weer, wat peperigheid, blauwe bes, wat snoeperigheid na walsen en een licht toetsje eucalyptus.
Rijpe aanzet, vrij stevige, maar mooi rijpe tannines. Iets meer zuren zou toch ook hier wat meer spanning geven.